Hoe de Democraten Trump konden laten bespieden

De Nunes Memo is openbaar gemaakt. We hebben de hele tekst flink uitgeplozen en stuiten op iets dat de mainstream media niet (willen) vertellen: niet alleen kon de FBI cmpagnemedewerker Carter Page bespioneren, maar in werkelijkheid het hele team, inclusief Donald Trump. We leggen hier uit hoe het zit.

De vrijgegeven memo van het House Intelligence Committee geeft aan hoe het inhoudelijk onjuiste Fusion GPS dossier — informatie van een Britse ex-spion, verkregen op verzoek van en betaald door de Clinton campagne en het Democratic National Committee (DNC) — door de FBI en het ministerie van justitie (DOJ) is gebruikt om van het FISA-gerechtshof toestemming te krijgen op een lid van het campagneteam van Trump, vrijwilliger Carter Page.

De memo laat ook zien hoe het Foreign Intelligence Surveillance Court met opzet onwetend is gehouden over de bron van de beschuldigingen, die hebben geleid tot het goedkeuren van de spionage-activiteiten (die in oktober werden voortgezet - zoals we eerder schreven was men al eerder begonnen het campagneteam te volgen, maar moest de toestemming dienen voor de rechtvaardiging van die - toen nog verboden - activiteiten).
De memo laat ook zien dat topfunctionarissen van de FBI en het DOJ het eerste verzoek en de vervolgaanvragen voor het FISA-gerechtshof hebben ondertekend, en onder hen bevond zich ook de plaatsvervangend advocaat-generaal van president Donald Trump, Rod Rosenstein.

Op zeker moment hebben de FBI het DOJ zelfs een artikel van Yahoo News gebruikt als basis voor het Trump dossier als bewijs voor het verlengen van haar FISA-toestemming, ondanks het feit dat de informatie van dezelfde bron nie geverifieerd was.
De memo onthult niet hoe de FISA-toestemming uiteindelijk is gebruikt.

Op basis van eerder verschenen materiaal en andere bronnen, inclusief een vrijgegeven top-secret rapport vah het Foreign Intelligence Surveillance Court hebben wij in onze eerdere artikelen getracht een completer beeld te geven van de manier waarop door de Democraten misbruik van macht is uitgeoefend.

Nadat de FISA -goedkeuring was verstrekt, zijn er honderden zogenaamd onthullende verzoeken gedaan door vooraanstaande leden van de toenmalige Obama administratie. Het heeft ook geleid tot een toevloed van informatie-lekken van inlichtingendiensten aan de mainstream media, die er gretig gebruik van maakten om de publieke opinie van het Amerikaanse volk tegen Donald Trump voor hem nadelig te beïnvloeden.

Nadat Trump gekozen was tot president werd er als gevolg van de spionage-activiteiten en het lekken naar de mainstream media ernstig getwijfeld door de Obama administratie, het DNC en de Clinton campagne of dat allemaal wel voldoende was geweest om te voorkómen dat hij werd gekozen, en wat er gedaan moest worden om hem uit zijn ambt te kunnen zetten (nu hij eenmaal gekozen was).

In de mainstream media wordt volhardend gezegd dat het hier alleen maar ging om het volgen van één medewerker van het campagneteam van Trump, maar dat is niet geheel waar. In de HPSCI informatie lezen we dat het specifiek bespioneren van de Amerikaanse burger Carter Page NIET als zodanig is gericht aan het  FISA-gerechtshof, omdat NIET gebruik gemaakt is van een zogenaamd Title VII-verzoek. Title VII is FISA(702), het verzamelen van informatie van en over een bepaald persoon, en NIET in verband staat met activiteiten van de nationale veiligheidsdienst contraspionage, waarbij de focus óók gericht is op buitenlandse informanten.



Het FISA-verzoek, jegens Carter Page, is ingediend op 21 oktobr 2016, onder Title I van de Foreign Intelligence Surveillance Act.
De aanvraag tot het volgen van een persoon was aan het FISA-gerechtshof specifiek gedaan omdat de Amerikaanse burger (Page) naar men beweerde waarschijnlijk een geheim agent was van een buitenlandse regering, dus in feite een "spion".
Het DOJ (nationale veiligheidsdivisie) en de FBI (contraspionagedivisie) vroegen geen goedkeuring om gegevens te bekijken die al waren verzameld over de Amerikaanse burger Carter Page (als resultaat van het volgen van een buitenlander of een geheim agent). Dat zou dan namelijk een aanvraag Title 7 VII (FISA-702) zijn geweest.

Met betrekking tot de HPSCI memo lezen we dat het DOJ en de FBI specifiek aan het FISA-gerechtshof verklaarden dat zij bewijs hadden dat de Amerikaanse burger Carter Page als agent werkzaam was voor een buitenlandse regering. Hij was hun doel, en om die reden vroegen zij aan het gerechtshof een Title 1 surveillance van hun doel, op 21 oktober 2016.



Om de positie van het DOJ en de FBI "harder" te maken gebruikte het ministerie van justitie: het Clinton-Steele Dossier en artikelen van en informatie afkomstig van de mainstream media; daarnaast werd er materiaal aangeleverd van het door Clinton gefinancierde bedrijf Fusion-GPS via Nellie Ohr, met de bedoeling dus de Amerikaanse burger Carter Page te kunnen bespioneren.

Al met al: deze rommelige verzameling van politiek gerichte (campagne)informatie werd door de FBI gebruikt als bewijs voor de bewering dat de Amerikaanse persoon Carter Page als buitenlandse agent werkzaam was; in feite zeggen zij: hij was een spion.
Deze (onjuiste) voorstelling van zaken werd vervolgens bij vier verschillende gelegenheden (de aanvragen) door specifieke functionarissen binnen het DOJ en de FBI goedgekeurd.

Zonder het te weten had het gerechtshof politiek gevormde informatie ontvangen, en op basis daarvan kreeg de FBI toestemming om de Amerikaanse burger Page te volgen.

De FBI richtte zich vervolgens niet op alleen maar op Carter Page als een resultaat van buitenlandse inlichtingenverzameling; de FBI richtte zich rechtstreeks op Carter Page EN als zodanig kregen zij volledige toezichthoudende autoriteit bij alle activiteiten, interacties, communicatie en contacten die met deze persoon in verband stonden.

Door deze directe aanpak was elke groep, organisatie of entiteit die in contact kwam met de Amerikaan Carter Page verdacht, en vervolgens open voor aanvullende onderzoeken door de FBI. Degenen die contact hebben gehad met Carter Page werden dus in zekere zin "onder toezicht gesteld", en ook zij konden worden gevolgd op dezelfde manier als Page, alsof ook zij mogelijk buitenlandse agenten waren.



Onderstaand een deel van het HPSCI Point and Counterpoint-document zoals dat eerder is vrijgegeven




Insteek was dus niet alleen Page, maar het hele campagneteam - inclusief Donald Trump - te volgen, en men gebruikte Page als kapstok om al die activiteiten aan op te kunnen hangen. Inderdaad, een truc. En de mainstream media blijven dit feit verbergen, omdat het hen niet goed uitkomt dat de Democraten (en het DoJ en de FBI) zich simpelweg aan onwettige activiteiten hebben schuldig gemaakt.
Maar ja, bij de mainstream media, ook in ons land, zijn de Democraten en de criminele Clinton's heilig (maar dat wisten we al vóórdat Hillary Clinton niet werd aangepakt vanwege haar misstappen en misdaden). Daarom verlenen zij ook nu weer hand- en spandiensten aan de Democraten in de VS (en Deep State, en o.a. de wapenlobby als belanghebbende) door maar te blijven hameren op de Rusland-connectie - hoewel daar geen enkel bewijs voor is, sterker: de Democraten hebben Russische informatie (via Steele) gebruikt, en te suggereren dat Trump aanklager Mueller wil wippen. Comey, die flink de fout is ingegaan, wordt uiteraard niets verweten (en hij zelf vraagt zichzelf af of dit nu "alles is".... see you in court, zouden we zeggen).

In ieder geval laat het oplichten van het deksel van deze beerput (waar nog heel wat informatie uit tevoorschijn zal komen) zien dat functionarisen van het DOJ en de FBI zich hebben ingelaten met strafbare feiten en activiteiten, in hun pogingen te voorkómen dat Trump zou worden gekozen en hem later, toen hij eenmaal gekozen was, uit het Oval Office te krijgen.
We zien hier slechts het topje van de ijsberg, en we hebben nog een lange weg te gaan. Uiteraard blijven we deze zaak volgen (zij het in een wat minder grote frequentie dan de laatste week).

Afdrukken Doorsturen