De problemen in Oekraïne zijn bij de westerse burgers nauwelijks bekend. In Europa vierden de politiek en de mainstream media de bloedige Maidanrevolutie in 2014 en beloofde de EU het land democratie en welvaart. Al snel verstomden die geluiden. Van democratie en welvaart is niets terecht gekomen - integendeel.
Sinds de Maidanrevolutie is er een door het Westen gesteund rechts
neo-nazistische regime in Oekraïne aan het bewind, waar corruptie en
nepotisme floreren terwijl de bevolking aan de bedelstaf is geraakt.
Sinds die Maidan-gebeurtenis, (waarvan wij ons nog herinneren dat onze
eigen Hans van Baalen met gebalde vuisten het volk stond op te hitsen,
samen met zijn fietsenrek maatje Guy Verhofstadt, de
grootste zelfverrijker van de Europese Unie) is het bbp met 50%
gedaald (en van wat er overblijft wordt ook nog eens 5% uitgegeven
voor wapens) en de lonen met 70%. De reden is niet de "Russische
agressie", zoals het regime beweert, maar de teloorgang van de
economische betrekkingen met Rusland die door het regime zelf zijn
veroorzaakt. Vóór de Maidan bedroeg het aandeel van Rusland in de
Oekraïense buitenlandse handel bijna 50%. Daarvan is bijna niets meer
over en de economische productie en de lonen zijn ingestort.
Oekraïne hangt nu aan de financiële tiet van het Westen. Aanvankelijk
had de EU Oekraïne 600 miljoen euro aan leningen beloofd, maar
ondertussen is er elf miljard euro aan Europees belastinggeld
verdwenen in het zwarte gat dat Oekraïne heet. En zoals het meestal
gebeurt met Europese financiële steun: het geld is absoluut niet bij
de mensen terechtgekomen, maar juist in de diepe zakken van de
oligarchen - zoals van Porosjenko.
Over de vele politieke moorden die zijn gepleegd sinds de Maidan in
Oekraïne, krijgen we bijna nooit iets te lezen in de westerse
mainstream media. Tegenstanders van de regering zijn gestorven in
auto-ongelukken sinds 2014 of worden vermoord. Journalisten die
kritiek leveren op de regering worden gearresteerd en de kritische
media zonderen zich af. De VN heeft in haar rapporten over de
mensenrechtensituatie in Oekraïne sinds 2014 herhaaldelijk kritiek
uitgeoefend op de geheime dienst SBU, die geheime gevangenissen
exploiteert waarin regime-tegenstanders zonder opsporingsbevel
spoorloos verdwijnen.
Over dit alles en vele andere dingen willen de westerse mainstream
media niet dat u er iets van te weten krijgt. Het verbaasde ons dus
bijzonder dat er vandaag in de Duitse
Der Spiegel een artikel over
een van de slachtoffers van de "nieuwe democratie" in Oekraïne stond.
We lazen het volgende:
Ze was overgoten met een liter zuur, nu is ze dood: de activiste
Kateryna Gandsjuk had corrupte autoriteiten in Oekraïne bekritiseerd.
Veel vragen stelde Der Spiegel echter niet, want we lazen: "De
Oekraïense president Petro Porosjenko bevestigde haar dood. Hij riep
onderzoekers op "alles te doen om de moordenaars te vinden, om te
worden berecht en gestraft, legde hij uit."
Dat de aantijgingen over corruptie ook van toepassing zijn op
Porosjenko, dat leest u niet in Der Spiegel, eigenlijk in geen enkel
gevestigd medium. Porosjenko is een van de leidende oligarchen in
Oekraïne, die tijdens de verkiezingscampagne beloofde zijn bedrijven
te verkopen in het geval van zijn verkiezing, wat hij natuurlijk na de
verkiezingen vergat.
Ook
onthullingen over Porosjenko
bij de Panama
Papers zijn grotendeels ongenoemd gebleven in de westerse media. Een
president die zijn inkomsten en vermogen zo goed mogelijk (misschien
wel via een geitenpaadje) verbergt in het belastingparadijs van
Panama, buiten het zicht en bereik van het belastingkantoor van zijn
land.
Zou onze premier daarom zulke goede maatjes met hem zijn?
Herinnert u zich het Maidanplein nog? Meer dan honderd mensen zijn in
een door het Westen georganiseerde en gefinancierde kogelregen
omgekomen en Oekraïne heeft deze misdaad (uiteraard)niet opgehelderd,
hoewel het de EU en de VN heeft beloofd dit voor het einde van 2014 te
doen. Maar dan noemen we ook net twee "instituten" die enorm veel
boter op hun hoofd hebben (de EU zelfs een hele berg).
Er worden hierover nooit vragen gesteld in de westerse mainstream
media. Hetzelfde geldt voor de andere misdaden die tijdens de opstand
in 2014 zijn gepleegd, zoals de meer dan veertig etnische Russen die
in mei 2014 levend werden verbrand in Odessa door een bende
nationalistische Oekraïners, in een vakbondsgebouw. Ook hier beloofde
het nieuwe regime in Kiev opheldering voor de internationale
gemeenschap, maar er gebeurde wederom.... niets.
En nu belooft Porosjenko in Der Spiegel verduidelijking in het geval
van een vermoorde activiste, zonder dat het blad dit zelfs maar noemt.
In plaats daarvan, het oude patroon opnieuw: "In de loop van het
onderzoek zijn volgens de BBC tot nu toe vijf vermoedelijke daders in
hechtenis genomen. Volgens het Oekraïens parket zouden separatisten in
het zuiden van Oekraïne betrokken zijn geweest bij de misdaad die tot
doel had het land te destabiliseren."
Erg vreemd, want wat voor belang hebben de separatisten bij het doden
van een tegenstander van de regering waartegen ze zich verzetten? Als
ze zoiets dergelijks zouden doen, zouden ze waarschijnlijk aanhangers
van de regering doden. Maar gek genoeg, sinds de Maidan in 2014, zijn
alle slachtoffers van ongelukken, aanslagen en moorden in Oekraïne
vijanden geweest van de nieuwe, door de Europese Unie euforisch
geprezen regering van Porosjenko.
De burgeroorlog in Oekraïne zou vrij eenvoudig te beëindigen zijn als
de overeenkomst van Minsk werd uitgevoerd. Hoewel we altijd in de
mainstream media te lezen krijgen dat Rusland de overeenkomst jiet
nakomt, is het in werkelijkheid zó dat Rusland helemaal niet in de
overeenkomst wordt genoemd en daarom niets kan waarmaken, ook al zou
het dat willen. Echter: in de 13-puntenovereenkomst worden in plaats
daarvan 10 eisen gesteld aan Kiev, die allemaal nog steeds niet zijn
ingewilligd. Maar ook het Westen (i.c. de NAVO) wil niet dat de
burgeroorlog er tot een eind komt, omdat elke NAVO-manoeuvre in
Oekraïne een directe schending is van punt 10 van de overeenkomst.
En wat de NAVO in ieder geval niet wil is Oekraïne verlaten. Het voert
voortdurend manoeuvres uit in Oekraïne, heeft er militaire gelegerd en
staat als het ware al bij Poetin op de stoep.
Ook door hun aanwezigheid zal de chocolademiljonair Porosjenko
zichzelf wel weer meer hebben verrijkt. Vermoedelijk produceren zijn
chocoladefabrieken slechts één smaak: bitter.