Dit artikel gaat over de wortels van de Europesche Unie. Nogal wat oprichters van de EU hadden veel op met het communisme, wat veel verklaart over hoe het er nu in de Europese Unie aan toe gaat. De weg naar het Vierde Rijk gaat volgens de principes van het communisme-socialisme-nationaal socialisme-nazisme.... en er lijkt geen houden meer aan! Heeft Duitsland de oorlog dan toch gewonnen?
Producten, mensen en regeringen veranderen in de loop der tijd, maar
de kern van wat iemand of iets is blijft vaak hetzelfde.
Neem zoekgigant Google:
Of blokjesmaker Lego:
Of slobberbakkenconcern Starbucks:
Of het niet federale Federal Express:
Of neem de Europese Unie:
Zoals we hierboven laten zien, is het idee van een veelheid aan landen
met uiteenlopende talen, culturen, economieën en onderliggende
ideologieën, die door een opgeblazen superstaat met elkaar worden
verbonden, niet bepaald nieuw. De Europese Unie profileert zich als
een pan-Europees paradijs, terwijl het in feite steeds meer lijkt op
de uiteengevallen Sovjet Unie.
Denk er eens over na - de Sovjet-Unie was een verzameling "socialistische
republieken" die functioneerden als de facto vazalstaten, die
opereerden naar goeddunken van politieke elites in Moskou. Met de EU
hoeven we alleen maar een aantal namen te veranderen. In plaats van
Moskou is het Brussel.
Kijk ook maar eens hoe de niet-democratisch gekozen eurocraten mensen
en landen hebben behandeld die het niet eens zijn met wat Brussel
dicteert, of die aangeven dat ze van plan zijn de EU te verlaten. De
Duitse bondskanselier Angela Merkel, een voormalig communistisch
activiste in Oost-Duitsland, die meer macht had dan welke
andere Europese leider dan ook, heeft eerder gezegd dat het Verenigd
Koninkrijk zou moeten "lijden" voor zijn Brexit-referendum. Dezelfde
gevoelens zijn eerder ook al geuit tegen de eurosceptici van de
5-sterrenbeweging van Italië.
De Europese Unie begint steeds meer een probleem te worden en een
probleem kun je moeilijk oplossen zonder de oorsprong ervan te kennen.
We kunnen de ziekte van de Europese Unie symptomatisch niet stoppen.
In plaats daarvan moeten we uitvinden waar het probleem vandaan komt.
Het antwoord hierop kan velen verrassen vanwege het feit hoe
verwoestend het is.
Veel mensen zullen ten onrechte beweren dat Europese politieke elites
een gemeenschappelijke vrije markt wilden. Daarom zouden zij de
Europese Unie hebben gevormd, om dit te bereiken. Niets is echter
minder waar.
Er is een aantal mensen geweest dat rondliep met het idee van een
verenigd Europa, en één figuur die hier alles mee te maken heeft is
Altiero Spinelli.
Spinelli, een communist, zelfs tijdens de regering van Mussolini, was
een van de meest invloedrijke mensen die de EU vormden. Hij was zes
jaar lid van de Europese Commissie, van 1970-1976 (hij stapte
vrijwillig op), en zeven jaar erna lid van het Europees nepparlement.
Hij was een fervent voorstander van Trotski en zijn opvattingen waren
zó radicaal dat de Italiaanse Communistische Partij hem eruit gooide.
Het Trotsky-isme is een afgeleide ideologie van het marxisme-leninisme,
dat een permanente communistische revolutie in alle landen voorstelt,
niet alleen staten waar de Trotskisten de machte overnamen. Dit laat
zien hoe gevaarlijk de ideeën van Spinelli waren, zelfs tegenover
niet-Europeanen.
De regering van de Duce zette Spinelli in het gevang en ondervroeg hem
vervolgens tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zijn verhoor
schreef hij het Ventotene Manifest, genoemd naar het eiland waarop hij
was geplaatst. Hier is een citaat uit het document: "Om te
beantwoorden aan onze behoeften, moet de Europese revolutie
socialistisch zijn, dat wil zeggen dat het als doel heeft de
emancipatie van de werkende klassen en de realisatie voor hen van meer
menselijke leefomstandigheden."
Altiero Spinelli, een fanatiek communist dus, schreef een volledig
onzinnig utopisch manifest dat oproept tot het creëren van een
Europese federatie, die moet worden voorafgegaan door de vernietiging
van de Europese cultuur en het vermengen van iedereen met iedereen.
Klinkt u bekend in de oren? Dat het de EU menens is, blijkt wel uit
het feit dat zelfs de ingang van het gebouw van het Europees
nepparlement zijn naam draagt (en waarvan we denken dat al die mensen
die er werkzaam zijn, slechts weinigen weten wat en wie die persoon nu
eigenlijk wèrkelijk was).
Spinelli was in alle opzichten een volbloed-communist. Je kunt je
afvragen wat zijn opvattingen zijn voor Europese eenheid, maar hij
slaat er gewoon veel te ver mee door. Spinelli riep op tot Europees
federalisme, waardoor alle Europese landen één zouden worden en het de
soevereiniteit van de naties zou wegvagen.
Hoewel de man zelf al lang dood is, is het dat niet het geval met de
Spinelli-groep, gecreëerd door de Belgische schreeuwbek en profiteur
Guy Verhofstadt (een voormalige Belgische premier), Daniel Cohn-Bendit
(voormalig co-voorzitter van de Groenen/EFA-fractie), het Franse
EP-lid Sylvie Goulard en voormalig EP-vicepresident Isabelle Durant (Groenen/EFA).
Het belangrijkste beleid van deze groep is om de Europese Unie weer op
het pad van federalisme te brengen.
Wat gebeurt er wanneer je machiavellistische tactieken, marxisme,
culturele hegemonie en globalisme combineert? Je krijgt als resultaat
van die mix dan Antonio Gramsci. Een andere Italiaan, deze theoreticus
van het communisme, die de belangrijkste ideologie aan de eurocraten
voorstelde: het Gramscianisme. Meer toepasselijk is hij de vader van
het Eurocommunisme. Mussolini heeft óók Gramsci gevangengenomen, maar
hij begon na te denken over de theorie van het gebruik van de Europese
eenwording als een middel om zelfs vóór Spinelli het Marxisme te
bereiken. Hier zijn enkele van zijn belangrijkste ideeën:
1) Nieuwe sociale bewegingen omarmen, in het bijzonder proberen een op
minderheden gebaseerde meerderheidsgroep van steun te vormen (het
ondersteunen van vrouwenrechten en homorechten uitsluitene en alleen
om hun steun te krijgen, bijvoorbeeld). Voor de hedendaagse situatie
kunnen we hier ook migranten, zelfs illegale, aan toevoegen.
2) Culturele hegemonie bewerkstelligen - de geest van de mensen in
Europa ertoe brengen een Homo Sovieticus (de Sovjetmens - een individu
dat niet in staat is om te leven zonder de maatschappelijke en
economische hulp van de Staat, zonder motivatie om de Staat te stoppen
hen te exploiteren door middel van belastingen) te accepteren en het
tot de meest "logische" norm te maken.
3) Het socialisme bereiken door een "derde" democratische "manier" -
zoals Marx zei, "Democratie is de weg naar het socialisme en
socialisme is een mijlpaal op de weg naar het communisme.
4) Tijdelijk afstemmen met de machtshiërarchie om al het bovenstaande
te bereiken.
Plaats deze punten in de situatie van vandaag de dag, dan ziet u dat
de niet-democratisch gekozen leiders van de Europese Unie deze
tactieken exact zo gebruiken. En dan moeten we de invloed van Rudi
Dutschke óók niet vergeten.
Dutschke, een West-Duitse socialistische studentenactivist, was een
invloedrijk figuur voor velen. Op een gegeven moment zorgde zijn
invloed ervoor dat een "lone wolf" probeerde hem neer te schieten.
Terwijl het plan faalde, leidde het tot een golf van geweld uit de
hoek van de ideologische volgelingen van Dutschke. Op dat moment
vertelde hij hen om de onzin te stoppen, en stelde een "lange mars
door de instellingen van de macht" voor, gebaseerd op de lange mars
van het Chinese communistische leger door China.
Zijn plan was om de regeringen van Europa ten val te brengen en het
communisme van binnenuit in te voeren. Dit is jarenlang de meest
populaire interpretatie van zijn woorden geweest - de afgelopen jaren
wordt echter gedacht dat hij alternatieve Europese bestuursorganen
wilde creëren.
De Europese Unie is zo'n alternatief.
Een goed voorbeeld van een dergelijke mars door de instellingen is (bijvoorbeeld)
Donald Tusk, de voormalige premier van Polen, en de huidige voorzitter
van de Europese Raad. In zijn verkiezingscampagne van 2007 beloofde
hij belastingen en bureaucratie te verlagen, het aantal
snelheidslimieten te verminderen en de wet in het algemeen te
liberaliseren.
Het duurde niet lang dat hij belastingen verhoogde en méér regelgeving
invoerde. Eens een klassiek liberaal zit hij nu op een plek in de
meest bureaucratische organisatie sinds de Sovjet-Unie, de Europese
Unie. Tusk doet geen enkele poging om het op wat voor manier dan ook
te hervormen.
En dan hebben we ook nog de eerder genoemde schreeuwlelijk Guy
Verhofstadt. Velen, vóór zijn verkiezing in het Europees nepparlement,
noemden men hem de "Jonge Thatcher" voor zijn steun aan
privatiserineng en over het algemeen rechtse meningen.
Nu is hij de leider van Spinelli's EU-fanclub.
Hoe ziet de toekomst eruit voor de EU? Het enige wat we kunnen doen is
dat de oude generatie politici die nu aan de macht zijn snel hun greep
op dit gedrocht verliezen. De vrijheid van Europa staat op het spel.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel, voormalig Frans
president Francois Hollande en voormalig Italiaans premier Matteo
Renzi betuigen hun respect bij de tombe van Altiero Spinelli,op het
eiland Ventotene op 22 augustus 2016.
Ten aanzien van de EU willen we nog even kwijt dat wat door
Spinelli was voorzien, het "project" slechts één echte agenda heeft
gehad in alles wat het heeft gedaan: het verder toewerken naar één
supranationale regering voor Europa, gebaseerd op het elimineren van
nationaal eigenbelang: het zogenaamde "nationaal egoïsme". Er kan maar
één richting zijn: steeds méér integratie; wat de vraag ook is, het
antwoord is altijd "méér Europa".
Uiteindelijk heeft hun grote droom zichzelf gewoon overwonnen,
zoals we zien in elk van die crises die zich vandaag de dag voordoen.
En hoe opmerkelijk was het dat toen Angela Merkel, François Hollande
en Matteo Renzi elkaar in Ventotene ontmoetten (zie foto hier boven),
alles wat ze konden verzinnen was hun wens om "de Europese idealen van
eenheid en vrede, vrijheid en dromen opnieuw te lanceren", gewoon
diezelfde vertrouwde oude dode mantra's.
Toen ze spraken over de behoefte aan méér banen, méér gedeelde
informatie van inlichtingendiensten, één Europees leger, was het
precies hetzelfde "méér Europa" dat we al duizend keer eerder hebben
gehoord, het enige nummer dat ze kunnen opvoeren. En hoe toepasselijk
is het dat ze teruggegaan zijn naar dat trieste kleine
gevangenis-eiland om het te zingen. Als er ooit een gelegenheid was
dat je kon zien dat de Europese droom dood was, was het precies op die
plek waar Spinelli het ruim 75 jaar geleden voor het eerst krabbelde
op sigarettenpapier: Ventotene.
En nu we het toch over EU-politici hebben: het is bijzonder opletten
voor die personen die de Duitse Karlspreis ontvangen (hebben). De
eerste persoon aan wie die was uitgereikt, was Richard von
Coudenhove-Kalergi, en dan gaan meteen alle alarmbellen af. We noemen
enkele namen van personen die de prijs ontvangen hebben: Emmanuel
Macron, Herman van Rompuy, Wolfgang Schäuble, Jean Claude Trichet,
Donald Tusk, Angela Merkel en Jean Claude Juncker. O ja, niet te
vergeten: Walter Hallstein, één van de oprichters van de Europese Unie
en de eerste president van de Europese Commissie - tevens de man die
de naziregering vertegenwoordigde bij officiële staatsonderhandelingen....
maar daar wordt de Europese Unie liever niet aan herinnerd.... sterker:
de voorgeschiedenis van de EU wordt het liefst herschreven.
Weet u meteen wie de partners in european crime zijn (zie
Wikipedia). Overigens: de
Europese liefde is zelfs zó ver gegaan dat in 2002 de prijs werd
uitgereikt aan.... de euro. Of de munt de prijs in ontvangst genomen
heeft, weten we niet.
Wat betreft het veranderen van het uiterlijk vertoon waar we dit
artikel mee begonnen: hier hebben EU-politici uitstekend werk
afgeleverd. Het laat ook zien dat de massamigratie van tegenwoordig
het voorlopig resultaat is van een tientallen jaren lopend project is,
waarbij meer politici (en politieke partijen) bij betrokken zijn dan u
denkt.
Wie zou hebben bevroed dat autoritair collectivisme en
fascisme weer zouden opduiken in dezelfde regio van de wereld die er
ooit zo bitter tegen gevochten heeft en waarvoor zóveel mensen hun leven hebben opgeofferd?.