Als er ooit enige twijfel bestond dat de leiders van de euroskeptische coalitie die nu Italië runt, een plan hebben om de Europese Unie te trotseren, dan blijkt at nu wel uit haar voorgestelde begroting. Beide vice-premiers, Luigi Di Maio van de Vijf Sterren Beweging en Matteo Salvini van de Lega lijken onvermurwbaar over het sluiten van een akkoord met de technocraten van de Europese Unie. Figuurlijk gesproken denken we: "This means war!"
Het complete verraad van Brexit door de Britse premier Theresa May
moet een waarschuwing voor de Italianen te zijn. Uit de meest recente
opiniepeilingen die uit Italië komen, blijkt dat terwijl de Italiaanse
populistische coalitie in Brussel niet populair is, die toch wel erg
populair te zijn bij de Italianen. En dat is een goede zaak, want als
je goed naar de Brexit-onderhandelingen kijkt, is het duidelijk dat
het er alleen maar toe doet dat de EU de macht behoudt over het
Verenigd Koninkrijk. Het gaat er beslist niet om wat in het beste
belang is van de mensen waarover het gaat, Brits of niet Brits.
De Italiaanse coalitiepartners zijn nog steeds verzekerd van de steun
van bijna 60% van de Italianen, alleen is hun voorkeur veranderd. Lega
loopt in de peilingen uit op de Vijf Sterren Beweging met 33 - 26%,
terwijl de andere centrum-rechtse partijen, voornamelijk Silvio
Berlusconi's Forza Italia, zijn ingestort (van 14% bij de verkiezingen
in maart tot slechts 7% nu).
Ongeveer hetzelfde aantal ziet het optreden van de EU nu als een
mishandeling van Italië. Deze cijfers zullen alleen maar groter worden
als de EU door gaat met het heffen van boetes tegen Italië, vanwege
het indienen van een begroting die Brussel niet bevalt. Bovendien zien
we nu ook de steun toenemen van een "Italeave" van Italië. Uit een
recente opiniepeiling van Politico Magazine bij Zerohedge blijkt dat
een kleine meerderheid van Italianen jonger dan 45 jaar bereid is om
uit de Europese Unie te stappen.
Maar de 45-plussers zijn nog steeds gecharmeerd van het ideaal van de
EU om een strijdend Europa te binden in plaats van de realiteit onder
ogen te zien van wat het eigenlijk is, een ver van de burgers
verwijderde en tirannieke oligarchie, geleid door niet-democratisch
gekozen technocraten die sterke banden hebben met oud geld en oude
macht.
De bron van deze steun komt van, denken wij, het schrille contrast
tussen het zwakke EU-leiderschap van May aangaande de wens van het
Britse volk om uit hun ellendige Unie te stappen versus de manier
waarop vice-premier Matteo Salvini de hypocrisie van Brussel over
fiscale beperkingen aanvalt.
Salvini doet precies wat hij moet doen om de steun die hij van de
Italianen heeft te vergroten en de Italiaanse kiezers weg te duwen uit
de armen van Brussel. Het was een politiek geniale vondst om een
begroting in te dienen die beide helften van de coalitie tevreden
stelde - belastingverlagingen en verlagingen van regelgeving, samen
met een gegarandeerd basisinkomen - terwijl ze de EU-begrotingsregels
redelijk zacht trotseren.
Salvini en zijn partner in deze "opstand", Luigi Di Maio, hebben een
perfect stuk politiek gif in elkaar gedraaid die voor de EU moeilijk
is om door te slikken. Er is niets echt verwerpelijks in het
begrotingsvoorstel. Het zal geen van de problemen van Italië oplossen
noch wezenlijk slechter maken. Het heeft wel tot effect gehad dat het
Europees leiderschap, dat vet en lui is geworden doordat het alles in
hun voordeel heeft gemanipuleerd, opgeschud wordt. En de eurofiele
technocraten hebben - voorspelbaar - veel te sterk gereageerd.
Neem nu in aanmerking met wat de EU met deze begroting doet. Ze
dreigen met miljarden aan boetes voor een Italiaanse regering die tot
over de oren in de schulden zit. Niet echt de goede manier om ergens
op te reageren....
Maar bekijk eens hoe ze de Brexit hebben aangepakt. Ze hebben een
enorme vergoeding geëist van het Verenigd Koninkrijk om te "mogen"
vertrekken. Dit komt bovenop het geld dat het Verenigd Koninkrijk elk
jaar al in de EU-pot stort.
Vergeet niet dat de enige reden waarom de kwestie van de Italiaanse
staatsschuld geen voorpaginanieuws is, is omdat de Europese Centrale
Bank de enige marginale koper van Italiaanse schulden is. En ECB-president
Mario Draghi doet dit niet uit de goedheid van zijn door Goldman-Sachs
getrainde hart. Hij doet het omdat als hij dat niet doet, het hele
Europese bankensysteem instort. Dus deze hele show wordt voor de bühne
opgevoerd, en Salvini weet dat.
Aangezien de ECB de enige marginale afnemer van Italiaanse schulden
is, wat al meer dan een jaar het geval is, is een sterke stijging van
het obligatierendement een gevolg van het feit dat de ECB eenvoudigweg
gestopt is met de aankoop en marktkrachten het hebben overgenomen.
Dit is het grootste wapen van de ECB. Het zal iedereen proberen bang
te maken door Italië's begrotingspositie snel te laten eroderen,
waardoor het onmogelijk wordt om schulden aan te gaan tegen duurzame
opbrengsten. Maar het doet dit ten koste van de waarde van de
obligaties die de ECB zelf en andere Europese banken al bezitten. Dat
komt omdat die in waarde dalen en de solvabiliteit van die banken
aantasten.
Als de Italiaanse regering deze lijn vasthoudt en weigert in te binden,
dan dagen ze de ECB uit om de rente te laten stijgen. De ECB moet daar
noodgedwongen op terug komen, en weer beginnen met kopen om de prijs
te ondersteunen, waarna de volgende strijdfase begint.
Dat is wat we al een paar maanden zien op de Italiaanse obligatiemarkt.
Dat is waar deze oorlog wordt gevoerd, evenals de krantenkoppen van de
mainstream media. En Salvini en Di Maio begrijpen het, want als ze dat
niet deden, zouden ze al hebben toegegeven. In plaats daarvan hebben
ze hun oppositie tegen Brussel en Berlijn verstevigd en nieuwe
elementen aan hun aanvalsstrategie toegevoegd.
Salvini begrijpt dat de euro een dodelijke valstrik is voor Italië.
Hij weet ook dat hij alle troefkaarten in handen heeft vanwege de
omvang van de schuldenberg. En toch denkt de EU nu deze crisis te
kunnen oplossen op precies dezelfde manier als tijdens de Griekse
schuldbesprekingen in 2015. Ze weigerden toen te onderhandelen. Ze
stellden onredelijke eisen. In het geval van Griekenland hadden ze een
wankel Grieks electoraat dat Grexit niet zou steunen en de even
wankele premier Alexis Tsipras (van de Syriza partij die financieel
geholpen wordt door George Soros) de steun zou geven die hij nodig had
om Griekenland uit de euro te halen.
Toen werkte hun strategie.
En hetzelfde gebeurt met de Brexit. De Britse aristocratie wil de EU
niet verlaten. Theresa May is een "Remainer" en ze is zo duidelijk
tegen een Brexit dat het op dit moment zelfs niet grappig is. Vanaf
het begin had ook zij alle troefkaarten in handen en toch doet ze
alsof ze dat niet had.
Nu heeft ze dus de exacte deal gemaakt die Brussel altijd al had
gewild, controle over het Britse belasting- en handelsbeleid terwijl
ze de Britse stem uit het EU-nepparlement halen. Eerlijk gezegd is de
status van Groot-Brittannië, zodra deze deal is geratificeerd, nog
maar een klein straaltje licht van de toekomst van elk land dat blijft.
Wel betalen, maar geen vertegenwoordiging meer hebben.
Het is dus geen verrassing dat de EU Salvini en zijn regering met
dezelfde minachting en hoon behandelt. En dat is precies wat Salvini
wil. Hij manoeuvreert Brussel in een positie zodat hij van hen een
slechterik kan maken. Want als hij Italië los wil weken van Brussel,
moet het niet zijn idee zijn. Het moet een populaire vloedgolf (van de
burgers) zijn.
Gelukkig voor hem en de Italianen in het algemeen, zitten in Brussel
de domste figuren op de hoogste plaatsen die maar al te graag bereid
hem een lesje te lezn. We denken dat ze het zelfs wel leuk vinden om
de afschuwelijke idioten uit te hangen, eerlijk gezegd. Ze denken echt
dat ze Salvini en Italië op de knieën krijgen, maar de waarheid is dat
ze dat niet kunnen.
Waarom denkt u dat de Franse president Jupiter Macron en de "Lame
Duck" Angela Merkel zo graag één groot leger van de EU willen? Het is
om opstandige lidstaten binnen te kunnen vallen, en niet om de EU te
beschermen tegen Rusland (wat op zich al een illusie is). Hoe meer de
EU probeert de boeman uit te hangen en Italië probeert te dwingen om
te doen wat Brussel wil, hoe meer Italianen, zelfs oudere, hun steun
zullen uitspreken aan Salvini's kruistocht tegen het EU-gedrocht.
Populisme is in heel Europa populair aan het worden. Het enige wat
Salvini moet doen is zijn poot stijf houden!
De EU-parlementsverkiezingen in mei zullen waarschijnlijk een
belangrijk keerpunt in het traject van de EU blijken te zijn. Alle
euroskeptische partijen zijn sterk ondervertegenwoordigd vergeleken
met hun huidige posities in de opiniepeilingen. Honderden zetels
zullen in mei van eigenaar veranderen. En veel van de nieuwkomers
zullen het de Europese Commissie, om maar wat ondemocraten te noemen,
erg moeilijk maken.
Misschien beseft de EU dan hoe fragiel hun hele fascistische project
is.