Waarom stáát een regering erop een internationaal verdrag te ondertekenen dat er zogenaamd niet één is? Waarom is een regering bereid de mening van haar kiezers te negéren? Waarom zou een Duitse bondskanselier, in de nadagen van haar politieke carrière, de geschiedenis in willen gaan met het sluiten van een niet-bindende overeenkomst met despotische dictaturen en semi-democratieën, die geen enkel respect hebben voor het internationaal recht?
Het antwoord luidt: het vernietigen van Europa, haar burgers en culturen. En voor het geval er landen zijn die het migratiepact niet tekenen, is er voor de zekerheid óók nog een vluchtelingenpact gemaakt. Ontsnappen aan de ondergang is onmogelijk!
Het VN-migratiepact, ook bekend als de mondiale overeenkomst inzake
veilige, ordelijke en gereguleerde migratie, is inmiddels wel bij
iedereen bekend, mogen we aannemen (maar we doen het niet). Het is ook
bekend dat de lijst van staten die dit pact in december in Marokko
niet ondertekenen, steeds langer wordt: Oostenrijk en Italië behoren
tot deze tegenstanders.
De Oostenrijkse regering heeft als één van de eerste uitgelegd waarom
dit zogenaamde "niet-bindende" pact niet wordt ondertekend. Trouwens,
in Duitsland loopt de online petitie 85565 al een aantal dagen, wat
ook vraagt om een afwijzing van het pact. Het is natuurlijk geen
toeval dat Nederland en Duitsland (en Zweden natuurlijk) de
voorkeursbestemmingen van de migranten zijn.
Eigenlijk moet het weigeren van het ondertekenen van het pact gezien
worden als zelfverdediging.
Zoals gezegd: over de risico's van het VN-migratiepact is al veel
bekend geworden. Minder of niet bekend bij het publiek is dat niet
alleen het migrátiepact in december in Marokko moet worden ondertekend,
maar óók het VN-vluchtelingenpact, het "Wereldpact voor vluchtelingen".
Beide pacten vallen terug op de "New York Declaration" voor migranten
en vluchtelingen op de Algemene Vergadering van de VN in september
2016. Dit aspect van die verdragen wordt ons inziens weinig genoemd in
de discussies, terwijl de verwijzing hiernaar van essentieel belang
is. Sindsdien zijn de twee verdragen in de VN door de lidstaten
behandeld.
De resolutie, die het vluchtelingenpact bevestigt, is onlangs in
totaal 176 VN-lidstaten goedgekeurd, waaronder àlle EU-lidstaten.
Zie ons eerdere artikel over het
tweede pact.
De VS verwierpen dit pact óók vanaf het begin ook omdat het
onverenigbaar was met de "soevereine belangen" van hun land. In
tegenstelling tot het migratiepact is er echter in de mainstream media
geen informatie te vinden over de vraag of iemand of de VS het
vluchtelingenpact weigert te ondertekenen. Oók dit pact stelt dat het
niet juridisch bindend is. De ondertekening van beide verdragen biedt
echter een politieke belofte om zich aan de richtlijnen te houden. En
daar staat op ieder moment: "We committeren onszelf, ..."
Het vluchtelingenpact is nog destructiever dan de eerste overeenkomst,
waarover zoveel te doen is. In dit tweede pact vinden we bijvoorbeeld
een genereuze uitbreiding van de term "vluchteling", grootschalige
hervestigingsprogramma's, de feitelijke gelijkheid van traditionele
vluchtelingen met migranten (legale en illegale), "klimaatvluchtelingen"
worden gelijkgesteld met oorlogsvluchtelingen, enz.
De bedoeling van het vluchtelingenpact is als het ware om de druk op
arme gastlanden te verzachten door vluchtelingen door "rijke" landen
over te laten nemen en/of de arme landen op alle mogelijke manieren te
helpen, zoals financiële, medische, organisatorische hulp te
verstrekken. Het beoogt ook de onafhankelijkheid van vluchtelingen te
bevorderen, zoals een betere toegang tot onderwijs en de arbeidsmarkt.
Met andere woorden, het betekent dat de integratiemaatregelen moeten
worden uitgebreid.
Als gevolg daarvan is er ook geen mogelijkheid meer om vluchtelingen
in staat te stellen "veilig en waardig" naar hun thuisland terug te
laten keren.
Zowel het migratie- als het vluchtelingenpact zijn gericht op de
hoogontwikkelde en zogenaamd rijke landen in Europa, die ook in hoge
mate een vergrijzende en krimpende bevolking hebben, zodat die
worden voorzien van nieuw "menselijk materiaal".
Er zijn namelijk mensen die tegen beter weten in denken dat Europa
behoefte heeft aan een massale immigratie uit Afrika, zodat die mensen
allemaal op ons continent aan de slag kunnen op de arbeidsmarkt.
Vanuit het oogpunt van deze mensen, een win-win situatie.
De praktijk is echter weerbarstiger: migranten willen hier helemaal
niet werken... zij komen om te profiteren van de verworvenheden
waarvoor de westerse lidstaten eeuwenlang hebben gewerkt en gestreden.
P.S. Oostenrijk kan dan wel hebben aangegeven het migratiepact niet te
ondertekenen, het vluchtelingenpact zal wèl worden getekend.
Zoals gezegd..... ontsnappen aan de ondergang is onmogelijk!