Het Amerikaans theater

De enorme koersschommelingen op Wall Street hebben veel beleggers aan het twijfelen gebracht. Is wat daar allemaal aan de andere kant van de oceaan gebeurt wel in de haak? Worden we niet vreselijk op het verkeerde been gezet? Het antwoord is eenvoudig: er wordt een mooi toneelstuk opgevoerd. De hoofdrolspelers: de Amerikaanse president en de Federal Reserve. Een artikel over zaken waarbij niets is wat het lijkt te zijn (volgens ons dan, hè...).

We lazen gisteravond op de website van Trouw het volgende:

China en de Verenigde Staten plannen in januari hun eerste handelsoverleg sinds de presidenten Xi Jinping en Donald Trump begin deze maand een wapenstilstand sloten in hun handelsoorlog. Het Chinese ministerie van handel bevestigde dat gisteren.
Mogelijk ligt er dan een nieuw thema op tafel – naast het handelstekort van de VS met China, de beperkte toegang tot de Chinese markt voor Amerikaanse bedrijven en het verwijt dat China intellectueel eigendom steelt. Want volgens persbureau Reuters overweegt Trump de technologie van de Chinese telecomreuzen Huawei en ZTE in de ban te doen.



Eigenlijk al het hele jaar zeggen we dat de handelstarieven, zoals die zijn geïnitieerd door Donald Trump, zich zullen ontwikkelen tot een volwaardige handelsoorlog met China en misschien ook wel met andere landen, en dat de timing van deze handelsoorlog wel erg verdacht is. Verdacht op wat voor manier?
Vrijwel elke keer dat Trump de zaak verder laat escaleren, maakt de Federal Reserve haar balans een stuk kleiner of verhoogt het de rentetarieven. In plaats van de aandacht te richten op het feit dat extreme volatiliteit is teruggekeerd naar de markten omdat centrale banken het tapijt onder steunverleningen wegtrekken, houdt de mainstream media de handelsoorlog in stand als de ultieme boosdoener achter de zich versnellende crash.
Met andere woorden: de handelsoorlog van Trump fungeert als een perfecte afleiding van de crisis die de bancaire elite nu opzettelijk heeft geactiveerd. De mainstream media spelen hun spelletje keurig mee: de bekende reacties krijgen we te lezen, zoals "de handelsoorlog zal niet lang duren, want China zal wel bakzeil halen uit angst de Amerikaanse consumentenmarkt te verliezen" of "de handelsoorlog is de schuld van de Chinezen, die in feite al jaren geleden hiermee begonnen zijn" of "Trump slaat China met haar eigen beleid om de oren".

Onderhand moet toch wel duidelijk zijn dat de handelsoorlog niet vanzelf wegebt, zoals velen denken. We blijven vasthouden aan onze stelling dat die alleen maar blijft groeien. En het idee dat een handelsoorlog op dit moment nodig is ter verdediging van de Amerikaanse belangen (economie) negeert bepaalde realiteiten.
Zo was het Amerikaanse handelstekort zèlf nooit "diefstal" door de Chinezen, maar een ruilhandel tussen de Chinese en Amerikaanse overheid en Amerikaanse ondernemingen. In ruil voor de bereidheid van Chinese en andere handelspartners de dollar te gebruiken als de wereldreserve-valuta (en petrovaluta) èn de Amerikaanse schatkistschuld op te kopen, hebben Amerikaanse elites een ander voordeel voor China geregeld. Men zou ook China's goedkope arbeidsgoederen en goedkope gefabriceerde goederen kunnen toevoegen als onderdeel van die ruilhandel.

Terwijl de Amerikaanse arbeidersklasse aan het kortste eind trekt, profiteren de regering en de zakelijke elite als nooit tevoren.

Als Trump bedrijven wèrkelijk onder druk had gezet om hun productie terug te brengen naar de Verenigde Staten (zoals hij steeds beweert) om er de vruchten te plukken van zijn enorme belastingverlagingen, zouden handelstarieven nà dat feit misschien wat logischer zijn. Immers: met de productie terug op Amerikaanse bodem zouden de VS meer economische stabiliteit hebben om toekomstige crisisgebeurtenissen te doorstaan. In plaats daarvan gaf Trump bedrijven een forse belastingverlaging, gratis en voor niets. En op hun beurt gingen die bedrijven in plaats van dat extra kapitaal te gebruiken om te innoveren of waarde toe te voegen aan de reële economie, het geld gebruiken om hun eigen aandelenkoersen kunstmatig op te drijven via terugkoop van eigen aandelen.

Voor ons is het in ieder geval wèl duidelijk wat zich hier afspeelt: Trump is helemaal niet van plan om de handelsoorlog te "winnen".
Beide kampen beweren dat zij aan de "winnende hand" zijn maar het is ons inziens duidelijk dat het doel is om het publiek voor de gek te houden, in plaats van echt handelsgeschillen op te lossen.
Kan de eerder overeengekomen uitstelperiode van 90 dagen gezien worden als "goed voor markten?". Mogelijk, hoewel wij ervan uit gaan dat de huizenmarkt, de automarkt en de kredietmarkten zullen blijven crashen zoals het de afgelopen paar maanden ook is gebeurd.
Naarmate de volgende Fed-vergadering dichterbij komt en het duidelijk wordt dat de Amerikaanse centrale bank van plan is om de rentestijgingen voort te zetten in 2019, zal het valse optimisme vervagen. Wij gaan er ook vanuit dat de onderhandelingen met China weer zullen mislukken vóórdat die 90-daagse uitstelperiode voorbij is.

Reden voor deze opvatting is de (in het begin van dit artikel genoemde) Huawei-kwestie.

De arrestatie van de Chinese CFO van Huawei Technologies, Meng Wanzhou, heeft onmiddellijk elke mogelijkheid van legitieme diplomatieke onderhandelingen in de toekomst vernietigd, en dit lijkt met voorbedachte rade te zijn gebeurd. De "wapenstilstand" van 90 dagen die blijkbaar door een mondelinge overeenkomst tijdens de G-20 is gesloten, is waarschijnlijk alweer voorbij (hoewel de mainstream media hierover zwijgen). Trump's nationale veiligheidsadviseur John Bolton gaf in een interview met NPR toe dat hij, terwijl hij gegrilde entrecote met de Chinezen at, wist dat Canada zich voorbereidde om Meng te arresteren - op verzoek van de VS. De bewering dat Trump niets afwist van deze "dreigende", lijkt ons bijzonder sterk - en indien dat wel zo is dan zou Trump eens goed na moeten denken wie hem wat vertellen (en wat niet).

De in hechtenis neming van Meng en het richten van de pijlen op Huawei heeft een groot aantal belangrijke potentiële gevolgen. Ten eerste, zoals we hebben opgemerkt, is het handelsbestand waarschijnlijk akweer voorbij. Terwijl Trump blijft beweren dat er vooruitgang wordt geboekt en dat er "sojabonen worden verkocht", moeten we tegelijkertijd constateren dat we dit soort retoriek de afgelopen maanden veel vaker hebben gehoord. Deze uitspraken zijn bedoeld om headlines te produceren die een uitlaatklep voor de aandelenmarkten creëren, waardoor die langzaam omlaag getrokken worden in plaats van ze volledig in elkaar te laten klappen.

Met de Huawei-kwestie is de mogelijkheid van een verdere escalatie van handelstarieven veel groter geworden, ondanks geruchten dat er "grote vooruitgang" wordt geboekt. Dat blijkt o.a. uit het feit dat China represailles heeft genomen door een Amerikaanse bedrijfsvertegenwoordiger te arresteren (veel van hen zijn net zo verwikkeld of zelfs méér in criminele ondernemingen).
Dit is een ontwikkeling waarvan de doorsnee-Amerikaan denkt dat het een lichte actie van de Chinezen tegenover de VS als geheel is. Maar hou altijd het grote beeld in gedachten: het gaat erom dat de focus van het publiek gericht moet zijn op China in plaats van de financiële elite. Het door de Trump-regering aangewakkerde Oost/West-paradigma is dus verder verankerd in de Amerikaanse manier van denken.

Als deze trend zich voortzet, zal de handelsoorlog uiteindelijk uitmonden in een oorlog tegen de Amerikaanse dollar zelf, en wanneer dat het geval is, zullen de Verenigde Staten de ergste financiële crisis in haar geschiedenis doormaken. Zonder de wereldreservestatus van de dollar en de aanhoudende buitenlandse investeringen in Amerikaanse schulden, zal wat er nog over is van de Amerikaanse economie uiteenvallen.

De arrestatie van Meng is een opzettelijk ontworpen "cruciaal onderdeel" van de Amerikaanse regering in haar pogingen haar leidinggevende rol in de wereld vast te kunnen houden. De fout die de regering in de VS, maar zeker ook de niet-democratisch gekozen EU-machthebbers in Brussel, is dat men toewerkt naar een te grote vereenvoudiging van een systeem: centralisering!
Dat is de ware oorzaak van een grootschalige crisis. Zoals we keer op keer hebben gezien met het globalisme, hoe economischer onderling afhankelijk en gecentraliseerd de wereld wordt, des te kwetsbaarder is elk land voor de ellende van andere landen. Dat is één van de redenen dat het binnen de EU met ons land ook zo slecht gaat (afgezien van een kennis- en visieloos Rutte III-kabinet, natuurlijk).

De financiële elite, ook in ons land, is dol op het socialisme. U kunt dat raar vinden: bankiers zijn toch kapitalisten? Maar één van de kenmerken van socialisme is centralisatie. We zien dat overal in de EU: alle macht geconcetreerd op één plek, in handen van weinigen. En als alle macht gecentraliseerd is, dan heeft de financiële elite genoeg geld om die "op te kopen".... om zodoende zèlf alle macht in handen te hebben.
Wat we vandaag de dag meemaken is dan ook niet "toevallig". Alles gebeurt volgens een tevoren opgesteld plan, en veel zaken wijzen daar op: de massale migratie (hoeveel jaar praat Brussel al over het sluiten van de grenzen, en hoeveel meter daarvan is daadwerkelijk gesloten?), de zogenaamde dreigende "global warming" (in ons land vormgegeven door de "energietransitie" - het weggooien van het meest efficiënte gasnet ter wereld voor een van de schoonste energievormen, in ruil voor miljardenverslindende en milieuverpestende gekkie-maatregelen, bedacht door *proest* klimááttafels (hoe verzin je het), afnemende besteedbare (lage en midden) inkomens, hogere belastingen voor de burgers, afijn, u kent die "gave" verkiezingsbeloften nog wel....

En al die kwesties die de aandacht moeten afleiden van de wèrkelijk belangrijke zaken: de MH-17 affaire die maar niet afgerond wordt (en zal worden afgerond), de Khashoggi-affaire die maar blijft terugkomen, net als de Skripal gifzaak (waarbij de twee hoofdrolspelers geheel uit beeld zijn verdwenen), nu dan de Huawei-affaire die ook niet één-twee-drie voorbij is.....

Het hele systeem moet in de loop van de tijd opzettelijk verzwakt worden tot het punt dat een crisis zich vertaalt in een instorting van het hele gebouw. Centrale banken hebben dit behoorlijk deskundig gedaan door het gebruik van op schulden gebaseerde zeepbellen, gevolgd door fiscale verkrapping in economische zwakte. Wanneer je een economie opbouwt als een Jenga-toren en aan de meest vitale stukken op een berekende manier begint te trekken, zal het uiteindelijk ineenstorten.

De vraag is dus welk stuk vertegenwoordigt de veronderstelde "spil" in ons systeem van vandaag de dag? Welnu, elk stuk zou daarvoor in aanmerking kunnen komen, maar de arrestatie van een Chinese bedrijfsleider (die de Chinezen als gijzeling beschouwen) bij het begin van een kwetsbaar handelsbestand is een uitstekende katalysator en ook een uitstekende afleidingsmanoeuvre.
Meng is op borgtocht vrij in afwachting van een proces en mogelijke uitlevering, en het maakt het niet uit of ze naar China vertrekt of nog moet worden vervolgd. Als de Chinezen zorgen dat Meng de benen kan nemen en Canada ontvlucht, zal dit als schadelijk worden beschouwd voor de handelsonderhandelingen aan Amerikaanse zijde. Als ze blijft en in wat een zeer uitgesponnen openbare rechtszaak zal worden weggezet als een voorbeeld van verderfelijke Chinese handelsgeest, dan kan dit worden gezien als schadelijk voor onderhandelingen aan de Chinese kant. Hoe dan ook, de onderhandelingen lopen dan officieel op een dood spoor.

Maar zoals in de meeste zaken moeten we hier ook de belangrijkste vraag niet vergeten: wie heeft er baat bij?

De timing van de arrestatie van Meng viel perfect samen met de uitgebreide balansverlagingen van de Fed. De Federal Reserve dumpt nu activa met een omvang van in totaal $ 50 miljard per maand (in plaats van de eerdere $ 30 miljard). Terwijl Trump en de mainstream media zich hyper-focussen op rentetarieven, is er weinig of geen melding van de àndere fiscale acties die de Fed onderneemt en heeft ondernomen.

De terugkoop van eigen aandelen door bedrijven is in het laatste kwartaal van 2018 sterk afgenomen, omdat de kosten van het lenen van geld om aandelen te kopen nu te hoog zijn geworden. Als reactie hierop begonnen de aandelenmarkten in te storten, en deze keer zal er geen significant "herstel" zijn, want zonder Fed-stimulansen of terugkoopacties is er niets meer om de boel draaiend te houden.

De handelsoorlog raakt dus een punt van extreme escalatie, net zoals de centrale bankiers op het punt staan de Amerikaanse economie de nek om te draaien door te hinten op economische zwakte. De Meng-kwestie wordt gebruikt door de mainstream media om de aandacht van het publiek weg te houden van activiteiten van de Amerikaanse centrale bank en die te richten op de handelsoorlog.
Alles wat Trump doet is de banken helpen om hun schuldenpositie voor de crash te verbergen.

Waarom de financiële elite in de VS een crash wil? Er zijn talloze redenen en voordelen te behalen. Globalisten onderkennen een fase die zij vaak de "global economic reset" noemen. Deze reset is in wezen een belangrijke crisisgebeurtenis. Die zal door globalisten worden uitgebuit om het systeem nog verder te centraliseren, richting een eenheidsmunt en één wereldeconomie, bestuurd door de (uiteraard) de financiële elite, met behulp van instellingen zoals het IMF.

Het is geen toeval dat we nu meerdere geopolitieke crisisgebeurtenissen hebben op exact hetzelfde moment dat de Federal Reserve de rente verhoogt tot het neutrale punt van inflatie en de balansverlaging tot $ 50 miljard per maand.
De Fed begint met een gecontroleerde sloop van de Amerikaanse economie en het is (althans ons) duidelijk dat politici zoals Trump hen helpen met hun (geheime) agenda door meerdere gebeurtenissen als dekking te creëren. Zelfs de strijd tussen Trump en de Fed is nep en een afleiding van de grotere agenda waarin Trump een rattenvanger van Hamelen is die conservatieven neer moet zetten als de zondebok voor de komende crash.
De recente shutdown van de regering is ook een voorbeeld van een perfect getimede gebeurtenis die kan worden gebruikt om Trump de schuld in de schoenen te schuiven, samen met conservatieve principes zoals het verminderen van de overheidsuitgaven.
De mainstream media pompen nu al het verhaal rond dat de shutdown van de regering, en niet de beleidsacties van de Fed, de algemene daling van de economie en de richting van de aandelenkoersen bepalen.
De agressieve aard van de desinformatie en de huidige afleidingsmanoeuvres wijzen erop dat het proces van de ineenstorting van de economie en het uiteenspatten van zeepbellen in de loop van de komende drie maanden veel erger wordt.

Nog even over de rol van centrale banken:
de regelmatige bezoeker van ons blog en onze abonnee's weten inmiddels wel dat wij geen voorstanders zijn van centrale banken. Die zijn er niet voor burgers en bedrijven, zij dienen de banken. Ze slagen erin om iedereen, voorop politici, te laten geloven dat samenlevingen het automatisch goed doen als vooral aan de eisen van de banken wordt voldaan, en het grappige is dat daarover geen woord van protest is te horen. In de afgelopen paar dagen hebben we op de aandelenmarkten zowel rally's als dalingen van 5% meegemaakt, en bij veel mensen groeit het besef dat dit niet normaal is, en het maakt ze bang.

Een ook nog even over de rol van "The Donald" in het geheel:
gaandeweg zijn presidentiële termijn is onze visie op hem behoorlijk omgeslagen, en naar onze mening maakt hij deel uit van de agenda: hij is de rattenvanger.
Bekijk zijn situatie: hij wordt omringd door bankelites in het Witte Huis en zijn eigen minister van Economische Zaken is een agent van de Rothschild's die hem in de jaren negentig vanwege zijn schulden in zijn Taj Mahal-casino hebben geholpen. Trump wil zijn presidentiële salaris niet, en de doorsnee-Amerikaan kan dat wel waarderen. Maar vergeet niet dat Trump miljardair is, en het salaris van de president is een schijntje in vergelijking. En hij is nog steeds miljardair omdat hij, zoals gezegd, door de Rothschild's was gered vóórdat hij in de jaren negentig bankroet dreigde te gaan.
Met wie zou Trump loyaal zijn? Met het Amerikaanse volk dat hem $ 400.000 per jaar betaalt, of met de Rothschild's, die zijn publieke imago en zijn miljard dollar-imperium redden?
Trump werkt niet voor het Amerikaanse volk, hij doet een klusje voor de financiële elite. Zijn taak is om te fungeren als een afleiding voor het Amerikaanse volk, als een rattenvanger voor conservatieven, en als een zondebok voor de komende crash.
Tijdens zijn presidentscampagne bekritiseerde Trump de Fed omdat hij de rentevoeten te laag vond. Nu bekritiseert hij de Fed voor het verhógen van de rentetarieven. Hij heeft de afgelopen twee jaar volledig waardering gekregen voor de beursrally, terwijl hij tijdens zijn campagne aanvankelijk beweerde dat de aandelenmarkt een door de Fed gecreëerde zeepbel was.

Ziet u hier de tegenstrijdigheden? Trump gedraagt zich als een stuntelige flapuit. Het hoort allemaal bij het script. Hij zal uiteindelijk ook de schuld krijgen van de crash, en niet de Federal Reserve. Ook zullen de conservatieven de Zwarte Piet toegeschoven krijgen, in plaats van de banken en het globalisme. In de tussentijd hopen de globalisten dat de rest van de wereld de schuld van dit alles zal geven aan "decentralisatie" en "complexiteit" in plaats van centralisatie en vereenvoudigingen in het systeem. En het is zéker mogelijk dat een Chinese bedrijfsfunctionaris wordt aangewezen als één van de schuldigen die de aanstaande crash hebben veroorzaakt.
 

Afdrukken Doorsturen