De kanarie in de kolenmijn

De burgerlijke onrust is alweer zo'n acht weken in Frankrijk aan het toenemen, en dat terwijl de wereldwijde economische recessie net begint. De betekenis van dit waarschuwingsbord mag niet worden onderschat.

De Gele Hesjes-protesten in Frankrijk (les Gilets Jaunes) gingen in feite helemaal niet over een brandstofbelasting, hoewel dat door de mainstream media als zodanig werd uitgevent. Dat dat niet de echte aanleiding was, werd duidelijk toen Macron toegaf aan de eisen van de protestbeweging en inging op hun oorspronkelijke eisen en het vervolgens weer annuleerde. Het is ook niet alleen maar een uiting van Macron's impopulariteit (hoewel een 25% goedkeuringsscore zeker niet helpt). Een diepe onderstroom van ontevredenheid is in West-Europa sterk aan het toenemen en de omstandigheden die dat verergeren kunnen wel eens gauw uit de hand gaan lopen.

Uit een onderzoek van 2015- dat gegevens verzamelde over bijna 100 financiële crises sinds 1870  - blijkt dat extreemrechtse partijen de primaire begunstigden zijn van financiële crises. Verder onderzoek wees ook uit dat vermogens-ongelijkheid deze trend verergert.

Wanneer de leefomstandigheden verslechteren en de bevolking bang of wanhopig is, neigen mensen ertoe zich te richten op sterk leiderschap en groepen die een gevoel van collectieve identiteit en orde bieden. Nationaal, religieus en raciaal erfgoed bieden laaghangend fruit. Links onderschat meestal deze krachten en overschat de kracht van hun eigen ideologieën. Ook ondermijnt hun minachting voor traditie en autoriteit hun vermogen om veel méér te organiseren dan alleen maar korte-termijn-shows van collectieve kracht (Occupy Wall Street bijvoorbeeld).

Onderzoekers hebben ontdekt dat de opkomst en groei van populistische bewegingen meestal tijdelijk zijn en dat stempatronen (van de kiezers) binnen vijf jaar meestal terugkeren naar hun status quo van vóór de crisis. In de nasleep van de financiële crisis van 2009 was de reactie echter anders. Deze keer groeiden populistische bewegingen, en zelfs een decennium later zijn ze nog in de lift en worden steeds krachtiger naarmate de nieuwe crisis groter wordt.

Hoe dat kan?

Het grootste deel van het geld dat de afgelopen tien jaar werd gecreëerd door "stimuleringsmaatregelen" van de centrale banken werd doorgesluisd naar de rijkste lagen van de samenleving, die het grotendeels herinvesteerden in plaats van het in de economie te pompen. Als gevolg hiervan namen de ongelijkheidsniveaus wereldwijd toe. In 1980 had de top 1% van de Verenigde Staten bijna 10% van de rijkdom, tegen 2016 was dit aandeel verdubbeld tot 20%.

Terwijl centrale banken beginnen met het omkeren van stimulus (kwantitatieve verkrapping), wordt geld sneller uit de economie gezogen dan dat het werd geïnjecteerd. Monetaire en kredietvoorwaarden worden tegelijkertijd aangescherpt wat heeft geleid tot de vorming van een crash. Terwijl deze crash zich ontwikkelt en de levensstandaard van burgers aanzienlijk negatief wordt beïnvloed, zullen we getuige zijn van nieuwe omwentelingen in het Westen, die de opkomst van de Gele Hesjes tot padvinderijbeenkomsten maken.

Afgelopen weekend in:

Rouen


Bordeaux


La Rochelle


Parijs



In de geschiedenis zullen de Gele Hesjes worden herinnerd als de kanarie in de kolenmijn.....

Afdrukken Doorsturen