Brusselse censuurnazi's willen af van vrijheid van menigsuiting

Na maanden van touwtrekken is het duidelijk dat de "democratische" Europese Unie niet welgevallige websites en apps het zwijgen op wil leggen door het verplichtstellen van het filteren van inhoud. Het nieuwe internet, waar dictators van dromen. Weg met de vrijheid van meningsuiting. De voornaamste reden: de linkse censuurnazi's van het nepparlement van het Vierde Rijk zijn bang voor het verlies van hun zetels bij de komende verkiezingen.

Enkele weken geleden hebben wij onze abonnee's gewaarschuwd voor een dreigende aanval van de EU op het internet: de invoering van Artikel 13.
 De EU kondigde het gisteren als volgt aan:

Vandaag hebben het Europees Parlement, de Raad van de EU en de Commissie politiek overeenstemming bereikt om het Europese auteursrecht het digitale tijdperk binnen te voeren, met tastbare voordelen voor alle creatieve sectoren, de pers, onderzoekers, onderwijzend personeel, instellingen voor cultureel erfgoed en burgers.


Je moet maar durven om het invoeren van censuur te verkopen als "tastbare voordelen". Daarnaast wordt gezegd het auteursrecht het digitale tijdperk binnen te voeen, maar juist het tegendeel is waar: het digitale internet moet zich gaan schikken aan de analoge (media- en muziek)uitgeverskliek, en de angst van de Brusselse parasieten om het pluche onder de kont kwijt te raken bij de komende verkiezingen.

Zoals gebruikelijk laat de EU ook in dit geval haar oren hangen naar grote bedrijven. De overeengekomen tekst is het resultaat van de uitgeverslobby. Het copyright van de Europese Unie is nu al jaren, misschien wel decennia, volledig volgens de normen van deze auteursrechthouders aangepast. Het beeld van de burgers dat politici er niet voor hen, maar voor de grote concerns is, wordt hiermee weer eens versterkt.

Aan het begin van dit jaar zag het er nog redelijk gunstig uit. Het Europees nepparlement had in de zomer van 2018 nog de zeer omstreden hervorming van het EU-auteursrecht afgewezen, maar in september zaten de bureaucraten al op de lijn van het europese ondersteunende auteursrecht voor uitgevers. Brussel wil dus de inhoud van het digitale internet koppelen aan het analoge auteursrecht voor uitgevers.

Hiermee is de procedure van onderhandelingen gestart, waarin de Europese Raad, het Europees nepparlement en de Europese Commissie tot overeenstemming moesten komen. Begin vorige maand was de situatie nog steeds zo dat het EU-nepparlement de rug recht had gehouden ten aanzien van de vraag die zo essentieel is voor kleine websites: die zouden moeten worden vrijgesteld van de draconische voorschriften om een ​​kostbaar uploadfilter te implementeren.
Dat was toen ook nog de positie van Duitsland in de Raad van Europa, maar dat standpunt werd vorige week 180 graden gedraaid. Verrassend genoeg kwamen Duitsland en Frankrijk opeens samen met een standpunt dat, in alle opzichten, artikel 13 scherper formuleerde dan ooit tevoren.

Vanwaar die haast?


Nou, allereerst vinden er in mei EU-verkiezingen plaats. Voor het eerst in de geschiedenis van het Gedrocht in Brussel zouden deze verkiezingen echt iets kunnen gaan veranderen, en dat wil die corrupte elite in Brussel natuurlijk voorkómen. De meerderheden zouden namelijk, als we de prognoses mogen gekoven, aanzienlijk kunnen verschuiven.
Als de EU-critici en "kwaadaardige rechtse populisten" meer zetels wegpakken van de oude gevestigde partijen, zou de hele hervorming van het auteursrecht opnieuw kunnen worden weggevaagd. Vooral bij zwaargewicht Frankrijk kan dat, als gevolg van de protesten van de Gele Hesjes en de (op bevel van Macron uitgevoerde) buitensporige gewelddadigheden van de politie, dat flink wat extra zetels opleveren voor de "rechtervleugel", zetels die ten koste van de gevestigde vooral linkse partijen. Vergeet niet dat nog steeds 80% van de Franse bevolking achter de Gele Hesjes staat....
De rechtse alliantie van Italië scoorde een forse 48% bij de regionale verkiezingen in Abruzzo, waarbij de rechtervleugel van Salvini's Lega de grootste winst boekte. Dat is geen goed voorteken voor de SVEU. Franse kiezers kunnen soortgelijke zetelwinsten afdwingen.

Ten tweede hebben we bij het Verdrag van Aken al kunnen zien dat de twee zwaargewichten, Duitsland en Frankrijk, alles uit de kast halen om te voorkomen dat de EU uit elkaar valt. Frankrijk wiebelt schrikbarend. Het protest van de Gele Hesjes kon zo snel aan momentum en snelheid winnen dankzij de sociale platformen - wat Macron een doorn in het oog is. Inmiddels steken de eerste protesten van Gele Hesjes de kop op in andere landen, in ons land maar ook in Duitsland.
Volgens het starre denken van de oude partijen is er maar één oplossing te bedenken: zwaardere onderdrukking van de burgers. Vooral de websites waar opstandige mensen bij elkaar komen, moeten nu worden gekneveld en afgebroken.
De grote "killer" wordt door de mainstream media het "upload-filter" genoemd.

Het moest dus allemaal heel snel gebeuren, want mei dreigen door de EU-verkiezingen, als gevolg van een reactie van de kiezer, straf en verdoemenis, een "versterking van de zijkanten" en nog meer invloed voor populisten. Emmanuel Macron hoefde hiervoor slechts één keer een reis te annuleren. En Angela Merkel sloot zich aan bij de Franse narcist en voldeed aan zijn verlangen naar een transformatie van het internet in Europa naar een soort van Chinese variant: poriëndiep schoon vanaf de eerste dag, zonder relevante content, met uitgebreide voorafgaande controle en censuurverplichtingen van de platformoperators en het installeren van automatische filters, die al tijdens het uploaden naar een website hun censuurtaken kunnen uitoefenen.

Vandaar de plotselinge haast, en zoals het zo vaak gaat in de EU: als Duitsland en Frankrijk het eens geworden over een voorstel waarmee ze alle andere lidstaten kunnen domineren, zullen ze dat niet nalaten, en zijn de leden van het Europees nepparlement weer de gewillig buigende ambtenaren, en stemmen ze volmondig in om deze zaak er ruim vóór de Europese verkiezingen doorheen te drukken, immers hun eigen baantjes staan óók op het spel.


Wat betekent het nu zo snel gevonden compromis? Om te beginnen zijn de uploadfilters, waarvan men denkt dat ze verdwenen zijn, weer terug, natuurlijk zonder zote noemen. In de toekomst moet vóór publicatie op een platform worden gecontroleerd of de inhoud auteursrechtelijk is beschermd. Tot dusverre is een kennisgeving-en-verwijderingsprocedure van toepassing, waarbij b.v. YouTube  automatisch een auteursrechtinbreuk kan detecteren na publicatie, of de auteur kan overtredingen melden op een platform.
Dit is dan verplicht om te handelen.
Critici zien in de uploadfilters dat de vrijheid van meningsuiting in gevaar komt, omdat algoritmen niet kunnen detecteren of het nu een inhoud is over satire met citaten of een daadwerkelijke schending van het auteursrecht. Het is heel goed mogelijk dat bij de uitvoering van dergelijke nieuwe procedures veel te veel content wordt tegengehouden, en het creatieve internet ten dode is opgeschreven.

Veel krantenuitgevers vinden het wetsvoorstel schitterend - zij zeggen nog steeds dat door zoekmachines hun bedrijfsvoering nadelig wordt beïnvloed. Maar als Google en andere zoekmachines alleen de krantenkoppen zouden laten zien en verder niets, zou er vanuit de uitgeversbranche en de EU weinig druk zijn geweest om de IT-giganten daarvoor te betalen. De huidige situatie is dat de kleine tekstfragmenten die Google weergeeft op zoekresultaten en op Google Nieuws al zeer minimaal worden gehouden. Voorstanders van het nieuwe wetsartikel, zoals de ceo van de Duitse uitgever Springer de voorzitter van de krantenuitgeversvereniging in dat land, Mathias Döpfner, verwijzen in dit verband naar een onderzoek van de Europese Commissie, waarin staat dat bijna 50% van alle internetgebruikers alleen die magere secties zou lezen die Google aangeeft en helemáál niet zou klikken op de doorlopende link.
Een vrij onzinnig argument dat eerder, in 2016, al werd gepresenteerd door de toenmalige EU Digital Commissioner Günther Oettinger. Zelfs toen al hadden de Brusselse bureaucraten totaal geen idee wat het internet precies inhoudt.

De onzin zit hem in het feit dat uitgevers nog steeds aanzienlijke bedragen uitgeven aan SEO-optimalisatie van hun pagina's. Dat zou dan toch zinloos zijn als mensen sowieso nauwelijks op de links klikken. Daarnaast hebben veel uitgevers aan Google zogenaamde "gratis licenties" verleend om te voorkómen dat hun aanbiedingen niet door Google zouden worden meegenomen. Besluit Google nu naar aanleiding van artikel 13 dat hele doorlinken niet meer te laten plaatsvinden, dan konden de uitgevers wel eens flink in hun eigen vlees hebben gesneden, omdat de bezoekrsaantallen van hun websites dan dramatisch zullen gaan kelderen.

Maar de deal is gemaakt, en natuurlijk wordt er ook in de EU niets voor niets geregeld: de kleine Napoleon Franse president had, om zijn zin te krijgen, een klein geschenk in zijn zwarte diplomatenkoffertje naar Aken meegenomen voor zijn psychopatische vriendin Angela: Duitsland mag, wat Frankrijk betreft, zijn gaspijplijn Nord Stream 2 krijgen.

Hoe hangt de vlag er nu bij?

Bits of Freedom
, die ten strijde trekt tegen deze wet, meldt op haar website:

De afgelopen maanden werd in Brussel achter gesloten deuren onderhandeld over nieuwe regels voor het handhaven van het auteursrecht. Het meest controversiële deel van dat voorstel is een zogenaamd uploadfilter (artikel 13). Websites moeten elke upload van hun gebruikers controleren op mogelijke inbreuken op het auteursrecht en bij twijfel blokkeren.
...
Er is verschrikkelijk veel kritiek op het voorstel. Burgers, maatschappelijke organisaties, academici en het bedrijfsleven zijn het er vrijwel unaniemDe lijst van critici is lang en alarmerend. over eens dat het "uploadfilter" moet worden geschrapt.
...
Er zal nog één keer door het Europees Parlement over het voorstel worden gestemd. Een verzegeling van de deal, als het ware. Daarvan houden we je op de hoogte, óók over de manier waarop jij je stem het best kunt laten horen.
...
Als je dacht dat de lidstaten klaar waren met het censureren van het internet, heb je het mis. In Brussel wordt momenteel ook gewerkt aan wetgeving waarmee men hoopt effectiever te kunnen optreden tegen de verspreiding van mogelijk terroristische content. Ook in reactie op dit voorstel zetten de lidstaten in op “pro-actieve maatregelen”. En ja, dit is daarmee weer een voorstel voor een uploadfilter.
Daarmee kunnen we rustig spreken van een trend. We stevenen af op een situatie waarin er een filter is voor content waar copyright op heerst, een filter voor mogelijk terroristische content, een filter voor mogelijk seksueel expliciete content, eentje voor mogelijke haatzaaierij, en ga zo maar door. Tot we op het punt zijn aanbeland waarop alles dat we online zeggen en laten zien, zelfs alles dat we proberen te delen, wordt gemonitord.
De Europese instituties staan aan de zijlijn te juichen terwijl er een complex surveillance- en controlesysteem wordt opgetuigd door internetbedrijven die keer op keer laten zien dat ze geen moer om onze privacy, onze vrijheden en onze democratieën geven. Een schande.



De Franse regering vindt artikel 13 geweldig en het zou op alle platforms van toepassing moeten zijn, hoe klein ook. Alle platforms moeten aantonen dat ze al het mogelijke hebben gedaan om te voorkomen dat content waarop auteursrecht berust, van tevoren wordt ge-upload. In het geval van kleine bedrijven kan dit betekenen dat filters voor het uploaden worden gebruikt, maar dat hoeft niet - uiteindelijk moet een rechtbank geval per geval beslissen (dat was de vorige positie van de meerderheid van de nationale regeringen, met de steun van Frankrijk, vóórdat de nieuwe regering van Italië zich er fundamenteel tegen verzette en Artikel 13 niet de benodigde meerderheid kreeg.

De Duitse regering vindt artikel 13 óók geweldig, maar haar standpunt is nu nog dat het niet op iedereen van toepassing zou moeten zijn. Bedrijven met een jaaromzet van minder dan € 20 miljoen per jaar moeten als het aan haar ligt volledig worden uitgesloten van artikel 13.... om europese startups en kleine bedrijven te beschermen.
Dit kwam dicht in de buurt van het standpunt van het Europees nepparlement, dat niettemin voorziet in een vrijstelling voor bedrijven met een jaaromzet van minder dan € 10 miljoen en minder dan 50 werknemers.

Maar beide landen hebben nu dus afgesproken haast te maken met een veel strengere positie. Het moest achter gesloten deuren blijven zodat het zo lang mogelijk onopgemerkt zou blijven bij het grote publiek. Maar het dossier was gelekt en nu is de beer los. Het gaat dus vooral om de versie die Duitsland en Frankrijk samen in de Raad van Europa er doorheen hebben kunnen drukkenn, omdat Duitsland plus Frankrijk alle anderen kan overstemmen:
Artikel 13 (EU Copyright Act) is van toepassing op ALLE platforms. Iedereen moet uploadfilters installeren, tenzij alle drie de uitzonderingen op hetzelfde platform tegelijkertijd van toepassing zijn:
1. Het platform is jonger dan 3 jaar oud
2. De jaaromzet is minder dan 10 miljoen euro
3. Het platform heeft minder dan 5 miljoen gebruikers per maand.

Dat betekent niets minder dan dat miljoenen volledig onschadelijke kleine apps en websites die niet aan een van de criteria voldoen, uploadfilters moeten installeren die voor hen simpelweg onbetaalbaar zijn. En voor de "Totale Vernichtung" hebben de Duitsers de driejaars-regel bedacht.

Elke kleine voetbalclub, elke receptenpagina, elke ondersteuningsgroep, elk discussieforum waar mensen content kunnen uploaden, wordt geblokkeerd. Wat de DSGVO niet helemaal heeft gehaald, zorgt het uploadfilter wel voor. Bovendien moet elke website die uploads toestaat gedwongen worden om elke aangeboden licentie te accepteren, ongeacht of ze de inhoud van de licentiegever wel wil gebruiken.

Social media, forums, clubpagina's, Facebook, Twitter, enz. hebben hier het meest van te duchten. Facebook, bijvoorbeeld, omdat de exploitant onmiddellijk aansprakelijk is als een "auteursrechtinbreuk" wordt gedetecteerd. Dus Facebook heeft geen andere keus dan de uploader aansprakelijk te stellen en, zoals in het geval van YouTube, er voor zorgen dat het ook de persoon die het gedownload heeft, kan vervolgen. Zo kunnen straks sociale media van personen een kopie van hun identiteitskaart vragen om de juistheid van de identiteit te verifiëren, met de "EU-wet" in de hand.

WhatsApp kan deze bepaling gewoon doorkruisen, omdat de chats niet openbaar zijn, maar alleen op basis van wederkerigheid worden uitgewisseld tussen particulieren. Individuele communicatie valt (nog steeds) onder de uitzondering van de "privékopie". Het is nog maar de vraag hoe het zal gaan met Facebook-accounts, die niet zijn gericht op het publiek.

Juristen en professionals zijn onthutst. Als jurist kan men niet werken met deze regels, zei de bekende Duitse advocaat Solmecke, die zich voornamelijk met deze materie bezighoudt. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als een uploadfilter is geïnstalleerd maar een auteursrechtelijk beschermd werk niet wordt herkend en dus wordt gepubliceerd? Is de exploitant van de website dan nog steeds aansprakelijk? Of geldt dat voor de fabrikant van het uploadfilter?

Maar de samenzwering tegen het vrije internet - dus de vrije meningsuiting - is nog niet af. Een meerderheid van de leden van het europees nepparlement moet het voorstel nog aanvaarden. Zo niet, dan begint het wetgevingsproces opnieuw.
Er is een sprankje hoop: de overgrote meerderheid van de parlementsleden wil in mei worden herkozen in het parlement. En nu staan ze onder druk van de in omvang toenemende protesten tegen de beoogde regels. In alle lidstaten worden burgers door actiegroepen opgeroepen om op te staan tegen deze onderdrukking (aanmelden kan bij Bits of Freedom) en het afslachten van kleine websites in het bijzonder.
Daarnaast is het in mei bij de EU-verkiezingen een kwestie van "stem ze weg".
Verder kunnen burgers natuurlijk hun consumentenkrachten bundelen, en de lobbymaffia dáár pakken waar zij het gevoeligst zijn: hun producten. Door die massaal niet meer af te nemen wordt een signaal van formaat afgegeven. Uiteindelijk gaat het er Brussel ook om de niet-financieel sterke, systeemkritische websites monddood te maken.
En als daar niets tegen gedaan wordt zou dat snel kunnen lukken.

Afdrukken Doorsturen