Brussel neemt gevechtsposities in voor mei-verkiezingen

In bijna alle EU-landen neemt de kritiek op de EU toe. De goedkeuringsratings van kritische EU-partijen in deze landen nemen gestaag toe. Drie maanden voor de verkiezingen voor het Europees Parlement is dit geen goed teken voor de "Superstaat EU".

Overal in Europa boeken de EU-sceptici terreinwinst. Het politieke monopolie van de oude, heersende partijen is niet langer een vanzelfsprekendheid. De globalistische, linkse, islamofiele EU is in gevaar. De grootste globalist, regime-omverwerper en migrantenmachine ter wereld George Soros klaagt al dat de EU binnenkort ten onder kan gaan en de "rechtse populistische" regering van Italië heeft ook een datum genoemd: vanaf mei zou de Europese Unie wel eens niet meer hetzelfde kunnen zijn.

In die maand vinden er namelijk verkiezingen voor het europees nepparlement plaats. In Frankrijk is het de Gele Hesjes-beweging die de staat op zijn grondvesten doet schudden. De EU-globalistische marionet Emmanuel Macron wordt door de meeste Fransen gehaat: ongeveer 80% van de Franse bevolking staat nog steeds achter de beweging en dit zal ook worden weerspiegeld in de verkiezingsresultaten.
Italië heeft bij de laatste regionale verkiezingen een aardverschuivingsoverwinning van de "rechtse populisten" laten zien, wat ook te verwachten viel. In Duitsland wordt de steun voor de AfD steeds groter.
Wat er uit de Visegrad-staten aan parlementsleden zal worden gekozen, is hoe dan ook duidelijk. Zelfs in Zweden zit er inmiddels een rechtse partij in de regeringscoalitie en de migratieproblemen van dat land zijn vanwege de politieke correctheid wereldberoemd.
Ons land kan in de ogen van het buitenland misschien wel een stabiele rechtse conservatieve beweging lijken, maar de migratieproblemen en het feit dat de kiezers continue voorgelogen worden door de dames en heren politici doet de aanhang van de oppositiepartijen - vooral op rechts - flink groeien. Spanje begint ook op drift te raken. Verkiezingen zijn eigenlijk best wel een goed idee, zo lijkt het, maar dan wel als je zeker bent van je overwinning.

Maar in Brussel is dat niet het geval. Het ligt dan ook voor de hand dat nu alle registers worden opengetrokken om de "rechtse populisten" en EU-sceptici zo goed mogelijk in een kwaad daglicht te stellen. In Frankrijk probeert de heersende elite de Gele Hesjes ervan te beschuldigen een antisemitische beweging te zijn. En de mainstream media dragen uiteraard hun steentje bij om de kritische burgers een rad voor ogen te draaien. Zo lezen we vandaag op NU.nl onder de headline "Ollongren wil nog geen wet voor Facebook in strijd tegen nepnieuws" (met de nadruk op nòg) het volgende:

Minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) ziet er nog niets in om sociale media die een rol kunnen spelen bij de beïnvloeding van verkiezingen en verspreiding van desinformatie aan wetten en regels te binden.
...
Ollongren wil bedrijven als Facebook en Google eerste de tijd geven om de problemen zelf aan te pakken, maar uiteindelijk sluit zij wetgeving niet uit. Al zal het wel moeilijk worden om wetten te maken die de juiste problemen aanpakken.
...
Facebook ligt sinds de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen onder vuur vanwege de verspreiding van nepnieuws en desinformatie. Het techbedrijf werkt aan nieuwe maatregelen die de online politieke campagnes en de verspreiding van desinformatie moet aanpakken.
De nieuwe maatregelen zijn naar verwachting eind maart rond. Dat is net op tijd voor de verkiezingen voor het Europees Parlement, maar te laat voor de indirecte Eerste Kamerverkiezingen.
...
Het ministerie van Binnenlandse Zaken kondigde eerder al aan een bewustwordingscampagne te starten in de strijd tegen nepnieuws en desinformatie.



Een kleine twee weken geleden schreven wij een artikel over de pogingen van de Europese Commissie om de komende verkiezingen te beïnvloeden door het invoeren van een Actieplan. In december vorig jaar heeft de populistenclub van Juncker en Timmermans namelijk het Actieplan tegen desinformatie gepresenteerd (om de social media "bij te sturen"), en Facebook, Google en Twitter zijn al druk bezig met het nemen van maatregelen. Dan zijn er ook nog eurofiele denktanks die strategische documenten produceren, en vorige week vrijdag is in München een veiligheidsconferentie geweest - uiteraard achter gesloten deuren, want het grote publiek mag niet te weten komen wat de door hen gekozen en vooral ongekozen politici bekokstoven om de verkiezingsresultaten naar hun hand te kunnen zetten.

Het Duitse Der Spiegel zei hier het volgende over:

Dat dit niet altijd gaat over de trollen en inlichtingendiensten van Rusland, blijkt uit een onderzoek van de in Londen gevestigde specialist over extremisme-onderzoek Institute for Strategic Dialogue (ISD), dat deze vrijdag in München wordt gepresenteerd.


Kort samengevat komt het "Actieplan tegen desinformatie" op het volgende neer: "Hoe rekenen we af met onze politieke tegenstanders", en de gebruikte taal is bijna militaristisch: een belangrijke rol is weggelegd voor de "Strategische Communicatie Task Force van de Europese externe actiedienst". Nee, dit is niet een gewapende sub-organisatie van de NAVO - denken we, in ieder geval is het dat niet officieel, en waarschijnlijk valt het ook (nog) niet onder de conventionele bewapening. Maar, zoals de naam al doet vermoeden, het is er niet ver van verwijderd.
Wat in ieder geval vaststaat is dat hier in de aanloop naar de Europese verkiezingen al openlijk de oorlog verklaard wordt aan politieke andersdenkenden. De EUSSR laat langzaam haar masker vallen.

Natuurlijk zijn (in de ogen van onze politici, en de hun ten dienste staande mainstream media) alle argumenten van EU-sceptici en critici van de onophoudelijke instroom van migranten "desinformatie". Het is een verschijnsel dat we steevast zien bij dictatoriale regimes: de bijna klassieke vernietiging van de "contrarevolutionairen". Waarheden die tegen de heersende doctrine ingaan, zijn desinformatie en moeten worden afgestraft.

Het actieplan maakt ook duidelijk dat er acties worden ondernomen om de particuliere sector te "mobiliseren" (d.w.z. de gelederen gesloten te krijgen door te dreigen met gevoelige sancties), om "desinformatie" tegen te gaan: om "ervoor te zorgen" dat de particuliere sector hier zijn bijdrage levert om de veerkracht van de samenleving te verbeteren - in verband met de "uitdagingen" die zijn ontstaan door "desinformatie". Met andere woorden: Facebook, Twitter & Co. moeten nog méér censureren, aanklagen, buitensluiten, blokkeren.
Voor het afschaffen van de vrijheid van meningsuiting in al deze forums en sociale media hebben ze in Brussel het uploadfilter als een effectieve strategie bedacht.

Deze strategische documenten, die zijn verzonnen door de EU-gezinde denktanks, zijn niet meer dan deskundig vervaardigde propaganda, en het zijn in feite onderdrukkingsinstrumenten om de volksbewegingen te breken en te vernietigen.

We noemen even het werkstuk "THE 2019 EUROPEAN ELECTION: HOW ANTI-EUROPEANS PLAN TO WRECK EUROPE AND WHAT CAN BE DONE TO STOP IT" van de

gevaarlijke European Council on Foreign Relations. Eigenlijk geven zij in hun inleiding precies weer waar de burgers van de EU niet alleen vinden, maar ook weten dat zij weinig te vertellen hebben en dat de EU een ondemocratisch gedrocht is.

We moeten op alles voorbereid zijn. Zelfs "aanslagen" van een omvang van bijvoorbeeld de MH17, om maar wat te noemen. Het doel heiligt immers - zoals zo vaak in de politiek - de middelen, nietwaar?

Dat onderdrukken van het volk is de moderne globalistische dictators op het lijf geschreven. Ze gebruiken immens creatieve taalartiesten die de martelwerktuigen van de meest kwaadaardige intimidatie en ondemocratische onderdrukking verpakken in mooie, positief klinkende zinnen. De mainstream media zijn daarin gespeclaliseerd.

Echt grappig, als het niet zo droevig was, is de analyse van de tactieken die de heersende politici toepassen in hun campagnestrategieën. Dat bestaat onder andere uit: "de politieke tegenstander in diskrediet brengen", of "op zoek gaan naar (oud) vuil" betreffende politici van de oppositiepartijen, natuurlijk onder voortdurende "verspreiding van de eigen boodschap"! En als dat straks niet blijkt te helpen dan kun je altijd nog twijfelen aan de legitimiteit van de verkiezingen. Is het wel eerlijk gegaan. Is er misschien gehackt, waardoor de eindresultaten onbetrouwbaar "moeten" zijn?

Ook de ECFR (European Council on Foreign Relations) is inmiddels tot de conclusie gekomen dat de verwachte sterke prestaties van de kritische partijen in de EU bij de komende verkiezingen een reële bedreiging kunnen vormen voor het geplande Vierde Rijk. Hun studie (PDF hier) biedt ook gedrag en tips over hoe politici en de EU zich kunnen bewapenen tegen de rebellie van binnenuit.

Voorstanders van de EU moeten vooral een wig drijven tussen de EU-critici in de afzonderlijke landen ("een wig drijven tussen anti-Europese partijen") omdat die critici momenteel allesbehalve een eenheid zijn ("ze zijn momenteel geen verenigde alliantie") - de weerstand bij de een betreft de scepsis over de vrijhandelhandel, terwijl de ander gewoon méér te besteden wil hebben, en een derde wijst massamigratie af.

Hun studie gaat nog verder. Elke EU-staat wordt afzonderlijk geanalyseerd (zie voor Nederland het overzicht iets verderop) en de partijen zijn keurig netjes opgenomen in extreem-rechtse partijen, conservatieve eurosceptici en anti-establishment partijen. En zodat iedereen zichzelf snel vindt, hebben ze ook in het overzicht ("Manifest") de partijen verdeeld in negen groepen - gegroepeerd volgens hun aanpak hoe de respectieve partijen de EU willen afbreken.

Het werkstuk is momenteel alleen nog beschikbaar in de Engelse taal. Maar een blik op de ECFR is heel verhelderend. Daar vind je veel socialisten, sociaal-democraten, groenen en ook een oude bekende: iemand met de naam George Soros!

Het is duidelijk dat het grootste probleem van het EU-systeem de massale instroom van moslimmigranten is. Dit heeft een grote hoeveelheid (door de EU) bijna onoplosbare problemen met zich meegebracht, en het raakt alle vlakken van de Europese cultuur en maatschappij. De koppige ontkenning van deze problemen door de heersende politieke elite in de EU heeft alleen maar gezorgd voor die verschuiving naar rechts en de ontevredenheid van de bevolking vergroot, terwijl er ook een gevoel van onderdrukking in de hele EU is gecreëerd. De strategieën die nu worden bedacht om de partijen en bewegingen die hiervan het resultaat zijn, ter wille van zichzelf te bestrijden, zullen die oppositiepartijen nòg meer populariteit geven.

Met uitzondering van een klein aantal nieuwe (en oudere) partijen praat niemand over het probleem van de "islam". Het wordt ook niet opgelost door diegenen die het wel bespreekbaar willen maken, aan te pakken. En ondertussen blijven de poorten van Fort Europa wagenwijd openstaan, nu, nog steeds, na zoveel jaren van migrantenimport. Het is dan ook "standaard beleid" geworden, wat onze dames en heren politici dan ook anders mogen beweren.

Het is zeer wel mogelijk dat het EU-systeem opnieuw de verontwaardiging van de burgers overwint (want veel kiezers zijn òf dom, òf ongeïnteresseerd, òf allebei), maar dit vergroot alleen maar de pijn en het vergroot de kracht waarmee nieuwe weerstand tegen de macht van repressie... een weerstand die ook steeds gewelddadiger zal worden.

Hoe dan ook: als na de verkiezingen in mei de dictatoriale strijdkrachten de overwinnaar bijken te zijn, wacht ons een door de islam gedomineerd Europa: een middeleeuws, achterlijk, armoedig continent van gesluierde vrouwen en een minimumloonslaaf onder de dictatuur van multinationals en hun marionetten in Brussel. Tenzij, zoals gezegd, de weerstand ertegen zó sterk wordt dan ons oude werelddeel niets anders dan een bloedige strijd te wachten staat. Afdrukken Doorsturen