Acht weken vóór de Europese verkiezingen heeft het Europees nepparlement in Straatsburg een zonde begaan. Het heeft met een meerderheid in de fracties de controversiële hervorming van het auteursrecht voor internet goedgekeurd en alle regels van transparante, democratische wetgeving overboord gegooid.
Goede wetten worden op een transparante manier gemaakt, ze zijn
gebaseerd op evenwichtige compromissen en lossen echte problemen op.
Niets van dit alles kan gezegd worden van de Censuurwet van
Straatsburg. Die kwam niet transparant tot stand, maar is het
resultaat van een lobbygevecht. De definitieve versie werd gecreëerd
in de zogenaamde triloog - een ondoorzichtig handjeklap in de
achterkamers in Brussel. Zelfs de Europese Beweging bekritiseert dit
ondemocratische proces.
De "hervorming" is dan ook niet gebaseerd op een compromis,
integendeel: met een zeer kleine meerderheid werden alle aanvragen
geblokkeerd, de wet opgerekt om in ieder geval het hoofdstuk ten
aanzien van de uploadfilters te manipuleren. Veranderingen waren
ongewenst.
De oorzaak is de zorgvuldig (bewust) gecreërde chaos in het Europees
nepparlement tijdens de stemming over de hervorming van het
auteursrecht. Blijkbaar vond het hogere echelon dat sommige EP-leden
in de war waren toen ze vroegen of er veranderingen mochten worden
aangebracht. Ze stemden Nee - en verhinderden op deze manier dat
tekstdelen over de controversiële uploadfilters konden worden
verwijderd en artikel 13 inhoudelijk veranderd kon worden.
Tien politici zeggen (achteraf) dat ze in verwarring waren gebracht door de
manier waarop de stemming ging en daardoor de verkeerde keuze hebben
gemaakt. Die tien parlementsleden beweren dat ze vóór het indienen van
amendementen hadden willen stemmen, terwijl ze tegen stemden. Bij twee
is dat precies omgekeerd, terwijl één parlementslid zich had willen
onthouden van stemming. Onder de mensen die zeggen verkeerd te hebben
gestemd zijn het Nederlandse VVD-lid Hans van Baalen en de Vlaming
Gerolf Annemans. Als alle politici hadden gestemd zoals ze achteraf
zeiden dat ze wilden doen, was het amendement met krappe meerderheid
aangenomen.
We gaan hier zometeen nog even op door, maar het is natuurlijk
bijzonder vreemd dat er gestemd moet worden over "of" er
amendementen toegevoegd kunnen worden. Bij de meeste, zoniet alle, democratische instellingen is
het indienen van amendementen
gewoon onderdeel van het besluitvormingsproces en wordt er over amendementen gestemd.
Volgens de EU geldt het volgende: "MEPs may still issue corrections to their vote in case of mistakes,
which will however not change the outcome". En dit is natuurlijk een
bijzonder vreemde gang van zaken. Je kunt als europarlementariër dus
opgeven dat je een fout hebt gemaakt en verkeerd hebt gestemd, maar
desalniettemin telt alleen de originele (dus: foute) stem.
Wat is er dan de zin van om de mogelijkheid te hebben op te geven dat
er fout gestemd is als er daar vervolgens niets mee gedaan wordt?
Op internet wordt sterk getwijfeld over de oprechtheid van de
beweringen van de "verkeerd stemmende" parlementariërs in kwestie, ook
omdat er nogal wat eerder hun steun uitspraken over het
wetsvoorstel - bijvoorbeeld in het geval van de
Zweedse
sociaal-democraten. In een nogal
verbazingwekkend interview met verslaggever
Emanuel Karlsten
laten die
parlementsleden hun
stuitende domheid zien over
wat artikel 13 werkelijk inhoudt.
Al maanden horen we vanuit de politiek het refrein: artikel 13 (nu
artikel 17) van de EU-auteursrechtrichtlijn zou geen filters vereisen.
We wisten allemaal dat het niet waar was en dat er letterlijk geen
manier was om eraan te voldoen. Hier is de europarlementariër die
verantwoordelijk is voor de nieuwe richtlijn:
Steeds maar weer hebben politici dit beweerd. Natuurlijk wisten we
allemaal dat het niet waar was, en de Duitse regering (als initiator)
hield zich stil. Het is natuurlijk
anders gelopen, en men gaat in
sneltreinvaart door met dit plan.
Benjamin Henrion, de Franse
minister van Cultuur, heeft al een toespraak gehouden waarin hij zegt
dat hij de wet zo snel mogelijk wil implementeren in om te beginnen
met het "reguleren" van het internet.
Hier blijkt ook weer uit dat de EU de oren laat hangen naar (de
lobbyisten van) de grote
multinationals. Ondernemingen als Google en Facebook hebben geld zat
om uploadfilters te bouwen, kleine bedrijven hebben het nakijken....
Ten aanzien van de stemmingsdag in het EU nepparlement denken wij dat
het - ongeacht de gang van zaken - een kwestie is van dat
parlementariërs wisten dat hun stem niet veranderd kon
worden en daardoor hun eigen hachje probeerden te redden bij de achterban.
In het Europees nepparlement kunnen zij achteraf zeggen dat ze iets
heel
anders hadden willen stemmen, maar dat is alleen maar voor de bühne.
En dan nog even terugkomend op de "chaotische" gang van zaken waardoor
een aantal europarlementariërs zogenaamd op het verkeerde been is
gezet, en verkeerd heeft gestemd.
Het gaat dus over de vreselijke stem van het Europees nepparlement om
de auteursrechtrichtlijn goed te keuren, inclusief de gevaarlijke
artikelen 11 en 13 (het censureren van het internet). Zoals we
opmerkten, gaat het om de discutabele stemming of parlementariërs
amendementen konden toestaan die de genoemde twee artikelen hadden
kunnen schrappen.
Die stemming mislukte met slechts vijf stemmen, 317 tegen 312. Maar
kort nadat de stemming werd afgerond zeiden enkele parlementsleden
die tegen het wijzigingsplan stemden - waaronder VVD'erHans "Maidanplein"
van Baalen - dat ze verkeerd hadden gestemd en wilden stemmen vóór de
amendementen om van de artikelen 11 en 13 af te komen.
Wat er gebeurde was is dat midden in de vergadering besloten werd om
een aanpassing aan te brengen in de volgorde van het stemmen op zich.
Dit kwam niet op een duidelijke manier naar voren, waar ook de
president enigszins verward was. Na de stemming gaven enkele
parlementsleden toe dat zij verkeerd hadden gestemd, in de overtuiging
dat ze op iets anders stemden.
Een paar uur later verspreidde de EU het officiële stemmingsrapport
met een verbazingwekkende dertien afgevaardigden die zeiden dat ze
verkeerd hadden gestemd. Tien van hen zeiden dat ze vóór amendementen
wilden stemmen. Twee van hen zeiden dat ze tegen wilden
stemmen'terwijl iemand zich van stemming wilde onthouden. Zoals u in
de onderstaande schermafbeelding kunt zien, zou iedereen naast de "+"
vóór de amendementen hebben gestemd als zij zich daadwerkelijk hadden
gerealiseerd waarop zij stemden.
Als de volgorde dus niet - bewust - is veranderd en als
parlementariërs doen wat ze behoren te doen, namelijk opletten tijdens
hun werkzaamheden, dan zou het eindresultaat van de stemming over
amendementen anders zijn uitgevallen. Met een kleine meerderheid zou
de wet zijn opengesteld voor het schrappen van de artikelen 11 en 13.
Met andere woorden, degene die de volgorde van de stemming wijzigde,
werkte naar een gewenst eindresultaat toe en kreeg de
EU-auteursrechtrichtlijn goedgekeurd ... ondanks het EU-nepparlement
het er (zoals men zegt) duidelijk niet over eens was. Als u zich nu
afvraagt wat er aan gedaan kan worden: niets, dus.
Als europarlementariërs ècht genoeg geven om democratisch juiste
besluitvorming, dan had men een herstemming moeten eisen - zonder
tussentijdse wisselingen - om rede dat de verandering halverwege de
sessie leidde tot verwarring, zelfs bij de president van deze
varkensstal. Dus gewoon een nieuwe stemming om de huidige ongeldig te
verklaren.
De enige manier waarop we ons kunnen voorstellen dat dit allemaal is
gebeurd, is omdat de pro A11/13-mensen wisten dat ze niet genoeg
stemmen hadden, en dus besloten ze om een vuile truc uit te halen om
hun gewenste eindresultaat te krijgen en te hopen dat het geen
averechts effect had.
En wat betreft de corrupte parlementariërs: je stemt op een manier om
de lobbyist die je betaalt gerust te stellen, en daarna verklaar je
dat je de verkeerde stem hebt uitgebracht om de kiezers die op je
hebben gestemd, te kalmeren. Op die manier krijg je je èn
steekpenningen èn voorkom je een afstraffing door je kiezers, zodat je
het volgend jaar allemaal weer overnieuw kunt doen.
Het eindresultaat waarop men heeft gegokt (door de procedure te
veranderen), is wat ze hebben gekregen. Het is frustrerend te weten
dat het open internet de nek om is gedraaid door een stel leden van
het Europees njepparlement die een stemvolgorde hebben gemanipuleerd.
Ongelooflijk.
Maar hiermee is het nog niet afgelopen: het werpt een schaduw op het
Europees nepparlement. Dit is allemaal gebeurd acht weken vóór de
Europese verkiezingen.... In Brussel en Straatsburg wordt gedacht dat
bepaalde problemen hiermee zijn opgelost - maar het tegendeel is waar:
het creëert nieuwe. Hoe zou anders verklaard kunnen worden dat de
Duitse CDU en CSU nú al aankondigen dat de EU-wetgeving in Duitsland
anders geïnterpreteerd wordt dan is besloten in Straatsburg?
In Berlijn wordt geroepen dat Duitsland geen upload-filters nodig
heeft, maar waarom heeft men er in Straatsburg dan wel vóór gestemd?
In Berlijn wordt toegegeven dat het Duitse nevenrechtelijke
auteursrecht de uitgevers niet geholpen, maar waarom zou dit opeens op
EU-niveau anders zijn?
Nee, deze "hervorming" is niet nuttig - het is schadelijk. Het zet kleine creatieve en grote muziekproducenten, freelance journalisten en krachtige uitgevers tegen elkaar op. Dat auteurs hier uiteindelijk van profiteren is nog maar de vraag. Net als bij de Algemene Verordening Gegevensbescherming kan het uiteindelijk zó zijn dat Amerikaanse internetbedrijven de regels omzeilen of misbruik maken van de regels, terwijl startups en kleine zelfstandigen hier de dupe van zijn en ten onder kunnen gaan.
Bovendien geeft het EU-nepparlement acht weken vóór de Europese
verkiezingen een dodelijk signaal af: we zijn niet geïnteresseerd in
de protesten van de burgers, die met honderdduizenden de straat op
zijn gegaan. En vergeet niet dat bij deze
wet zóveel erkende deskundigen en adviezen zijn genegeerd
dat we ons niet aan de indruk kunnen onttrekken dat er links en links
wat smeermiddelen aan deze of gene zijn gegeven.
De afrekening, vooral door jongeren, zal niet lang op zich laten
wachten: bij de stembus, in mei! Daarvoor is onderstaand overzicht (tevens
PDF hier) misschien behulpzaam
(het overgrote merendeel van de Nederlandse politici heeft wel tegen
dit copyright directive en voor amendementen gestemd).
Hieronder de stemming van alle Nederlandse politici voor beide
onderwerpen. Als de stem van de politicus veranderde tussen de twee
onderwerpen door, is de naam onderstreept:
Aannemen Copyright Directive:
Vóór (dus de afschaffers van de vrijheid van meningsuiting op het
internet)
Annie Schreijer-Pierik (CDA)
Esther de Lange (CDA)
Jeroen Lenaers (CDA)
Lambert van Nistelrooij (CDA)
Wim van de Camp (CDA)
Tegen
Agnes Jongerius (PvdA)
Kati Piri (PvdA)
Paul Tang (PvdA)
Anja Hazekamp (PvdD)
Andre Elissen (PVV)
Auke Zijlstra (PVV)
Olaf Stuger (PVV)
Bas Belder (SGP)
Bas Eickhout (GL)
Judith Sargentini (GL)
Caroline Nagtegaal-van Doorn (VVD)
Hans van Baalen (VVD)
Jan Huitema (VVD)
Gerben-Jan Gerbrandy (D66)
Marietje Schaake (D66)
Matthijs van Miltenburg (D66)
Sophie in 't Veld (D66)
Peter van Dalen (CU)
Stemonthouding
Anne-Marie Mineur (SP)
Dennis de Jong (SP)
Amendementen op Copyright Directive:
Vóór
Agnes Jongerius (PvdA)
Kati Piri (PvdA)
Paul Tang (PvdA)
Anja Hazekamp (PvdD)
Anne-Marie Mineur (SP)
Dennis de Jong (SP)
Bas Belder (SGP)
Bas Eickhout (GL)
Judith Sargentini (GL)
Caroline Nagtegaal-van Doorn (VVD)
Jan Huitema (VVD)
Gerben-Jan Gerbrandy (D66)
Marietje Schaake (D66)
Matthijs van Miltenburg (D66)
Sophie in 't Veld (D66)
Peter van Dalen (CU)
Tegen
Annie Schreijer-Pierik (CDA)
Esther de Lange (CDA)
Jeroen Lenaers (CDA)
Lambert van Nistelrooij (CDA)
Wim van de Camp (CDA)
Hans van Baalen (VVD) (zei eigenlijk vóór te willen stemmen,
achteraf gecorrigeerd - ook in de stemlijst - eindresultaat is niet
gewijzigd)
Afwezig:
Marcel de Graaff (PVV)
Alleen het CDA heeft vóór de wet en tégen amendementen gestemd. Álle
anderen hebben tégen de richtlijn gestemd, zich onthouden van stemmen
of waren simpelweg afwezig. En diezelfde parlementariërs, met
uitzondering van één persoon (van Baalen, VVD), hebben vóór
amendementen gestemd.
[Overzicht van de stemming van de
Financial Times - ons inziens niet gehéél correct]
De EU richt niet alleen de democratie en de vrijheid van menigsuiting
ten gronde, maar ook haar eigen jeugd.... Toch ook niet vreemd dat we
bijna elke dag een artikel kunnen besluiten met de hartekreet:
Nexit, NU!
