Het is één van de grootste journalistieke en regelgevende tekortkomingen van onze tijd - het gebrek aan serieuze aandacht van onderzoeksjournalisten wat er precies op de beurzen plaatsvindt. Zo zijn de meeste mensen onwetend van het schokkende feit dat de grootste banken van Wall Street hun eigen en elkaars bankaandelen verhandelen, in hun eigen "Dark Pools". Allemaal buiten het zicht van de burgers en de toezichthouders.
De grootste banken van Wall Street hebben van de federale
toezichthouders toestemming om ongecontroleerde quasi-aandelenbeurzen,
de zogenaamde "Dark Pools", te bezitten en te exploiteren, waar ze in
het geniep in aandelen die genoteerd staan aan de New York Stock
Exchange en de Nasdaq verhandelen. Het enige wat hierover naar buiten
komt is dat drie weken na de handel, wanneer de zelfregulerende
instantie van de banken, FINRA, de weektotalen voor elke Dark Pool
bekendmaakt.
Er is geen informatie over wie aan de koop- en verkoopzijde actief is
(geweest) of op welk tijdstip van de dag of dag van de week de
transacties plaatsvonden. Om het nog wat erger te maken heeft een
aantal banken meer dan één Dark Pool.
Het enige dat het grote publiek te weten kan komen is dat het mogelijk
is dat een bank aan zowel de koop- als de verkoopzijde van dezelfde
transactie zit - waardoor de koers van de aandelen kunstmatig wordt
verhoogd als deze een koopclassificatie (buy) heeft of dat de
aandelenkoers kunstmatig omlaag geduwd wordt als het een
underperform-classificatie heeft, of de inmiddels zeldzame
verkoopclassificatie (sell).
Dark Pools functioneren als niet-gereguleerde beurzen in de krochten
van de grootste banken van Wall Street. Om de situatie nog meer in het
ongewisse te brengen, bezitten - zoals zojuist gezegd - sommige grote
banken meer dan één Dark Pool, wat de mogelijkheid vergroot dat er
cross-trading tussen die pools zou kunnen zijn om de aandelenprijzen
kunstmatig te verhogen of te verlagen.
JPMorgan Chase bezit twee Dark Pools; Citigroup bezit er momenteel
minstens twee, hoewel het in het verleden veel meer had; Morgan
Stanley bezit er drie; en dan is er de Dark Pool die een consortium
van Wall Street-banken stilletjes bij elkaar heeft. Die heet Level ATS.
Volgens de zelfregulator van Wall Street, FINRA, is Level ATS eigendom
van Citigroup, Credit Suisse, LB I Group, Merrill Lynch LP Holdings en
Fidelity Global Brokerage Group.
Nadat mondiale banken herhaaldelijk zijn aangeklaagd is de vraag
gerechtvaardigd of banken wereldwijd mogen samenwerken op de
duisterste handelsmarkten, d.w.z. op de Dark Pools? Een andere
mooie vraag is ook: mogen criminele banken zoals Citigroup en JPMorgan
Chase de aandelen van hun eigen bank verhandelen? Mag überhaupt wel
een bank van Wall Street in het duister zijn eigen aandelen
verhandelen?
Na de grote beurscrash in 1929 voerde de U.S. Senate Banking Committee
gedurende drie jaar een uitgebreid onderzoek uit naar de
handelsstructuur en handelspraktijken op Wall Street. Wat het vond was
een addersnest van corruptie en stiekeme afspraken. De
Senaatsonderzoeken waren uitgebreid gericht op de vuile dealtjes in
"Pools", het verschijnsel dat nu gereïncarneerd is als Dark Pools.
De senaat vond het volgende:
Een pool, volgens beursambtenaren, is een overeenkomst tussen
verschillende mensen, meestal meer dan drie, om actief in één enkele
transactie te handelen. Uit het onderzoek is gebleken dat het doel van
een pool in het algemeen erin bestaat de prijs van een aandeel te
verhogen door de gezamenlijke activiteiten van de leden van de pool,
en om hen daardoor in staat te stellen hun belangen met winst te
verkopen aan het publiek dat door de activiteit wordt aangetrokken of
verleid wordt door informatie die verspreid is over het aandeel.
Pooloperaties voor een dergelijk doel zijn onverenigbaar met het
onderhouden van een vrije en ongecontroleerde markt.
Het Senate Banking Committee van 1934 besloot het volgende:
De conclusie is onontkoombaar dat leden van de georganiseerde beurzen
die deelnamen aan of het beheer voerden over pools, terwijl ze
tegelijkertijd fungeerden als makelaars voor het grote publiek,
onverenigbare belangen vertegenwoordigden en probeerden tegenstrijdige
functies te vervullen. Toch konden de beursautoriteiten in deze
situatie niets onethisch waarnemen.
Vandaag de dag hullen de Securities and Exchange Commission, het
Amerikaanse ministerie van Justitie en de honderden journalisten die
de handel op Wall Street verslaan, zich in griezelig stilzwijgen over
het feit dat banken van Wall Street hun eigen aandelen en die van hun
collega-banken verhandelen op plekken waar voor het publiek elke vorm
van transparantie ontbreekt.
Op 2 juni 2014 lichtte de FINRA, de zwaar tegenstrijdige
zelfregulerende instantie op Wall Street, een tipje van de sluier (en
niet meer dan dat) op, nadat er in het openbaar wat werd gepraat werd
over Dark Pools en gemanipuleerde aandelenmarkten. Vanaf toen worden
drie weken oude handelsgegevens gepubliceerd over de Dark Pools. Maar
die handelsgegevens waren toen net zo transparant als matglas.
In plaats van dagelijkse handelsrapporten, met inbegrip van
uitvoeringstijden, worden de gegevens gedurende de hele week bij
elkaar opgeteld. Als een nieuwsgierige onderzoeksjournalist of
wetenschapper wil zien of transacties bij het openen of sluiten van de
handel bedoeld waren om de markten te manipuleren, kan hij dat
onmogelijk doen. Als publieke onderzoekers wilden zien of een Dark
Pool zijn eigen aandelen kocht op het moment dat de aandelenkoers
kelderde, was dat ook onmogelijk.
Wat we wel weten, is dat er heel veel wordt verhandeld door dezelfde
mondiale banken in de aandelen van dezelfde mondiale banken.
Neem bijvoorbeeld de week van 3 december 2018 - een maand waarin de
aandelenkoersen van banken wereldwijd kelderden. In die week
verhandelden Dark Pools 6.761.313 aandelen van JPMorgan Chase in
41.898 afzonderlijke transacties. Het overgrote deel van de deals in
de JPMorgan Chase-aandelen die in Dark Pools werden verhandeld (71%),
werd gedaan door slechts zeven banken in de wereld, waaronder JP
Morgan Chase zelf.
De UBS Dark Pool (UBSA) was verantwoordelijk voor 1.648.238 aandelen
of 25% van het totaal aantal aandelen JPMorgan die werden verhandeld
in Dark Pools; het bankenconsortium genaamd Level ATS verhandelde
805.798 aandelen; Credit Suisse's Crossfinder Dark Pool verhandelde
668.453 aandelen; Sigma X2 van Goldman Sachs verhandelde 457.701
aandelen; Deutsche Bank, de bankroete bank die vorig jaar 58% van zijn
aandelenkoers kwijtraakte, verhandelde die week 424.900 aandelen
JPMorgan Chase in zijn Dark Pool bekend als SuperX; één van de drie
Dark Pools van Morgan Stanley, bekend als ATS-4, verhandelde die week
404.800 aandelen JP Morgan Chase; en JPMorgan Chase zelf verhandelde
349.305 aandelen in 1790 afzonderlijke transacties in één van de twee
Dark Pools die bekend staan als JPM-X.
Nog grotere hoeveelheden in Dark Pool-handel deden zich voor in de
aandelen van andere mondiale banken, met grote deelname door de eigen
Dark Pools van de banken. Bank of America, eigenaar van Merrill Lynch,
zag 44.946.549 aandelen in zijn aandelen verhandeld worden in Dark
Pools, in de week van 3 december 2018, in maar liefst 133.671
transacties. Citigroup had 11.159.604 aandelen die in 57.504
transacties werden verhandeld.
Dat zijn vreselijk veel duistere dealtjes voor een Amerikaanse
aandelenmarkt die nog maar tien jaar geleden onder het gewicht van
corruptie - begaan door dezelfde grootbanken - onder haar eigen
gewicht ineenstortte.
Nemen we een recent voorbeeld: Boeing.
Op zondag 10 maart 2019 crashte een Boeing 737 Max 8 van de Ethiopian
Airlines Group enkele minuten na het opstijgen en vonden alle 157
mensen aan boord de dood. Dat volgde op een vergelijkbare crash van
een 737 Max 8 op 29 oktober 2018 door een Lions Air-vlucht in Jakarta,
Indonesië, die alle 189 passagiers en bemanningsleden aan boord het
leven kostte, toen het vliegtuig kort na het opstijgen in zee stortte.
Op de vrijdag vóór de crash met Ethiopian Airlines, 8 maart
2019, was de koers van het aandeel Boeing gesloten op $ 422,54. Bij
opening van de beurs op de maandagochtend nà de crash opende de
koers op $ 371,27, een daling van 12%. Maar op miraculeuze wijze had
de aandelenkoers aan het einde van de handelsdag een mooie rally
opgebouwd en sloot het op $ 400,01.
In de week van 11 maart 2019 had UBS een buy-rating op Boeing; Credit
Suisse had een outperform rating op Boeing; en JPMorgan Chase had een
overwogen positie in het aandeel met een koersdoel van $ 450 van
analist Seth Seifman.
Al deze die megabanken van Wall Street bezitten Dark Pools. In de week
van 11 maart, blijkt uit de FINRA-gegevens, verhandelde de Dark Pool
van UBS 3.051.722 aandelen Boeing, terwijl het de week ervoor slechts
394.044 aandelen had verhandeld.
Credit Suisse's Dark Pool, bekend als Crossfinder, verhandelde
1.300.300 aandelen Boeing tegen 159.634 aandelen de week ervóór.
JPMorgan Chase's Dark Pool, genaamd JPM-X, verhandelde 964.628
aandelen Boeing in de week van 11 maart en haar andere Dark Pool, JPB-X,
verhandelde 107.996 aandelen (dus een totaal van 1.072.624 aandelen).
De totalen van JPMorgan's twee Dark Pools in de voorgaande week waren
samen 218.764 aandelen Boeing.
Volgens de gegevens van FINRA verhandelden alle Dark Pools cumulatief
791% méér Boeing-aandelen tijdens de week van de crash dan de week
ervoor. Het aantal individuele Dark Pool-transacties ging van 16.225
in de week voorafgaand aan de crash naar 127.746 in de week na de
crash van 10 maart.
Er is nog een ander belangrijk aspect aan dit verhaal. Boeing is één
van de 30 aandelen die deel uitmaken van de Dow Jones Industrial
Average, de meest bekeken beursindex ter wereld. Voor veel mensen
staat "de Dow" synoniem voor de Amerikaanse aandelenmarkt. Boeing is
niet alleen een Dow 30-component, maar het is verreweg het duurste
aandeel in de Dow. Dat maakt veel uit voor hoe goed of hoe slecht de
Dow eruit ziet, simpelweg omdat de Dow Jones Industrial Average
een prijsgewogen index is.
Een prijsgewogen aandelenindex weegt zijn voorraadcomponenten in
verhouding tot hun koers per aandeel. In dit (voor de beurs)
uitgekiende systeem krijgen aandelen met hogere koersen een groter
gewicht in de index, ongeacht de marktkapitalisatie van de onderneming
of het aantal uitstaande aandelen. Met andere woorden, als de koers
van het aandeel Boeing veel stijgt, kan de Dow Jones Industrial
Average ook een gezonde stijging laten zien, zelfs als andere Dow-componenten
dalen.
Zowel president Donald Trump als Wall Street willen dat de Dow Jones
Industrial Average er gezond uitziet. Een gezonde aandelenmarkt zal
een herverkiezing voor Trump als president helpen. Trump heeft
herhaaldelijk op zijn Twitter-pagina opgeschept over het feit dat hij
(en zijn beleid) verantwoordelijk is voor de goede aandelenmarkt.
Afgelopen zondag twitterde hij dat de aandelenmarkt nog eens 5.000 tot
10.000 punten had kunnen stijgen, als de Federal Reserve de
rentetarieven niet wat had laten oplopen.
De met grote regelmaat aangeklaagde megabanken van Wall Street willen
ook dat de Dow Donald Trump, het Congres en het publiek tevreden houdt.
Op deze manier proberen ze te bereiken dat Trump in staat is om greep
te behouden op de federale regelgeving en de federale agentschappen,
die naar hun talloze duistere handels- en boekhoudpraktijken (en hun
privésfeer) kijken. De criminele grootbanken hebben belang bij een
rechtssysteem met verplichte (of bindende) arbitrage, waardoor zowel
klanten als werknemers worden buitengesloten van de nationale
rechtbanken.
Wat het publiek op dit moment wanhopig nodig heeft, is om net als in
de jaren '90 twee nieuwsgierige universiteitsprofessoren naar voren te
laten komen en de handel in Dark Pools te laten onderzoeken, net zoals
ze toen deden waarbij zij de Nasdaq prijsafspraken blootlegden. We
hebben het over de professoren William Christie van Vanderbilt
University en Paul Schultz van de staat Ohio. Zonder hen zouden de
mega-banken van Wall Street nog steeds een prijsafsprakenkartel
hanteren op de Nasdaq.
Vandaag de dag laat de toezichthouder SEC de Dark Pools gewoon hun
gang gaan en heft het minuscule boetes, terwijl de zeer verdachte
activiteiten gewoon worden voortgezet, inclusief de buitensporige
activiteiten van de mega-banken van Wall Street, die nog steeds volop
handelen in hun eigen aandelen.
