Zijn de jonge activisten tegen het broeikaseffect allemaal competent om woordvoerders van de beweging te zijn? Wat weten ze werkelijk over klimaatverandering? Een Franse journalist ging op onderzoek uit. Klimaat-activisme: geld binnenharken onder een groene dekmantel.
De Zweedse Greta Thunberg is wereldberoemd geworden door haar strijd
tegen klimaatverandering en lagere temperaturen op aarde. Het begon
allemaal in 2018 toen ze een schoolstaking startte, buiten het Zweedse
parlement stond met verschillende plakkaten die haar mening probeerden
vorm te geven en ervoor te zorgen dat jongeren met haar meededen.
Een paar dagen geleden schreven we hier
een eerste artikel over op ons blog (en
vervolg-artikelen voor onze abonnee's).
Door de bemoeienis van de juiste poppetjes op de juiste plaatsen en
dankzij de Zweedse mainstream media werd haar one-girl-missie tegen
klimaatverandering al spoedig opgepakt in de rest van Europa, en de
wereld.
Weinig burgers in Zweden zullen ooit bevroed hebben wat de toekomst
zou brengen - binnen de kortste keren ontmoette Thunberg de paus,
sprak voor de Verenigde Naties en werd zelfs genomineerd voor de *proest*
Nobelprijs voor de Vrede. Nou is die prijs toch al in reputatie
achteruit gehold, vooral sinds de toekenning ervan aan Barack Obama,
bij het begin van zijn ambtstermijn als president van de VS. Het
Nobelprijs-comité wist toen nog niet dat hij de Amerikaanse president
zou worden die de meeste oorlogen in het buitenland heeft gevoerd....
Maar goed, het eens eenzame 15-jarige meisje is "soort van"
wereldberoemd geworden, toen de internationale mainstream media
verslag uitbrachten over haar 15-dagen lange schoolstaking. Arnold
Schwarzenegger nodigde haar zelfs uit voor een klimaatbijeenkomst in
Wenen.
Hebben we nog wat extra informatie over deze jonge idealist? Greta
Thunberg is nu 16 jaar oud en de dochter van een beroemde
operazangeres, tevens linkse liberale activiste Marlena Ernman, die op
de achtergrond haar dochter heeft geholpen om met dit project van
start te gaan.
Het verhaal van Greta Thunberg begint eigenlijk op 20 augustus 2018.
Het is de eerste dag van haar schoolstaking begonnen. Vier dagen
later, op 24 augustus, wordt er door haar moeder een autobiografie
uitgebracht onder de titel "Scener hart Hjärtat".
De eerste publikatie van het boek heeft het hieronder links afgebeelde
kaft, maarde familie is waarschijnlijk erg commcercieel ingesteld,
want recentere herdrukken geven een ander kaft weer, het rechts
afgebeelde, met Greta Thunberg uiteraard.
Ingmar Rentzhog (waarover zometeen meer) en de Greta-familie kennen
elkaar al en namen deel aan een klimaatconferentie op 4 mei 2018.
Rentzhog zag al gauw de potentie van het meisje in combinatie met de
klimaathysterie, en samen met andere betrokkenen kon hij alles goed
voorprogrammeren om de jonge Zweedse internationaal als klimaatheldin
op de kaart te zetten,
en nadat hij een bericht en foto op Facebook
had gezet (hij kwam naar eigen zeggen "toevallig" langs lopen) volgde
al snel - binnen enkele uren - een artikel in de meest gelezen krant
in het land,
Aftonbladet. De hulp van de
mainstream media bij deze hype is onontbeerlijk.... Doelstelling was
om door middel van miljoenen mensen via de sociale netwerken politici
en zakelijke leiders te beïnvloeden om hen zo gek te krijgen dat zij
ook gaan strijden tegen het broeikaseffect.
Het zijn de useful idiots.
Trouwens, met die
Facebook pagina is wat aan de
hand. We zien dat het ruim 663.000 volgers heeft, maar berichten op de
pagina hebben veelal een handvol likes, soms tientallen, maar in
verhouding toch erg weinig. Zou de eigenaar hiervan soms een paar
honderdduizend volgers "gekocht" hebben?
Thunberg kreeg al snel haar eigen coach - een bekende klimaatactivist
uit Duitsland onder de naam Luisa-Marie Neubauer. Hoe groot is de
waarschijnlijkheid van een jong meisje dat buiten het Zweedse
parlement een schoolstaking begint, schoolkinderen van over de hele
wereld ertoe brengt zich bij haar zaak aan te sluiten om de
klimaatverandering te bestrijden? En hoe vaak hebben 16-jarigen hun
eigen coaches?
Luisa-Marie Neubauer, die samen met Greta op een groot aantal
afbeeldingen en video's is vastgelegd (op foto's rood omcirkeld) toen
de schoolstakingen over de klimaatverandering wereldwijd op gang
kwamen, behoort tot de organisatie die de "One Foundation" wordt
genoemd.
Achter deze organisatie zit een aantal bekende rijke financiers,
waaronder Bono en Bill en Melissa Gates (die zoals we eerder schreven
klimaatverandering willen tegengaan door de wereldbevolking middels
vaccinaties te decimeren). Een nog opvallender naam (en het zal u niet
verbazen dat u die tegenkomt) is die van de
multimiljardair-oligarch-crimineel George Soros, berucht vanwege zijn
valutaspeculaties en misschien zelfs nog bekender als de
duivel oprichter van het wereldwijde, radicale en
linksliberale lobby- en activistennetwerk "Open Society", dat
duizenden NGO's ondersteunt. Geweld wordt niet geschuwd.
Marc Reisinger, een verslaggever van Causeur, was nieuwsgierig naar de
werkelijke diepgang van de kennis van deze utopisch ingestelde jonge
mensen over het klimaat. "Ik realiseerde me dat ze de oorzaak van de
kwestie waarover ze protesteerden niet wisten: het broeikaseffect,"
zegt hij. In plaats van teleurgesteld te zijn, besloot Reisinger al in
een vroeg stadium om Greta Thunberg zelf in Zweden over dit onderwerp
te interviewen, op de plaats waar ze elke vrijdag een schoolstaking
leidde, vóór het gebouw van het parlement.
Thunberg had het probleem besproken met groepen jonge Fransen, toen
Marc Reisinger haar benaderde en hun ontmoeting filmde. "Ik zag je in
Brussel, er waren veel mensen ... Ik heb gehoord dat je jongeren
voorstelde om het klimaat te bestuderen. Ik zou er graag wat over
praten, als je het ermee eens bent....", vraagt hij in het Engels.
Greta Thunberg knikt bedeesd. Haar gesprekspartner vindt haar '"angstig,
ongemakkelijk: ik heb het gevoel dat ze "ja" zegt, maar "nee" denkt'".
Dan doet het meisje haar hoed af. Onmiddellijk onderbreekt een vrouw
de discussie en beëindigt het interview: "Hallo, sorry, we hebben nu
iets anders te doen. Ik moet haar meenemen, bedankt....."
"Een geweldige ervaring", zegt Marc Reisinger, die de onderbreking als
volgt analyseerde: "Anders dan de jonge demonstranten in Brussel,
beantwoordde Greta geen vragen. Ik merkte dat ik tegenover een klein
meisje stond, verloren, zonder passie, gemanipuleerd door mensen aan
te schieten, een kind dat aan verschrikkingen was blootgesteld. [...]
Vreemd dat een klimaatleider niet accepteert dat er een vraag over
het klimaat wordt gesteld. Je kunt jezelf kennelijk presenteren en de
wereld twijfelt niet: Angela Merkel, Emmanuel Macron, Jean-Claude
Juncker, de jury van de Nobelprijs....."
Misschien koos ze voor "selectieve stilte" in verband met haar autisme,
maar Reisinger merkte op dat ze zelfgenoegzaam antwoordde op de
irrelevante anekdotische vragen van jongeren, net vóórdat hij haar
probeerde te ondervragen over klimaatverandering.
Zoals we in ons eerste artikel vertelden zit er achter dit meisje, dat
staatshoofden, regeringsleiders en politici voor de gek houdt, een
soort grijze eminentie/groene kaartjesautomaat, haar "adviseur",
Ingmar Rentzhog. Oprichter van de start-up "We Do not Have Time",
stelde hij zichzelf ten doel om tegen de klimaatverandering te vechten
door de kracht van sociale netwerken - een van Al Gore afgekeken
winstmodel.
Ingmar had al drie maanden eerder een klimaatconferentie bijgewoond
met Greta en haar familie. Rentzhog had zijn muze gevonden, maar
achter zijn start-up "zijn er twee dragers (aandeelhouders) voor wie
ecologie niet de belangrijkste zorg is", zegt de Franse commentator
Aumonier. De ene is de Persson-familie, kinderen van miljardair Sven
Olof Persson, die zijn fortuin maakte, onder andere met de verkoop van
auto's (Bilbolaget North AB ) en Rentzhog's eigen familie, die
gespecialiseerd is in financiën.
De twee families, die elkaar ontmoetten in de regio Jämtland, hebben
geen enkele relatie met ecologie, ze zijn gespecialeerd in geld....
vooral het verdienen ervan.
De twee families zijn inmiddels nauw met elkaar verbonden. In mei
neemt Ingmar Rentzhog de leiding over van een denktank,
Global Utmaning, die duurzame
ontwikkeling bevordert en zogenaamd politiek onafhankelijk is. Het
dient eigenlijk vooral de belangen van de Persson-familie: de dochter
is de oprichter Kristina Persson, dochter van de miljardair, een
voormalige sociaal-democratische minister en nog steeds zeer
invloedrijk. Terwijl de Europese verkiezingen naderen, vechten ze voor
een grootse alliantie van alle eurofiele regeringspartijen en tegen
het nationalisme. Uit een analyse van de tweets van de denktank blijkt
duidelijk een sterk politiek engagement, zo aan de vooravond van de
Europese verkiezingen. Nationalisme is uit den boze: het is een
politieke boodschap die er bijvoorbeeld bij Macron ingaat als God's
woord bij een ouderling.
Op16 januari van dit jaar kondigde de denktank trots de samenwerking
aan met Global Shapers, een gemeenschap van jonge (20-30 jaar oude) "leiders",
een "netwerk met een groot potentieel om een rol te spelen in de
toekomst van de samenleving en werkend om de situatie van de mensen om
hen heen te verbeteren".
Dit netwerk is in 2011 gecreëerd door het World Economic Forum. De
leiders zijn erop uit om de planeet te redden met behoud van
economische groei en roep om meer globalisering. Op naar het Vierde
Rijk!
Het doel van Rentzhog en Persson is eenvoudig: aan de ene kant de
planeet redden, maar aan de kant wel de economische groei behouden,
door steeds meer allianties, synergieën en samenwerking te sluiten.
Money makes the world go round! Dankzij Thunberg is het bedrijf van
Rentzhog, eigendom van Persson, aanzienlijk gegroeid en heeft het
honderdduizenden e-mailadressen verzameld om het thema "groene groei"
of "greenwashing" te promoten. Alleen dat bestand e-mailadressen is al
goud waard.
Laten we duidelijk zijn: het gevecht van deze tiener en alle jonge
mensen die haar over de hele wereld volgen is lovenswaardig en een
grote bron van hoop voor milieubewustzijn. Maar we moeten ons niet
laten misleiden door de rol van een groep volwassenen om haar heen,
spindoctors, mentoren, greenwashing-specialisten, miljardairs en
industriëlen: eigenlijk laat Greta Thunberg zich adviseren door mensen
wier activiteiten zij hekelt.
Om effectief en eerlijk een strijd te voeren is het noodzaak je niet
voor de gek te laten houden. Dat geldt niet alleen voor Thunberg, een
meisje dat niets anders gedaan heeft dan een paar dagen met een
handgeschilderd bord buiten de Riksdag te zitten, maar zeker ook voor
ons, het publiek.
