Het Bureau voor intellectueleel eigendom van de Europese Unie weigerde in 2016 een handelsmerk voor een "Brexit" energiedrankje toe te kennen omdat, blijkt uit de uitspraak, was bepaald dat het "'aanstootgevend" is om dat op een blikje te zetten.
Met de Brexit is het, zoals u ongetwijfeld weet, nog droevig gesteld.
En eerlijk gezegd: het is een puinhoop geweest sinds de historische
stemming was genomen en het Britse publiek een golf van nationalisme
bestuurde, welsiwaar gedrapeerd met beloften om hun eigen land
economisch vrij te maken, maar zeker uit onvrede met het beleid van de
Britse regering en vooral de houding van de Europese Unie.
In de bijna drie jaar daarna is de Britse regering erin geslaagd een
indrukwekkend staaltje te laten zien van disfunctioneel politiek
beleid, politici die erin slaagden het niet eens te worden over hoe ze
de wil van hun eigen mensen daadwerkelijk konden uitvoeren - en
eigenlijk erop aansturen dat de wil van het volk niet wordt uitgevoerd.
Dat disfunctioneel regeren is niet het alleenrecht van de Britten, ook
in ons land kunnen ze er wat van. Alleen al het feit hoe binnen de
kortste tijd de spaarzame volksraadplegingen de nek is omgedraaid (notabene
door D'66, die naar zij zeggen geen adviserend maar een bindend
referendum willen - waartoe nog steeds geen stap gezet is - en dus
èlke vorm van het raadplegen van de kiezers verwerpt). Het is een
beleid van politici die van alles beloven, maar er vervolgens niet mee
aan de slag gaan.
Op hetzelfde moment dat dit in het Verenigd Koninkrijk allemaal gaande
was, hebben sommige opportunistische mensen geprobeerd het
Brexit-verhaal te gelde te maken door de term "Brexit" als handelsmerk
te gebruiken, zonder zelfs ook maar een plan te hebben voor het
gebruik van die merken. Zoals we in eerdere artikelen al hebben
opgemerkt is dit soort poging om geld te verdienen gezien vanuit de
consument behoorlijk irritant, maar niet illegaal. En nu krijgen we
één van de redenen voorgeschoteld waarom de Britten zo'n hekel aan de
EU hebben, nu de EU figuurlijk gesproken van alles tegen een muur
gooit, gewoon om te zien wat er plakkerig genoeg is om een Britse
brouwer zijn handelsmerk voor o.a. Brexit Beer te ontzeggen.
Bij de eerste beoordeling van de aanvraag, ontkende het Intellectual
Property Office (IPO) van de EU de toekenning van het handelsmark
vanwege de idiote reden dat de term "Brexit" aanstootgevend is.
The European Union Intellectual Property Office (Euipo) denied a
trademark for a "Brexit" energy beverage back in 2016 after ruling the
term was too "offensive" to put on a can. An official had felt
"citizens across the EU would be deeply offended" and it would
"undermine the weight of an expression denoting a seminal moment in
the history of the European Union."
De twee mannen die de brouwerij bezitten waren begrijpelijkerwijs in
de war toen hen verteld was dat ze geen handelsmerk konden krijgen,
omdat een term die met roekeloze overgave van hun eigen land te pas en
te onpas werd gebruikt, te beledigend was.
Het was toen de meeste mensen wel duidelijk dat de EU simpelweg geen
goedkeuring wilde geven aan de term "Brexit" vanwege haar eigen
politieke afkeer daarvoor. Dat is zeker logischer dan de vreemde
bewering dat "Brexit" mensen beledigt als de brouwer de
handelsmerkstatus krijgt.
De brouwerij ging dus in beroep ... en het handelsmerk werd hen
opnieuw onthouden. Alleen dit keer was het excuus dat de term "Brexit"
niet onderscheidend was. Dit keer oordeelde IPO dat het woord "Brexit"
niet "onderscheidend" genoeg was in plaats van aanstootgevend,
waardoor het het verzoek van de brouwer opnieuw verwierp.
Het besliste
in zijn definitieve oordeel:
De term "Brexit" duidt een soevereine politieke beslissing aan, legaal
genomen en heeft geen negatieve morele connotaties; het is geen
provocatie of aansporing tot misdaad of wanorde.
Maar nu zijn we volledig de weg kwijt... Zoals we al zeiden, is het
voor consumenten vervelend wanneer personen of bedrijven pogingen doen
om te cashen bij bijvoorbeeld pop en politieke cultuur door het
claimen van een merkenrecht, maar het gaat beslist niet in tegen het
merkenrecht. En een "Brexit-bier" zou zeker onderscheidend zijn in de
alcoholindustrie. De ambachtelijke bierindustrie in het bijzonder
heeft een industriecultuur gemaakt door op speelse wijze naar allerlei
dingen te verwijzen met hun namen en labels. Logisch dat gewiekste
zakenmensen zoeken naar allerlei creatieve manieren om een "Brexit-bier"
onderscheidend te maken.
In het Verenigd Koninkrijk hebben de Britten er overigens geen enkele
moeite mee...
Nogmaals, we hebben hier sterk de indruk dat de EU deze beslissingen
neemt om politieke redenen - ver buiten het doel van het merkenrecht.
Hoewel we hier niet veel moeite doen om te pleiten voor meer
handelsmerken, is het de moeite waard om erop te wijzen wanneer
overheidsinstanties deze handelsmerken ook ten onrechte afwijzen. Dat
Brussel hier in de ogen van veel Britten eens te meer laat zien dat de
burgers binnen de Europese Unie niets, maar dan ook helemaal niets, te
vertellen hebben, moge duidelijk zijn.
