Eerder schreven wij over de toezichthouders van Wall Street die weer eens zitten te slapen en niet in de gaten hebben dat we dezelfde kritieke signalen krijgen die in 2007 en begin 2008 óók door hen genegeerd werden. De Amerikaanse senator waarschuwt óók voor een nieuwe economische crash. Heeft zij gelijk?
Afgelopen maandag publiceerde de Amerikaanse senator Elizabeth Warren
een column op Medium met de provocerende titel: "The Coming Economic
Crash - And How to Stop It". Warren's column kwam slechts 11 dagen
nadat we
ons eigen artikel hierover
hadden geschreven, getiteld: "Is de nieuwe financiële crash nu ècht
dichtbij?".
Warren schreef over economische trends, zoals het feit dat de
Amerikaanse productiesector zich al
in een recessie bevindt en ook
schreef ze over de enorme hoeveelheid schulden van huishoudens en
bedrijven. Wij schreven over de opvallende gelijkenissen met de vroege
waarschuwingssignalen die de financiële crash van 2008 hebben ingeluid
en de gebeurtenissen die nu plaatsvinden: bijvoorbeeld dat je wordt
uitgesloten van het opnemen van geld uit een beleggingsfonds vanwege
een run op dat fonds en het onvermogen om een koper te vinden voor
zijn illiquide investeringen. Ook schreven we over een grote
internationale bank die een groot deel van zijn personeelsbestand
ontslaat en tientallen miljarden dollars van zijn giftige activa in
een "slechte bank" stopt, terwijl zijn beursgenoteerde aandelen op weg
zijn naar nul. We hadden het natuurlijk over Citigroup in de laatste
crisis en vandaag de dag Deutsche Bank.
En net als Citigroup in 2008 is Deutsche Bank nauw verbonden met de
megabanken van Wall Street.
Elizabeth Warren is een van de belangrijkste kanshebbers om de
Democratische nominatie voor het presidentschap te winnen en moet
daarom hoop bieden aan de bevolking - vandaar dat de titel van haar
column suggereert dat er een manier is om de dreigende economische
crisis te stoppen. Dat is er niet en Warren weet dat. Wat Warren
voorstelt zijn manieren om de economische impact op gemiddelde
Amerikanen te verminderen.
Warren heeft zich sinds 2013 bewezen als een van de meest deskundige
leden van het Senate Banking Committee, met name als het gaat om de
verraderlijke en risicovolle risico's die op Wall Street worden
genomen. Ze weet dat er geen manier is om de op hol geslagen trein van
Wall Street te stoppen als het eenmaal in beweging is. Dat komt omdat,
ondanks de centrale rol die derivaten speelden bij het verdiepen van
de epische financiële ineenstorting die in 2008 begon, derivaten niet
onder controle zijn gebracht door het Congres of de federale
toezichthouders van Wall Street.
De Dodd-Frank financiële hervormingswetgeving van 2010 probeerde het
risico te verminderen aangaande tientallen biljoenen dollars aan
derivaten voor de federaal verzekerde banken. Die waren met de casino-achtige
investeringsbanken op Wall Street gefuseerd, waarbij geëist werd dat
de verzekerde banken de derivaten in een niet-verzekerde eenheid van
de bankholding zouden stoppen, die in theorie zou kunnen worden
afgewikkeld of in faillissement zou kunnen worden gebracht zonder de
commerciële bank ten val te brengen.
De enige zinvolle oplossing is om simpelweg verzekerde banken van het
casino van Wall Street te scheiden, maar de regering Obama heeft daar
niets mee gedaan. Warren is een groot voorstander van dat idee.
De megabanken van Wall Street willen de derivaten niet afzonderen,
omdat dat een lagere kredietwaardigheid op de derivaten zou betekenen,
omdat elke andere bedrijfseenheid niet de enorme verzekerde deposito's
van de commerciële bank en een kant-en-klare geldstroom van de Fed -
in tijden van problemen - zouden kunnen krijgen.
Dus liet Citigroup in december 2014 zijn handlangers in
Washington een amendement aannemen in de "must-pass omnibus spending
bill" die van cruciaal belang was om de regering tot en met september
2015 draaiende te houden. Dat amendement is echter tot op de dag van
vandaag niet door het Congres ingetrokken en heeft risicovolle
derivaten, inclusief dezelfde soort credit default swaps die de crisis
in 2008 dramatisch hebben verdiept, binnen de door de belastingbetaler
gesteunde commerciële bank behouden.
Op het hoogtepunt van de crisis op 30 september 2008 hadden de top 25
bankholdings een notioneel (nominaal bedrag) van $ 184,7 biljoen (!)
in derivaten. Per 31 maart 2019 bedroeg dat cijfer
volgens rapporten van de
regulator van nationale banken, het Office of the Comptroller of the
Currency, $ 272,5 biljoen - 272.500 miljard dollar..
Nog angstaanjagender is dat 86 procent van de $ 272,5 biljoen is
geconcentreerd bij slechts vijf banken, die op hun beurt sterk
onderling verbonden zijn. Die vijf bankholdings zijn: JPMorgan Chase,
Citigroup, Goldman Sachs Group, Bank of America en Morgan Stanley.
Niemand vocht harder dan senator Warren om het sluwe plan van
Citigroup in 2014 tegen te houden. Ze hield drie gepassioneerde
toespraken in de Senaat, waaronder de volgende opmerkingen in haar
laatste toespraak op 12 december 2014, om het gevaarlijke amendement
te stoppen:
- "Mr. President, ik ben weer aan het woord om te praten over een
gevaarlijke voorziening die op het laatste moment in een "must-pass
spending bill" is geslopen om Wall Street te helpen. Deze bepaling zou
een regel intrekken die, en ik citeer de titel van de regel: "Verbod
tegen reddingsoperaties van swaps door de federale overheid" wordt
genoemd.
- Mr. President, in de afgelopen jaren hebben veel Wall Street-instellingen
buitengewone invloed uitgeoefend op de machtsgangen van Washington,
maar Citigroup is boven de anderen uit gestegen. De greep ervan op het
economisch beleid in de uitvoerende macht is ongekend. Overweeg een
paar voorbeelden:
* Drie van de laatste vier Treasury Secretaries onder Democratische
presidenten hebben nauwe banden met Citigroup gehad. De vierde kreeg
de CEO-functie bij Citigroup aangeboden, maar wees deze af.
* De vice-voorzitter van het Federal Reserve-systeem is een
sleutelfiguur van Citigroup.
* De onderminister voor internationale aangelegenheden bij het
ministerie van Financiën is een sleutelfiguur van Citigroup.
* De Amerikaanse handelsvertegenwoordiger en de persoon die is
aangewezen als zijn plaatsvervanger - die momenteel
assistent-secretaris is bij het ministerie van Financiën - zijn
sleutelfiguren van Citigroup.
* Een recente voorzitter van de Nationale Economische Raad van het
Witte Huis was een sleutelfiguur van Citigroup.
* Een andere recente voorzitter van het "Office of Management and
Budget" ging onmiddellijk na het verlaten van het Witte Huis naar
Citigroup.
* Een andere recente voorzitter van het "Office of Management and
Budget" is ook een sleutelfiguur vanCitigroup - maar ik tel hier
dubbel omdat hij nu de minister van Financiën is."
"Dat zijn nogal wat mensen die veel macht hebben, allemaal afkomstig
van één bank. Maar ze zijn niet de enige bron van macht van Citigroup.
In de loop der jaren heeft het bedrijf miljoenen dollars uitgegeven
aan lobbyen bij het Congres en het financieren van de politieke
campagnes van zijn vrienden in het Huis en de Senaat."
"Citigroup heeft ook miljoenen uitgegeven om het politieke proces te
beïnvloeden op een manier die veel subtieler is en verborgen voor het
publiek. Vorig jaar schreef ik Citigroup en andere grote banken een
brief waarin ik hen vroeg hoeveel geld van aandeelhouders ze hebben
omgeleid naar denktanks om het openbare beleid te beïnvloeden, bekend
te maken. Citigroup's antwoord op mijn brief? Tegenwerking. Een jaar
is verstreken en Citigroup heeft niet eens bevestigd dat ze de brief
heeft ontvangen..."
De volledige speech van Senator Warren is te volgen in de onderstaande
video. Wij hebben zo het idee dat, als zij volhardt in haar
stellingname, zij die nominatie voor het presidentschap wel op haar
buik kan schrijven.
