Google heeft aangekondigd in Frankrijk te stoppen met het tonen van snippets van nieuwsverhalen in de zoekresultaten van de eigen zoekmachine. Dat doet het concern omdat Frankrijk de aangenomen EU-auteursrechtrichtlijn in oktober tot wet verklaart, waarmee een nieuw recht voor uitgevers van kracht wordt. Maar die uitgevers (de initiatiefnemers van de wet) schieten zichzelf in de voet.
We lazen gisteren op de site van Emerce
het
volgende:
Google gaat in Frankrijk geen overzichten
meer geven van nieuwsberichten in de zoekresultaten. Frankrijk zal de
nieuwe EU-auteursrechtrichtlijn volgende maand omzetten in wetgeving.
Uitgevers moeten dan eerst toestemming geven.
Het volgende verhaal was niet alleen volledig voorspelbaar, maar velen
(wij
ook) hebben langere tijd gezegd wat er zou gebeuren
als de Europese Unie een "link" - of "snippet" -belasting zouden
instellen als onderdeel van de EU-auteursrechtrichtlijn. Natuurlijk
negeerden technocratische EU-ambtenaren alle deskundigen volledig (of
luisterden ze alleen naar een stel idioten in de uitgeverijsector die
erop stonden dat het "deze keer anders zal zijn", ondanks meerdere
voorbeelden van niet-werkende linkbelastingen) en maakten ze hoe dan
ook een linkbelasting tot wet.
Frankrijk was het meest gedreven om de EU-auteursrechtrichtlijn in de
praktijk te brengen, en nu het op het punt staat een linkbelasting in
te voeren voor nieuwsaggregators, heeft het bedrijf waar zo'n
linkbelasting voornamelijk op is gericht (Google) duidelijk gemaakt
dat (zoals het is gedaan met eerdere dergelijke belastingen) het
niet van plan is om iemand ook maar een
cent te betalen om naar hen te linken (wat ons
inziens ook niet zou moeten). In plaats daarvan heeft Google
webmasters (inclusief uitgevers)
méér controle gegeven
over hoe resultaten die linken naar hun pagina's, inclusief uitgevers,
de soorten fragmenten toelaten.
Voorheen was het alleen mogelijk om een tekstfragment toe te staan of
niet toe te staan. Google introduceert nu een reeks methoden waarmee
een gedetailleerdere configuratie van de preview-inhoud voor pagina's
mogelijk is. Dit gebeurt via twee soorten nieuwe instellingen: een set
robots-metatags en een HTML-kenmerk.
Google staat uitgevers al lang toe om een fragment toe te staan of
niet, maar nu kunnen uitgevers ook een "maximale lengte" van het
fragment aangeven, of een maximale video- of afbeeldingspreview. Door
die maatregel heeft Google uitgevers in Frankrijk verteld dat om alle
nieuwe koppelingsrechten voor auteursrechten te respecteren, alle
fragmenten worden verwijderd, tenzij de uitgevers ervoor kiezen om via
de hierboven genoemde tools vrijwillig weer snippets terug willen
hebben.
Als de Franse wet van kracht wordt, zal Google niet langer een
overzicht van de inhoud in Frankrijk weergeven voor Europese
persuitgevers, tenzij de uitgever de regelingen heeft getroffen om aan
te geven dat het zijn wens is. Dit is het geval voor zoekresultaten
van alle Google-services.
Uitgevers hebben altijd kunnen kiezen of ze willen dat hun inhoud
toegankelijk is via de zoekmachine van Google of Google Nieuws. Google
heeft nu meer gedetailleerde webmaster-instellingen ingevoerd waarmee
uitgevers kunnen opgeven hoeveel informatie ze als preview in de
zoekresultaten willen weergeven. Uitgevers over de hele wereld kunnen
deze nieuwe instellingen gebruiken om het type preview te kiezen dat
het meest geschikt is om gebruikers naar hun site te lokken.
Sommige mainstream media
beweren dat Google hier probeert de EU-auteursrechtrichtlijn te "omzeilen",
maar dat is onzin. Dit is Google dat voldoet aan de
EU-auteursrechtrichtlijn. Nogmaals, dit is vergelijkbaar met hoe de
onderneming reageerde in Frankrijk en Duitsland, toen soortgelijke
linkbelastingen werden ingevoerd. Het probleem is dat de Eurocraten
hier een aantal echt domme misrekeningen hebben gemaakt: ten eerste
namen ze aan dat het opnemen van fragmenten waardevoller was voor
Google dan voor de uitgevers.
Dat is het niet. De bezoekersaantallen van de uitgevers zullen zonder
preview-fragmenten afnemen, wat betekent dat velen zich snel zullen
haasten om zich opnieuw aan te melden bij Google. Ten tweede gingen ze
er in Brussel van uit dat het heffen van belasting op iets de prikkels
niet zou veranderen en dat Google gewoon dezelfde fragmenten zou
blijven aanbieden, maar er gewoon voor zou gaan betalen.
Ze hadden het mis.
Nogmaals, we hebben dit allemaal vijf jaar geleden meegemaakt met de
Duitse link-belasting, en hoewel Google effectief hetzelfde deed waren
er EU-politici die erop stonden dat het anders zou zijn als de héle EU
het erover eens zou zijn dat er een link-belasting zou komen, en dat
Google zou gaan (moeten) betalen. Wat ongelooflijk is, is dat dezelfde
politici nu zullen zeuren en klagen en liegen, zeggend dat Google de
belasting ontwijkt wanneer het feitelijk de geschreven wetten naleeft
- en zich op dezelfde manier houdt aan soortgelijke wetten in het
verleden.
En inderdaad, de Franse minister van Cultuur heeft al een
belachelijke verklaring
afgelegd waarin hij stelt dat Google de wet overtreedt:
Ik roep op tot wereldwijde onderhandelingen
tussen Google en de uitgevers: de unilaterale definitie van de
spelregels is in strijd met zowel de geest van de richtlijn als de
tekst ervan. Ik zal zeer binnenkort met mijn Europese collega's
spreken om deze situatie te verhelpen.
Hoe moeilijk is het? Als bedrijven iets tegen de wet doen(nieuws
verzamelen en fragmenten posten zonder een licentie), wees dan niet
verbaasd als de bedrijven die dat hebben gedaan, daarmee stoppen. De
politiek heeft iets verboden, en dus gehoorzaamde Google aan de nieuwe
wet en stopt ermee.
Als het EU-nepparlement een andere uitkomst wilde, hadden ze misschien
in plaats van degenen aan te vallen die waarschuwden dat dit zou
gebeuren, naar deskundigen moeten luisteren. Blijkbaar is dat gewoon
voor hen te moeilijk.
