Elk weekend blikken we (voor onze abonnee's) terug op Wall Street en de ontwikkelingen in de VS wat betreft de economie en de politiek. Vandaag aadacht voor de impeachmentprocedure tegen president Trump, de deal met China en de handelswijze van de Federal Reserve.
Er wordt van alles geprobeerd om de financiële markten omhoog
tekrikken. Het is het hele jaar door al een spektakel geweest, maar
afgelopen vrijdag was één van de hoogtepunten. De hele week was een
rollercoaster geweest van stijgen en dalen, terwijl de headlines door
algorithmen werden achtervolgd, koersen door steun- en
weerstandsniveaus heen schoten als dikke kinderen in de snoepwinkel.
Maar deze vrijdag was er iets anders, bijna bedoeld om de markten een
overdosis insuline te geven.
Beleggers raakten opgewonden over een aanstaande VS/China-deal, en
ontmoetingen tussen onderhandelaars liet de markten pieken. Dan hadden
we ook nog een Trump-tweet over "warme gevoelens", een repo-operatie
van $ 82,7 miljard door de Fed om de zaken netjes te houden, er kwam
plotseling $ 60 miljard uit de lucht vallen, de maandelijkse Treasury-aankoopoperatie
zoals die werd aangekondigd door de Fed, en er ook nog meerdere Fed-personen
hun zegje deden. Wat een theater.
Eerst maar even over de Federal Reserve. Die gooit de aankondiging van
$ 60 miljard per maand op een vrijdag in de openbaarheid, terwijl de $
DJIA al 350 punten hoger staat? Een vreemde zet: de Fed kent immers de
uitwerking van dit soort aankondigingen op de financiële markten. De
Fed beweert schaapachtig dat het geen Quantitative Easing is. Niemand
die dat serieus neemt. Het uitbreiden van de balans met $ 60 miljard
per maand is een enorme ingreep, hoe je het ook wendt of keert.
Hoe groot? Reken maar mee. $ 60 miljard per maand komt uit op $ 720
miljard per jaar. En terwijl de Fed beweert dat ze het in Q2 volgend
jaar zullen stoppen is er niemand die dat gelooft. Geloofde u
werkelijk dat QT vorig jaar op de automatische piloot stond? LOL. Hou
ons niet voor de gek.
Weet u ook wat er ook $ 720 miljard per jaar of $ 60 miljard per maand
is? De gehele militaire begroting van de VS. Het grootste militaire
budget op de planeet. Miljoenen wapens, onderzeeërs, vliegdekschepen,
nucleair arsenaal, bommenwerpers, straaljagers, militaire bases over
de hele wereld, satellieten, drones, lasergeleide raketten, noem maar
op. Alles draait op $ 60 miljard per maand.
Een miljardje is tegenwoordig niets meer, dus die begrotingscijfers
laten zien hoe enorm de aankondiging van de Fed eergisteren was.
Maar geen Quantitative Easing. Het zal. Geloof het als u dat wilt.
En toch, ondanks 2 renteverlagingen, het liquiditeits- en
nieuwsspektakel op vrijdag: geen nieuwe hoogtepunten. Alles wordt op
deze markten gegooid. De hype is vermakelijk. En waar zijn we nu
aangeland, één jaar na renteverhogingen en een balans op de
automatische piloot? Terug in crisisbeheersing, want dat is wat
renteverlagingen en balansuitbreiding zijn.
De ECB heeft kwantitatieve verruiming (QE) verlaagd en opnieuw
gelanceerd, de Fed heeft twee keer een verlaging doorgevoerd en heeft
nu een expansieprogramma met de omvang van de militaire begroting van
de VS.
Staatsfinanciering door het aanzetten van de drukpers. Niet toegestaan,
maar het gebeurt gewoon. Centrale banken zijn nu de grootste
schuldeisers van landen. De Bank of Japan heeft al bijna 50% van alle
staatsstukken in handen, de ECB bijna 25% van de schulden in de
eurozone.
Neem al deze acties en plaats ze ergens anders in de geschiedenis
(2000, 2007, op elk moment) en dit zou een noodinterventieprogramma
worden genoemd. Waarom noemt niemand het nu zo? Omdat al onze
zintuigen en waarnemingen zijn afgestompt door het constante gedreun
van centrale bankiers die ons vertellen dat zonder hun bestaan het
stenen tijdperk terugkomt? Sorry hoor.
Wat natuurlijk speelt is dat ze (centrale bankiers, politici) allemaal
bang zijn voor de gevolgen van de schulden/kredietwaardigheid die ze
over de wereld hebben losgelaten en hun enige oplossing is om die
enorme zeepbel nòg groter op te blazen.
Dat zal hen niet lukken. Maar al deze hectische activiteiten om de
liquiditeits- en renteproblemen te manipuleren zijn te herleiden naar
één grafiek, de grafiek die zegt dat we aan het begin van het einde
staan.
Eerst komt de opbrengstcurve-inversie, daarna komt de steilheid, en
dat is precies wat er deze week gebeurde:
Waarom gedragen centrale bankiers zich alsof er een wereldwijde crisis
is? Omdat ze precies de geschiedenis van deze kaart kennen en daarom
proberen ze alles in het werk te stellen om het onvermijdelijke te
voorkómen. En als dat betekent dat ze moeten liegen en het niet QE
noemen, dan is dat wat ze moeten doen.
Ze kopen schatkistpapieren op omdat de Amerikaanse overheid een
onverzadigbare schuldvraag heeft. De uitgaven blijven toenemen, met
dank aan zowel de Republikeinen als de Democraten, de militaire
uitgaven blijven stijgen, aansprakelijkheidsverplichtingen, noem maar
op, de inkomsten zijn niet bij lange na niet genoeg omdat de
economische groei vertraagt. Vandaar dat er tekorten van
biljoenen dollars zijn en de
schulden moeten worden gefinancierd. Wanneer u zoveel schulden hebt om
te verkopen dan heb je kopers nodig. En hier komt de Fed om de hoek
kijkenl.
Het is één groot theater, maar door de mainstream media en haar
propaganda denkt het grote publiek dat het echt is.
Wat ook een groot theaterstuk is is die VS/China-deal. Dat is helemaal
geen deal, er staat nog geen woord van op papier, er is dus ook niets
getekend, maar analisten denken: laten we het een deal noemen, fase 1
bijvoorbeeld, wat dat ook moge betekenen.
We kunnen in ieder geval zeggen wat het niet betekent: geen
enkel bedrijf gaat plotseling haar kosten voor ontwikkeling of
levering van niet-verbruikbare onderdelen van een product of systeem,
of bedrijfsinvesteringen, verhogen, omdat binnen 5 weken misschien
iets getekend gaat worden om meer sojabonen en varkensvlees te kopen
als onderdeel van fase 1.
De Amerikaanse regering heeft niets opgelost, het is een
gezichtsbesparende oefening en het geeft de Chinezen extra tijd. Tijd
voor wat? Tijd om te kijken hoe de politieke situatie zich in de VS
ontwikkelt.
Impeachment? Daar hebben we een controversiële out-of-the-box en
toegegeven volledig speculatieve kijk op. Op TV werd al gezegd dat
Trump in de buurt is voor fase 2 of fase 3. Iedereen gaat ervan uit
dat hij die impeachmentprocedure zal overleven en de verkiezingen
volgend jaar kan winnen. Maar wie zegt dat hij dat echt wil? Zo
radicaal als het klinkt, is afzetting misschien zijn beste en meest
wenselijke optie.
De Amerikaanse president gedraagt zich zeker alsof hij afgezet wil
worden, het lijkt wel of hij niet alleen Democraten, maar ook steeds
meer Republikeinen aan het uitdagen is. Denk er over na. Wat als hij
echt probeert te worden afgezet en niemand het voor hem doet? Het
logische pad zou zijn om steeds meer schandalige dingen te doen totdat
ze uiteindelijk toegeven en hem inderdaad afzetten. Zijn plotselinge
en onverwachte actie met de Koerden/Turkije veroorzaakte grote
verontwaardiging bij zijn Republikeinse aanhangers die niet helemaal
kunnen doorgronden wat hij deed. Als hij probeert te worden afgezet,
zou zo'n actie consistent zijn met zo'n zet.
Klinkt te gek? Overweeg dit:
Waarom zou Trump afgezet willen worden? Het is eigenlijk een win-win-situatie
voor hem. Ten eerste zou hij niet het risico hoeven te nemen om
volgend jaar bij de stembus te verliezen. Ondanks alle beweringen van
het tegendeel vallen zijn peilcijfers nogal tegen, en voor iemand die
niet graag een historische nederlaag wil lijden in 2020 zou dat niet
bepaald ego-rustgevend zijn. Zijn hele verhaal is steeds maar weer
gegaan over nepnieuws, neppeilingen, nep dit en nep dat. Een nederlaag
bij de stembus volgend jaar zou een historische afsluiting van een
dergelijk verhaal zijn.
Waar bijna niemand aan denkt, maar waar wij rekening mee houden is dat
Trump en zijn team wéten dat er volgend jaar een mega-recessie komt,
en dan weten ze ook dat ze waarschijnlijk alleen al om die reden de
presidentsverkiezing zouden verliezen. Maar het is meer dan dat. Een
afzettingsprocedure maakt het mogelijk het presidentschap te verliezen,
maar een diepzinnig samenzweringsverhaal in stand te houden. "Ik
verloor niet, ik werd door de kwaden van binnenuit uit mijn ambt gezet".
Het is voor Trump en de Republikeinen een veel aantrekkelijker verhaal,
vooral als het wordt geleverd met een blanco immuniteitscheque voor
alles dat misschien nog wordt ontdekt (privé of zakelijk). Immers, het
verliezen van de 2020 verkiezingen komt niet met een
immuniteitsovereenkomst.... het kan wel met een aanhoudingsbevel komen.
Maar het land door een constitutionele crisis heen slepen zou
waarschijnlijk een immuniteitsovereenkomst met zich meebrengen, omdat
mensen van beide kanten hem praktisch zouden sméken af te treden.
Natuurlijk, kan hij dan zeggen, maar geef mij en mijn familie een "ga
niet naar de gevangenis"-kaart.
Waarom zou president Pence dat niet doen? Het is tenslotte al eerder
gedaan.