Terwijl de Federal Reserve in New York $ 3 biljoen in de repomarkt pompt, profiteren de twee megabanken van Wall Street Morgan Stanley en Goldman Sachs van het lenen in het kortingsvenster van de Fed. Beetje bij beetje worden de acties van de Fed, wel zeker quantitative easing, ondanks het feit dat de Fed geen enkele zinnige mededeling daarover doet, ontrafeld.
Vorige week werd Jim Grant, hoofdredacteur van Grant's Interest Rate
Observer, geïnterviewd door Rick Santelli van de Amerikaanse omroep
CNBC. Grant zei dat de Fed sinds 17 september "meer dan $ 3 biljoen"
heeft gepompt in repo-leningen aan Wall Street. Santelli vroeg of de
Fed de repomarkt effectief had genationaliseerd. Grant zei: "Er is
geen goede prijsbepaling meer en we hebben te maken met beheerde
tarieven."
Voor het eerst sinds de financiële crisis pompt de Federal Reserve
Bank van New York elke week honderden miljarden dollars naar
handelshuizen op Wall Street om liquiditeit te bieden aan de
repo-markt (terugkoopovereenkomst) waar financiële instellingen op
basis van onderpand kortlopende leningen aan elkaar verstrekken.
De liquiditeit was op deze markt opgedroogd tot het punt dat op 17
september de rentetarieven voor overnachtingleningen stegen van de
typische 2% naar 10%. De Fed zette toen zijn geldsluizen open en
bracht de rentetarieven omlaag. Maar zelfs nadat de rente weer omlaag
ging, is de New York Fed doorgegaan met het verstrekken van deze
enorme leningen, waardoor over Wall Street de vrees werd aangewakkerd
over wat er daar nu ècht achter de schermen gebeurt.
Tot nu toe heeft Fed-voorzitter Jerome Powell geprobeerd het verhaal
neer te zetten dat de Fed alleen "technische" aanpassingen doorvoert
via zijn open-markttransacties in plaats van een nieuw massaal
reddingsprogramma voor Wall Street te lanceren. Het Amerikaanse
Congres heeft nagelaten ook maar één hoorzitting over deze ernstige
kwestie te houden, zelfs terwijl het programma in omvang is gegroeid.
Afgelopen donderdag
kondigde de Fed aan dat men, naast zijn dagelijkse
aanbod van $ 120 miljard aan overnachtleningen en tweemaal per week
een aanbod van $ 35 miljard aan 14-daagse leningen, de komende maand
drie extra leningen zal toevoegen, in totaal $ 55 miljard aan 28- en
42 daagse leningen.
Er is geruisloos enig
bewijs op de website van de Federal Reserve geslopen wat de Fed van plan is voor de volgende Wall Street-crisis
sinds in ieder geval 11 augustus 2011. Dat is toen Morgan Stanley Bank
NA opdook als een lener bij het Discount Window (kortingsvenster) van
de New York Fed, waarbij MSB een overnachtinglening van $ 1 miljoen
ontving tegen een tarief van 0,75%, tegen een toegezegd onderpand van
$ 13,6 miljard. Deze praktijk van Morgan Stanley met het Discount
Window van de New York Fed is sinds die tijd voortgezet. De Fed
publiceert haar kortingsvenster met een vertraging van twee jaar.
Volgens de meest recente gegevens voor het derde kwartaal van 2017
ontving Morgan Stanley Bank NA op 13 september 2017 een kortlopende
lening van $ 500.000 in het kortingsvenster tegen een rentetarief van
1,75%, tegen een toegezegd onderpand van $ 10,7 miljard.
Morgan Stanley Bank NA is de federaal verzekerde bank van Morgan
Stanley, een met vele tentakers uitgestrekkende Wall Street-investeringsbank
die tijdens de laatste financiële crisis meer dan $ 2 biljoen aan
geheime doorlopende leningen van de Fed ontving (zie onderstaande
grafiek van de audit van de federale instantie.)
Op 29 september 2008, de dag dat het Amerikaanse Huis van
Afgevaardigden aanvankelijk het voorgestelde TARP-reddingsplan (ten
laste van de belastingbetaler) verwierp (dat uiteindelijk en
publiekelijk $ 10 miljard zou injecteren in Morgan Stanley), ontving
het in het geheim $ 61,28 miljard van de Primary Dealer Credit
Facility (kredietfaciliteit voor de primary-dealers) van de Fed.
Goldman Sachs voert deze periodieke testruns ook uit met het Discount
Window van de New York Fed sinds 15 oktober 2013, toen het $ 100.000
leende tegen 0,75% en tegen een onderpand van $ 325.000. Het meest
opvallend aan de situatie met Goldman Sachs is dat de testruns zijn
dóórgegaan op het niveau van $ 100.000 tot het derde kwartaal van
2017, maar op 20 september 2017, toen het zijn typische $ 100.000
leende, was het tegen een toegezegd onderpand van $ 12,37 miljard.
Volgens het Office of the Comptroller of the Currency, wanneer
rekening wordt gehouden met de derivaten van Goldman Sachs, bedraagt
de totale kredietblootstelling aan kapitaal 372%.
Zowel Morgan Stanley als Goldman Sachs waren tot september 2008
investeringsbanken zonder toegang tot het kortingsvenster van de Fed.
Beide banken vroegen en kregen
toestemming om bankholdings te worden
en hierdoor kregen zij het recht om te lenen bij het kortingsvenster
van de Fed, het weekend nadat Lehman Brothers faillissement had
aangevraagd op 16 september 2008.
Volgens onze bronnen eist of vraagt de Federal Reserve dat elke bank
die mogelijk behoefte heeft aan "daglicht(geld)-opnamen" van haar
reserves bij de regionale banken van de Federal Reserve, of misschien
moet lenen uit het kortingsvenster, dat die bank (volgens een bepaalde
formule) een hoeveelheid verpand onderpand bij de Federal Reserve-bank
waarvan zij lid zijn, handhaaft.
De grootste en gevaarlijkste banken in de Verenigde Staten zijn lid
van de New York Fed. Maar om redenen die tot nu toe nog niet zijn
verklaard, vinden we onder de megabanken op Wall Street alleen de
namen Morgan Stanley en Goldman Sachs op de Discount Window-lijst van
testrun-leners sinds 2011.
De naam van JP Morgan Chase, een misdadige onderneming met drie
gerechtelijke uitspraken waarvan de handelsbalie (trading desk) voor
kostbare metalen is momenteel onderwerp is van een lopend crimineel
onderzoek voor racketeering (met meerdere aanklachten al uitgesproken),
komt niet voor bij het uitvoeren van testruns.
Citigroup, de grootste ontvanger van de reddingsleningen van de New
York Fed tijdens de financiële crisis, ontving meer dan $ 2,5 biljoen
aan geheime doorlopende leningen vanuit het Discount Window, de
Primary Dealer Credit Facility en andere Fed-programma's vanaf 2007
tot tenminste het midden van 2010 (zie ook onderstaande tabel.)
We weten echter dat JPMorgan Chase een vast onderpand heeft bij de Fed
omdat het hiernaar verwijst in haar meest recente 10-Q-aanvraag bij de
Securities and Exchange Commission. De verklaring van JPMorgan Chase
luidt:
Per 30 september 2019 had de Firma ook ongeveer $ 313 miljard aan
beschikbare leencapaciteit bij FHLB's [Federal Home Loan Banks], het
kortingsvenster bij de Federal Reserve Bank en andere centrale banken
als gevolg van door de Firma toegezegd onderpand aan dergelijke banken.
Deze leencapaciteit sluit het voordeel uit van effecten die worden
gerapporteerd in de HQLA [High-Quality Liquid Assets] van de
Firma of andere onbezwaarde effecten die momenteel zijn verpand
aan het kortingsvenster van de Federal Reserve Bank. Hoewel
beschikbaar, beschouwt de Firma deze leencapaciteit bij het
kortingsvenster van de Federal Reserve Bank en de andere centrale
banken niet als een primaire bron van liquiditeit.
De reden dat JPMorgan Chase en andere megabanken van Wall Street niet
willen zeggen dat zij het kortingsvenster als een belangrijke bron van
leningen beschouwen, is dat er een eeuwenoud stigma is aan lenen
verbonden van dat venster. Er wordt verondersteld dat als u moet lenen
van de Fed, dat bekend staat als de "ultieme, laatste geldschieter",
dit komt omdat u in zo'n moeilijke situatie verkeert dat andere
financiële instellingen u niet zullen lenen.
De Federal Reserve voerde tijdens de financiële crisis een meerjarige
veldslag in een poging om de geld ontvangende banken van zijn enorme
reddingsprogramma's, waaronder het kortingsvenster, niet te noemen. Na
het verliezen van de zaak bij het District Court en Second Circuit
Appellate Court, heeft een groep Wall Street-banken genaamd de
Clearinghouse Association (waaronder JPMorgan Chase en Citigroup) de
zaak voorgelegd aan het Amerikaanse Hooggerechtshof, dat weigerde de
zaak te behandelen.
Daardoor werd de Federal Reserve gedwongen om de details van zijn
enorme Discount Window-leningen op 31 maart 2011 vrij te geven - bijna
drie jaar nadat Bloomberg News-verslaggever Mark Pittman voor het
eerst een Freedom of Information Act-verzoek voor de gegevens had
ingediend en werd tegengewerkt. (Pittman stierf vóórdat de gegevens
werden vrijgegeven.)
Uit de gegevens bleek dat dezelfde banken die onder toezicht stonden
van de Fed in New York, de grootste ontvangers waren van de obsceen
hoge bedragen van geheime leningen van de Fed. Ondanks zijn duidelijke
onbekwaamheid bij het toezicht op deze kolossen, blijft het hun
toezichthouder, zelfs nadat de Dodd-Frank-wetgeving voor financiële
hervorming in 2010 door het Congres werd aangenomen.
Eén programma van de New York Fed, de Primary Dealer Credit Facility (PDCF),
gaf $ 8,95 biljoen uit aan doorlopende leningen tegen twijfelachtige
onderpand-achtige aandelen en junk bonds - in een tijd waarin beide in
vrije val verkeerden. Citigroup ontving $ 2,02 biljoen van dat
programma. Morgan Stanley was de tweede grootste kredietnemer in dat
programma en ontving $ 1,9 biljoen. Merrill Lynch ontving $ 1,8
biljoen. (Zie GAO-controletabel hieronder.)
GAO-gegevens over de
noodleningen van Fed tijdens financiële crisis. Het $ 16,1 biljoen
totaal omvat geen kortingsleningen uit het Discount Window, Single
Tranche Open Market Operations en talloze andere Fed-programma's. Het
werkelijke totaal van reddingshulp van de Fed overschreed $ 29 biljoen
!
Vandaag de dag lijkt de New York Fed weer terug te zijn in het spel
van het elektronisch overmaken van biljoenen dollars - uit het niets -
en het uitdelen aan banken van Wall Street (en Deutsche Bank?) die
opnieuw bewijzen dat ze te groot zijn om te controleren, om zichzelf
te besturen en uiteen moeten worden getrokken voor het welzijn van
niet alleen de VS, maar de hele financiële wereld.
Tot onze verbazing lazen we een fraai artikel op Bloomberg. Na 11 jaar
renterepressie geeft de Fed nu toe dat aanhoudende lage rentes
instabiliteit kunnen veroorzaken. Ja, u leest het goed!
We citeren uit
het Bloomberg-artikel:
Continuing low interest rates could
dent U.S. bank profits and push bankers into riskier behavior that
might threaten the nation’s financial stability, the Federal Reserve
said in a report released Friday.
The latest version of the twice-yearly report, meant to flag stability
threats on the Fed’s radar, highlighted the rate squeeze facing banks
and insurers, noting that it could erode lending standards.
De aanhoudend lage rentetarieven kunnen Amerikaanse bankwinsten
aantasten en bankiers in risicovoller gedrag brengen dat de financiële
stabiliteit van de natie zou kunnen bedreigen, zei de Federal Reserve
in een vrijdag gepubliceerd rapport (PDF)
De nieuwste versie van het tweejaarlijkse rapport, bedoeld om
stabiliteitsbedreigingen op de radar van de Fed te signaleren,
benadrukte de renteverlaging waarmee banken en verzekeraars worden
geconfronteerd, en merkte op dat het de kredietnormen kan aantasten.
In het artikel staat ook het volgende:
"Over the past couple of years, equity prices have been high relative
to forecasts of corporate earnings," according to the report.
"However, other measures of investors’ risk appetite in domestic
equity markets are in the middle of their historical ranges".
"De afgelopen jaren zijn de
aandelenkoersen hoog geweest ten opzichte van de voorspellingen van de
bedrijfswinsten", aldus het rapport. "Andere maatregelen voor de
risicobereidheid van beleggers op de binnenlandse aandelenmarkten
bevinden zich echter in het midden van hun historische waarden".
De Federal Reserve bedoelt toch niet een indicator als de Shiller
CAPE-ratio (Cyclically Adjusted Price Earnings - cyclisch
gecorrigeerde koerswinst) ... die in de buurt komt van het niveau dat
werd bereikt op Black Tuesday van 1929.
En dan hebben we ook nog de voormalige Fed-voorzitters Ben Bernanke en
Janet Yellen die het streefpercentage van de Fed Funds (Upper Bound)
van eind 2007 tot eind 2015 op bijna nul hebben gehouden (en
vervolgens uiteindelijk het streefpercentage in december 2015 hebben
verhoogd).
En toen hadden we óók nog de gezamenlijke tarief-repressieregimes van
Bernanke en Yellen. Let op de daling van de 10-jaars Treasury-opbrengst
van meer dan 4% in 2008 tot minder dan 2% vandaag de dag.
Inderdaad, de Fed is plotseling tot het besef gekomen (na 11 jaar
beleid met lage tarieven) dat die lage tarieven instabiliteit kunnen
veroorzaken. Een onthutsende ontdekking!