De goede bedoelingen van onze koningin ten spijt is "Financial Inclusion", waarvoor zij zich namens de Verenigde Naties inzet, vooral een programma van de elite, waarbij gestreefd wordt naar een wereldwijde cashloze samenleving, en waarbij elke wereldburger voorzien is van een biometrisch identificatienummer. Voorvechter Bill Gates wil namelijk dat van iedereen alle gangen nagegaan kunnen worden, en het is dan ook geen wonder dat de grote financiële spelers, zoals bijvoorbeeld PayPal, hartstochtelijke deelnemers zijn aan dit programma. Big Brother komt met rasse schreden dichterbij!
Het "Global partnership for financial inclusion" (wereldwijde
partnerschap voor financiële integratie) van de G20-landen, beter
bekend als de "War on Cash", werkt uitstekend.
De regering in Japan heeft het btw-tarief verhoogd en tegelijkertijd
besloten dat degenen die met een betaalpas betalen in plaats van
contant geld, door de staat gecompenseerd worden voor een deel van het
aankoopbedrag. Hiervoor werd een budget van $ 2,6 miljard uitgetrokken.
Het verklaarde doel van de overheid is om het contante geld, wat erg
populair is in Japan, terug te dringen.
De redenering verschilt van het gebruikelijke voorwendsel om
belastingontduiking (ook in Japan) te bestrijden, evenals het
zwartgeldcircuit te verkleinen en de daling van de beroepsbevolking
tegen te gaan. Dat de technologiebewuste Japanse meerderheid liever
contant betaalt dan dat zij zich digitaal laten monitoren, toont aan
dat de gehate achteruitstelling van contant-betalers door de overheid
technisch wordt doorgedrukt
In haar ontwerp-begroting van 15 oktober heeft de Italiaanse regering
maatregelen ingevoerd om digitale betalingen te subsidiëren en contant
geld te discrimineren. Of dit te wijten was aan de druk van Brussel,
of dat de regering alleen verwacht dat de begrotingstoezichthouders
van de Europese Commissie genadig zullen zijn met dergelijke anti-cash
maatregelen, is onduidelijk.
De nieuwe regering van Italië staat voor de moeilijke taak om een
begroting op te stellen die voldoet aan de soberheidgestuurde
EU-commissie, zonder zichzelf te impopulair te maken bij het
Italiaanse volk dat genoeg heeft van alle bezuinigingsmaatregelen.
Daardoor is het voor de Italiaanse regering zinvol om extra inkomsten
te plannen, via maatregelen die overeenkomen met de voorkeuren van
Brussel. Dan wordt er bij twijfel niet zo nauw gekeken of de extra
inkomsten ook plausibel zijn.
Deze tactiek lijkt momenteel Rome na te streven. Wetende dat de
voormalige EU-commissaris Mario Monti, geïnstalleerd door Berlusconi
als opvolger van de regering in 2011, een contant plafond van € 1.000
introduceerde als één van zijn eerste handelingen, en dat de trojka
van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het
Internationaal Monetair Fonds de neokoloniale op afstand bestuurde
Griekse regering allerlei hondsdolle maatregelen dicteerde (ook om
contante betalingen tegen te gaann en kaartbetalingen te subsidiëren),
werd nu kennelijk gedacht dat met dergelijke maatregelen Brussel een
genadig voorstander zal zijn. Of je zou van Brussel bruikbare tips
kunnen krijgen hoe de bevolking eronder te krijgen en te houden.
In ieder geval staat in de begroting dat burgers die kunnen aantonen
dat ze in 2020 veel met digitaal geld gekocht en betaald hebben, het
volgende jaar een premie moeten ontvangen. Bedrijven die alleen
contant geld accepteren, moeten worden gestraft. De bovengrens voor
contante betalingen, die Monti's opvolger tot 3.000 euro had verhoogd,
zou opnieuw naar 2.000 euro moeten worden verlaagd. Twee jaar later
zou het dan moeten dalen tot 1.000 euro. Het maandcijfer van 7,2
miljard euro meer inkomsten, door minder belastingontduiking dankzij
deze maatregelen, heeft de overheid alvast in haar begroting verankerd.
De Griekse regering heeft onlangs een wetsvoorstel ingediend dat
particulieren verbiedt een rekening van meer dan 300 euro te betalen
met de enige wettelijke munteenheid van de Europese Monetaire Unie (eurobankbiljetten).
Griekenland heeft onder de paraplu van de trojka van de EU-Commissie,
de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds enkele
van de meest uitgebreide anti-cash-regels ter wereld ingevoerd. Wie
zijn digitale betalingsdoel niet haalt, krijgt een belastingboete. De
meeste professionals worden gedwongen om verschillende creditcards en
betaalpassen te accepteren en contant geld, goud en sieraden die ze
thuis bewaren, moeten vanaf een bepaalde waarde aan de autoriteiten
worden gemeld.
In Duitsland begin de cashloze samenleving ook al bescheiden voet aan
de grond te krijgen. Het blijft nog wel iets achter wat betreft de
hierboven genoemde maatregelen, maar haalt het snel in. Bij de
implementatie van een vrijheid-vijandige EU-regelgeving wordt het
dealers verboden om kaartkosten door te belasten aan de kaartbetaler.
Berlijn heeft alle taxichauffeurs verplicht - niet alleen degenen die
vanaf de luchthaven of het centraal station willen reizen - om ten
minste drie soorten kaarten te accepteren. Veel autoriteiten in
Berlijn weigeren contant geld te accepteren.
Wat betreft ons eigen land en dan in het bijzonder koningin Máxima in haar
functie van
speciale pleitbezorgster van de
secretaris-generaal van de Verenigde Naties voor inclusieve financiering voor
ontwikkeling (UNSGSA): hiervoor verwijzen wij naar het artikel "Koningin Maxima voorvechtster
van "War on Cash" van 22
februari 2017.
Het feit dat dergelijke (hierboven genoemde) maatregelen in strijd
zijn met de Europese wetgeving, heeft tot nu toe noch de EU-Commissie,
noch de Europese Centrale Bank als beweerde bewaker van de euro
verstoord. Artikel 128 van het EU-Verdrag definieert eurobankbiljetten
als het enige wettige betaalmiddel van de monetaire unie. Dit betekent
dat u - tenzij anders overeengekomen op vrijwillige basis - elke
schuld met eurobankbiljetten kunt terugbetalen. Een nationale overheid
heeft niet de bevoegdheid om dat te veranderen. Het betekent ook dat
de staat niet moet discrimineren tegen degenen die het wettig
betaalmiddel gebruiken.
En nu zien we dan ook dag één van de grootste, zo niet de
toonaangevende internetbetalingsdiensten, PayPal, een dienst van het
pornoplatform Pornhub heeft losgekoppeld van betalingstransacties
zonder waarschuwing of aanwijsbare oorzaak.
Weinig mensen zullen hiervan publiekelijk overstuur raken. Wat maakt
het uit. Dat was ook het geval met onthullingskanalen zoals Wikileaks,
die haar geldstromen zag opdrogen door de weigerende opstelling van
internetbetalingsdiensten.
Is in dit alles nu een patroon te herkennen?
Pornhub is een advertentie-ondersteunde pornostreamingdienst. Velen
zullen beweren dat de wereld, vooral voor vrouwen en meisjes, beter af
zou zijn als dergelijke diensten niet beschikbaar zouden zijn. Maar
het platform is legaal. De Amerikaanse internetbetalingsdienst PayPal
heeft nu besloten geen betalingen meer uit te voeren voor het "modelprogramma"
van Pornhub.
Volgens Pornhub kunnen acteurs hun eigen video's uploaden en verkopen,
of delen in de advertentie-inkomsten. Om de exacte redenen van het
staken van betalingen heeft PayPal geen commentaar gegeven. De
gebruiksvoorwaarden van Paypal zijn vaag voor de seksindustrie. Een
aantal grote Amerikaanse banken en de creditcardbedrijven Visa en
Mastercard verbieden dergelijke betalingen over het algemeen, dus er
zijn geen gemakkelijke alternatieven voor Pornhub en haar "artiesten".
Op dezelfde manier heeft de Amerikaanse regering - niet het Congres -
met een paar telefoontjes een verbod op online gokken doorgedrukt om
legale Amerikaanse casino's wereldwijd te beschermen. Dichter bij huis
brengen zelfs Duitse banken hoge speciale kosten in rekening voor
creditcardbetalingen bij gokken, wat we al in 2017 in de FRankfurter
Allgemeine Zeitung konden lezen.
Het Wikileaks-onthullingsplatform, dat onder meer informatie over de
oorlogsmisdaden van Amerikaanse soldaten publiceerde, werd door de
Amerikaanse regering ook in de ban gedaan, ten koste van alle
belangrijke donatiemogelijkheden via internet. Zelfs de Amerikaanse
Bitcoin-burs Coinbase doet mee.
In Australië is een programma aan de gang om betalingen aan
uitkeringstrekkers via een speciale creditcard uit te voeren om hun
uitgavenpatronen te volgen en te beheren. Dit wordt trouwens al lang
gedaan met vluchtelingen in kampen in Jordanië en andere landen. Daar
kunnen en moeten vluchtelingen die zijn geregistreerd met hun
biometrische gegevens in centrale databases, betalen met irisscans en
dergelijke.
We vroegen net of er een patroon herkenbaar is. Welnu, het patroon is
zelfs duidelijk zichtbaar. De monitoring en gedragscontrole van de
bevolking(en) wordt geïntroduceerd, door regeringen en via randgroepen
met een slechte reputatie of op zijn minst geen sterke lobby. Op deze
manier worden de burgers alvast "klaargestoomd" voor een cashloze
samenleving en bewegen vervolgens dit soort maatregelen zich steeds
verder naar het centrum en de massa van de bevolking.
Het is hetzelfde als het experiment met de kikker, die niet merkt dat
het water waarin hij zit, langzaam wordt verwarmd tot het kookpunt en
hij daarom blijft zitten tot hij dood is.
Al jaren geleden schreven wij over dit onderwerp, bijvoorbeeld de
artikelen:
- 28-01-2017:
Brussel wil cashbetalingen inperken
- 29-01-2017:
Brussel wil cashbetalingen inperken (II)
Afdrukken
Doorsturen
