Het Amerikaanse Congres hield vorige week een hoorzitting over de bailout-activiteiten van de Federal Reserve op de Repo-mark. De mainstream media schrijven er weinig over. De repo-kredietcrisis: de sluipmoordenaar.
Vorige week donderdag was de Amerikaanse minister van Financiën Steve
Mnuchin de enige getuige die werd opgeroepen voor het House Financial
Services Committee om vragen te beantwoorden over de staat van
financiële stabiliteit in de VS. Volgens de Dodd-Frank-wetgeving voor
financiële hervormingen van 2010 leidt de Amerikaanse minister van
Financiën ook de financiële Stability Oversight Council (F-SOC) die is
belast met het monitoren van eventuele bedreigingen voor de
stabiliteit van het Amerikaanse financiële systeem, om herhaling van
de epische financiële crash van 2008 en de daarmee gepaard gaande
verwoesting van de Amerikaanse economie te voorkómen.
Tijdens de hoorzitting werd Mnuchin keer op keer aan de tand gevoeld
door tal van Republikeinen en Democraten over wat de Federal Reserve
Bank of New York (kortweg de New York Fed) noodzakelijk maakt om
honderden miljarden dollars per week naar Wall Street's handelshuizen
te pompen, via de zogenaamde repurchase agreement (repo lening)
market.
Maar in plaats van te rapporteren over die kritische lijn van
ondervragen en het gebrek aan betekenisvolle antwoorden van Mnuchin,
concentreerde de New York Times zich tijdens de hoorzitting op een
klein aspect van die bijeenkomst.
De headline luidde: "VS
maken bezwaar tegen de kredietplannen van de Wereldbank voor China.”
Er werd helemaal geen melding gemaakt van de nog steeds onverklaarde
maar voortdurende repocrisis op Wall Street.
Sinds de repo-kredietcrisis op 17 september jl. begon, toen grote
banken van Wall Street zich terugtrokken van overnachtleningen aan
sommige financiële instellingen - waardoor de rentetarieven van
ongeveer 2% naar 10% stegen, heeft de New York Times
precies één artikel
over de nieuwe financiële crisis geschreven. Wij hebben al flink wat
meer artikelen over dit (vinden wij) kritieke onderwerp geschreven.
Tijdens de hoorzitting van vorige week donderdag probeerde Mnuchin de
repo-kredietcrisis te laten doorgaan als een tweedaagse gebeurtenis
die plaatsvond op 16 en 17 september. Het gebrek aan rapportage door
de New York Times zou vervolgens dat verhaal bij het publiek moeten
ondersteunen.
De harde realiteit is dat de New York Fed nu een cumulatief totaal van
meer dan $ 4 biljoen, dat is $ 4.000.000.000.000, in dit zwarte
kredietgat van Wall Street heeft gepompt en sinds 17 september is er
elke werkdag meer dan $ 100 miljard aan leningen verstrekt aan
handelshuizen van Wall Street.
Gedurende de bijna drie maanden dat de New York Times niet heeft
gerapporteerd over dit flitsende rode alarmsignaal van een nieuwe
crisis op Wall Street, heeft de Federal Reserve haar oorspronkelijke
steunniveau voor de repomarkt drastisch verhoogd. Het heeft zijn
nachtelijke leningen uitgebreid met leningen tot 43 dagen; het heeft
het bedrag aan overnachtleningen in dollars verhoogd tot wel $ 120
miljard per dag; en het heeft aangekondigd dat het $ 60 miljard per
maand aan US Treasury Bills gaat opkopen, waarmee effectief een nieuwe
ronde van Quantitative Easing (QE-4) wordt gecreëerd - een tactiek die
het sinds de financiële crisis niet heeft gebruikt.
Wall Street is de meest winstgevende industrie in de stad New York
City. Gedurende vele decennia lijkt de New York Times de denkwijze te
hebben ontwikkeld dat wat goed is voor Wall Street goed is voor de New
York Times. Het Amerikaanse volk heeft een vrije, onafhankelijke,
objectieve en betrouwbare pers nodig waarop ze kunnen rekenen om hen
vroegtijdig op de hoogte te stellen van een zich ontwikkelend
financieel probleem. Dat is er helaas niet.
Congreslid Ed Perlmutter (D-Colorado) had een van de meer
verhelderende woordenwisseling met Mnuchin. Perlmutter vroeg Mnuchin
hoe de banken van Wall Street vorig jaar recordwinsten hadden kunnen
behalen en dit jaar niet in staat zijn geld (aan andere banken) uit te
lenen. De discussie ging ongeveer als volgt:
Perlmutter: “Mijn vragen gaan terug naar repo's en terugkopen, want
hier zie ik wat vlaggen. En, weet u, banken hadden vorig jaar de
grootste winst zoals ze die nog nooit hadden behaald. Gedeeltelijk
vanwege de grote belastingverlagingen en dat soort dingen. Maar enorme
winsten, en tegelijkertijd zagen we de overtollige reserves van de
banken sinds 2017 met 3 procent dalen, en tegelijkertijd krimpen de
Fed en de Schatkist een beetje hun balans, die plotseling in de
afgelopen paar maanden weer zijn uitgebreid. Ik begrijp niet hoe dat
allemaal met elkaar rijmt... "
Mnuchin: "Ik ben blij dat ik het opnieuw kan bespreken, omdat het een
heel belangrijke kwestie is. Ik wil het niet minimaliseren. Nogmaals,
zo recent als gisteren bij F-SOC (Financial Stability Oversight
Council), hadden we een presentatie van de Federal Reserve Bank van
New York. Ik denk dat er op die twee dagen veel verschillende
problemen samenkwamen die de piek veroorzaakten. Het was geen enkel
probleem, maar we bestuderen het zorgvuldig om ervoor te zorgen dat
dit niet meer voorkomt en om ervoor te zorgen dat het niet langdurig
voorkomt. De banken hebben zeer goede winsten, vooral omdat de
Amerikaanse economie het erg goed doet. Ik denk niet dat dit te maken
heeft met een kwestie van bankwinsten. Dit heeft te maken met een
kwestie van bankliquiditeit. Er is voldoende liquiditeit - genoeg om
er in te gaan en de repo op te nemen. Maar zij (de banken) wilden het
niet doen. De reden dat ze het niet wilden doen, had te maken met
verschillende wettelijke tests die bij elkaar passen... "
Perlmutter: “Dat waren zeg maar de dingen die hebben geleid tot de
recessie tien jaar geleden. Plots was er deze illiquide setting van
onze banken. En toen begon iedereen nerveus te worden en de koersen
van de staatsleningen gingen de lucht in en al het andere begon
dichterbij te komen. En ik denk voor mij dat het gewoon niet klopt. We
verdienen hier geld maar we krimpen. Maar opeens krimpen de reserves
als een gek... Het zijn niet alleen twee dagen, het gebeurt al maanden."
Congreslid French Hill (R-Arkansas) vertelde dit tegen Mnuchin:
“Ik denk dat de zorg is dat de New York Fed is de repomarkt niet
ondersteunt. Ze zijn de repomarkt. Ik denk dat dat de
uitdaging is. En we zien niet dat de bankreserves meer dan voldoende
zijn - miljarden meer dan nodig, bijvoorbeeld op JPMorgan, die $ 120
miljard aan contant geld dat bij de Fed aanhoudt met een vereiste van
$ 60 miljard contant geld, en toch gaan ze daar niet in de repomarkt."
Congreslid Katie Porter (D-Californië) heeft één van de buitenlandse
banken in haar gesprek naar voren gebracht waar banken in Wall Street
veel gebruik van maken via derivatentransacties, wat volgens geruchten
één van de redenen is waarom banken afhaken bij het verstrekken van
leningen. Porter had dit te zeggen:
“In juni 2017 heeft het ministerie van Financiën een rapport
uitgegeven over deregulering van banken. Het suggereerde dat als het
Congres de drempel van $ 50 miljard zou verhogen waarboven Amerikaanse
banken strenger toezicht moeten houden, dat het Congres hetzelfde zou
moeten doen voor buitenlandse megabanken.
Eerder dit jaar volgde de Fed die ministeriële aanbeveling en massaal
dereguleerde het buitenlandse megabanken. Dat was een item op een
verlanglijstje dat u in 2017 publiceerde. Er is veel dat me hierover
zorgen baart, maar het meest opvallende voor mij gaat over Deutsche
Bank. Ik ben er zeker van dat u ermee bekend bent en de voorzitter
(Maxine Waters) is zeer vertrouwd met Deutsche Bank - ze zouden nu
slechts één keer in de zes jaar hun "testament" hoeven te maken.
Dit is dezelfde Deutsche Bank die in de afgelopen zes jaar een
verrassend kwartaalverlies van $ 3 miljard had. Ik weet niet hoe je $
3 miljard verliest en dat niet ziet aankomen; de bank heeft de
stresstest in drie van de afgelopen vier jaar niet doorstaan; zij werd
beboet voor een schandaal met witwaspraktijken voor Russische
oligarchen; zij heeft toegegeven deel te nemen aan Libor-rentemarkt-zwendel
en ook hebben zij de Amerikaanse sanctiewetten tegen Iran, Libië,
Syrië en de Soedan overtreden. Waarom bepleit u en waarom pleitte u
voor het dereguleren van één van de ergste zakelijke recidivisten die
actief zijn in het Amerikaanse banksysteem, vooral als het geen
Amerikaanse bank is?"
Mnuchin zei dat hij haar bezorgdheid over Deutsche Bank deelde, maar
dat het ongepast zou zijn voor hem vanuit een regelgevend oogpunt
commentaar te geven op eventuele bijzonderheden. Porter vroeg
vervolgens aan Mnuchin om aan te geven hoeveel mensen rechtstreeks
voor de Financial Stability Oversight Council (F-SOC) werken. Andere
leden van het panel hadden eerder al opgemerkt hoe de Trump-administratie
personeel en budgetten heeft uitgeput voor F-SOC en het Bureau voor
financieel onderzoek, het Office of Financial Research.
Na veel om de hete brij heen gedraaid te hebben, gaf Mnuchin eindelijk
toe dat slechts zo'n dozijn mensen voor F-SOC werken - dus er werken
zo'n twaalf personen bij het federale agentschap dat de alarmbellen
zou moeten laten afgaan bij gevaarlijke risico's voor het gehele
Amerikaanse financiële systeem (en dat van de rest van de wereld).
Afdrukken Doorsturen