Repo-kredietcrisis: de sluipmoordenaar

Het Amerikaanse Congres hield vorige week een hoorzitting over de bailout-activiteiten van de Federal Reserve op de Repo-mark. De mainstream media schrijven er weinig over. De repo-kredietcrisis: de sluipmoordenaar.

Vorige week donderdag was de Amerikaanse minister van Financiën Steve Mnuchin de enige getuige die werd opgeroepen voor het House Financial Services Committee om vragen te beantwoorden over de staat van financiële stabiliteit in de VS. Volgens de Dodd-Frank-wetgeving voor financiële hervormingen van 2010 leidt de Amerikaanse minister van Financiën ook de financiële Stability Oversight Council (F-SOC) die is belast met het monitoren van eventuele bedreigingen voor de stabiliteit van het Amerikaanse financiële systeem, om herhaling van de epische financiële crash van 2008 en de daarmee gepaard gaande verwoesting van de Amerikaanse economie te voorkómen.

Tijdens de hoorzitting werd Mnuchin keer op keer aan de tand gevoeld door tal van Republikeinen en Democraten over wat de Federal Reserve Bank of New York (kortweg de New York Fed) noodzakelijk maakt om honderden miljarden dollars per week naar Wall Street's handelshuizen te pompen, via de zogenaamde repurchase agreement (repo lening) market.

Maar in plaats van te rapporteren over die kritische lijn van ondervragen en het gebrek aan betekenisvolle antwoorden van Mnuchin, concentreerde de New York Times zich tijdens de hoorzitting op een klein aspect van die bijeenkomst. De headline luidde: "VS maken bezwaar tegen de kredietplannen van de Wereldbank voor China.”
Er werd helemaal geen melding gemaakt van de nog steeds onverklaarde maar voortdurende repocrisis op Wall Street.
Sinds de repo-kredietcrisis op 17 september jl. begon, toen grote banken van Wall Street zich terugtrokken van overnachtleningen aan sommige financiële instellingen - waardoor de rentetarieven van ongeveer 2% naar 10% stegen, heeft de New York Times precies één artikel over de nieuwe financiële crisis geschreven. Wij hebben al flink wat meer artikelen over dit (vinden wij) kritieke onderwerp geschreven.

Tijdens de hoorzitting van vorige week donderdag probeerde Mnuchin de repo-kredietcrisis te laten doorgaan als een tweedaagse gebeurtenis die plaatsvond op 16 en 17 september. Het gebrek aan rapportage door de New York Times zou vervolgens dat verhaal bij het publiek moeten ondersteunen.

De harde realiteit is dat de New York Fed nu een cumulatief totaal van meer dan $ 4 biljoen, dat is $ 4.000.000.000.000, in dit zwarte kredietgat van Wall Street heeft gepompt en sinds 17 september is er elke werkdag meer dan $ 100 miljard aan leningen verstrekt aan handelshuizen van Wall Street.

Gedurende de bijna drie maanden dat de New York Times niet heeft gerapporteerd over dit flitsende rode alarmsignaal van een nieuwe crisis op Wall Street, heeft de Federal Reserve haar oorspronkelijke steunniveau voor de repomarkt drastisch verhoogd. Het heeft zijn nachtelijke leningen uitgebreid met leningen tot 43 dagen; het heeft het bedrag aan overnachtleningen in dollars verhoogd tot wel $ 120 miljard per dag; en het heeft aangekondigd dat het $ 60 miljard per maand aan US Treasury Bills gaat opkopen, waarmee effectief een nieuwe ronde van Quantitative Easing (QE-4) wordt gecreëerd - een tactiek die het sinds de financiële crisis niet heeft gebruikt.

Wall Street is de meest winstgevende industrie in de stad New York City. Gedurende vele decennia lijkt de New York Times de denkwijze te hebben ontwikkeld dat wat goed is voor Wall Street goed is voor de New York Times. Het Amerikaanse volk heeft een vrije, onafhankelijke, objectieve en betrouwbare pers nodig waarop ze kunnen rekenen om hen vroegtijdig op de hoogte te stellen van een zich ontwikkelend financieel probleem. Dat is er helaas niet.

Congreslid Ed Perlmutter (D-Colorado) had een van de meer verhelderende woordenwisseling met Mnuchin. Perlmutter vroeg Mnuchin hoe de banken van Wall Street vorig jaar recordwinsten hadden kunnen behalen en dit jaar niet in staat zijn geld (aan andere banken) uit te lenen. De discussie ging ongeveer als volgt:

Perlmutter: “Mijn vragen gaan terug naar repo's en terugkopen, want hier zie ik wat vlaggen. En, weet u, banken hadden vorig jaar de grootste winst zoals ze die nog nooit hadden behaald. Gedeeltelijk vanwege de grote belastingverlagingen en dat soort dingen. Maar enorme winsten, en tegelijkertijd zagen we de overtollige reserves van de banken sinds 2017 met 3 procent dalen, en tegelijkertijd krimpen de Fed en de Schatkist een beetje hun balans, die plotseling in de afgelopen paar maanden weer zijn uitgebreid. Ik begrijp niet hoe dat allemaal met elkaar rijmt... "

Mnuchin: "Ik ben blij dat ik het opnieuw kan bespreken, omdat het een heel belangrijke kwestie is. Ik wil het niet minimaliseren. Nogmaals, zo recent als gisteren bij F-SOC (Financial Stability Oversight Council), hadden we een presentatie van de Federal Reserve Bank van New York. Ik denk dat er op die twee dagen veel verschillende problemen samenkwamen die de piek veroorzaakten. Het was geen enkel probleem, maar we bestuderen het zorgvuldig om ervoor te zorgen dat dit niet meer voorkomt en om ervoor te zorgen dat het niet langdurig voorkomt. De banken hebben zeer goede winsten, vooral omdat de Amerikaanse economie het erg goed doet. Ik denk niet dat dit te maken heeft met een kwestie van bankwinsten. Dit heeft te maken met een kwestie van bankliquiditeit. Er is voldoende liquiditeit - genoeg om er in te gaan en de repo op te nemen. Maar zij (de banken) wilden het niet doen. De reden dat ze het niet wilden doen, had te maken met verschillende wettelijke tests die bij elkaar passen... "

Perlmutter: “Dat waren zeg maar de dingen die hebben geleid tot de recessie tien jaar geleden. Plots was er deze illiquide setting van onze banken. En toen begon iedereen nerveus te worden en de koersen van de staatsleningen gingen de lucht in en al het andere begon dichterbij te komen. En ik denk voor mij dat het gewoon niet klopt. We verdienen hier geld maar we krimpen. Maar opeens krimpen de reserves als een gek... Het zijn niet alleen twee dagen, het gebeurt al maanden."

Congreslid French Hill (R-Arkansas) vertelde dit tegen Mnuchin:
“Ik denk dat de zorg is dat de New York Fed is de repomarkt niet ondersteunt. Ze zijn de repomarkt. Ik denk dat dat de uitdaging is. En we zien niet dat de bankreserves meer dan voldoende zijn - miljarden meer dan nodig, bijvoorbeeld op JPMorgan, die $ 120 miljard aan contant geld dat bij de Fed aanhoudt met een vereiste van $ 60 miljard contant geld, en toch gaan ze daar niet in de repomarkt."

Congreslid Katie Porter (D-Californië) heeft één van de buitenlandse banken in haar gesprek naar voren gebracht waar banken in Wall Street veel gebruik van maken via derivatentransacties, wat volgens geruchten één van de redenen is waarom banken afhaken bij het verstrekken van leningen. Porter had dit te zeggen:
“In juni 2017 heeft het ministerie van Financiën een rapport uitgegeven over deregulering van banken. Het suggereerde dat als het Congres de drempel van $ 50 miljard zou verhogen waarboven Amerikaanse banken strenger toezicht moeten houden, dat het Congres hetzelfde zou moeten doen voor buitenlandse megabanken.
Eerder dit jaar volgde de Fed die ministeriële aanbeveling en massaal dereguleerde het buitenlandse megabanken. Dat was een item op een verlanglijstje dat u in 2017 publiceerde. Er is veel dat me hierover zorgen baart, maar het meest opvallende voor mij gaat over Deutsche Bank. Ik ben er zeker van dat u ermee bekend bent en de voorzitter (Maxine Waters) is zeer vertrouwd met Deutsche Bank - ze zouden nu slechts één keer in de zes jaar hun "testament" hoeven te maken.
Dit is dezelfde Deutsche Bank die in de afgelopen zes jaar een verrassend kwartaalverlies van $ 3 miljard had. Ik weet niet hoe je $ 3 miljard verliest en dat niet ziet aankomen; de bank heeft de stresstest in drie van de afgelopen vier jaar niet doorstaan; zij werd beboet voor een schandaal met witwaspraktijken voor Russische oligarchen; zij heeft toegegeven deel te nemen aan Libor-rentemarkt-zwendel en ook hebben zij de Amerikaanse sanctiewetten tegen Iran, Libië, Syrië en de Soedan overtreden. Waarom bepleit u en waarom pleitte u voor het dereguleren van één van de ergste zakelijke recidivisten die actief zijn in het Amerikaanse banksysteem, vooral als het geen Amerikaanse bank is?"

Mnuchin zei dat hij haar bezorgdheid over Deutsche Bank deelde, maar dat het ongepast zou zijn voor hem vanuit een regelgevend oogpunt commentaar te geven op eventuele bijzonderheden. Porter vroeg vervolgens aan Mnuchin om aan te geven hoeveel mensen rechtstreeks voor de Financial Stability Oversight Council (F-SOC) werken. Andere leden van het panel hadden eerder al opgemerkt hoe de Trump-administratie personeel en budgetten heeft uitgeput voor F-SOC en het Bureau voor financieel onderzoek, het Office of Financial Research.

Na veel om de hete brij heen gedraaid te hebben, gaf Mnuchin eindelijk toe dat slechts zo'n dozijn mensen voor F-SOC werken - dus er werken zo'n twaalf personen bij het federale agentschap dat de alarmbellen zou moeten laten afgaan bij gevaarlijke risico's voor het gehele Amerikaanse financiële systeem (en dat van de rest van de wereld).

 

Afdrukken Doorsturen