Stoppen met de uitgifte van het biljet van 500 euro, invoeren van bovengrenzen voor contante betalingen, de verplichting om contante transacties te melden en het einde van kleingeld-munten. Het stapsgewijs afschaffen van contant geld (en de greep op de burgers vergroten) verloopt precies volgens plan.
Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) publiceerde in 2017 de studie
"Macro-economie van het afschaffen van contant geld" (PDF
hier). Het werk wordt beschouwd als een gids voor
regeringen over hoe ze hun burgers ongemerkt "in schijnbaar
onschuldige stappen" naar een cashloze wereld kunnen leiden - totdat
er geen weg meer terug is. "Men zou kunnen beginnen met het afschaffen
van grote coupures van bankbiljetten, bovengrenzen instellen voor
contante betalingen en rapportagevereisten invoeren voor
grensoverschrijdende contante transacties", zegt de studie. Lees ook
het document "Grote negatieve tarieven gebruiken om recessies te
bestrijden: een gids"
uit 2019 eens.....
Contant geld is altijd een populair betaalmiddel geweest, maar vanaf
het einde van de jaren negentig heeft het gemak van nieuwe
technologieën ertoe bijgedragen dat niet-contante transacties
levensvatbaarder werden: online bankieren (alle banken), smartphones
(diverse apps), nieuwe betalingstechnologieën (o.a. Paypal) en
cryptocurrencies (o.a. Bitcoin). Tegen 2015 waren er wereldwijd 426
miljard contantloze transacties - een toename van 50% ten opzichte van
vijf jaar eerder.
De echte reden voor deze oorlog tegen contant geld - begin met de
grote rekeningen en werk dan naar beneden - is een lelijke machtsgreep
van de grote overheid. Mensen zullen minder privacy hebben:
elektronische handel maakt het voor Big Brother gemakkelijker om te
zien wat we doen, waardoor het eenvoudiger wordt om activiteiten te
blokkeren die ze niet leuk vinden, zoals het kopen van zout, suiker,
grote flessen frisdrank en Big Macs.
De beweging om contant geld uit te roeien voedt de fantasie van de
elite dat zij de economie beter kunnen beheersen. Beleidsmakers in
Washington, Tokio en de Brussel denken dat de reden dat hun economieën
stagneren is dat veel mensen niet uitgeven en investeren zoals ze
volgens hen zouden moeten.
Hoe laat je deze goedhartige, recalcitrante wezens doen wat ze moeten
doen?
De laatste barrière die onze overheersers slechten zijn negatieve
rentetarieven. Afgezien van de "mooie" bij-effecten voor de elite en
de financiële sector: als mensen kosten moeten betalen om hun geld op
te slaan, zoals ze doen om hun spullen in opslagfaciliteiten plaatsen,
dan zijn ze misschien meer geneigd om het uit te geven. Om het
hamsteren van contant geld te remmen - toen Japan aankondigde dat het
negatieve rentetarieven oplegde, steeg de verkoop van kluizen - zullen
de autoriteiten (in het begin) grote coupures van bankbiljetten willen
afschaffen.
Onderschat dit allemaal niet. Een hoog aangeschreven auteur van een
artikel waarin wordt gepleit voor het verbieden van grote
valutadominaties, verklaarde: "Het introduceren van negatieve
rentetarieven zou een krachtige stimulans kunnen zijn om spaargeld in
contanten aan te houden, waarschijnlijk in hogere coupures. Door het
uitroeie daarvan wordt contat geld oppotten onhandiger en zou dit het
probleem verminderen."
De geschiedenis heeft aangetoond dat het manipuleren van de waarde van
geld en het beheersen van rentetarieven, d.w.z. het beprijzen van
geld, nooit werkt. Geld meet waarde. Het is een claim op diensten en
is een hulpmiddel om de handel en investeringen te vergemakkelijken.
De reden waarom economieën over de hele wereld in de problemen zijn -
wat woede, ontevredenheid en lelijke politiek aanwakkert - is
structurele, door de overheid gecreëerde barrières: onstabiel geld,
verstikkende regels en te hoge belastingtarieven.
In een vervolgstap zullen overheden vervolgens contant-geld-betalers
in het economische leven benadelen en ervoor zorgen dat de financiële
systemen worden geautomatiseerd. Een gerichte PR-campagne dient ervoor
te zorgen dat burgers niet achterdochtig worden. Mensen moeten niet te
veel vermoeden dat achter de afschaffing van contant geld een poging
zit om "geld te devalueren", "staatscontrole over alle aspecten van
hun leven" in te voeren en "alle persoonlijke besparingen aan banken
over te dragen".
Gekozen is voor een geleidelijke en schijnbaar onschadelijke aanpak.
Omdat als regeringen zouden besluiten om contant geld af te schaffen
zonder de instemming van grote delen van de bevolking, dit zou kunnen
leiden tot sociale spanningen, wantrouwen, stakingen, demonstraties
en, als gevolg daarvan, verlagingen van het BNP.
De "salamitactiek" voor de oprichting van de cashless-wereld doet
denken aan een citaat van voormalig EU-commissaris Jean-Claude Junker:
'We beslissen iets, leggen het dan ergens neer en wachten even om te
zien wat er gebeurt. Als er geen groot geschreeuw en geen opstand is
omdat de meeste mensen niet begrijpen wat er is besloten, gaan we
verder - stap voor stap totdat er geen weg meer terug is. "
Overigens was het Christine Lagarde die, als hoofd van het IMF, de
studie en instructies voor het wegwerken van contant geld propageerde.
Ook heeft zij in haar toenmalige functie geopperd contant geld extra
te belasten. Het is dan ook geen toeval dat deze vrouw nu hoofd van de
Europese Centrale Bank (ECB) is - alles verloopt volgens plan als het
gaat om het afschaffen van contant geld:
- de uitgifte van het biljet van 500 euro werd gestaakt (conform de
maatregel die de nazi's in ons land tijdens WOII doorvoerden - zie de
alinea uit het dagboek van Anne Frank hiernaast);
- in bijna alle eurolanden zijn er plotseling bovengrenzen voor
contante betalingen;
- grensoverschrijdende contante betalingen moeten worden gemeld;
- in Zweden lopen reclamecampagnes "Alleen je oma en een bankrover
hebben contant geld nodig" en "Cash is bloed in de aderen van
criminaliteit";
- de "kleine" munten moeten volgens de EU-commissie worden afgeschaft;
- Lagarde van de ECB wil dat alle burgers in de toekomst alleen
digitaal geld van centrale banken gebruiken in plaats van contant
geld.
De wereldwijde elites werken aan het perfectioneren van hun controle
over het monetaire systeem en volgens de bekende Duitse krant "Handelsblatt"wordt
"cash bij de volgende crisis afgeschaft".
Afschaffen van contant geld, verplichte consumptie, onteigening met
één druk op de knop en totale controle in combinatie met virtuele
werelden, computergames en sterke entertainmentindustrieën: ziehier de
regeringsmiddelen in de 21e eeuw. Aldous Huxley voorspelde het in zijn
dystopische roman "Brave New World": "Er zal een systeem van slavernij
zijn waarin de slaven hun liefde voor slavernij ontwikkelen door
consumptie en amusement."
Maar er zijn nog wel wat hindernissen te nemen. De "Better Than Cash
Alliance" (Visa, Mastercard, Citibank, Bill Gates, USAID) coördineert
de wereldwijde strijd tegen contant geld vanuit New York. In de
financiële metropool heeft - de horror! - de gemeenteraad nu besloten
om particuliere bedrijven te verbieden om contant geld te weigeren.
Dit nu is een (tijdelijke) tegenslag voor de alliantie...
Volgens een bericht op USA-Today zullen winkels, restaurants en bars
in de toekomst contant moeten accepteren. Creditcardaanbieder
Visa heeft een programma gelanceerd om restaurants te betalen als zij
stoppen met het accepteren van contant geld. De persafdeling van Visa
vindt dan regelmatig een mainstream medium bereid uitvoerig over dit
progressieve restaurant te schrijven en het dus op die manier (het
afschaffen van cash) extra publiciteit te geven. Dergelijke berichten
vertellen ons natuurlijk niet dat het restaurant is omgekocht door (in
dit geval) Visa.
Visa is één van de oprichters van de "Better Than Cash Alliance", die
zoals gezegd wereldwijd contant geld wil uitbannen. De alliantie is
natuurlijk gevestigd in New York, waar gulle giften werden gebruikt om
kantoorruimte te kopen van het United Nations Capital Development Fund
(UNCDF) en sindsdien wordt het (misleidend) een "op de VN gebaseerde
organisatie" genoemd.
Een tegenvaller voor de "Better Than Cash Alliance" is ook de reden
voor de maatregel, die met een grote meerderheid werd besloten:
financiële inclusie. "De markt van de toekomst moet rekening houden
met de behoeften van kwetsbare New Yorkers", schreef de sponsor van de
wet, Ritchie Torres, in een persbericht. Zelfs degenen die geen
bankrekening hebben of de bankkosten niet willen betalen, moeten
overal kunnen winkelen en eten. De New York City Council benadrukt
daarmee dat contant geld het meest inclusieve betaalmiddel is, omdat
iedereen het kan gebruiken zonder speciale technische voorzieningen en
zonder extra kosten.
Dit is overduidelijk in tegenspraak met de propaganda van de alliantie
en wereldwijde overheden, die momenteel financiële inclusie gebruiken
om hun campagnes tegen contant geld te rechtvaardigen. De Amerikaanse
overheid, ook een van de oprichters van de Better Than Cash Alliance,
heeft zelfs de G20, de 20 machtigste regeringen en hun centrale banken,
gekoppeld aan een "Global Partnership for Financial Inclusion", dat
met de Better Than Cash Alliance als strategische partner contant geld
terugdringt (zie
ook ons artikel "Uitvoering war on cash vordert
gestaag".
New York is symbolisch gezien het meest belangrijke, maar niet het
eerste stadsgebied dat contant geld verbiedt. New Jersey, Philadelphia
en San Francisco hebben vergelijkbare wetten aangenomen. Volgens een
rapport van de New York Times is het accepteren van contant geld sinds
1978 een vereiste in Massachusetts. Maar wat voor de VS geldt, geldt
natuurlijk niet voor de Europese Unie.
We hebben al zo vaak gehoord dat contant geld vooral misbruikt wordt
door de drugshandel, is aangetast door terrorisme, besmet door een
enorm grote belastingontduiking. En dat papiergeld gewoon heel vies is
- om nog maar te zwijgen over dat het wel èrg vorige eeuw is.
Het is alweer bijna vier jaar geleden dat Noorwegen met DNB, de
grootste bank van het land, aan boord sprong van de agenda voor de
cashless society. Deze gebeurtenis stond niet op zichzelf:
soortgelijke verhalen kwamen ook voor in Zweden, Denemarken, India en
Israël of een van de tientallen andere landen waarvan de bankiers en
door bankiers gecontroleerde regeringen openlijk hebben gepleit voor
een wereld die volledig traceerbaar is, met volledig bankgestuurde
transacties (hoewel dat er natuurlijk niet bij gezegd werd). Maar al
deze verhalen, die hier en daar in de loop der jaren stuk voor stuk
zijn opgedoken, geven niet het volledige verhaal over hoe deze "war on
cash" op elk continent en in elk land wordt gevoerd door dezelfde
elite die baat heeft bij een contant-geld-loze wereld.
Een samenvatting van de "War on Cash":
Er is een wereldwijde druk van wetgevers om het gebruik van fysiek
geld over de hele wereld te elimineren. Deze beweging wordt vaak 'The
War on Cash' genoemd en er zijn drie grote spelers bij betrokken:
1. De initiatiefnemers (elite, regeringen, centrale banken). De reden:
de eliminatie van contant geld zal het gemakkelijker maken om alle
soorten transacties te volgen - inclusief transacties door criminelen
(maar dat is eigenlijk bijvangst).
2. De vijanden (criminelen, terroristen, burgers). De reden: grote
coupures van bankbiljetten maken illegale transacties gemakkelijker
uit te voeren en verhogen de anonimiteit. Het beperkt de vrijheid van
het individu.
3. Het kruisvuur: de burgers. Het dwingend elimineren van fysiek geld
zal grote gevolgen hebben voor de economie en sociale vrijheden.
Het succes van deze nieuwe technologieën heeft wetgevers ertoe
aangezet te stellen dat alle transacties in de nabije toekomst (liever
vandaag dan morgen) digitaal moeten zijn. Dit zijn activiteiten die
wijzen op een naderende samenleving zonder contant geld:
- het verwijderen van grote coupures in omloop maakt het moeilijker
voor terroristen, drugsdealers, witwassers en belastingontduikers.
Grote bedragen worden met online-bankieren overgemaakt en zijn
traceerbaar. Dit geeft toezichthouders ook meer controle over de
economie.
- het verminderen van het aantal geldautomaten (of, in ons land, het
dichttimmeren ervan vanwege * proest* plofkraken - die qua
aantal als het ware op een hand te tellen zijn).
- meer traceerbaar geld betekent hogere belastinginkomsten. Dit
betekent dat er een derde partij betrokken is bij alle transacties.
Big Brother kijkt mee. Centrale banken kunnen rentetarieven dicteren
die uitgaven aanmoedigen (of ontmoedigen) om te proberen de inflatie
te beheersen. Het grote voordeel voor iedereen is dat contante
transacties sneller en efficiënter worden uitgevoerd. Banken maken
minder kosten (maar brengen hun cliënten via omwegen vaak méér in
rekening). Het maakt voor de banken ook hun compliance en rapportages
eenvoudiger.
- de "last" van contant geld kan volgens sommige experts oplopen tot
1,5% van het bbp. Contant geld wordt nog steeds gebruikt voor ongeveer
70-80% van alle transacties wereldwijd.
De schoten die door regeringen zijn afgevuurd om de oorlog tegen
contant geld te voeren, kunnen verschillende onbedoelde slachtoffers
hebben:
1. Privacy.
Transacties zonder contanten omvatten - zoals we zojuist schreven -
altijd een tussenpersoon of derde partij. Het biedt overheden toegang
tot persoonlijke transacties en gegevens. Bepaalde soorten transacties
(gokken, enz.) kunnen door overheden worden geblokkeerd of bevroren.
Cryptocurrencies beloofden een alternatief te zijn voor dergelijke
transacties, maar sinds grootbanken en regeringen massaal op deze "valuta"
gesprongen zijn, is dat ook niet meer het geval.
2. Spaargelden.
Spaarders kunnen niet langer de individuele vrijheid hebben om rijkdom
"buiten" het systeem op te slaan.
Het elimineren van contant geld maakt negatieve rentetarieven (NIRP)
een haalbare optie voor beleidsmakers - dat wordt nu stapsgewijs
doorgevoerd onder verwijzing naar het beleid van de Europese Centrale
Bank.
Een maatschappij zonder contant geldt betekent ook dat alle spaarders
"zullen gaan lappen" bij scenario's waarin banken met financiële steun
overeind moeten worden gehouden (zoals in de VS nu gebeurt door de
Federal Reserve - de "repo-crisis").
Spaarders hebben dan zeer beperkte mogelijkheden om te reageren op
extreme monetaire gebeurtenissen zoals deflatie of inflatie.
3. Mensenrechten.
Snelle demonetisering heeft de rechten van mensen op leven en voedsel
geschonden. In India heeft het verwijderen van de biljetten van 500 en
1.000 roepies eerder geleid tot meerdere menselijke tragedies,
waaronder patiënten die geen behandeling kregen en mensen die zich
geen voedsel konden veroorloven. Demonetisatie schaadt ook mensen en
kleine bedrijven die in hun levensonderhoud voorzien in de informele
sectoren van de economie.
4. Cybersecurity.
Als alle rijkdom digitaal wordt opgeslagen, neemt het potentiële
risico en de impact van cybercriminaliteit toe. Hacken of
identiteitsdiefstal kan de hele spaartegoeden van mensen vernietigen.
De kosten van online datalekken bedroegen volgens Juniper Research in
2019 naar verwachting $ 2,100 miljard.
Al met al zien we hier dat George Orwell weer tot leven gebracht wordt.
Als de elite al het geld van de burgers bezit en tevens hun
gezondheidszorg, dan bezit zij de burgers. Wanneer die burgers hun
geld op hun bankrekening gestort krijgen, is het in feite niet langer
hùn geld - zij zijn de ongedekte schuldeisers van hun bank geworden.
Hierdoor kunnen de overheid of bankiers een "bailout uitvoeren" en
gewoon stelen waarvan burgers dachten dat het hùn geld was.
En als u denkt met de vierjaarlijkse verkiezingen daar een stokje voor
te kunnen steken: het grootste verschil tussen linkse en rechtse
politiek is de spelling.