Vreemde stoelendans bij Citigroup

Michael Corbat gaat deze maand met pensioen als CEO van Citigroup en wordt vervangen door Jane Fraser, wat dan de eerste vrouwelijke CEO van een grote bank van Wall Street wordt. Het nieuws zou meer dan fantastisch zijn als de gebieden waarop Fraser voorheen toezicht hield bij de bank (de consumentendivisie) niet allemaal boetes en sancties hadden opgelegd gekregen.

 




Slecht gedrag belonen met een obsceen hoog loon is stnadaard parktijk bij de grote bedrijven van Wall Street. Het is dus een opmerkelijke gebeurtenis om te zien dat een CEO van een megabank van Wall Street wordt gestraft met een loonsverlaging van 21%.

Michael Corbat gaat deze maand met pensioen als CEO van Citigroup en wordt vervangen door Jane Fraser, wat dan de eerste vrouwelijke CEO van een grote bank van Wall Street wordt. Het nieuws zou meer dan fantastisch zijn als de gebieden waarop Fraser voorheen toezicht hield bij de bank (de consumentendivisie) niet allemaal boetes en sancties hadden opgelegd gekregen.

De aankondiging van Corbat's plan om nu met pensioen te gaan dateert al van september vorig jaar en komt ook in de nasleep van  onthullingen over een betalingsfiasco van $ 900 miljoen waarbij het in problemen verkerende Revlon betrokken was. Een deel van de investeerders in het cosmeticabedrijf wilde het geld zelf opmaken en niet overhandigen aan Citi.

Het vertrek van Corbat komt terwijl Citi en andere grote Amerikaanse banken zich schrap zetten voor enorme verliezen op leningen als gevolg van de corona-crisis, nadat langdurige stilleggingen en beperkingen de economie in een recessie hebben gestort en veel bedrijven en individuen hebben laten worstelen om hun leningen te betalen.

In ons artikel van 12 juni vorig jaar meldden we dat Jerome Powell, voorzitter van de Federal Reserve), het volgende over de banken in de VS had gezegd: "We hebben een banksysteem dat zoveel beter gekapitaliseerd is, zoveel sterker, zich beter bewust van zijn risico's, beter in het beheersen van zijn risico's, meer liquide. Wde hebben al die dingen en ze hebben geld uitgeleend, ze hebben stortingen gedaan, ze zijn een bron van kracht geweest in deze situatie." Wij vroegen ons af dat àls deze megabanken van Wall Street er toen zó goed voor stonden, waarom dan de Federal Reserve op 17 september 2019 moest ingrijpen - maanden vóórdat het eerste COVID-19-geval overal ter wereld opdook - en waarmee men voor honderden miljarden dollars per week aan leningen verstrekte aan de trading-onderdelen (handelshuizen) van deze banken?

Maar we dwalen af. Het bestuur van Citigroup gaf Corbat een ongebruikelijke trap in zijn kruis nu hij via de achterdeur de bank gaat verlaten. Het bestuur verlaagde zijn vergoeding voor 2020 met $ 5 miljoen ten opzichte van wat hij voor 2019 had ontvangen. De totale vergoeding van Corbat ging van $ 24 miljoen in 2019 naar $ 19 miljoen voor 2020. De aankondiging werd gedaan in de 8-K-aanvraag van Citigroup bij de Securities and Exchange Commission, afgelopen vrijdagavond toen iedereen al met gedachten bij het weekend zat.

U zult schrikken (of niet, zoals wij) van dit soort bedragen, maar bij de Amerikaanse grootbanken is dit schering en inslag. Jamie Dimon, hoofd van criminele en viervoudig veroordeelde bank JPMorgan Chase, ontving voor 2019 $ 31,5 miljoen, "slechts" 1,6 procent meer dan het jaar ervoor. Brian Moynihan, CEO van Bank of America, ontving $ 26,5 miljoen, hetzelfde niveau als in 2018. Morgan Stanley-chef James Gorman kreeg een loonsverlaging van 7 procent tot $ 27 miljoen, ondanks het feit dat zijn firma recordresultaten had neergezet.

De Raad lichtte zijn handelen als volgt toe:
“Bij het bepalen van beloningen voor bestuurders heeft het Compensation Committee de beloning van de heer Corbat verlaagd op basis van de beoordeling van zijn prestaties met betrekking tot risico- en controlekwesties die ten grondslag liggen aan toestemmingsopdrachten die in 2020 zijn aangegaan tussen Citi en de Federal Reserve Board en het Office of the Comptroller of the Currency, en om een eenmalige aanpassing van de gedeelde verantwoordelijkheid weer te geven die een impact had op het Executive Management Team voor dergelijke zorgen."

Kortom, de federaal verzekerde bank van Citigroup, Citibank, kreeg vorig jaar een boete voor iets zó flagrants dat de federale toezichthouders het niet eens aan het papier durfden toe te vertrouwen. Op 7 oktober vorig jaar, toen alle ogen waren gericht op het vice-presidentiële debat die avond tussen Kamala Harris en Mike Pence, kondigden de Federal Reserve en het Office of the Comptroller of the Currency (OCC) instemmingsbesluiten aan met Citigroup's Citibank, en gaven het een boete van maar liefst $ 400 miljoen.

De toestemmingsopdracht van het OCC was iets dat we nog nooit eerder hebben gezien in al die jaren dat we de praktijken van (de grote bedrijven van) Wall Street volgen. Er werd met zware straffen gedreigd, maar de feitelijke misdaden of overtredingen die de bank had begaan, werden niet gespecificeerd.

Wat Corbat ook had gedaan of nagelaten, moet zeer ernstig zijn geweest, omdat de OCC zich het recht heeft voorbehouden om het ontslaan van hogere leidinggevende functionarissen en "enige en/of alle leden van de Raad" te verordonneren.

Er was een aanwijzing in de toestemmingsopdracht van de Federal Reserve over iets dat Citigroup zou hebben gedaan om de toorn van de Federal Reserve over zich afgeroepen te krijgen. De toestemmingsopdracht verwees naar het statuut 12 CFR 225.4 (a), dat een sectie bevat over de Federal Reserve die een "schriftelijke kennisgeving" ontvangt vóórdat de bank haar aandelen koopt of terugkrijgt wanneer die acties in de voorgaande 12 maanden "gelijk zouden zijn aan 10 procent of meer van de geconsolideerde nettowaarde van het bedrijf."

In juni vorig jaar meldde Bloomberg News dat Citigroup in de afgelopen drie jaar, tussen dividenden en terugkoop van aandelen, “bijna twee keer zoveel geld had teruggegeven aan zijn aandeelhouders als het verdiende, blijkt uit de gegevens, inclusief dividenden op preferente aandelen."

De Federal Reserve Bank of New York weet dat ze het zich niet kan veroorloven om Citigroup toe te staan zichzelf weer op te blazen, vandaar de harde taal over het vervangen van het hele bestuur van de bank. Het is pas een tiental jaar geleden dat de Federal Reserve, het Amerikaanse ministerie van Financiën en de FDIC Citigroup moesten steunen met de grootste bailoutoperatie in de wereldwijde bankgeschiedenis, om te voorkómen dat het een niet te stoppen run zou creëren op andere grote banken die tegenpartijen waren van zijn derivaten-transacties.

De Amerikaanse schatkist injecteerde $ 45 miljard aan kapitaal in Citigroup; er was een overheidsgarantie van meer dan $ 300 miljard op bepaalde activa; de FDIC verstrekte een garantie van $ 5,75 miljard op zijn senior ongedekte schuld en $ 26 miljard op zijn commercial paper en interbancaire deposito's; en geheime doorlopende leningfaciliteiten van de Federal Reserve sloten van december 2007 tot medio 2010 een cumulatieve $ 2,5 biljoen ($ 2.500.000.000.000) aan leningen ònder de marktconforme rente voor Citigroup af.

Ieder rationeel denkend persoon zou verwachten dat al die federale toezichthouders die moeten letten op de tegenstrijdige delen van deze Frankensteinbank, de risico's bij deze bank de afgelopen twaalf jaar zouden hebben beperkt. Tragisch genoeg is precies het tegenovergestelde gebeurd. Aan het einde van het eerste kwartaal van 2008, het jaar van de crash van Wall Street en de implosie van Citigroup, zat de bankholding van Citigroup op een nominaal bedrag van $ 41,3 biljoen (!) aan derivaten volgens gegevens van het OCC.

Het meest recente rapport van de OCC voor het kwartaal dat eindigde op 30 september 2020, toont aan dat de bankholding van Citigroup $ 42,4 biljoen aan notionele derivaten heeft. (Notionele waarde is een term die vaak wordt gebruikt om de onderliggende waarde in een derivatenhandel te waarderen. Het kan de totale waarde van een positie zijn, hoeveel waarde een positie beheerst, of een overeengekomen bedrag in een contract. Deze term wordt gebruikt bij het beschrijven van derivatencontracten op de opties-, futures- en valutamarkten.)

 












[Links, bronnen en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[16 februari 2021]



Afdrukken Doorsturen