Hoewel zijn COVID-19-beleid de berichtgeving in de mainstream media over zijn verdwijning en verdachte dood heeft gedomineerd, werd John "de Bulldozer" Magufuli uit Tanzania door de westerse elites zeer gehaat vanwege zijn afkeuring van lockdowns en mondkapjesmandaten. Wat echter niet verteld wordt is dat zijn inspanningen om de minerale rijkdom van het land te nationaliseren een bedreiging was voor het Westen, dat lijdzaam moest toezien hoe zij de controle over hulpbronnen die essentieel worden geacht voor de nieuwe groene economie, aan het kwijtraken waren. Een artikel over criminele westerse praktijken, waarbij zelfs Elon Musk met zijn tweet “We zullen een coup plegen bij wie we willen! Deal with it!" in beeld komt.
Een kleine twee weken geleden bracht de Tanzaniaanse vicepresident
Samia Suluhu Hassan het nieuws dat de president van haar land, John
Pombe Magufuli, was overleden aan hartfalen. President Magufuli werd
sinds eind februari als vermist bestempeld, terwijl verschillende
anti-regeringspartijen verhalen deelden dat hij ziek was geworden door
COVID-19. Tijdens zijn presidentschap had Magufuli consequent het
neokolonialisme in Tanzania uitgedaagd - of dit nu tot uiting kwam in
de exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen van zijn land door
roofzuchtige multinationals of de invloed van het Westen op de
voedselvoorziening van zijn land.
In de maanden voorafgaand aan zijn dood was Magufuli in het Westen
bekender geworden en vooral gedemoniseerd omdat hij zich verzette
tegen de autoriteit van internationale organisaties zoals de
Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bij het bepalen van de reactie van
zijn regering op de COVID-19-crisis.
Magufuli had echter jarenlang veel van dezelfde belangen en
organisaties afgewezen die boos waren op zijn reactie op COVID, nadat
hij door Bill Gates gefinancierde proeven met genetisch gemodificeerde
gewassen had geschrapt en meer recentelijk de confrontatie was
aangegaan met enkele van de machtigste westerse mijnbouwbedrijven met
banden met het World Economic Forum (zoals bekend zijn de inspanningen
van het Forum erop gericht om het verloop van de 4e industriële
revolutie vorm te geven.
Inderdaad, bedreigender dan zijn recente COVID-controverses was de
bedreiging die Magufuli vormde voor de buitenlandse controle over 's
werelds grootste "klaar om te ontwikkelen" nikkelvoorraden, een metaal
dat essentieel is voor de batterijen van elektrische auto's en dus de
onontbeerlijk bij de huidige poging om een elektrisch, autonoom
voertuig op grote schaal in te voeren. Slechts een maand voordat hij
verdween, had Magufuli bijvoorbeeld een overeenkomst getekend om te
beginnen met de ontwikkeling van die nikkelafzetting, een voorraad
die voorheen mede-eigendom was van Barrick Gold en Glencore, de
grondstoffengigant die zeer nauw verbonden was met de Israëlische
Mossad, totdat Magufuli hun licenties voor het project in 2018 introk.
In botsing komen met de machtigste bedrijven- en bankenkartels,
gevolgd door het mysterieuze begin van plotselinge regimeverandering,
zou normaal gesproken aanzienlijke aandacht krijgen van anti-imperialistische
onafhankelijke media, die onlangs verslag deden van soortgelijke
gebeurtenissen in Bolivia die leidden tot een machtswisseling: de
afzetting van Evo Morales. Maar juist de mainstream media die
jarenlang uitgebreid aandacht hebben besteed aan de door het Westen
gesteunde regimeveranderingsinspanningen zwegen als het graf over de
dood van Magufuli die het Westen wel zeer goed uitkomt. Vermoedelijk
houdt hun stilzwijgen verband met Magufuli's schending van de
verhalende orthodoxie van COVID-19, aangezien deze zelfde mainstream
media het officiële verhaal van de pandemie tot in den treure hebben
gepromoot.
Maar ongeacht of men het eens is met Magufuli's reactie op COVID, zijn
plotselinge vertrek en het nieuwe leiderschap van Tanzania is een
nederlaag voor een alom populaire binnenlandse beweging die de
eeuwenlange uitbuiting van Tanzania door het Westen probeerde te
verzachten en ongedaan te maken. Nu Magufuli's langdurige verdwijning
gevolgd wordt door zijn ogenschijnlijk plotselinge dood door hartfalen,
wordt de toekomst van het land bepaald door Tanzaniaanse politici die
nauwe banden hebben met de oligarch-achtige Verenigde Naties en het
World Economic Forum.
[Het gehele artikel
inclusief links, bronnen en documenten verschijnt komend weekend in de
nieuwsbrief - uitsluitend voor onze abonnee's]
[30 maart 2021]
Afdrukken
Doorsturen
