Terwijl de Amerikaanse president Joe Biden de terugtrekking van de troepen uit Afghanistan vóór 11 september (9/11) aankondigt, toont een analyse aan dat de Afghaanse oorlog ten minste 241.000 levens en $ 2,26 biljoen heeft gekost.
In de nasleep van de aankondiging van de Amerikaanse president
"Sleepy" Joe Biden dat hij van plan is om alle reguliere
Amerikaanse gevechtstroepen terug te trekken uit Afghanistan vóór de
verjaardag van de aanslagen van 11 september 2001 dit jaar, hebben
experts van het Costs of War Project afgelopen vrijdag een update
vrijgegeven over wat bijna twee decennia van oorlog aan zowel dollars
als mensenlevens heeft gekost.
Naar schatting 241.000 mensen zijn omgekomen als direct gevolg van de
oorlog, en de Verenigde Staten hebben sinds de Amerikaanse invasie in
2001 in totaal zo'n $ 2,26 biljoen ($ 2.260.000.000.000) uitgegeven
aan militaire operaties in Afghanistan en Pakistan, volgens het
project, dat gehuisvest is in het Watson Institute for
International and Public Affairs van de Brown University en het
Frederick S. Pardee Center for the Study of the Longer-Range Future
van de Universiteit van Boston.
"Deze gruwelijke cijfers zijn een bewijs van de kosten van oorlog,
eerst voor het Afghaanse volk, en vervolgens voor de soldaten en de
bevolking van de Verenigde Staten", zei co-directeur van het project,
professor Catherine Lutz van de Brown University, in een verklaring.
"De oorlog zo snel mogelijk beëindigen, is het enige rationele en
humane dat je kunt doen."
De nieuwe cijfers van het Costs of War-project maken deel uit van een
bijna tien jaar durende inspanning van mededirecteur en professor Neta
Crawford van Boston University om de kosten van oorlogen na 9/11 te
volgen in niet alleen Afghanistan en Pakistan, maar ook in Irak,
Somalië, Syrië en Jemen, Somalië en daarbuiten.
Het aantal doden omvat Amerikaanse militairen en contractors, burgers
van het ministerie van Defensie, Afghaanse en Pakistaanse nationale
militairen en politie, andere geallieerde troepen, burgers,
oppositiestrijders, journalisten, mediawerkers en humanitaire
hulpverleners. Het project merkt op dat "deze cijfers geen rekening
houden met sterfgevallen als gevolg van ziekte, verlies van toegang
tot voedsel, water, infrastructuur en / of andere indirecte gevolgen
van de oorlog."
De financiële kosten omvatten Overseas Contingency Operations-budgetten
van de Amerikaanse ministeries van Defensie- en Buitenlandse Zaken, de
oorlogsgerelateerde verhogingen van het basisbudget van het ministerie
van Defensie van de VS, veteranenzorg en geschatte rente op geleend
geld om de oorlog te financieren. Het omvat geen toekomstige kosten
van veteranenzorg of toekomstige rentebetalingen.
"De uitgaven van het ministerie van Defensie, met meer dan $ 900
miljard in Afghanistan, zijn het topje van de ijsberg", zei Crawford.
"De kosten van de oorlog in Afghanistan omvatten de escalatie naar
Pakistan, miljoenen vluchtelingen en ontheemden, de verloren gegane
levens van strijders en niet-strijders, en de noodzaak om voor
Amerikaanse veteranen te zorgen. Het basisbudget van het Pentagon is
ook verhoogd."
"We publiceren deze schattingen zodat het Amerikaanse volk een beter
begrip krijgt van de omvang van de inspanning en de gevolgen", legt ze
uit. "Het Amerikaanse volk verloor hier ook wat transparantie. Een
meer uitgebreide boekhouding moet nog worden voltooid. Het zou niet
alleen geld omvatten dat al dan niet goed is besteed, maar ook de
telling van de gewonden, degenen die ledematen hebben verloren en de
enorme psychologische tol van decennia van oorlog tegen strijders en
niet-strijders en hun families."
De nieuwe cijfers komen nadat de Amerikaanse senatoren Bernie Sanders
en Ro Khanna afgelopen donderdag in een opiniestuk in de Washington
Post betoogden dat de terugtrekking zou moeten aanzetten tot nadenken
over "de enorme kosten" van bijna twee decennia van oorlog en stellen
de VS in staat om "opnieuw te focussen op diplomatie als ons eerste
instrument voor buitenlands beleid".
Patricia Gossman, directeur Azië bij Human Rights Watch, merkte
vrijdag op dat de aankondiging van Biden "de vrees heeft gewekt dat
verdere onveiligheid belangrijke winsten op het gebied van
mensenrechten kan uithollen waardoor Afghanen, met name vrouwen en
meisjes, meer vrijheden en beter onderwijs en gezondheid hebben kunnen
genieten. De Amerikaanse regering moet zich committeren aan het
verstrekken van essentiële financiering en diplomatieke steun om die
verworvenheden te behouden en uit te breiden, en aandringen op een
einde aan misbruik tegen burgers."
Wat Biden niet toegaf, is dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten,
met al hun geld en vuurkracht, niet in staat waren om de Taliban te
verslaan, die momenteel ongeveer de helft van Afghanistan beheersen en
in de komende maanden nog meer controle zullen krijgen zonder een
staakt-het-vuren. Biden gaf evenmin toe dat de Verenigde Staten en
haar bondgenoten in twee decennia niet in staat waren om een stabiele,
democratische, populaire regering of een bekwaam leger in het land op
te bouwen.
Benjamin en Davies merkten ook op dat "terwijl Biden door sommigen aan
de schandpaal wordt genageld omdat hij te snel terugtrok, de waarheid
is dat hij een deadline van 1 mei voor terugtrekking van Amerikaanse
troepen schendt waarover nauwgezet werd onderhandeld onder de regering
van Trump", en anticiperend op die Amerikaanse schending heeft de
Taliban ertoe aangezet te weigeren deel te nemen aan 10 dagen durende
vredesbesprekingen onder leiding van de Verenigde Naties die - althans
gepland - op 24 april in Istanboel zouden moeten beginnen.
Het is nog maar de vraag of de VN de komende maanden een manier zal
vinden om de strijdende partijen in Afghanistan bij elkaar te brengen
en een staakt-het-vuren en een werkbaar vredesproces op basis van
machtsdeling tot stand te brengen", Na zoveel decennia van
oorlog en intens lijden, waarvan een groot deel door de Verenigde
Staten en haar bondgenoten is gepleegd, heeft het Afghaanse volk een
einde aan deze oorlog hard nodig.
Een onderbelicht punt is het feit dat Afghanistan op dit moment de
grootste producent en exporteur van opium in de wereld is, met een
marktaandeel van een slordige 92% procent in de wereldwijde
opiumhandel. Maar waar liever over gezwegen wordt is het feit dat het
Amerikaanse leger zich het bewaken van de Afghaanse papavervelden
heeft toegeëigend, en zoals u weet wordt van papaver opium
afgeleid. Het leger bewaakt deze papaverteelt, en weet op deze manier
miljarden dollars veilig te stellen voor Wall Street, de CIA, MI6, en
diverse andere groepen.
11 september 2001 was voor de Amerikaanse president George W. Bush het
startsein voor o.a. zijn "War On Terrorism". Voor deze datum was het
land Afghanistan een onbetekende speler in de wereldwijde teelt van
papaver (dat wordt gebruikt voor de productie van o.a. illegale
heroïne en morfine van farmaceutische kwaliteit. De Taliban hadden de
papavervelden zelfs actief vernietigd in het kader van een poging om
het land van deze schadelijke plant te bevrijden. Dat valt te lezen in
een artikel van 16 februari 2001 in de Pittsburgh "Post-Gazette",
onder de kop "De opiumproductie van de natie is vrijwel uitgeroeid".
Na de aanslagen van 9/11 viel het militair-industriële complex van de
VS Afghanistan snel binnen ("War On Drugs") en begonnen zij het
herstel van de papaverindustrie van het land te vergemakkelijken. De
Taliban hadden in eerste instantie die opium-productie uitgeband omdat
ze erkend wilden worden als officiële regering. Maar ze werden door
vrijwel niemand erkend en toen de heroïneprijzen door de afgenomen
productie in de wereld fors stegen werd het lucratief om weer papaver
te gaan verbouwen. En - zoals gezegd - nadat de Amerikanen in 2001
waren binnengevallen, schoot de heroïneproductie weer omhoog.
Een rapport dat vorig jaar door de Washington Post werd gepubliceerd -
The Afghanistan Papers: A secret history of the war -
bevestigde wat velen al wisten over de oorlog tegen opium in
Afghanistan: het was een duizelingwekkende, kostbare mislukking. Wat
velen toen ook al lang vermoedden, werd nu bevestigd door vrijgegeven
documenten: drie Amerikaanse presidenten, het Amerikaanse leger en de
Drug Enforcement Administration (DEA) wisten dat de drugsoorlog een
complete mislukking was, maar zij logen voortdurend. Jaar na jaar werd
het Amerikaanse publiek ten onrechte verteld dat er vooruitgang werd
geboekt met strategieën om papaver uit te roeien, drugsproducerende
laboratoria te vernietigen en het Afghaanse drugsgebruik te beteugelen.
De Taliban werd ook steeds vaker een "narcoterroristische organisatie"
genoemd om aanhoudende publieke steun voor de "War On Drugs" te kunnen
blijven voeren. Maar door de VS gesteunde politieke krachten in het
land, waaronder de Afghaanse regering, profiteerden ook van drugsgeld.
Corruptie is een kenmerk van een drugsoorlog in elk land - van de
bewaker die wordt omgekocht aan de Mexicaanse grens tot het
internationale banksysteem dat bewust drugsgeld witwast. Business
as usual.
Net als de "War On Drugs". De Amerikaanse DEA versterkte er haar
aanwezigheid en nam deel aan militaire invallen met Afghaanse en
Amerikaanse Special Operations-troepen, terwijl de CIA - een
organisatie met een lange geschiedenis van corruptie - machtige
Afghaanse drugshandelaren financierde die informanten werden.
De "War On Drugs" in Afghanistan heeft gewone Afghanen heeft verarmd
en tegelijkertijd een kleine groep drugsbaronnen en politici,
particuliere contractanten, een internationale kliek van
drugsstrijders, drugsbestrijdingsagentschappen en de wapenindustrie
behoorlijk verrijkt.
Joe Biden heeft gezegd dat hij van plan is om alle reguliere
Amerikaanse gevechtstroepen terug te trekken uit Afghanistan vóór de
verjaardag van de aanslagen van 11 september 2001 dit jaar. Het feit
dat hij het niet heeft over niet-reguliere gevechtstroepen doet
vermoeden dat de Afghanen voorlopig nog niet af zijn van de westerse
inmenging in hun land.
[18 april 2021]
Afdrukken
Doorsturen