De Europese Commissie onderzoekt "mogelijkheden voor het verzamelen van informatie over het opzetten van een vermogensregister, dat vervolgens kan worden opgenomen in een toekomstig politiek initiatief". Alle informatie over verschillende bronnen van eigendom moet worden gekoppeld, inclusief kunstwerken en goud. En de digitale euro komt er aan - de vraag is alleen: wanneer.
Onder de titel "Haalbaarheidsonderzoek voor een Europees register van
activa in het kader van de strijd tegen AML en belastingontduiking",
publiceerde de Europese Commissie op 16 juli jl. een
aanbesteding uit met
het nummer 2021/S 136-358265.
Uit de aanbestedingstekst:
"In dit project worden verschillende mogelijkheden onderzocht voor het
verzamelen van informatie met het oog op het opzetten van een
activaregister, dat vervolgens kan worden gebruikt voor een toekomstig
beleidsinitiatief. Het doel is na te gaan hoe uit verschillende
bronnen beschikbare informatie over eigendom van activa kan worden
verzameld en gekoppeld (bijv. kadasters, bedrijfsregisters, trusts en
stichtingenregisters, centrale effectenbewaarinstellingen enz.) en het
ontwerp, de reikwijdte en de uitdagingen voor een dergelijk
vermogensregister van de Unie te analyseren. De mogelijkheid om in het
register gegevens op te nemen met betrekking tot de eigendom van
andere activa, zoals cryptocurrencies, kunstwerken, onroerend goed en
goud, wordt eveneens in overweging genomen."
Het zou goed zijn als de EU meer doet om belastingontduiking door
bedrijven en belastingontduiking door de rijken aan te pakken.
Daarvoor zou het nodig zijn de binnen-Europese belastingparadijzen als
Nederland, Luxemburg, Groot-Brittannië en deels Duitsland aan te
pakken en de mogelijkheden voor rijke mensen om het bezit van
onroerend goed, stichtingen en bedrijven te verdoezelen, weg te werken.
Maar wat doet de Europese Commissie in plaats daarvan? Het wil een
groot sleepnet gebruiken en alles wat er is in de vorm van informatie
over de rijkdom van alle burgers met kleine tot middelgrote rijkdom
samenbrengen in een gigantische netwerkdatabase en weinig te doen om
de hiaten in de informatie over de rijkdom van de rijken aan te pakken.
Het zou ons niet verbazen als de opdrachtgever niet op het idee is
gekomen dat er naast goud ook het contante geld in een wurggreep moet
worden genomen.
Immers, in Brussel zijn ze druk bezig ervoor te zorgen dat niemand
grotere bedragen op zijn rekening kan storten zonder bewijs van de
herkomst van het geld. Bij contant geld geldt steeds meer het
vermoeden van schuld - wat iets zegt over de niet-democratisch gekozen
machthebbers van de EU: zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
Banken moeten van de club van Timmermans aannemen dat grote
geldbedragen illegaal verkregen zijn, tenzij het tegendeel wordt
bewezen. Typisch staaltje van omgekeerde rechtspraak in de EU: u bent
schuldig tenzij u anders kunt bewijzen.
Ook wil de EU contante betalingen boven de 10.000 euro illegaal maken.
De geleidelijke verlaging van dit plafond is in lijn met de
aanbeveling van de criminelen van het IMF om de weerstand tegen
liquide middelen te ondermijnen.
Hierbij laten toezichthouders het vaak afweten. De Duitse
banktoezichthouder Bafin bijvoorbeeld is een uitmuntende instelling
die de miljarden dollars aan witwassen van Wirecard heldhaftig
verdedigde tegen de aanvallen van de gewone Angelsaksische pers en die
beschuldigingen van witwassen niet heeft doorgegeven aan de openbare
aanklager. Zelfs met het niet voorkómen van de miljarden euro cum-ex
en cum-cum belastingfraude van de banken (die al vele jaren duurt)
zijn de toezichthoudende autoriteiten allesbehalve doortastend aan het
werk geweest.
Op 20 juli presenteerde de Europese Commissie een gepland pakket
regelgeving tegen witwassen en terrorismefinanciering dat een EU-breed
verbod op contante betalingen van meer dan 10.000 euro bevat. Het
voorstel is zeer twijfelachtig, zoals onder meer de Europese
cashindustrievereniging ESTA in een verklaring heeft geschetst.
Wat hierbij opvalt is dat de hele bevolking en alle bedrijven
“medeverantwoordelijk” worden gemaakt in de strijd tegen het witwassen
van geld, in plaats van alleen bedrijven in gevoelige gebieden, zoals
gebruikelijk is. Dit betekent dat gezagsgetrouwe burgers en bedrijven
in grote mate de lasten dragen. Sterker nog: omdat transacties tussen
particulieren uitdrukkelijk zijn uitgesloten, zijn criminelen en
terroristen - hoe verzin je het - uitdrukkelijk vrijgesteld van dit
verbod in hun transacties met elkaar, omdat zij handelen als
particulieren.
Daarnaast gaat het om transacties in een puur nationale context, omdat
grensoverschrijdende geldtransporten al adequaat worden aangepakt door
de meldingsplicht boven de 10.000 euro en de controlemogelijkheden aan
de grens. De staten reguleren al lange tijd en op verschillende
manieren geldlimieten. Volgens het subsidiariteitsbeginsel mag de EU
hier niet optreden.
Anderzijds wordt betoogd - ondanks de meldingsplicht bij het
overschrijden van de grens - dat internationale criminelen geld
witwassen waar de regels het meest laks zijn en dat dit moet worden
vermeden. Hier kun je snel zien waar het op uitdraait. We herinneren
ons de regelgeving uit 2017 van het Internationaal Monetair Fonds voor
overheden die tegen de wil van de bevolking over contant geld willen
beschikken, getiteld: "The Economics of De-Cashing." Daarin wordt
onder meer een bovengrens aanbevolen voor contant geld, die in het
begin zo hoog moet worden ingesteld dat het geen grotere weerstand
veroorzaakt. Als het eenmaal is ingevoerd, kan het relatief eenvoudig
steeds verder worden verminderd. Inderdaad, de Juncker-methode.
Het perfide hier aan is dat de Europese Commissie niet eist dat de
bestaande nationale geldlimieten worden verhoogd tot de uniforme
waarde van 10.000 euro. Zolang er in sommige landen bovengrenzen van
500 euro of 1000 euro zijn, kan het argument dat moet worden voorkómen
dat crimineel geld naar landen met meer liberale regels wordt omgeleid,
worden voortgezet en de EU-brede bovengrens verder worden verlaagd.
Weinig is zekerder dan dat die zal worden omlaag gebracht.
Ondertussen zet de ECB de volgende stap in de richting van de digitale
euro - en start een evaluatiefase van twee jaar. Tegelijkertijd
stellen de centrale bankiers de burgers gerust: een e-euro is nog geen
besliste zaak. Als die komt, voegt hij gewoon het geld toe. Het is de
klassieke salami-tactiek: voordat je iets introduceert dat (de meeste)
mensen niet willen, stel je een werkgroep in en spreek je van een open
test. Deze handelswijze van poitici wordt dus nu ook door de ECB
gebruikt. Ze besloot een onderzoeksfase van 24 maanden te starten voor
een digitale euro, die aspecten als technologie en gegevensbescherming
zou moeten behandelen.
Of er een e-euro komt, is - althans officieel - nog niet beslist. "We
zullen (...) pas op een later tijdstip beslissen of er al dan niet een
digitale euro wordt ingevoerd", zei ECB-bestuurslid Fabio Panetta
onlangs. "In ieder geval zou een digitale euro alleen contant geld
aanvullen en niet vervangen." Klinkt niet erg geloofwaardig. Het is
waar dat de ECB zeker kan geloven dat ze vast wil houden aan het
contante geld. Maar banken en veel retailers werken al hard om contant
geld zoveel mogelijk af te schaffen. Bankkantoren worden massaal
gesloten, geldautomaten worden op grote schaal *proest*
tijdelijk ontmanteld, er worden kosten in rekening gebracht voor
geldopnames en er worden alleen kassa's ingericht voor pinbetalingen (zeker
de zelfscankassa's). Burgers hebben al veel minder geld op zak dan een
jaar of twee geleden. Daarnaast kan de ECB bijna niet meer terug met
de digitale euro. Een "nee" was vorig jaar niet voorzien in haar
burgerraadpleging, en nationale parlementen werd niet om hun mening
gevraagd - waarom zou dat over twee jaar anders zijn?
Trouwens, die enquête werd afgesloten met een recordopkomst - volgens
de ECB waren er 8.221 reacties ontvangen. "Het hoge aantal reacties op
onze enquête toont de grote belangstelling voor het vormgeven van de
visie van een digitale euro", benadrukte ECB-bestuurslid Fabio Panetta
toen in Frankfurt. En wat zijn de resultaten van die enquête? Gezegd
wordt dat dat pas in het komende voorjaar worden gepresenteerd - als
tegen die tijd iedereen het allang het vergeten is. En zoals gezegd
was een “nee” tegen de “e-euro” geen optie in de online enquête, die
blijkbaar vooral bedoeld was om zeker te zijn van acceptatie door het
volk.
Nee, die euro gaat digitaal; naast munten en biljetten komt er in de
toekomst ook een virtuele versie. Dat heeft trouwens het hoofd van de
Europese Centrale Bank (ECB), de veroordeelde crimineel Christine
Lagarde, inmiddels al bekendgemaakt. Ze zei niet hoe de "E-Euro" werkt
en wie hem krijgt - wel dat het nog vijf jaar zou kunnen duren om alle
open vragen op te helderen en in te voeren.
Waarvan akte.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[2 augustus 2021]
Afdrukken
Doorsturen