Biden's nieuwe kameraad

De kandidate van president Joe Biden voor de leidinggevende rol bij het OCC, Saule Omarova, heeft een  plan gepubliceerd om alle bankdeposito's naar de Federal Reserve te verplaatsen en de New York Fed short te laten gaan op aandelen.



We lazen in de Vanderbilt Law Review een artikel van 69 pagina's van Saule Omarova, de kandidaat van president Biden om het Office of the Comptroller of the Currency (OCC) te leiden. Dat is de federale toezichthouder van de grootste banken in het land die over staatsgrenzen heen opereren.
Het artikel is getiteld "The People's Ledger: How to Democratize Money and Finance the Economy."

Het brouwsel van Omarova stelt in alle ernst het volgende voor:
(1) Het verplaatsen van alle commerciële bankdeposito's van commerciële banken naar zogenaamde FedAccounts bij de Federal Reserve;
(2) de Federal Reserve toestaan om in "extreme en zeldzame omstandigheden, wanneer de Fed niet in staat is de inflatie te beheersen door de rentetarieven te verhogen", deposito's van deze Fed-rekeningen in beslag te nemen om het monetaire beleid aan te scherpen;
(3) De Federal Reserve Bank van New York ( "de New York Fed" genoemd), die het meest verbonden is met Wall Street, toestaan om, wanneer er "marktwaardestijgingen zijn tegen tarieven die wijzen op een zeepbeltrend", zoals met technologieaandelen van vandaag de dag, "short te gaan op de effecten, waardoor een neerwaartse druk op hun prijzen wordt uitgeoefend”;
(4) het afschaffen van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) die bankdeposito's verzekert;
(5) Het consolideren van alle regelgevende functies van banken bij het OCC – waarvan Omarova is voorgedragen om het te gaan leiden.

De Republikeinse senator Pat Toomey heeft een Red Scare-campagne gevoerd tegen Omarova, die werd geboren in de Kazachse Socialistische Sovjetrepubliek (nu Kazachstan) en studeerde aan de Staatsuniversiteit van Moskou met een Lenin Personal Academic Scholarship.

De echte bedreiging die Omarova vormt voor de financiële stabiliteit van de VS, die de Democraten zouden moeten erkennen, is dat ze alle belangrijke aspecten van het Amerikaanse banksysteem verder wil concentreren in de handen van de Federal Reserve, een gevangengenomen toezichthouder wiens 12 regionale banktentakels - letterlijk - eigendom zijn van de banken. Omarova doet geen enkel voorstel over het broodnodige herstructureren van de Federal Reserve, zodat deze niet eigendom is van of gecontroleerd wordt door de banken.

In haar werkstuk karakteriseert Omarova de huidige relatie tussen de Federal Reserve en de banken, aangezien de Fed een "franchisers-grootboek" beheert om haar franchise-nemende banken te helpen. Maar zoals de geheime bailout-operatie van de Federal Reserve van 29 biljoen dollar van de megabanken van Wall Street en hun tegenpartijen in buitenlandse derivaten aantoonde na de financiële crash in 2008, zijn het in feite de banken die de teugels in handen hebben en de Fed in der minne doet wat die banken haar gebieden. Dat betekent dat de megabanken de franchisegever zijn en dat ze hun nep-bankonderzoeken en nep-stresstests voor de schijn hebben doorgeschoven naar de Fed.

Dit punt wordt verder aangetoond door het feit dat tijdens de bailout-operaties van de Federal Reserve in 2007-2010, de meeste noodleningprogramma's van deze centrale bank werden uitbesteed aan de banken die werden gered. JPMorgan Chase, een vijfvoudig justitieel veroordeelde misdadigersbende, heeft nog steeds een contract met de Fed om als bewaarder te dienen van meer dan $ 2 biljoen aan Agency Mortgage-Backed Securities (MBS) van de Fed.

Als verder bewijs van wie van wie is, heeft de Federal Reserve Board of Governors zijn belangrijkste functies uitbesteed aan de particuliere New York Fed, waarvan de grootste particuliere aandeelhouders de megabanken zijn, JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs, Morgan Stanley en Bank of New York Mellon.

Een banken-onderzoeker van de New York Fed, Carmen Segarra, was zo verontwaardigd over wat ze zag bij de New York Fed dat ze naar de Spy Store ging, een kleine bandrecorder kocht en in het geheim 46 uur aan audio opnam. Segarra spande een federaal proces aan met de beschuldiging dat toen ze probeerde een negatief onderzoek van Goldman Sachs te schrijven, ze eerst werd gepest door haar collega's bij de New York Fed en vervolgens werd ontslagen omdat ze weigerde haar onderzoeksresultaten te veranderen.

Als aanvullend bewijs dat de New York Fed niet werkt als een ambtenaar, ontvangt de president van de New York Fed een groter salaris dan de president van de Verenigde Staten. Volgens het jaarverslag 2020 van de Federal Reserve verdient de president van de New York Fed, John Williams, een salaris van $ 506.300. De president van de Verenigde Staten en de opperbevelhebber, die door het volk wordt gekozen, verdient $ 400.000. De CEO's van de mega-banken van Wall Street roteren binnen en buiten de raad van bestuur van de New York Fed.

De New York Fed is zó verstrengeld met de megabanken van Wall Street dat Omarova, in plaats van een verkeerd opgevatte analogie van franchisegever-franchisenemer te gebruiken, had moeten denken in de trant van het Stockholm Syndroom: de Fed is volledig geboeid door haar ontvoerders. Zó geboeid zelfs dat een van de eerste dingen die voormalig Fed-voorzitter Janet Yellen deed nadat ze de Federal Reserve had verlaten, was zich in te schrijven bij een sprekersbureau en miljoenen dollars aan spreekgelden van Wall Street binnen harkte.

Met dat als achtergrond stelt Omarova het volgende voor in haar werkstuk:
Deposito's bij commerciële banken zouden worden vervangen door FedAccounts:
“In principe kunnen FedAccounts op verzoek van een persoon beschikbaar worden gesteld als alternatief voor bankrekeningen. Zoals hieronder wordt uitgelegd, zou de meest effectieve optie echter zijn om alle deposito's over te hevelen naar de Fed. Functioneel zullen alle FedAccounts in wezen identiek zijn. Voor zuiver administratieve doeleinden is het echter raadzaam om onderscheid te maken tussen ‘individuele’ en ‘entiteitsrekeningen’. Voor Amerikaanse staatsburgers zouden individuele FedAccounts automatisch worden geopend bij geboorte of naturalisatie. Deze rekeningen zouden ook automatisch worden gecrediteerd met regelmatig ontvangen federale voordelen: socialezekerheidsbetalingen, belastingteruggaven en alle andere betalingen die afhankelijk zijn van iemands staatsburgerschap. Voor in aanmerking komende vreemdelingen zouden individuele FedAccounts op verzoek kunnen worden geopend en gesloten in plaats van automatisch, maar verder zouden ze op dezelfde manier functioneren. De entiteit FedAccounts kan ook administratief worden onderverdeeld in afzonderlijke categorieën, afhankelijk van of de houder een overheidseenheid, een non-profitorganisatie of een zakelijke entiteit is die in de Verenigde Staten is opgericht of actief is.”

De New York Fed zou zichzelf openlijk in de aandelenmarkt plaatsen:
“Onder dit voorstel zou de Federal Reserve Bank of New York ('FRBNY') regelmatig aankopen en verkopen doen van een breed scala aan effecten en andere verhandelbare financiële activa met een expliciete bedoeling om volatiele schommelingen te moduleren in wat elders is gedefinieerd als 'systeemrelevante koersen.'
Hiervoor kan de FRBNY een afzonderlijke handelsportefeuille opzetten die de marktportefeuille zo nauwkeurig mogelijk repliceert. In feite zou deze portefeuille een indexfonds zijn dat de proportionele waarden weerspiegelt van alle financiële activaklassen die de financiële markt als geheel vormen. Zodra het fonds is opgericht, zou de Fed haar huidige dagelijkse tracking van de financiële markten van het land kunnen uitvoeren.
Als een bepaalde activaklasse, zoals door hypotheken gedekte effecten of technologieaandelen, in marktwaarde stijgt tegen tarieven die wijzen op een zeepbeltrend, zal de FRBNY-handelsdesk short gaan op deze effecten, waardoor de koersen neerwaarts worden gedrukt. Dit soort acties zou de stroom van speculatief krediet naar de betreffende activaklasse kunnen verkrappen, omdat (1) speculatieve winstvooruitzichten zouden afnemen door de koersdaling; en (2) de door de Fed ontwikkelde techniek van de daling zou aan de markt een signaal zijn dat zij vastbesloten is dat de huidige koersen van het betreffende actief kunstmatig worden opgedreven en dienovereenkomstig het best worden onderdrukt. Omgekeerd zal de FRBNY long gaan in bepaalde activaklassen die kunstmatig ondergewaardeerd lijken te zijn om onnodige marktverstoring te voorkómen. Het zal hetzelfde proces volgen bij het richten op bredere marktprijsschommelingen.”

We zien het al zo voor ons hoe verheugd hedgefondsen waren toen ze dit idee lazen. Ze zouden gewoon aan boord kunnen springen wat de New York Fed aan het shorten is en de aandelenkoers naar nul brengen. Het feit dat Omarova technologieaandelen specifiek noemt als potentiële shortposities, heeft er waarschijnlijk toe geleid dat Google en Microsoft een spoedsessie met hun lobbyisten hebben belegd.

De Federdal Reserve verlaagt de rentetarieven al kunstmatig door voor 120 miljard dollar aan staatsschulden per maand op te kopen en agency Mortgage-Backed Securities (MBS). Als Omarova het voor het zeggen zou hebben zou zij nu aan de portefeuille de mogelijkheid toevoegen om aandelenkoersen te manipuleren. Het feit dat Omarova dit idee op papier heeft gezet, laat staan het in een juridisch tijdschrift heeft gepubliceerd, getuigt van een ongelooflijke naïviteit over hoe leden van het Congres, investeerders en zelfs doorsnee Amerikanen zouden reageren op het idee van bureaucratische controle van aandelenkoersen.

Over de mogelijkheid van de Federal Reserve om geld van de Fed-accounts van deposanten in beslag te nemen:
“Het implementeren van een krimpend monetair beleid door FedAccounts te debiteren, presenteert op zijn beurt een andere reeks ex ante institutionele keuzes die erop gericht zijn de economische en politieke gevolgen te minimaliseren van wat waarschijnlijk wordt gezien als de overheid die het geld van mensen ‘wegneemt’. Dit instrument mag alleen worden gereserveerd voor extreme en zeldzame omstandigheden, wanneer de Fed niet in staat is de inflatie te beheersen door de rentetarieven te verhogen en haar nieuwe instrumenten aan de activazijde in te zetten, die hieronder worden besproken. Het is niettemin belangrijk om een mechanisme te hebben om overtollige liquiditeit van deze rekeningen af te tappen met een minimale verstoring van de productieve activiteit.”

Omarova is een controversiële keuze. Nadat ze uitblonk op school, studeerde ze filosofie aan de Staatsuniversiteit van Moskou. Haar loopbaantraject nam een dramatische wending in december 1991 toen de Sovjet-Unie instortte terwijl Omarova op een universiteitsuitwisseling in de Verenigde Staten zat. Zij kon in Wisconsin blijven om haar doctoraat in de politieke wetenschappen af te ronden en begon vervolgens aan een succesvolle carrière in de rechten en de academische wereld.

In een interview in 2020 zei Omarova over haar ongeplande vertrek uit de USSR: "Eerlijk gezegd voel ik me tot op de dag van vandaag een beetje schuldig omdat ik het land op zo'n gedenkwaardige tijd heb verlaten", en grapte, "omdat ze het duidelijk niet bij elkaar konden houden zonder mij.”  Terwijl veel emigranten uit de voormalige Sovjet-Unie gebruik maakten van de vrijheid die in het Westen werd genoten om zich uit te spreken tegen het autoritaire socialisme, heeft Omarova gesteld dat de vrije markt in sommige opzichten inferieur is aan de staatscontrole in de USSR.

Saule Omarova schijntt zich in 2019 te hebben aangesloten bij een Facebook-groep voor marxistische en socialistische discussies, volgens een bericht in de groep genaamd "Marxistische analyse en beleid". Ze werkte eerder bij het ministerie van Financiën onder voormalig president George W. Bush en heeft een voorgeschiedenis in de privaatrechtelijke praktijk. Ze lijkt een groot deel van de Amerikaanse economie op een technocratische (dat wil zeggen postdemocratische) manier te willen omvormen. Het is een recept voor een economische catastrofe, maar degenen die het soort systeem beheersen dat zou ontstaan als gevolg van deze hervorming, zullen het heel goed doen (zie de USSR voor de details). Let op de rol die Omarova toekent aan academici, van wie sommigen, volgens haar, op zijn minst 'hoogbetaald' zouden moeten worden, een veelzeggende voorwaarde. Hetzelfde geldt overigens ook voor de Green New Deal.

De belangrijkste vraag die de Democraten zich nu zouden moeten stellen, is wie deze kandidaat voor Biden heeft doorgelicht.






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[26 oktober 2021]

 

Afdrukken Doorsturen