Weer meer gedoe rond Amerikaanse banken-toezichthouder

De door de Amerikaanse president Biden genomineerde Omarova als hoofd van het Office of the Comptroller of the Currency noemde de banken waarop ze toezicht zou moeten gaan houden in een documentaire uit 2019 de "typische asshole-industrie".



Gisteren verbaasde de Amerikaanse president Biden gematigden in zijn partij door formeel zijn benoeming van Cornell Law Professor Saule Omarova als hoofd van het Office of the Comptroller of the Currency (OCC) naar de Senaat te sturen. Het OCC reguleert nationale banken, die over staatsgrenzen heen opereren, waaronder enkele van de grootste banken van het land, zoals JPMorgan Chase, Bank of America, Wells Fargo en Citigroup's Citibank.

Veel mensen waren van mening dat, nadat Omarova's recente artikel in een juridische tijdschrift breeduit werd geanalyseerd, ze zichzelf terug zou trekken voor een mogelijke benoeming of dat Biden haar stilletjes zou vragen om een stap opzij te zetten. Zoals we onlangs schreven stelde Omarova's 69 pagina's tellende werkstuk, gepubliceerd in de Vanderbilt Law Review in oktober, het volgende voor:

(1) Het verplaatsen van alle commerciële bankdeposito's van commerciële banken naar zogenaamde FedAccounts bij de Federal Reserve;
(2) de Federal Reserve toestaan om in "extreme en zeldzame omstandigheden, wanneer de Fed niet in staat is de inflatie te beheersen door de rentetarieven te verhogen", deposito's van deze Fed-rekeningen in beslag te nemen om het monetaire beleid aan te scherpen;
(3) De Federal Reserve Bank van New York ( "de New York Fed" genoemd), die het meest verbonden is met Wall Street, toestaan om, wanneer er "marktwaardestijgingen zijn tegen tarieven die wijzen op een zeepbeltrend", zoals met technologieaandelen van vandaag de dag, "short te gaan op de effecten, waardoor een neerwaartse druk op hun prijzen wordt uitgeoefend”;
(4) het afschaffen van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) die bankdeposito's verzekert;
(5) Het consolideren van alle regelgevende functies van banken bij het OCC – waarvan Omarova is voorgedragen om het te gaan leiden.

Omarova wordt nu geconfronteerd met een nieuwe aanklacht omdat ze de industrie waarop ze toezicht zou moeten houden een "typische asshole-industrie" noemde in een Canadese documentaire uit 2019. De documentaire, Assholes: A Theory, werd geregisseerd door John Walker en was gebaseerd op het gelijknamige non-fictieboek uit 2012, geschreven door filosoof Aaron James. De documentaire werd in 2019 in de bioscoop uitgebracht en ging in 2020 in première op het documentairekanaal van de Canadian Broadcasting Corporation.

De documentaire verkent de zogenaamde "asshole"-cultuur waarvan men vindt dat het mannen als Donald Trump aan de macht bracht in Amerika en Silvio Berlusconi in Italië. Het narcisme, de roofzuchtige hebzucht en de nodeloze vulgaire taal op Wall Street worden genoemd als sleutelelementen in de escalerende asshole-cultuur van Amerika.

In de film zegt de zachtaardige Omarova het volgende: "De financiële dienstverlening is naar mijn mening, en ik denk niet dat ik hier de enige ben, een typische asshole-industrie. Maar als je nadenkt over de alomtegenwoordigheid van het systematisch typen van asshole-gedrag in een bepaalde sociale omgeving, bijvoorbeeld in de financiële dienstverlening, dan wordt het probleem van het managen van assholes een structureel probleem waarin de wet potentieel veel kan zeggen. Dus als we bepaalde vormen van asshole-gedrag systemisch onrendabel maken, bijvoorbeeld irrationeel, iets dat niet lonend is, dan zal dat gedrag vanzelf verdwijnen. En over het algemeen zal het systeem minder geneigd worden om ingehaald te worden door een stel klootzakken die hun eigen privédoelen blijven nastreven, hun eigen onverzadigbare honger naar privégewin ten koste van de rest van ons, de rest van de maatschappij."

Laten we hier even bij stilstaan. We hebben het hier over een professor in de rechten uit New York die niet eens een bescheiden greep lijkt te hebben op hoe enorme boetes en misdrijven van wetshandhavers er totaal niet in zijn geslaagd een deuk te slaan in de misdaadgolf van megabanken op Wall Street - de banken waarop zij zelf toezicht zou moeten gaan houden. Neem de rapsheet van JPMorgan Chase als een goed voorbeeld. Na jarenlang tientallen miljarden dollars aan boetes te hebben betaald en door de criminele afdeling van het Amerikaanse ministerie van Justitie te zijn aangeklaagd voor meerdere misdrijven, vergrootte het zijn misdadig gedrag, in plaats van anderom.

Voor de eerste keer dat iemand op Wall Street zich kon herinneren, gebruikte het Amerikaanse ministerie van Justitie op 16 september 2019 het RICO-statuut om twee huidige (en een voormalige) edelmetaalhandelaren bij JPMorgan Chase aan te klagen voor het veranderen van de edelmetaaldesk bij de bank in een "afpersers"-onderneming. Het RICO-statuut wordt meestal gebruikt om leden van de georganiseerde misdaad aan te klagen. JPMorgan Chase, de grootste bank in de Verenigde Staten, is strafrechteijk veroordeeld voor in totaal vijf misdrijven in de afgelopen zeven jaar, en bekende schuldig te zijn aan alle vijf.

De voorzitter en CEO van JPMorgan Chase, Jamie Dimon, stond tijdens deze misdaadgolf aan het roer van de bank.... en hij blijft aan het roer van de bank. In plaats van deze man, die er niet in is geslaagd om ethisch gedrag bij de bank aan te moedigen,  te verwijderen uit zijn functie, heeft de raad van bestuur van JPMorgan Chase (zelf een studie waard naar conflicten en overmoed) Dimon in juli van dit jaar een bonus van $ 50 miljoen toegekend. Misdaad loont dus wel degeijk.

Om het maar gewoon recht voor z'n raap te zeggen: het laatste wat Amerikanen op dit moment vandaag de dag nodig hebben is een persoon aan het roer van een federale toezichthouder van een megabank die denkt dat wetshandhaving de sleutel is om de seriële misdaadgolf bij de megabanken te beteugelen. Wat Omarova vergeet, is de draaideur tussen wetshandhavers en de advocaten die die banken vertegenwoordigen. Wat haar plan om alle spaardeposito's van de banken naar de Federal Reserve te verplaatsen mist, is dat de Federal Reserve de ultieme in bedwang gehouden regelgever is, met twee van zijn eigen voormalige Fed-bankpresidenten waarover een onderzoek gaande is vanwege hun eigen trading-misbruik.

De VS hebben geen onbeproefd, dubieus plan nodig om Wall Street te herstructureren. De VS hebben al een plan dat 66 jaar buitengewoon goed heeft gewerkt, van de wetgevende vaststelling in 1933 tot de intrekking ervan in 1999 onder het Wall Street-vriendelijke Bill Clinton-presidentschap. Dat plan heet de Glass-Steagall Act. Het zou eenvoudigweg verbieden dat trading-casino's op Wall Street worden geassocieerd met, fuseren met of eigendom zijn van federaal verzekerde depositobanken. Het is de enige zinvolle en werkbare oplossing om de financiële stabiliteit van het Amerikaanse financiële systeem te herstellen. De Amerikaanse senator Elizabeth Warren begreep dit ooit en introduceerde herhaaldelijk de 21st Century Glass-Steagall Act met tweeledige steun.

Biden en andere democraten houden nu blijkbaar vast aan hun steun voor Omarova, ondanks haar belachelijke voorstellen voor financiële hervormingen, omdat meer dan 60 progressieve groepen en waakhondorganisaties haar standpunten over raciale rechtvaardigheid en klimaat bewonderen. Die groepen hebben gisteren gezamenlijk een brief gestuurd naar senator Sherrod Brown, de voorzitter van de Senaatscommissie voor het bankwezen die Omarova's bevestigingshoorzitting zou houden. In de brief stond dat de groepen "de benoeming van professor Saule Omarova krachtig steunen".

De Britse acteur John Cleese verschijnt ook in de Canadese documentaire en hij lijkt meer dan Omarova grip te hebben op hoe Wall Street in staat is om een onbeperkte voorraad nieuwe assholes te produceren ter vervanging van degenen die zijn aangeklaagd door het ministerie van Justitie. Cleese zegt het volgende in de film:
"De mensen met de grootste vuilbekkerij zijn de investeringsbankiers en ik weet zeker dat wanneer je naar dingen als The Wolf of Wall Street gaat kijken, die taal typerend is voor de taal die ze eigenlijk altijd gebruiken. Heel vulgair, heel hard, heel assertief. Ik zou een hedgefonds omschrijven als een assholes-fabriek. Ze produceren ze gewoon in grote aantallen, want als je eenmaal een vreselijke groep mensen bij elkaar hebt, willen ze alleen maar andere vreselijke mensen kiezen om zich bij hen aan te sluiten."

Dat de vulgaire taal in The Wolf of Wall Street niet overdreven is, is een feit. Het functioneert als een veroveringstaal die de leden van de roofzuchtige jachtbende van blanke mannen bindt, terwijl ze in de dubbele rol van walgelijke beschaafdheid mensen dienen tot het punt dat ze de industrie ontvluchten, in een poging hun geheugenbanken te zuiveren van de degradaties die ze moesten doorstaan om daar te werken. Mensen die in de financiële sector met Amerikanen hebben gewerkt en het begrijpen, weten dat Omarova niet geschikt is voor deze baan. Je kunt de mensen die je van plan bent te reguleren geen "assholes" noemen en verwachten dat je een voortdurende dialoog met hen aangaat voor verandering. Je kunt geen verhandeling publiceren die aanbeveelt om 5.000 banken in het land van hun deposito's te ontdoen. Je kunt niet aanbevelen om de Federal Deposit Insurance Corporation, de FDIC, te elimineren, de instelling die de kern vormt van het voorkómen van banken die in paniek raken en bankruns in de Verenigde Staten.

Senator Elizabeth Warren, die het onlangs heeft aagedurfd om Fed-voorzitter Jerome Powell "een gevaarlijke man" te noemen, moet dezelfde moed en vrijmoedigheid tonen en Omarova vragen opzij te stappen. Anders gaan de Republikeinen een gênant circus maken van haar bevestigingshoorzitting.

Omarova heeft ze veel materiaal gegeven om gehakt te maken van haar benoeming.






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[3 november 2021]

 

Afdrukken Doorsturen