De door de Amerikaanse president Biden genomineerde Omarova als hoofd van het Office of the Comptroller of the Currency noemde de banken waarop ze toezicht zou moeten gaan houden in een documentaire uit 2019 de "typische asshole-industrie".
Gisteren verbaasde de Amerikaanse president Biden gematigden in zijn
partij door formeel zijn benoeming van Cornell Law Professor Saule
Omarova als hoofd van het Office of the Comptroller of the Currency (OCC)
naar de Senaat te sturen. Het OCC reguleert nationale banken, die over
staatsgrenzen heen opereren, waaronder enkele van de grootste banken
van het land, zoals JPMorgan Chase, Bank of America, Wells Fargo en
Citigroup's Citibank.
Veel mensen waren van mening dat, nadat Omarova's recente artikel in
een juridische tijdschrift breeduit werd geanalyseerd, ze zichzelf
terug zou trekken voor een mogelijke benoeming of dat Biden haar
stilletjes zou vragen om een stap opzij te zetten. Zoals we
onlangs
schreven stelde Omarova's 69 pagina's tellende werkstuk, gepubliceerd
in de Vanderbilt Law Review in oktober, het volgende voor:
(1) Het verplaatsen van alle commerciële bankdeposito's van
commerciële banken naar zogenaamde FedAccounts bij de Federal Reserve;
(2) de Federal Reserve toestaan om in "extreme en zeldzame
omstandigheden, wanneer de Fed niet in staat is de inflatie te
beheersen door de rentetarieven te verhogen", deposito's van deze Fed-rekeningen
in beslag te nemen om het monetaire beleid aan te scherpen;
(3) De Federal Reserve Bank van New York ( "de New York Fed" genoemd),
die het meest verbonden is met Wall Street, toestaan om, wanneer er "marktwaardestijgingen
zijn tegen tarieven die wijzen op een zeepbeltrend", zoals met
technologieaandelen van vandaag de dag, "short te gaan op de effecten,
waardoor een neerwaartse druk op hun prijzen wordt uitgeoefend”;
(4) het afschaffen van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC)
die bankdeposito's verzekert;
(5) Het consolideren van alle regelgevende functies van banken bij het
OCC – waarvan Omarova is voorgedragen om het te gaan leiden.
Omarova wordt nu geconfronteerd met een nieuwe aanklacht omdat ze de
industrie waarop ze toezicht zou moeten houden een "typische asshole-industrie"
noemde in een Canadese documentaire uit 2019. De documentaire,
Assholes: A Theory, werd geregisseerd door John Walker en was
gebaseerd op het gelijknamige non-fictieboek uit 2012, geschreven door
filosoof Aaron James. De documentaire werd in 2019 in de bioscoop
uitgebracht en ging in 2020 in première op het documentairekanaal van
de Canadian Broadcasting Corporation.
De documentaire verkent de zogenaamde "asshole"-cultuur waarvan men
vindt dat het mannen als Donald Trump aan de macht bracht in Amerika
en Silvio Berlusconi in Italië. Het narcisme, de roofzuchtige hebzucht
en de nodeloze vulgaire taal op Wall Street worden genoemd als
sleutelelementen in de escalerende asshole-cultuur van Amerika.
In de film zegt de zachtaardige Omarova het volgende: "De financiële
dienstverlening is naar mijn mening, en ik denk niet dat ik hier de
enige ben, een typische asshole-industrie. Maar als je nadenkt over de
alomtegenwoordigheid van het systematisch typen van asshole-gedrag in
een bepaalde sociale omgeving, bijvoorbeeld in de financiële
dienstverlening, dan wordt het probleem van het managen van assholes
een structureel probleem waarin de wet potentieel veel kan zeggen. Dus
als we bepaalde vormen van asshole-gedrag systemisch onrendabel maken,
bijvoorbeeld irrationeel, iets dat niet lonend is, dan zal dat gedrag
vanzelf verdwijnen. En over het algemeen zal het systeem minder
geneigd worden om ingehaald te worden door een stel klootzakken die
hun eigen privédoelen blijven nastreven, hun eigen onverzadigbare
honger naar privégewin ten koste van de rest van ons, de rest van de
maatschappij."
Laten we hier even bij stilstaan. We hebben het hier over een
professor in de rechten uit New York die niet eens een bescheiden
greep lijkt te hebben op hoe enorme boetes en misdrijven van
wetshandhavers er totaal niet in zijn geslaagd een deuk te slaan in de
misdaadgolf van megabanken op Wall Street - de banken waarop zij zelf
toezicht zou moeten gaan houden. Neem de rapsheet van JPMorgan
Chase als een goed voorbeeld. Na jarenlang tientallen miljarden
dollars aan boetes te hebben betaald en door de criminele afdeling van
het Amerikaanse ministerie van Justitie te zijn aangeklaagd voor
meerdere misdrijven, vergrootte het zijn misdadig gedrag, in plaats
van anderom.
Voor de eerste keer dat iemand op Wall Street zich kon herinneren,
gebruikte het Amerikaanse ministerie van Justitie op 16 september 2019
het RICO-statuut om twee huidige (en een voormalige)
edelmetaalhandelaren bij JPMorgan Chase aan te klagen voor het
veranderen van de edelmetaaldesk bij de bank in een "afpersers"-onderneming.
Het RICO-statuut wordt meestal gebruikt om leden van de georganiseerde
misdaad aan te klagen. JPMorgan Chase, de grootste bank in de
Verenigde Staten, is strafrechteijk veroordeeld voor in totaal vijf
misdrijven in de afgelopen zeven jaar, en bekende schuldig te zijn aan
alle vijf.
De voorzitter en CEO van JPMorgan Chase, Jamie Dimon, stond tijdens
deze misdaadgolf aan het roer van de bank.... en hij blijft aan het
roer van de bank. In plaats van deze man, die er niet in is geslaagd
om ethisch gedrag bij de bank aan te moedigen, te verwijderen
uit zijn functie, heeft de raad van bestuur van JPMorgan Chase (zelf
een studie waard naar conflicten en overmoed) Dimon in juli van dit
jaar een bonus van $ 50 miljoen toegekend. Misdaad loont dus wel
degeijk.
Om het maar gewoon recht voor z'n raap te zeggen: het laatste wat
Amerikanen op dit moment vandaag de dag nodig hebben is een persoon
aan het roer van een federale toezichthouder van een megabank die
denkt dat wetshandhaving de sleutel is om de seriële misdaadgolf bij
de megabanken te beteugelen. Wat Omarova vergeet, is de draaideur
tussen wetshandhavers en de advocaten die die banken vertegenwoordigen.
Wat haar plan om alle spaardeposito's van de banken naar de Federal
Reserve te verplaatsen mist, is dat de Federal Reserve de ultieme
in bedwang gehouden regelgever is, met twee van zijn eigen voormalige
Fed-bankpresidenten waarover een onderzoek gaande is vanwege hun eigen
trading-misbruik.
De VS hebben geen onbeproefd, dubieus plan nodig om Wall Street te
herstructureren. De VS hebben al een plan dat 66 jaar buitengewoon
goed heeft gewerkt, van de wetgevende vaststelling in 1933 tot de
intrekking ervan in 1999 onder het Wall Street-vriendelijke Bill
Clinton-presidentschap. Dat plan heet de Glass-Steagall Act. Het zou
eenvoudigweg verbieden dat trading-casino's op Wall Street worden
geassocieerd met, fuseren met of eigendom zijn van federaal verzekerde
depositobanken. Het is de enige zinvolle en werkbare oplossing om de
financiële stabiliteit van het Amerikaanse financiële systeem te
herstellen. De Amerikaanse senator Elizabeth Warren begreep dit ooit
en introduceerde herhaaldelijk de 21st Century Glass-Steagall Act
met tweeledige steun.
Biden en andere democraten houden nu blijkbaar vast aan hun steun voor
Omarova, ondanks haar belachelijke voorstellen voor financiële
hervormingen, omdat meer dan 60 progressieve groepen en
waakhondorganisaties haar standpunten over raciale rechtvaardigheid en
klimaat bewonderen. Die groepen hebben gisteren gezamenlijk een brief
gestuurd naar senator Sherrod Brown, de voorzitter van de
Senaatscommissie voor het bankwezen die Omarova's
bevestigingshoorzitting zou houden. In de brief stond dat de groepen
"de benoeming van professor Saule Omarova krachtig steunen".
De Britse acteur John Cleese verschijnt ook in de Canadese
documentaire en hij lijkt meer dan Omarova grip te hebben op hoe Wall
Street in staat is om een onbeperkte voorraad nieuwe assholes te
produceren ter vervanging van degenen die zijn aangeklaagd door het
ministerie van Justitie. Cleese zegt het volgende in de film:
"De mensen met de grootste vuilbekkerij zijn de investeringsbankiers
en ik weet zeker dat wanneer je naar dingen als The Wolf of Wall
Street gaat kijken, die taal typerend is voor de taal die ze eigenlijk
altijd gebruiken. Heel vulgair, heel hard, heel assertief. Ik zou een
hedgefonds omschrijven als een assholes-fabriek. Ze produceren ze
gewoon in grote aantallen, want als je eenmaal een vreselijke groep
mensen bij elkaar hebt, willen ze alleen maar andere vreselijke mensen
kiezen om zich bij hen aan te sluiten."
Dat de vulgaire taal in The Wolf of Wall Street niet overdreven is, is
een feit. Het functioneert als een veroveringstaal die de leden van de
roofzuchtige jachtbende van blanke mannen bindt, terwijl ze in de
dubbele rol van walgelijke beschaafdheid mensen dienen tot het punt
dat ze de industrie ontvluchten, in een poging hun geheugenbanken te
zuiveren van de degradaties die ze moesten doorstaan om daar te werken.
Mensen die in de financiële sector met Amerikanen hebben gewerkt en
het begrijpen, weten dat Omarova niet geschikt is voor deze baan. Je
kunt de mensen die je van plan bent te reguleren geen "assholes"
noemen en verwachten dat je een voortdurende dialoog met hen aangaat
voor verandering. Je kunt geen verhandeling publiceren die aanbeveelt
om 5.000 banken in het land van hun deposito's te ontdoen. Je kunt
niet aanbevelen om de Federal Deposit Insurance Corporation, de FDIC,
te elimineren, de instelling die de kern vormt van het voorkómen van
banken die in paniek raken en bankruns in de Verenigde Staten.
Senator Elizabeth Warren, die het onlangs heeft aagedurfd om Fed-voorzitter
Jerome Powell "een gevaarlijke man" te noemen, moet dezelfde moed en
vrijmoedigheid tonen en Omarova vragen opzij te stappen. Anders gaan
de Republikeinen een gênant circus maken van haar
bevestigingshoorzitting.
Omarova heeft ze veel materiaal gegeven om gehakt te maken van haar
benoeming.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[3 november 2021]
Afdrukken
Doorsturen