Hoe de VS en Oekraïne bij de VN probeerden het (neo)nazisme te rehabiliteren

De Verenigde Staten en Oekraïne waren opnieuw de enige landen die zich verzetten tegen de aanneming door de Algemene Vergadering van de VN van een Russische resolutie over de bestrijding van de verheerlijking van het nazisme en neonazisme.



De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft een resolutie aangenomen waarin nazisme, neonazisme en alle vormen van racisme worden veroordeeld. Twee landen stemden tegen: de VS en Oekraïne, terwijl 51 landen, voornamelijk Amerikaanse bondgenoten, zich van stemming onthielden. De resolutie werd mede ingediend door Rusland.

Op 16 december nam de Algemene Vergadering van de VN haar jaarlijkse resolutie aan over "Bestrijding van de verheerlijking van nazisme, neonazisme en andere praktijken die bijdragen aan het aanwakkeren van hedendaagse vormen van racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante onverdraagzaamheid", waarbij 130 landen vóór stemden en slechts twee tegen.

Van de aangesloten landen behoorden 51 landen, waaronder alle leden van de EU, Australië, Nieuw-Zeeland en Canada, zich tot degenen die zich onthielden van stemming over de VN-resolutie waarin de leden werd gevraagd alle vormen van racisme en pogingen om het nazisme te verheerlijken, uit te bannen. De resolutie werd aangenomen met overweldigende steun van de derdewereldlanden.

Vorig jaar voerde de afgevaardigde van Washington bij de VN aan dat een verbod op het verheerlijken van het nazisme in strijd zou zijn met de bescherming van de vrijheid van meningsuiting in de Amerikaanse grondwet ("First Amendment"). De VS hebben Moskou er ook van beschuldigd de resolutie te gebruiken om "desinformatieverhalen" over neonazisme in de Baltische staten en Oekraïne te verspreiden.

De resolutie roept de lidstaten ook op om “alle vormen van rassendiscriminatie met alle passende middelen, inclusief wetgeving” uit te bannen, en stelt dat discriminatie op basis van ras, etniciteit, religie of overtuiging, zoals “neo-nazisme, islamofobie, christianofobie en antisemitisme” schadelijk is. niet alleen de doelgroepen, maar de samenleving in het algemeen.

Zoals gezegd heeft bijna heel Europa (inclusief Nederland en Duitsland) zich van stemming onthouden, en in feite zijn zij dus bereid schaamteloos in te stemmen met de verheerlijking van het nazisme. Eigenlijk is het wel te begrijpen omdat de Europese Unie gebouwd is op de fundamenten en met volledige inzet van kopstukken van het Derde Rijk en de politieke agenda nog steeds als einddoel de totstandkoming van het Vierde Rijk heeft (hierover hebben wij vaker geschreven).

Hoewel deze resolutie ieder jaar passeert (en de VS en Oekraïne altijd tegen stemmen) zijn er ten opzichte van vorig jaar toch wel verschillen. Dit keer heeft de Algemene Vergadering van de VN het racisme in de Verenigde Staten en de legalisering van het nazisme in Oekraïne formeel vastgelegd.

De Algemene Vergadering van de VN stemt dus sinds 2005 tegen discriminatie en racisme, en de VS stemmen er elk jaar tegen. Canada en staten zoals de Marshalleilanden, Palau of Kiribati (hoeveel weet Micronesië van de Tweede Wereldoorlog en het nazisme?) maken regelmatig deel uit van hun anti-gelijkheidsteam. Sinds 2014 worden de Amerikanen en Canadezen echter vergezeld door Oekraïners, ter vervanging van de aboriginals van de atollen in de Stille Oceaan. Sinds 2016 stopt ook Canada met het steunen van racisme.

De resoluties zelf werden iets anders genoemd. Terwijl het document aanvankelijk uitsluitend ging over de ontoelaatbaarheid van racisme, worden sinds 2007 pogingen om monumenten te ontheiligen of te vernietigen veroordeeld vanwege degenen die tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen het nazisme hebben gevochten. Enerzijds is dit slechts een aanbeveling die kan worden genegeerd. En toch heeft de Raad van Europa op 28 november 2008 op basis van een andere VN-resolutie een raamovereenkomst 2008/913/PFA aangenomen over de strafrechtelijke bestrijding van bepaalde vormen en uitingen van racisme en vreemdelingenhaat. Dit document definieerde de ernstigste racistische en xenofobe misdaden door minimumsancties vast te stellen voor het plegen ervan. De maximale sancties zijn voorbehouden aan staten. Wat heeft de Raad van Europa erkend als racistische en xenofobe misdaden? Er zijn er maar vier:
a) het in het openbaar aanzetten tot geweld of haat tegen een groep personen of een lid van een soortgelijke groep gedefinieerd op basis van ras, huidskleur, religie, afkomst, nationale of etnische afkomst;
b) het plegen van een handeling als bedoeld onder a) door middel van de openbare verspreiding of vervaardiging van teksten, afbeeldingen of andere media;
c) de misdaden van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden gericht tegen de bovengenoemde groepen personen, zoals gedefinieerd in het Statuut, publiekelijk bepleiten (dwz rechtvaardigen), publiekelijk ontkennen of op grove wijze bagatelliseren (dwz het ernstige gevaar voor de samenleving rechtstreeks ontkennen) zoals is vastgelegd door het Internationaal Strafhof van de VN in 1998;
d) soortgelijke daden (apologetiek, ontkenning, omzetting in gemeenplaatsen) met betrekking tot de misdaden van het fascisme, voorzien in het statuut van het Tribunaal van Neurenberg in 1945.
Volgens de overeenkomst zou de minimumstraf voor deze misdrijven in alle lidstaten van de Europese Raad tussen één en drie jaar moeten zijn, met de mogelijkheid om de bovengrens te verhogen, afhankelijk van de nuances van de nationale wetgeving. De ondertekenaars hebben zich er ook toe verbonden het aanzetten tot deze misdaden te bestraffen. Bovendien moeten "raciale en xenofobe motieven" een verzwarende omstandigheid worden voor andere misdaden.

Het aannemen van de VN-resolutie had dus ook een praktisch effect.

In 2012 leek de titel van de resolutie te verwijzen naar de verheerlijking van het nazisme, terwijl in 2013 de volledige titel luidt: “Combating glorification of Nazism and other practices that contribute to fuelling contemporary forms of racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance (Bestrijding van de verheerlijking van het nazisme en andere praktijken die bijdragen aan het aanwakkeren van hedendaagse vormen van racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante onverdraagzaamheid”) . In 2018 wordt naar het VN-document verwezen door het Europees Parlement in zijn resolutie over de opkomst van neofascistisch geweld in Europa.

Europese parlementsleden spraken expliciet hun afwijzing uit van marsen door neofascistische organisaties in Europese landen, verklaarden dat er sprake is van samenspanning tussen politieke leiders, politieke partijen en wetshandhavingsinstanties met neofascisten en neonazi's, veroordeelden aanvallen van fascistische groeperingen op verschillende minderheden en politici, en documenteerde dat in sommige EU-lidstaten fascistische groeperingen ongestraft opereren. Even belangrijk is de paragraaf in de resolutie, waarin staat dat in sommige lidstaten de publieke omroep een voorbeeld is geworden van propaganda door één politieke macht, die vaak oppositie en minderheidsgroepen uit de samenleving uitsluit en zelfs aanzet tot geweld.

Oekraïne is geen EU-lid, hoewel het dat wel ambieert, dus het bovenstaande lijkt haar niet te interesseren.De paragrafen in de resolutie geven wel aan wat er in nogal wat landen gebeurt. Ze herinneren er ook Oekraïne aan dat de Kaderovereenkomst van de Europese Raad van 2008 een rechtsgrondslag biedt voor het opleggen van sancties aan degenen die publiekelijk aanzetten tot geweld of haat tegen een minderheidsgroep.

Dat Oekraïne de resolutie niet wil ondertekenen, snappen we. Sinds begin 2018 hebben C14 en andere extreemrechtse groepen in Oekraïne, zoals de nationale brigades van Azov, de rechter sector, de Karpaten Sich en anderen, verschillende keren Roma-groepen aangevallen, evenals antifascistische demonstraties, gemeenteraadsvergaderingen, en evenementen die zijn georganiseerd door Amnesty International, kunsttentoonstellingen, LGBT-evenementen, vrouwen en eco-activisten. Aangezien al deze extreemrechtse groepen in Oekraïne nauw verbonden zijn met de staat, zijn veiligheidsdiensten, en dezelfde leden van C14 deel uitmaken van de zogenaamde gemeentelijke garde van Kiev (zoiets als een mensenpeloton voor wetshandhaving op straat), rechtstreeks gefinancierd uit de stadsbegroting, is het niet verwonderlijk dat de Oekraïense delegatie snel in actie kwam.

Het is veelzeggend dat de resolutie ook door het tweede land - de VS - werd afgewezen. In de Verenigde Staten is het aantal haatgroepen sinds 2014 met 30% toegenomen, inclusief een stijging van 7% in 2018 alleen. Volgens één telling zijn er 1.020 haatgroepen geïdentificeerd in de Verenigde Staten - aldus het document. Het monitoringteam rapporteerde een toename van 182% in de propaganda van blanke supremacisten in de Verenigde Staten. Witte supremacistische propaganda bevat vaak een element van rekrutering en verwijzingen naar groepen die in het verleden zijn gediscrimineerd, waarbij ofwel verhulde blanke supremacistische taal of expliciet racistische beelden en uitdrukkingen worden gebruikt. In Canada en de Verenigde Staten hebben neonazi's en andere extremistische blanke supremacistische groeperingen in 2018 ten minste 40 doden veroorzaakt.”

Het rapport bij de resolutie merkt op dat rechts-extremisten tussen 2008 en 2017 verantwoordelijk waren voor 71% van alle aan extremisme gerelateerde sterfgevallen in de Verenigde Staten. Het blijkt dus waar te zijn dat de VS één van de meest racistische staten ter wereld is. In het licht hiervan is de BLM-beweging, wiens methoden we afwijzen, inherent relevant en niet vergezocht in haar eisen. Deze resolutie vermeldde niet wat er in het document van vorig jaar was opgenomen, namelijk meldingen van discriminatie van Navajo-indianen die in reservaten leven, waardoor ze geen toegang hebben tot onderwijs, hoogwaardige gezondheidszorg, enz.

Het is duidelijk waarom de Amerikaanse delegatie ook in de ontwerpresolutie “een nauwelijks verhulde poging ziet om Russische verkeerde informatie te legitimeren dat buurlanden het nazisme verheerlijken”. Ambassadeur Jason Mack, de permanente vertegenwoordiger van de Verenigde Staten van Amerika, slaagde erin te beweren dat de delegatie van de Verenigde Staten door tegen de resolutie te stemmen pleitte voor vrijheid van meningsuiting. Met andere woorden, Mack beschouwt racisme en vreemdelingenhaat als een versie van het wereldbeeld dat onder de mensenrechtenwetgeving valt.

Volgens Mack waarderen de VS "de heldhaftigheid, bijdragen en opofferingen van geallieerde landen die nazi-Duitsland in 1945 hebben verslagen", maar zullen ze niet stemmen voor "Russische propaganda" die "buurlanden denigreert onder het cynische mom van het bestrijden van de verheerlijking van het nazisme". Over het feit dat de grote Amerikaanse multinationals in de aanloop naar en het begin van de Tweede Wereldoorlog innige banden hadden met de nazi's, geen woord van Mack. Zijn opstelling is ook een beetje een uitvlucht natuurlijk, maar in tegenstelling tot de Oekraïense machthebbers die regelmatig in hysterie geraken, herinnerde Mack zich tenminste nog het academische debat over de grenzen van vrijheid van meningsuiting en haatspraak.

Het komt erop neer dat neonazistische groepen gebruikt zijn en zullen blijven worden door regeringen waar officiële veiligheidstroepen niet kunnen worden gebruikt. Zolang daar belangstelling voor is, zullen staten onvermijdelijk in dwaze situaties belanden waarin ze, in nauwe samenwerking met neonazi's, op een of andere manier het nazisme, racisme en vreemdelingenhaat zullen rechtvaardigen om veilig te zijn voor een internationaal tribunaal. Soms onder het mom van vechten tegen "Russische propaganda", soms onder het mom van vechten voor "vrijheid van meningsuiting" - wat dan ook. Maar elke keer dat dit gebeurt, zullen de deuren van de hel worden opengehouden door de slordige grendel van de liberale democratie.

De stemming:





[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[1 januari 2022]

 

Afdrukken Doorsturen