De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken heeft een hekel aan Russen en ze "verdienen" het lot dat Blinken voor hen in petto heeft. Het bewijs zit in de boobytraps die Blinken plaatste in het document dat het ministerie van Buitenlandse Zaken vorige week in een Spaanse krant had laten lekken. Meer hierover en ook nog een update over de Oekraïne-crisis.
Een soldaat die een boobytrap zet voor zijn tegenstander, denkt dat
die zo dwaas is om te worden misleid of naar zijn eigen dood gelokt.
Hij denkt dat zijn vijand inferieur is en de dood verdient. Hij haat
hem.
Een Duitse uitdrukking voor een oorlog die op deze manier wordt
gepland en uitgevoerd is Rassenkampf, rassenoorlog. De Duitse
generaals die de invasie van Rusland in 1941, Operatie Barbarossa,
planden en uitvoerden, beweerden dat ze de Russen niet haatten. Hun
oorlog was zoals zij noemden een Krieg ohne Hass, oorlog zonder
haat. Ze zeiden dat na hun overgave of gevangenneming, toen ze werden
geconfronteerd met processen voor oorlogsmisdaden.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken heeft
een hekel aan Russen; denkt dat ze inferieur zijn aan Amerikanen;
dwazen vergeleken met zichzelf; verdienen het lot dat Blinken voor hen
in petto heeft. Het bewijs zit in de boobytraps die Blinken plaatste
in het document dat het ministerie van Buitenlandse Zaken vorige week
in een Spaanse krant had laten lekken. Het heet "NON-PAPER
CONFIDENTIAL/REL RUSSIA Areas of Engagement to Improve Security".
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft in een dubbele
ontkenning aangekondigd dat het "niets heeft gezien dat suggereert dat
deze documenten niet authentiek zijn". Het document claimt een "antwoord
te zijn op het verzoek van Rusland aan de Verenigde Staten om een
direct schriftelijk antwoord te geven op het Russische
ontwerpverdragsvoorstel". Wat volgt is geen directe reactie op de
zeven inhoudelijke Russische verdragsartikelen. In plaats daarvan legt
het een boobytrap bij elk van de zeven Russische voorstellen met een
herbevestiging van het voornemen van de VS om door te gaan met zijn
plannen om Rusland (met hulp van westerse bondgenoten) aan te vallen
vanuit het grondgebied van andere staten, vanuit de internationale
wateren en het luchtruim dat grenst aan Rusland – en nog veel meer.
Om deze boobytraps te camoufleren kwalificeert het Blinken-document
deze bedoelingen als "bezorgdheid". Het Blinken-document heeft 55
regels "zorgen" ("concerns") uitgegeven, één voor elk van de 55 regels
van "US Position". Slechts drie van de Russische verdragsartikelen
worden genoemd in het Blinken-document - artikelen 5, 6 en 7. Door de
eerste vier artikelen van het Russische verdrag te negeren, heeft het
Blinken-document haar weigering verklaard "geen acties te ondernemen,
noch deel te nemen aan of activiteiten te ondersteunen die de
veiligheid van de andere partij aantasten” (artikel 1); zijn afwijzing
van de "kernbeveiligingsbelangen van de andere partij"; en zijn
verwerping van "de beginselen vervat in het Handvest van de Verenigde
Naties (artikel 2)."
Het Blinken-document verklaart ook het voornemen van de VS om "het
grondgebied van andere staten te blijven gebruiken met het oog op het
voorbereiden of uitvoeren van een gewapende aanval op de andere partij
of andere acties die de fundamentele veiligheidsbelangen van de andere
partij schaden" (artikel 3); om "verdere oostelijke uitbreiding van de
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie" aan te moedigen (artikel 4); en
van plan te zijn "militaire bases op te richten op het grondgebied van
de staten van de voormalige Unie van Socialistische Sovjetrepublieken
die geen lid zijn van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, hun
infrastructuur te gebruiken voor militaire activiteiten of bilaterale
militaire samenwerking met hen te ontwikkelen" (Artikel 4). In het
Blinken-document betekent dat laatste punt dat het voor de VS niet
meer uitmaakt of Oekraïne lid wordt van de NAVO of niet. De VS zijn
van plan oorlog te voeren tegen Rusland vanaf het grondgebied van de
Oekraïne over de Rode Lijn.
Bron foto:
www.state.gov
Schrijvers in de alternatieve media hebben veel kritiek geuit op het
falen van de woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken vorige week om enig bewijs te leveren voor zijn
bewering, die op grote schaal in de mainstreame media is gedrukt, dat
Rusland een plan van verzonnen aanvallen heeft opgesteld om een
invasie van Oekraïne te rechtvaardigen. De mainstream media hebben
allemaal het grotere en meer voor de hand liggende verzinsel gemist -
het is de tekst van de documenten die vorige week in Spanje zijn
uitgelekt.
Om dit verzinsel en het oorlogsplan dat het verbergt te begrijpen,
moet het naast de Russische verdragsvoorstellen van 17 december worden
gelezen en artikel voor artikel, regel voor regel, worden vergeleken.
Info hier.
En dan hier:
Bron:
https://elpais.com
Blinken's boobytrap 1.
De reden waarom de Russische minister van
Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov publiekelijk heeft aangedrongen op
een schriftelijke reactie van de VS op het Russische ontwerpverdrag,
is dat hij herhaaldelijk heeft gezegd, net als de Russische president
Vladimir Poetin, dat de VS beloften doet, ze schendt, waaronder de
mondelinge beloften van februari 1990 om de NAVO-alliantie niet
oostwaarts (“niet één inch”) uit te breiden tot aan de Russische grens.
Lavrov en Poetin hebben ook vaak gezegd dat de VS hun eigen
ondertekende verdragsovereenkomsten schenden. Als reactie op het "lek"
in Madrid geven de VS een officieel document uit waarvan het later kan
ontkennen dat het officieel is. Het classificatielabel bovenaan
bevestigt deze intentie. Met VERTROUWELIJK, de laagst mogelijke
classificatie om de lekker onschadelijk te houden, verklaart het
ministerie van Buitenlandse Zaken zijn position-paper een "NON-PAPER".
Opname van de beloften van
1-9 februari 1990,
waaronder die van de toenmalige staatssecretaris James Baker aan de
Sovjet-president Michail Gorbatsjov. Transcript van het gesprek tussen
Baker en Gorbatsjov,
9 februari 1990.
Blinken's boobytrap 2.
Het document beweert dat er niet kan en zal
worden onderhandeld over het Oekraïense lidmaatschap van de NAVO
tussen de VS en Rusland, volgens het door Rusland voorgestelde artikel
4. Het Amerikaanse document stelt twee voorwaarden voor deze
niet-onderhandelbaarheid: de eerste is dat “kwesties met betrekking
tot de NAVO… zullen afzonderlijk worden besproken door het
bondgenootschap [en] met onze bondgenoten en partners”. De Oekraïne
is, in de recente publieke formuleringen van Blinken, de partner die
momenteel voorrang heeft op de geallieerden. De tweede voorwaarde van
Blinken degradeert artikel 4 naar de "NRC ... het geschikte forum voor
discussies over die kwestie (Ruslands voorgestelde verdrag artikel
4)". NRC staat voor NATO-Russia-Council (NAVO-Rusland Raad). In de
praktijk laat de VS zich, volgens de één-lid vetoregel van de NAVO,
verhinderen om met Rusland te onderhandelen over artikel 4 – door
Litouwen (of door Albanië, Canada, Estland, IJsland, Luxemburg, Polen
of Roemenië).
De eerste NRC-bijeenkomst met Russische functionarissen sinds 2019
vond op 12 januari plaats in Brussel, onder voorzitterschap van Jens
Stoltenberg, de vertrekkende secretaris-generaal van de NAVO en de
nieuwe (beoogde) topman van de centrale bank van Noorwegen. Bij
Stoltenberg is vice-minister van Buitenlandse Zaken Alexander Grushko.
Blinken's booby-trap 3.
Artikel 1 van het Russische verdrag stelt voor
dat één staat, zoals Oekraïne, niet kan worden bewapend, gefinancierd
en ondersteund door de VS of de NAVO om de veiligheid van Rusland te
bedreigen, volgens de “principes van ondeelbare, gelijke en
onverminderde veiligheid". De Amerikaanse overeenkomst met het
principe van "ondeelbare veiligheid" werd twee keer ondertekend - in
Istanboel in 1999 en opnieuw in Astana in 2010. In het Blinken-document
wordt dit toegegeven. Vervolgens voegt hij twee kwalificaties toe: "onze
respectievelijke interpretaties van dat concept" en "[het] kan niet
afzonderlijk worden bekeken". Dit betekent dat Blinken de
ondeelbaarheid van veiligheid in Europa interpreteert door deze op te
splitsen in de NAVO-Oekraïense versie en de Russische versie.
Blinken's boobytrap 4.
Rusland heeft voorgesteld om het
middellangeafstandsverdrag inzake nucleaire strijdkrachten (INF) nieuw
leven in te blazen. Het heeft in artikel 4 toegevoegd dat de VS en
Rusland ook moeten overeenkomen "geen op de grond gelanceerde
middellangeafstandsraketten en kortere afstandsraketten buiten hun
nationale grondgebied te plaatsen". Deze formulering is van toepassing
op de Aegis-offshoreraketbases van de Amerikaanse marine in Roemenië
en Polen. Het antwoord van Blinken negeert artikel 4 volledig. In
plaats daarvan zegt het bereid te zijn om "transparantiemaatregelen en
wederzijdse toezeggingen" te bespreken met betrekking tot "offensieve
grond gelanceerde raketsystemen en permanente troepen met een
gevechtsmissie op het grondgebied van Oekraïne". Dit houdt in dat de
VS zich het recht voorbehoudt om op "tijdelijke" basis kernwapens naar
Oekraïne te verplaatsen, en dat hun besluit om dit te doen zal worden
gebaseerd op "overleg met Oekraïne". Dit komt neer op een provocerende
en tot nu toe ongepubliceerde escalatie van Amerikaanse wapens in
Oekraïne. In de sectie “bezorgdheden” heeft Blinken een aanbod van de
VS gevoegd om te onderhandelen om dit niet te doen op voorwaarde dat
Rusland zich terugtrekt uit zijn “opbouw van strijdkrachten op de Krim
en aan de grenzen van Oekraïne”. Dit betekent dat Washington aanbiedt
de terugtrekking van Amerikaanse kernwapens in Oekraïne te ruilen voor
Russische terugtrekking van Russische kernwapens uit de Krim en de
Zwarte Zeevloot.
Blinken's boobytrap 5.
Door de Roemeense en Poolse raketbases aan te
pakken die worden beheerd door de Amerikaanse marine - de Aegis Ashore
Tomahawk-bases - biedt Blinken "een transparantiemechanisme om de
afwezigheid van Tomahawk [nucleaire] kruisraketten op Aegis Ashore-locaties
in Roemenië en Polen te bevestigen. Rusland biedt wederzijdse
transparantiemaatregelen aan op twee door hen gekozen raketbases in
Rusland.” Een van de Russische doelen die in het document worden
geïdentificeerd, zijn "moderne dual-capable raketten in Kaliningrad".
Blinken voegt ook de NAVO-vetokwalificatie toe - "overleg [overleg]
met Roemenië en Polen over deze kwestie" plus "aanvullend overleg in
NRC".
Foto: De nucleaire raketbasis van de Amerikaanse marine in Deveselu,
Roemenië, onder bevel van de Amerikaanse Zesde Vloot. Lees hier
voor meer informatie. Voor de Russische
Red Line-waarschuwing van 2016, info hier.
Rusland heeft artikel 6 voorgesteld om de
Aegis-kernraketten van de Amerikaanse marine terug te trekken van de
oppervlaktevloten die actief zijn in de Zwarte en Baltische Zee, en
van hun kernkoptransferbases in Souda Bay (Kreta, Griekenland) en Rota
(Spanje). Het Blinken-paper document negeert dit volledig, maar eist
onderhandelingen over Russische nucleaire of dual-capabele wapens die
worden ingezet of opgeslagen op Russisch grondgebied "in de buurt van
de grenzen van de NAVO-bondgenoten". Blinken eist ook dat Rusland
ermee instemt om die wapens te beteugelen waarvoor de VS geen
alternatief hebben - "nieuwe intercontinentale nucleaire
wapenleveringssystemen".
Blinken's boobytrap 6.
Tot nu toe verklaart het document: "De huidige
strijdmacht van de VS en de NAVO is beperkt, proportioneel en in
volledige overeenstemming met de verplichtingen onder de Rusland-NAVO
Founding Act." Maar deze "proportionele naleving" staat op het
punt te veranderen. "Verdere Russische toename om onze houding af te
dwingen of verdere agressie tegen Oekraïne zullen de Verenigde Staten
en onze bondgenoten dwingen om onze defensieve houding te versterken".
De formulering van Blinken houdt in dat, tenzij Rusland zich
terugtrekt van zijn eigen grenzen, inclusief de Krim, de VS voorstelt
te reageren met zijn eigen "proportionele" "militaire opbouw op
meerdere domeinen, een assertievere houding, nieuwe militaire
vermogens en provocerende activiteiten". Dit is camouflage voor
Amerikaanse en Canadese trainers, huurlingen en speciale troepen bij
de Donbass Contact Line; Turkse en Israëlische drones en nieuwe
NAVO-munitie in de Oekraïense aanvalslinie; Amerikaanse tripwire-implementaties
naar Duitsland, Polen en Roemenië; en Anglo-Amerikaanse cyber- en
informatie-oorlogvoering.
Bij deze boobytrap hoort het voorbehoud in het NAVO-document dat
vorige week in Madrid werd vrijgegeven. Bij gebrek aan een titel is
deze openbaarmaking getagd met "RESTRICTED" waarvoor er geen
Amerikaans equivalent of beperking is. In dit document eisen de VS en
de NAVO nu dat Rusland de afwijzing door Kiev van de akkoorden van
Minsk voor een militaire en politieke oplossing van het Donbass-conflict
accepteert; evenals Georgische territoriale aanspraken op Abchazië en
Ossetië, en de vorderingen van Moldavië tegen Transnistrië.
Bron: https://elpais.com/
Dit is een selectie van Blinken's boobytraps. Er zijn er nog meer als
u goed leest. Er is geen prijs voor het ontdekken van ze allemaal.
Zelfs niet een "booby-prijs".
Dan nog even over de laatste ontwikkelingen in de "Oekraïne-crisis".
De Franse president Macron is van plan om maandag naar Moskou af te
reizen om de baas van het Kremlin (Poetin) te ontmoeten. De Duitse
bondskanselier Scholz plant ook een directe uitwisseling. Maar de
Amerikaanse president Biden blijft de spanningen opdrijven. De vraag
is nu: werken de VS en de NAVO enerzijds en Duitsland en Frankrijk
anderzijds nog steeds samen – of al tegen elkaar? Deze vraag kan
steeds vaker woden gesteld in de Oekraïne-Rusland crisis.
Macron en Scholz proberen een dialoog aan te gaan met Rusland, maar
ook met Oekraïne en Polen. De komende week zijn er verschillende
face-to-face ontmoetingen in Moskou, Kiev en Berlijn. De diplomatie
draait op volle toeren. Maar de oorlogstrommels uit Washington klinken
steeds luider. Ten eerste kondigt Biden een militair pact aan met
Slowakije en de uitbreiding van twee militaire luchthavens in de buurt
van Oekraïne - de VS wil zijn aanwezigheid aan het oostfront vergroten.
In de tussentijd is de führerin van de Europese Commissie ook nog naar
Finland gevlogen voor een bliksembezoek. Ze beloofde het land "volledige
solidariteit" - blijkbaar wordt Rusland bedoeld. Finland heeft als EU-lid
altijd solidariteit getoond en kan ook rekenen op de onvoorwaardelijke
steun van de EU, zei von der Leyen na een ontmoeting met de Finse
premier Sanna Marin in Helsinki. De ontmoeting was tevoren niet
aangekondigd. Er is echter in het geheel geen sprake van een acute
dreiging in Brussel of Helsinki. Ook is onduidelijk welke vorm van
solidariteit Von der Leyen zou hebben bedoeld. Het bliksembezoek heeft
dus in eerste instantie maar één effect: het voedt de angst voor
oorlog - en dat op een moment dat iedereen daadwerkelijk actieve
vredesinspanningen van de EU zou verwachten.
Von der Leyen presenteerde ook nog nieuwe sanctieplannen tegen Rusland.
In een interview met het Duitse Handelsblatt sprak ze vrijdag over een
"robuust en alomvattend pakket aan financieel-economische sancties". "Deze
beperkingen maken de Russische economie nog kwetsbaarder", kondigde ze
vol trots aan. De EU beweegt richting een economische oorlog - precies
zoals de VS dat om te beginnen graag wil.
Jammer alleen dat deze economische oorlog over de ruggen van de
europeanen en hun economie wordt uitgevochten. Gas- en
elektriciteitsrekeningen exploderen nu al, niet in de laatste plaats
omdat de voltooide Nord Stream 2-gasleiding "on hold" is gezet. De
liberalisering van de markt in de EU draagt ook bij aan de inflatie.
Maar in plaats van speculatie in te dammen en de energiemarkt te
reorganiseren, zoals Frankrijk eist, wil Von der Leyen nu nog duurder
gas gaan kopen - het milieuvervuilende frackinggas in de VS, maar ook
gas uit Azerbeidzjan en het "mensenrechtenvriendelijke" Qatar.
De (wederzijdse) afhankelijkheid van gas werd voorheen gezien als een
garantie dat er geen oorlog zou uitbreken. Nu gaat het ineens over
inperken en ontkoppelen - met paradoxale gevolgen. Zo heeft Rusland
een contract getekend met China voor goedkope gasleveringen. En nu
gebeurt precies wat de EU en de VS eigenlijk wilden vermijden: Moskou
en Peking zoeken steeds cerdere toenadering en samenwerking en
de zaken verschuiven naar het Oosten. En in Eurazië verzwakt en
verdeelt een machtige tegenpool Europa - het goede oude Europa van de
Atlantische Oceaan tot de Oeral...
O ja, vergeten we nog bijna de grimmige waarschuwingen (van de
New York Times) over vermeende
nepvideo's waarmee Rusland een invasie in Oekraïne zou willen
rechtvaardigen. De VS hadden eerder gewaarschuwd voor een "valse vlag"
-gebeurtenis die Moskou zou kunnen gebruiken. Het plan van Moskou zou
zijn om een video te verspreiden van een geënsceneerde aanval door
Oekraïense troepen op Russisch grondgebied of tegen Russisch sprekende
mensen in Oekraïne. Het moet dode lichamen tonen na een explosie en
verwoeste gebouwen met Oekraïense wapens, Turkse gevechtsdrones en
sprekers die rouwen in het Russisch. De video zou vervolgens worden
gebruikt om Oekraïne te beschuldigen van genocide tegen de Russisch
sprekende bevolking. Het verwachte protest zou dan een aanval moeten
rechtvaardigen of de separatisten in de "Volksrepublieken" in staat
moeten stellen om militaire hulp aan Rusland te vragen.
De waarschuwingen komen van geautoriseerde bronnen - maar bewijzen kan
men niet laten zien. De VS is bekend met 'false flag'-aanvallen en
nepnieuws, zoals we al sinds de oorlog in Irak kennen. Wat de krant
echter meldt, is niets meer dan een gerucht dat net zo goed door de
Amerikaanse geheime diensten of het Witte Huis zou kunnen worden
verspreid om een bepaalde stemming op te wekken. Vanuit Washington
werd gezegd dat het plan openbaar was gemaakt om het te voorkómen.
In de informatie- en propagandamist die door de mainstream media en de
politiek wordt gecreëerd, kan er ook sprake zijn van een val. Als een
overeenkomstige video nu zou worden verspreid, zou dit volgens dit
rapport een valse vlagactie van de Russen zijn. Een soortgelijke
situatie zou nu ook door een andere partij in scène kunnen worden
gezet om Rusland in een open conflict te drijven. De publicatie wordt
gerechtvaardigd volgens het oude model van het niet geven van details
"ter bescherming van de bronnen en werkwijzen van de
inlichtingendiensten".
Je zou denken dat een gerenommeerd mediakanaal als de NYT dergelijke
ongefundeerde informatie met grote afstandelijkheid en scepsis zou
verspreiden. Maar de krant is niet alleen gebonden aan de machinerie
van het politiek-militair-industriële complex, maar wil ook exclusieve
rapporten van de geheime diensten blijven verspreiden, waardoor de
redactie de stromannen van politieke of militaire belangen wordt.
De timing van het bericht zorgt echter voor veel irritatie. De
manoeuvres van Biden komen "net op tijd" om pogingen tot diplomatieke
rust te torpederen. De VS werken blijkbaar niet mèt Duitsland en
Frankrijk aan een oplossing, maar er steeds vaker tegen.
Zie ook ons
Economedian-artikel van 2 februari
"VS en NAVO praten over ontwapeningsovereenkomsten als oplossing van
de Oekraïne-crisis".
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[6 februari 2022]
Afdrukken
Doorsturen
