De oorlog in Oekraïne, een rijtje landen dat aansluiting wil tot de Europese Unie.... het "vredesproject" dat haar heil zoekt in steeds meer oorlog voeren, heeft zijn langste tijd gehad. Burgers hebben niet in de gaten dat politici op deze statentitanic nog steeds denken dat zij muziek kunnen blijven spelen. Tot het schip slagzij maakt.
De Duitse bondskanselier Scholz, de Franse president Macron, de
Italiaanse premier Draghi en de Roemeense president Iohannis maakten
een pelgrimstocht om met de Oekraïense president Volodymyr Zelensky te
spreken - over de situatie in Oekraïne, om hem verdere wapenleveringen
te beloven en hem te verzekeren dat ze ervoor zouden opkomen dat
Oekraïne onmiddellijk kandidaat worden voor toetreding tot de Europese
Unie. Hierover moet binnen de EU-landen trouwens nog unaniem over
worden beslist: ja of nee.
Een niet-gestelde vraag in de politiek is: waarom heeft Kiev ineens
zo'n haast, en waarom gaat Brussel daar nu in mee? Het antwoord ligt
voor de hand: het gaat over de oorlog. De leiding in Kiev heeft hulp
en een “Europees perspectief” nodig, zodat ze kunnen zeggen: de offers
zijn niet voor niets geweest. Aangezien NAVO-lidmaatschap niet langer
een optie is, althans officieel, moet de EU het vuile werk voor de
Amerikanen opknappen. Oekraïne voldoet dan wel niet aan de EU-criteria
voor toetreding, maar dat maakt niet uit - naar men zegt omdat de EU
een “geopolitieke wending” heeft gemaakt. Nu tellen niet meer de
regels, maar de doelen. En het uiteindelijke doel is om Rusland te
weerstaan en te straffen.
Er zijn echter nog twee andere redenen waarover nauwelijks wordt
gesproken. De eerste is geld, de tweede is hulp. De EU moet de oorlog
en de wederopbouw van Oekraïne financieren en in extreme gevallen
zelfs militair ingrijpen. De EU heeft al een "liquiditeitssteun" van 9
miljard euro goedgekeurd voor de financiering van de oorlog. Maar nu
is er een "wederopbouwfonds" gepland, waarvoor de EU nieuwe schulden
moet aangaan. Dit zou nauwelijks te rechtvaardigen zijn zonder een
“Europees perspectief”. We betalen immers ook niet voor de wederopbouw
in Gaza, in het noorden van Syrië of in Irak (waar ook EU-lidstaten
flink hebben "huisgehouden"), om maar een paar oorlogsgebieden te
noemen.
Het militaire aspect is nog explosiever. Artikel 42 van het Verdrag
van Lissabon bevat een clausule inzake wederzijdse bijstand: "In geval
van een gewapende aanval op het grondgebied van een lidstaat zijn de
andere lidstaten haar alle hulp en bijstand verschuldigd die in hun
macht liggen." Is dit een reden dat de laatste maanden veel reclame
gemaakt wordt voor onze strijdkrachten?
Dit is precies waar Oekraïne naar op zoek is om zich voor te bereiden
op de toekomst. Als het geen NAVO-lid kan worden, moeten in ieder
geval de EU-lidstaten opstaan. Met andere woorden, als Oekraïne
vandaag lid zou zijn van de EU, zou ook Nederland contractueel
verplicht zijn om oorlog te voeren tegen Rusland. Ziet u het voor zich?
Het kabinet Rutte IV wèl.
Onze regering stemt dus in met de status van kandidaat-lidstaat tot de
EU "onder voorwaarden", werd zonder enige geloofwaardigheid verteld,
waarbij regerende politici eens temeer laten zien dat zij volledig
schijt hebben aan referenda, hoe burgers ergens over denken en door
henzelf gedane beloften. De Europese Commissie beveelt ook aan om
Oekraïne de status van kandidaat-lidstaat toe te kennen en ook aan de
Republiek Moldavië (wat bij ons de vraag oproept wat er dan gebeurt
met het conflictgebied Transnistrië. Landen in oorlog, en dan vaak ook
nog corrupt tot op het bot, dan past wel in de lijnen die in Brussel
worden uitgezet.
De premier van Kosovo heeft inmiddels ook bekendgemaakt - op een
gezamenlijke persconferentie met de Duitse bondskanselier Scholz dat,
waar Kosovo alleen de status van "potentiële kandidaat" had, dezelfde
stappen te willen zetten als Oekraïne. Blijkbaar is "potentiële
kandidaat" zijn niet meer genoeg, nu is een upgrade naar een officiële
"EU-toetredingskandidaat" nodig. Fantastisch. Dit land, dat in 2008
onafhankelijk werd, niet eens door alle EU-staten wordt erkend en lid
wil worden van de EU? Niet erkend door Spanje, Griekenland, Roemenië,
Slowakije en Cyprus, terwijl Kosovo ook alleen erkend wordt door 115
van de 193 VN-lidstaten. Dan zijn er ook nog de geschillen met Servië.
Servië ziet Kosovo als een deel van Servië en claimt het grondgebied
van Kosovo (“Autonome Provincie Kosovo en Metohija”) – waar
voornamelijk Albanezen wonen. Daar zou het volgende probleem kunnen
ontstaan. Namelijk wanneer er stemmen opgaan die een verbinding met
Albanië eisen.
In de Corruption Perceptions Index (CPI) staat Kosovo in 2021 op de
87e plaats van de 180 landen. En er zijn sinds 1999 bijna 3.800
soldaten uit 28 landen in Kosovo geweest onder leiding van de NAVO om
de veiligheid te "waarborgen". Sinds 1999. Daarnaast is er de
EU-rechtsstaatmissie genaamd EULEX in Kosovo. Tot 2.000 politieagenten,
rechters, gevangenisbewakers, douanebeambten, enz. werden en worden
naar Kosovo gestuurd om te helpen bij het opzetten van
staatsstructuren. Die werken vandaag de dag nog steeds - maar de
georganiseerde misdaad zoals op het gebied van drugssmokkel naar de EU
des te meer. Maar het kleine Balkanland wil (en moet, als veel
EU-politici hun zin krijgen) toetreden tot de EU. Alsof de EU zelf
geen problemen heeft.
Kosovo is dus vastbesloten om ook zo snel mogelijk lid te worden van
de EU.
Maar dat is niet alles. Montenegro is sinds 2010 kandidaat-lidstaat.
In maart 2020 was er een politiek akkoord om
toetredingsonderhandelingen met Noord-Macedonië te starten. In juni
2013 besloot een EU-top om toetredingsonderhandelingen met Servië te
starten. Eveneens in maart 2020 werd een politiek akkoord bereikt over
het openen van toetredingsonderhandelingen met Albanië. En als het om
Turkije gaat, is het voor de EU zelf waarschijnlijk niet meer
duidelijk of er nog toetredingsonderhandelingen zijn of niet. Dan zou
Moldavië ook met miljoenen of zelfs miljarden naar de EU moeten worden
"gebracht". Hoe het verder moet met de separatistische 'republiek'
Transnistrië (hierboven al genoemd), dat een deel was of is van
Moldavië, is niet duidelijk en wordt nauwelijks genoemd. Tot nu toe is
deze “Pridnestrovische Moldavische Republiek” (PMR) alleen erkend door
Rusland.
Dus deze nobele, eervolle en serieuze politici, zoals
de Europese Commissie, steunen dus de oorlog in Oekraïne (Rutte noemt
de oorlog in dat land "onze oorlog" - de idioot), willen deze
voortzetten - zodat "Uncle Joe" aan de andere kant van de Atlantische
Oceaan niet boos wordt - en steunen ook de status van EU-kandidaat
landen Oekraïne en Moldavië. Bij andere gelegenheden wordt het
bloedvergieten en de "slachting" in Oekraïne betreurd. Nu zou er een
gelegenheid zijn geweest om te zeggen: Beste vriend Zelensky, je wilt
lid worden van de EU. Je wilt veel geld van de EU. Laten we een goede
deal maken voor beide partijen. Jij, beste vriend, onderhandelt
onmiddellijk met Poetin over een datum voor het begin van vredes- of
staakt-het-vuren-onderhandelingen, en zodra de datum is vastgesteld en
de onderhandelingen beginnen, zullen wij je aanvraag voor de
EU-kandidaatstatus bekrachtigen.
Dat zou te mooi zijn om waar te zijn. En dat is het ook: al met al is
er veel potentieel voor conflicten, zelfs explosief, voor de EU.
Nee, in plaats van een vredeproces in risicolanden wordt er olie op
het vuur gegooid. Maar geen Russische olie - dat wil de Europese Unie
niet meer. Poetin zit daar niet mee - hij verkoopt dat nu
elders, ook aan landen die het met flinke winsten doorverkopen aan
landen van.... de Europese Unie.
Maar de EU wil nog steeds Russisch gas, hoewel daar steeds minder van
wordt geleverd - ondermeer doordat er gekke landen zijn die olie niet
in roebels willen betalen, of grote concerns in EU-landen zijn die
onderdelen van Russische pijpleidingen niet op tijd "af" hebben. Men
probeert de burgers nog steeds voor te houden dat de levering "zomaar"
door Rusland kan worden gesmoord, terwijl revisies aan
compressorstations en de turbines die voor revisie naar Canada worden
gestuurd vanwege opgelegde sancties niet meer worden teruggestuurd.
Die zijn ook verantwoordelijk voor de verminderde gasleveringen. Het
gas ontbreekt gewoon. Zo krijgen we dus de situatie dat door het
verder opstoken van kolencentrales de Europese Unie weer terug lijkt
te keren tot een Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal.
Niet alleen de top van de NAVO, maar ook die van de EU is hersendood.
De EU is lang geleden ontstaan om samen uit te groeien tot de
“Verenigde Staten van Europa” (het Vierde Rijk). Het uitgangspunt van
samen groeien is ondertussen veranderd in: "we moeten land X of Y de
EU binnenhalen, zodat het niet..." Om het gedroomde erger te
voorkómen, worden alle ogen gesloten voor aanvragen inzake het
lidmaatschap, ongeacht het eigen vermogen van die landen om te
functioneren.
Met fatale gevolgen:
1) De besluitvormingsprocessen binnen de EU zijn niet aangepast aan de
groeiende omvang: de EU kan op veel terreinen geen besluiten nemen.
2) Als gevolg daarvan bevindt elk EU-land zich in een positie dat het
chantage kan plegen: bij twijfel kan elk land ongemakkelijke
beslissingen blokkeren of zware schadevergoedingen eisen.
3) Dit heeft geleid tot een cultuur van "cherry picking":
— sommige landen proberen zich ten koste van anderen te verrijken met
belastingdumping.
— sommige landen drukken de belangen van hun economie door zonder
rekening te houden met anderen.
— sommige landen hebben de veelgeroemde waardengemeenschap al lang
verlaten en zien de EU alleen als een bron van geld.
4) Op EU-niveau is een pseudo-democratie ontstaan, waarbij het
EU-nepparlement vaak door de niet-democratisch gekozen Commissie, de
nationale regeringen of de ECB voor de gek wordt gehouden of compleet
genegeerd.
5) De EU biedt vanwege haar vele tekorten een breed scala aan doelen
voor rechts-populistische partijen en bewegingen. In het geval van het
VK heeft dit al geleid tot het vertrek uit de EU. In andere landen,
zoals Frankrijk, is de stemming op het randje. Van Macron valt op dit
vlak inmiddels - na de voor hem desastreuze parlementsverkiezing -
weinig te verwachten.
6) Het hele economische gebied van de EU werkt alleen op basis van
goedkoop ECB-geld - en de geldstromen van noord naar zuid: de
transferunie is allang een feit.
Wij EU-burgers kunnen ons niet teweer stellen tegen deze waanzin. En
het feit dat Frau von der Leyen, een politiek superlichtgewicht en
haar nepsocialist Timmermans, die vanuit de achterkamertjes naar
de top werd gemanoeuvreerd, de lekkende boot besturen, zet de kroon op
het geheel.
Tot de TitEUnic slagzij maakt en de passagiers het recht in
eigen hand nemen......
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[22 juni 2022]
Afdrukken
Doorsturen