Het boemerang-effect

Dit keer een artikel over de gevolgen van de sancties die de EU en enkele andere Europese landen aan Rusland hebben opgelegd. Sinds het begin van de sancties is aangetoond dat degenen die sancties opleggen er bijna meer door worden getroffen dan degene die daadwerkelijk door de sancties zouden moeten worden getroffen, namelijk Rusland.



Het werd pas echt duidelijk toen de EU olie uit Rusland begon te sanctioneren. Er werd aangetoond, om een ​​vergelijking van wapentechnologie te gebruiken, dat de terugslag de schutter meer pijn doet dan de kogel het doelwit. Rusland verplaatste zijn activiteiten naar Azië en Afrika en verdient meer geld met minder goederen. Rusland verhoogde bijvoorbeeld zijn olie-export naar India met een veelvoud. In India wordt Russische olie geraffineerd en dat land verkoopt benzine, diesel, enz. aan de EU tegen belachelijk hoge prijzen – en ervolgens klaagt men in Brussel over de hoge brandstofprijzen.

Vanwege de financiële sancties (waardoor Poetin niet meer bij het geld op dollarrekeningen kan komen) veranderde Rusland de formaliteiten voor het betalen voor olie en gas. Het moet worden betaald in roebels of op een nieuwe rekening in euro's of dollars waar de buitenlandse valuta veilig is voor sancties. Degenen die weigerden deze formaliteiten te aanvaarden, zouden niet langer worden bevoorraad.

Dit werd ook vooraf door Rusland aangekondigd. Sommige staten vonden dat deze dreiging ernstig was. Vervolgens kochten andere landen zoals Noorwegen méér of deelden ze uit oogpunt van solidariteit – zo leverde Duitsland b.v. aan Polen (dat land heeft inmiddels de gasvoorraden tot de nok toe gevuld - of landen accepteerden het aanbod van de VS om hun dure vloeibare (en bijzonder milieuvijandige) frackinggas te kopen. Minpuntje waar door de EU niet aan gedacht werd is dat er nog veel te weinig hervergassingsinstallaties in Europese havens zijn.

Duitsland zal zwaar worden getroffen door gastekorten. De Duitse federale overheid wil de Nord Stream 2-pijplijn niet in gebruik nemen. De leveringen via Nord Stream 1 moesten al worden ingeperkt vanwege het ontbreken van een turbine, die vanwege sancties vastzit in Canada. Vanaf 11 juli wordt het transport via Nord Stream 1 volledig stopgezet, aangezien de jaarlijkse onderhoudswerkzaamheden dan volgens planning starten en de vraag rijst of Rusland politiek gemotiveerd is om deze onderhoudspauze, die eigenlijk beperkt blijft tot twee weken, te verlengen. Een andere transportroute voor Russisch gas naar Duitsland is het Transgas-systeem, dat echter over Oekraïense bodem loopt en maar in beperkte mate levert.
En dus komt het zoals het moet komen. Terwijl de Poolse gasopslagfaciliteiten tot het uiterste gevuld zijn, bereidt Duitsland zich voor op een noodwinter met afschuwelijke gasprijzen en fysieke gastekorten voor de industrie en huishoudens. De federale regering houdt Poetin verantwoordelijk (maar de energiecrisis begon al ruim vóor de inval in Oekraïne), de mainstream media eisen nog verdergaande sancties en het volk blijft tolerant - want Chefsache. Zou het kunnen dat de Duitse politici nòg dommer zijn dan die bij ons?

Zonder gas, en dat dringt nu bij veel politici buiten die in Nederland door, wordt het méér dan somber. De industrie zal (niet alleen in Duitsland) instorten. U wilt niet weten wat er allemaal van het gas afhangt. En in de winter kunnen er flink wat koude woningen zijn als er geen gas is. De angst voor een recessie, aangewakkerd door stijgende aardgasprijzen, duwde de euro vandaag op de valutamarkt naar het laagste niveau ten opzichte van de dollar in bijna 20 jaar. De gemeenschappelijke munt verloor ruim een ​​procent tot $1,0296. De zwakke euro maakt de invoer van energie nog duurder, wat ook de inflatie aanwakkert.

Zoals gezegd worden veel politici langzaam wakker. De CO2-uitbrakende kolencentrales worden weer ingeschakeld - je gelooft het toch niet? Kerncentrales mogen niet meer worden uitgeschakeld of zijn al opnieuw opgestart. Complete bossen worden gekapt om het gasverbruik te ontzien. Er zijn geen taboes meer.

Andere genoemde oplossingen gebeuren echter niet van de ene op de andere - zoals nieuwe windturbines. Omdat politici het ook niet meer weten komen ze met een zwaktebod: zij geven ons voorstellen om energie te besparen. Verlaag bij verwarming de kamertemperatuur met één, twee of zelfs drie graden. Of niet zo vaak en zo lang douchen als voorheen. Stinken uit solidariteit. Of doe tijdens het koken altijd een deksel op de pan - alsof veel mensen dat voorheen al niet deden. Ook werd uitgelegd dat meer fietsen, openbaar vervoer (dat minder gaat rijden vanwege gebrek aan personeel) of meer wandelen in plaats van autorijden energie zou kunnen besparen.

Als de gasleveringsvolumes uit Rusland - als reactie op de sancties - verder worden teruggebracht, wordt dat meer dan cruciaal voor de economie. De EU is de grote verliezer als het om energie gaat. De prijzen rijzen de pan uit als gevolg van de sancties. De recessie is hier en hoge inflatie versnelt de neergang. Met de groeiende energiecrisis en de daaruit voortvloeiende extreme prijsstijgingen voor energie voor consumenten, maar ook voor alledaagse artikelen, is het een kwestie van tijd voordat de solidariteit met Oekraïne en cohesie binnen de EU begint af te brokkelen. De economische cijfers wijzen naar beneden, de private sector is momenteel de grote verliezer en er valt niet veel te hopen van de staat. Politici leven in een ander universum.

De regering heeft ons met flink wat problemen opgezadeld die we zelf het hoofd moeten bieden. Omdat iemand vindt dat de oorlog moet doorgaan (Rutte: "Het is onze oorlog!") en Rusland zoveel mogelijk moet worden verzwakt. Niet zodat het in de toekomst geen Europese buren meer kan aanvallen. Dat is een onzin-argument. De Amerikanen hebben de Europese regeringsleiders opgedragen dat Rusland moet worden verzwakt, zodat het niet langer een concurrent van de VS is. En met deze oorlog en de sancties en hun gevolgen moet ook de EU worden verzwakt (maar dat heeft Biden hen er niet bij verteld).

Over Biden gesproken: die tekende al in maart een executive order dat de invoer van Russische energievoorraden verbiedt, en hij beweerde dat de stap een "krachtige klap" zou zijn voor de Russische president Vladimir Poetin. Nou is Rusland voor slechts een klein deel van het Amerikaanse olieverbruik goed, dus het bevel (richting EU vooral) raakt de Amerikanen nauwelijks, maar de Amerikanen zijn wel zo slim geweest de import van uranium niet te sanctioneren. Kerncentrales zijn goed voor ongeveer 8,9% van de Amerikaanse energiebehoefte, waaronder 20% van de elektriciteit van het land, maar Amerika heeft geen actieve uraniumproductie- of verwerkingsfaciliteiten, waardoor het volledig afhankelijk is van import. Maar liefst 46% van het uranium dat wordt gebruikt door de 56 operationele kerncentrales van de VS wordt geïmporteerd uit Rusland en zijn Kazachse en Oezbeekse bondgenoten. Over hypocrisie gesproken....

Het gaat dus flink bergafwaarts. Kaag (onze *proest* minister van Financiën) heeft weken geleden de bevolking al laten weten dat ze zich moeten voorbereiden op een blijvend welvaartsverlies. Zij zei er niet bij dat dit een direct gevolg is van de sancties tegen Rusland en solidariteit met Oekraïne - regerings(wan)beleid, dus. Op een vergelijkbare manier worden mensen in andere landen ook voorbereid op moeilijke tijden.

Het gaat zoals we dat al Rutte-kabinetten lang gewend zijn: we strompelen doelloos van de ene crisis naar de andere. Het principe is altijd hetzelfde: er worden plannen bedacht op basis van optimistische aannames, door ministers en staatssecretarissen die van de hoed noch de rand weten, en er is nimmer een plan B beschikbaar. Het was een soortgelijk verhaal als het ging om de uitbreiding van de NAVO naar het oosten. Er zal gedacht zijn: "De Russen weten het sinds 1994, maar ze hebben zich er niet serieus tegen verzet. Het zal waarschijnlijk zo doorgaan." Niemand dacht eraan dat de dreiging (ingezet door zoals gebruikelijk de Amerikanen) op een gegeven moment zou kunnen worden omgezet in actie - hoewel iedereen wist dat Poetin al diverse malen gewaarschuwd had dat op zeker moment de maat vol is.

Zelfs nadat de VS de opstand in Kiev in 2014 geënsceneerd en gefinancierd had, zijn de VS en haar vazalstaten in de EU Oekraïne blijven aanmoedigen om met vuur te spelen. En nadat het sinds het begin van het jaar ècht in brand staat, gaat het avontuurlijke zelfbedrog verder:
- zo werd gedacht dat de meest brute sancties Poetin snel op de knieën zouden brengen: bij niemand speelde het idee dat de vraag naar energie en grondstoffen wereldwijd nog steeds voldoende is voor Rusland om andere distributiekanalen te openen. Ook ging er bij geen enkele politicus (de uitzonder daargelaten) een lampje branden dat de EU net zo afhankelijk is van Rusland als vice versa.
- politici gingen er waarschijnlijk van uit dat als de consumentenprijzen in de EU sterk zouden stijgen, de burgers inzien dat hun levensstandaard daalde voor een goed doel. En anders kon natuurlijk teruggevallen worden op het oude beproefde middel: gewoon weer méér geld bijdrukken om onrust te voorkomen.
- het Westen is nog zó vastgeroest in hun denkpatroon dat men ervan uitgaat dat als zij Oekraïne maar genoeg wapens leveren, Oekraïne Rusland kan verslaan: ze hebben werkelijk geen idee wat overwinning eigenlijk betekent. Of hoeveel een oorlog op het grondgebied van Oekraïne, die jaren kan duren, het land van zijn levensonderhoud berooft. Gedacht wordt dat de uiteindelijke overwinning een vaststaand feit is.




[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[5 juli 2022]

 

Afdrukken Doorsturen