De officiële Russische reactie op de Nord Stream-aanval is om deze te identificeren als een Amerikaanse militaire operatie en te wachten op een onderzoek om het bewijs daarvoor te leveren. Dat betekent wachten, uitstellen. Geen vergelding.
De operatie die nu op de Nord Straam pijpleidingen is uitgevoerd, is
een herhaling van de Bornholm Bash-operatie van april 2021, die
probeerde Russische schepen te saboteren die de gasleidingen aan het
leggen waren, maar eindigde in een schandelijke terugtocht door de
Poolse troepen. Dat was een directe aanval op Rusland. Dit keer is de
aanval rechtstreeks gericht op de Duitsers, vooral de bedrijfs- en
vakbondslobby en de Oost-Duitse kiezers, en indirect op de hele
bevolking van Europa met een plan om Moskou de schuld te geven van de
problemen die ze al hebben - en hun problemen die met de winter komen.
Maar de politieke waarde voor Morawiecki, die over elf maanden al
kandidaat is voor de Poolse verkiezingen, is de bewering van zijn
regering dat ze de hele winter in alle behoeften van Polen aan gas en
elektriciteit heeft voorzien – terwijl hij weet dat hij die belofte
niet zal kunnen waarmaken.
Bij de inhuldiging van het 21 jaar oude Baltic Pipe-project van de
Noorse en Deense gasnetwerken, kondigde Morawiecki aan: “Deze
gaspijpleiding is het einde van het tijdperk van afhankelijkheid van
Russisch gas. Het is ook een gaspijpleiding van veiligheid,
soevereiniteit en vrijheid, niet alleen voor Polen, maar in de
toekomst, ook voor anderen... [Oppositieleider van het Burgerplatform
Donald] Tusk's regering gaf de voorkeur aan Russisch gas. Ze wilden
zelfs tegen 2045 een deal met de Russen sluiten... dankzij de Baltic
Pipe en LNG-levering uit de VS en Qatar, evenals interconnectie met
zijn buurlanden, is Polen nu verzekerd van gasleveringen."
De voormalige minister van Defensie en Buitenlandse Zaken van het
Civic Platform, Radek Sikorski, vierde ook de Bornholm Blow-up. “Zoals
we in het Pools zeggen, een kleinigheid, maar zo veel vreugde”. "Dank
u, VS", voegde Sikorski eraan toe, waarmee hij de eer voor de operatie
wegleidde van de binnenlandse rivaal Morawiecki naar president Joseph
Biden - deze had in februari publiekelijk gedreigd de lijn te
saboteren. De ambassadeur van Biden in Warschau steunt ook Sikorski's
Civic Platform-partij om volgend jaar Morawiecki te vervangen.
De sabotage-aanval escaleert niet alleen de Poolse verkiezingscampagne.
Het zet ook het plan van de Morawiecki-regering voort om Duitsland aan
te vallen, eerst door de herstelbetalingen (1300
miljard) voor de invasie en bezetting van 1939-45 nieuw
leven in te blazen; en ten tweede door zich te richten op vermeende
Duitse medeplichtigheid, corruptie en appeasement in het Russische
plan om Europa te regeren op kosten van Polen.
"Het appeasement-beleid jegens Poetin", kondigde PISM, de officiële
denktank van de regering in Warschau in juni, aan, "maakt deel uit van
een Amerikaanse poging om zich te bevrijden van zijn verplichtingen om
de vrede in Europa te handhaven. De afspraak is dat Amerikanen Poetin
toestaan de bouw van de Nord Stream 2-pijpleiding af te ronden in ruil
voor de toezegging van Poetin om deze niet te gebruiken om Oost-Europa
te chanteren. Klinkt overtuigend? Klinkt als iets dat je eerder hebt
gehoord? Niet voor niets zei Winston Churchill over het Amerikaanse
besluitvormingsproces: ‘Amerikanen kunnen altijd worden vertrouwd om
het juiste te doen, als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput.’ Maar
door nu een dergelijk beleid te voeren, neemt de regering-Biden nog
meer verantwoordelijkheid voor de veiligheid van Europa, inclusief
Oekraïne, wat de inzet is voor latere Amerikaanse fouten.”
“Waar plaatst dit Polen? Bijna 18 jaar geleden besloot de
Bondsrepubliek Duitsland, onze Europese bondgenoot, haar eigen
zakelijke belangen met Poetins Rusland voorrang te geven boven
solidariteit en samenwerking met bondgenoten in Centraal-Europa. Het
was een verkeerde beslissing en alle Poolse regeringen hebben –
ongeacht politieke verschillen – dit duidelijk en krachtig aan Berlijn
gecommuniceerd. Maar aangezien Poetin erin slaagde de Duitse elite te
corrumperen en al besloot de prijs van schande te betalen, was het
negéren van de Poolse bezwaren de enige strategie die Duitsland
overhield.”
De explosies op Bornholm kunnen ook gezien worden als de nieuwe poging
van oorlog voeren tegen Rusland, en in Europa tegen de Duitse
bondskanselier Olaf Scholz. Tot dusver hult de kanselarij in Berlijn
zich veelzeggend in stilzwijgen.
Wie zich niet in stilzwijgen hult is het Kremlin. Regelmatig nemen we
kennis van de inhoud van briefings van de woordvoerder van het
ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova. Daar valt vaak
verrassende informatie uit te destilleren.
Zo ook haar briefing van afgelopen
donderdag, in de meest
gedetailleerde briefing tot nu
toe vanuit Moskou, waarover we het een en ander vertellen. “We zullen reageren met een onderzoek. Dit is een
must, en onze wetshandhavingsinstanties zijn er al mee begonnen. Deze
gaspijpleidingen zijn ons eigendom, onze middelen en onze
infrastructuur.”
“Ik zou graag willen geloven dat het internationale onderzoek naar wat
er is gebeurd op de gaspijpleidingen in de Oostzee objectief zal zijn...
We zullen proberen een eerlijk en objectief onderzoek uit te voeren...
Ik hoop dat iemand in de Verenigde Staten, of misschien iemand in
Europa — hoewel er op Europa in dit geval helaas niet langer kan
worden gerekend — iemand van de onafhankelijke onderzoekers de
wens zal hebben om de betrokkenheid van de Verenigde Staten, de
speciale (inlichtingen)diensten en alle andere instanties bij wat er
op 25-27 september van dit jaar in de Oostzee gebeurd is, op te
helderen.”
Dit betekent dat de Russische regering wacht, en een reactie uitstelt.
Van represailles zal voorlopig geen sprake zijn.
De reden is dat Russische functionarissen de regering-Biden verdenken
van het voorbereiden van een Oktoberverrassing vlak voor de
verkiezingsdag, 8 november: een aanval op de binnenlandse Amerikaanse
infrastructuur – bijvoorbeeld de elektriciteitsnetwerken – die zal
worden gebracht als de Russische vergelding die er niet zal zijn.
Inderdaad, een false flag operatie.
De Nord Stream-aanvallen waren - volgens Russische bronnen - een
militaire operatie van de VS, met mogelijk medewerking maar zeer
waarschijnljk medeweten van Polen, Denemarken en Zweden, met
aanvullende luchttoezichtsteun van de NAVO vanuit bases in Italië.
Politiek gezien was het een aanval op Duitsland, maar de Duitse
bondskanselier Olaf Scholz heeft nog niet publiekelijk gezegd wat hij
al van tevoren wist, en wat hij nu weet.
Wie weet wat er daarna komt, behalve dat er nu oorlog is in (tegen)
Europa, buiten wat zich in Oekraïne afspeelt. Zal de Oktober Surprise
een oorlog ontketenen in de Verenigde Staten?
De President Vladimir Poetin wordt ervan beschuldigd te dreigen met
escalatie richting kernwapens. Zakharova behandelde dit onderwerp met
te zeggen wie als eerste dreigde met een nucleaire oorlog. “Zij zijn
degenen die de kwestie van kernwapens aan de orde hebben gesteld. Neem
de verklaring van [president Vladimir] Zelensky in februari 2022, die
werd gepromoot door Washington; de verklaringen van toenmalig minister
van Buitenlandse Zaken Liz Truss en andere verklaringen van Zelensky
en [voormalige Oekraïense premier Joelia] Timosjenko, die zeiden dat
kernwapens tegen Rusland moeten worden gebruikt. Veel Oekraïense
functionarissen en westerse politici hebben dergelijke verklaringen
afgelegd. Ze blijven erover praten, en ze doen dit openlijk. Ik vraag
me af of ze begrijpen waar ze het over hebben. Ik denk niet dat ze dat
allemaal doen. Washington heeft ze nooit tegengehouden; integendeel,
het moedigde hen aan.”
Lees
hier Truss' nucleaire oorlogsdreiging
op de Conservatieve Partijconventie in augustus. De Franse minister
van Buitenlandse Zaken Jean-Yves Le Drian uitte de
dreiging op 24 februari. In
maart keurde de toenmalige Britse minister van Defensie Ben Wallace de
Britse steun voor kernwapens ter verdediging van Oekraïne goed in een
gesprek dat hij
meende te hebben (zie video
hierna, en later goedgepraat in de
Britse Telegraph) met de
Oekraïense premier.
Een maand later voegde Wallace
zijn nucleaire wapendreiging toe om beter bewapend te zijn dan Rusland.
"Er zijn meer vreselijke dingen", vervolgde Zakharova. “Gewone mensen
denken dat kernwapens bommen of raketten zijn. Wat zien we nu? We zien
dat de kerncentrale van Zaporozhye al enkele maanden elke dag wordt
beschoten, hoewel ze weten dat dit onomkeerbare gevolgen kan hebben
die vergelijkbaar zijn met het gebruik van kernwapens. Wie beschiet de
kerncentrale? We zeiden wie, het is het regime van Kiev. Maar de pro-westerse
internationale functionarissen zwijgen of zeggen dat het onduidelijk
is wie de kerncentrale beschiet. Iemand heeft zelfs gezegd dat het
Rusland is dat zichzelf beschiet. Dat zeggen ze niet meer. Is dit [de
beschieting van een kerncentrale] beter dan het gebruik van kernwapens?
Voor straling maakt het niet uit hoe het is ontketend, door het
gebruik van 'officiële' of 'vuile' kernwapens, of als gevolg van een
ramp in een nucleaire faciliteit. De gevolgen voor mensen en de
mensheid als geheel zullen hetzelfde zijn. Waarom heeft niemand in
Washington Zelensky of zijn begeleiders opgeroepen om te stoppen met
het beschieten van de kerncentrale? Hier zijn geen uitspraken over
gedaan. Dit betekent dat zij profiteren van deze situatie. Dit is het
antwoord op de vraag wie wat gebruikt om anderen te bedreigen en wie
wat zegt.”
De interventie van het Internationaal Atoomagentschap (IAEA) aan de
kant van Kiev in de Zaporozhye-aanvallen
is hier te volgen. Het laatste
Russische gesprek met de secretaris-generaal van de Verenigde Naties,
Antonio Guterres, over deze kwestie, en verschillende andere, vond
afgelopen vrijdag plaats, toen het Russische ministerie van
Buitenlandse Zaken in Moskou hem verklaarde "een instrument van
propaganda" te zijn en "druk uit te oefenen op de lidstaten".
Voorbereiding voor een Oktober Surprise in de VS wordt gemarkeerd door
Amerikaanse functionarissen en gedreven door officiële denktanks in
Washington. "Iedereen zou alert moeten zijn",
zei de Amerikaanse minister van Energie
Jennifer Granholm woensdag op een IAEA-bijeenkomst in Wenen. "Op de
vraag of Amerikaanse LNG-zendingen naar Europa ook meer
voorzorgsmaatregelen moeten nemen, zei Granholm: 'Natuurlijk. We
moeten extra alert zijn.'”
Wat betreft de aanvallen op de Nord Stream-pijpleiding "wachten we om
de feiten te krijgen", verklaarde John Kerry voor de regering-Biden,
erop wijzend dat Europese en Amerikaanse beschuldigingen van sabotage
voorbarig zijn. “Onze Europese vrienden leunen meer op het labelen
ervan als sabotage.” Kerry stelde ook voor "het zo snel mogelijk te
repareren, wat een operatie onder water is, maar dat zal moeten
gebeuren." Kerry is momenteel de speciale gezant van de Biden-regering
voor klimaatbeleid. Kerry, voorheen de minister van Buitenlandse Zaken
in de regering-Obama, manipuleerde Amerikaans satellietbewijs ter
ondersteuning van de bewering van de Russische rol bij het
neerschieten van vlucht MH17 van Malaysia Airlines op 17 juli 2014;
Kerry weigerde vervolgens zijn bewering te staven tijdens het
jarenlange onderzoek en de Nederlandse rechtbank die met de zaak (waarover
wij voorheen uitvoerig schreven) bezig is. Acht jaar ouder neigt Kerry
dit keer naar enige objectiviteit; en gaat hij niet zo ver in de anti-oorlogsrichting
die Kerry insloeg toen hij zijn politieke carrière begon aan het hoofd
van Vietnam Veterans against the War (VVAW).
"Iedereen beoordeelt de situatie en neemt het vanuit de invalshoek
van: 'Als Rusland hier achter zat, waarom?'", zei Olga Khakova,
adjunct-directeur voor Europese energiezekerheid bij de Atlantic
Council in Washington, in een interview met het
Duitse Politico. Ze voegde
eraan toe: "Is dit een bedreiging voor andere infrastructuur in Europa?
En dan, wat komt erna?" De VS en Europa moeten doorgaan met de
coördinatie en klaar staan met sancties tegen Rusland voor het geval
het verantwoordelijk wordt gehouden, zei ze. De dreiging van een
cyberaanval op de Amerikaanse en Europese infrastructuur die de
waterstromen en -behandeling, gaslevering en elektriciteit zou kunnen
verstoren, blijft hoog, voegde zij er aan toe.
Khakova is een Oekraïenes met een universitaire opleiding in Kansas.
Voordat Khakova voor de Atlantic Council in Washington ging werken als
adjunct-directeur voor "Europese energiezekerheid", was
Khakova een lobbyist voor de
Amerikaanse elektriciteitsbedrijven en energiebedrijven die als eerste
in de rij stonden om te profiteren van de uitsluiting van Rusland op
de Europese energievoorzieningsmarkt. Ze betalen ook voor het
personeel van de Atlantic Council, zoals blijkt uit
deze lijst van donoren. Geld
uit Europa, niet oorlog in Europa, is het voordeel dat ze willen halen
uit de Nord Stream-aanval.
Lobbyen in Berlijn en Washington door bombardementen in de Oostzee -
Zakharova noeme dit punt expliciet.
“Het is interessant dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken
Antony Blinken zei dat de sabotage van de Nord Stream-pijpleidingen
‘in niemands belang’ zou zijn. Echt waar? Het zou niet in het belang
zijn van West- en Centraal-Europa, de Europese regio's die deel
uitmaken van de Euraziatische verbinding tussen Europa en Azië. Nee,
dat zou niet in het belang zijn van die groep landen. Het zou ook niet
in het belang van de wereld als geheel zijn, omdat het in veel
westerse landen een totale minachting voor moraliteit en de wet laat
zien. Washington is de duidelijke begunstigde van deze situatie. Ik
stel voor dat de heer Blinken zijn eigen woorden herleest en wat
Amerikaanse presidenten over deze kwestie hebben gezegd. Hij ziet
Donald Trump misschien niet als zijn president, maar hoe zit het met
de voorgangers van Joe Biden en de heer Blinken? Ze zeiden veel over
het vernietigen, afsluiten en verwijderen van Nord Stream van de
agenda en waarom dit in het belang van de VS zou zijn... Lees die
verklaringen nog eens en u zult zien wie er baat heeft bij de
explosies op de Nord Stream en Nord Stream 2 pijpleidingen.”
“Om samen te vatten wat Amerikaanse functionarissen de afgelopen jaren
hebben gezegd, zou het uitschakelen van de pijpleidingen de Verenigde
Staten in staat stellen de LNG-leveringen aan de EU te vergroten. Dit
is niet mijn beoordeling. Het is de essentie van de slogans, oproepen
en stellingen van Amerikaanse functionarissen, zowel Republikeinen als
Democraten, waaraan ze de afgelopen jaren hebben gewerkt om ze te
implementeren. De Verenigde Staten hebben er nooit een geheim van
gemaakt dat hun belangrijkste doel was om Europa af te sluiten van
Russische energiebronnen... Tot 25, 26 en 27 september 2022 lukte het
Washington niet. Haar dreigementen, chantage en beloften hebben
allemaal gefaald, mogelijk omdat de EU heeft geleerd leugens van de
waarheid te scheiden. Ze geloofden Washington niet. Ze besloten het
project uit te voeren ondanks de provocaties en het bloedbad dat
Washington in de regio was begonnen. Ze repareerden de turbines en
deden al het andere dat nodig was om de gastoevoer naar Europa te
verzekeren. De pogingen om het project op te schorten om het
economisch en politiek te vernietigen, zijn mislukt. En toen vond op
25, 26 en 27 september 2022 een reeks explosies plaats op de
pijpleidingen.”
Het beginnen van de oorlog in Europa, buiten Oekraïne, is een
kosten-batenrisico dat de Amerikaanse energielobby's al hebben
berekend en sommige functionarissen van de Biden-regering hebben
overgehaald om te gaan doen, zolang ze er zeker van zijn dat de Duitse
leiders "het is de schuld van Rusland"-verhaal zullen slikken. Angela
Merkel, de voorganger van de Duitse bondskanselier Scholz, weigerde
het te accepteren na de aanval op MH17; Duitsland sprak vervolgens
zijn veto uit over het plan van de VS en de NAVO om een Nederlandse en
Australische troepenmacht naar Oost-Oekraïne te sturen.
Het is onduidelijk of de Oekraïens-Joodse factie in Washington –
Blinken, Victoria Nuland – en de Ierse katholieke factie – Biden,
Kerry, William Burns van de CIA, generaal Mark Milley van de Joint
Chiefs of Staff – op dezelfde manier denken. Maar wat is hun
kosten-batenberekening in de laatste dagen voor de verkiezingsdag,
wanneer het gebruikelijk is dat functionarissen van het Witte Huis die
hun greep op de macht dreigen te verliezen, wanhopige maatregelen
overwegen?
De approval rating van Biden verbetert bescheiden, maar niet zo
duidelijk in het hele land dat de uitkomst van de verkiezingen voor de
Senaat en het Huis
van 8 november verandert.
Meer onheilspellend voor het campagnepersoneel van Biden is het
antwoord van de kiezers op de vraag: gaat het land de goede of de
verkeerde kant op? Half juli waren er 57 punten meer dan degenen die
goed zeiden. Dit verschil, gemeten op 30 september, is nu geslonken
tot 37 punten.
Dat is nog steeds een zeer grote afkeuringsmarge, hoewel de positieve
winst, in de berekening van het Witte Huis en het Democratisch
Nationaal Comité, in twee maanden tijd 20 punten is geweest. Dat is de
feel-better-factor - het zou verdwijnen als de oorlog in Europa de
komende vier weken thuiskomt in de VS.
De peilingen die de regering-Biden volgen, suggereren dat de kiezers
op 8 november gerustgesteld willen zijn dat Biden en de Democraten de
VS buiten de oorlog in Oekraïne zullen blijven houden. De negatieve
marge voor Biden - dat wil zeggen de kloof tussen degenen die zijn
prestaties goedkeuren en degenen die het afkeuren - is aanzienlijk
kleiner voor zijn gedrag in de oorlog in Oekraïne dan in de
beoordelingen door kiezers van zijn prestaties op het gebied van
inflatie, de economie in het algemeen, immigratie en misdaad .
In Washington, zo niet in Kiev, tellen Oekraïense joden en Ierse
katholieken stemmen op dezelfde manier. Uit de telling blijkt dat
Amerikaanse kiezers de richting van hun land niet op het spel willen
zetten als de regering-Biden en het Kremlin een oorlog beginnen op
Amerikaans grondgebied. Een false-flag-operatie, die in het geheim
moet worden goedgekeurd door de Nationale Veiligheidsraad, voor
sabotage van Amerikaanse gaspijpleidingen, elektriciteitsnetten of
kernreactoren, door de kiezers afgeschilderd als een Russische
vergeldingsaanval, zou een groter risico inhouden dan welke Oktober
Surprise dan ook in Amerikaanse verkiezingsgeschiedenis.
Het zou het grootste risico zijn sinds president Franklin Roosevelt de
inlichtingen over Japanse bedoelingen aan het herzien was, tussen 1
augustus 1941, toen de VS hun olie-exportembargo oplegden, en 7
december 1941, toen Japan Pearl Harbor aanviel; en sinds president
John Kennedy in
oktober 1962 de inlichtingen
over de bedoelingen van de Sovjet-Unie in Cuba interpreteerde.
"Laat me u eraan herinneren," besloot Zakharova vorige week haar
briefing, "dat dit niet slechts één land betreft, maar de hele planeet."
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[4 oktober 2022]
Afdrukken
Doorsturen
