De vèrreikende Amerikaanse hand van wereldwijde controle wordt nu uitgebreid naar OPEC+. Er is een wetsvoorstel opgesteld en de eerste versie daarvan is door de Amerikaanse Senaat is aangenomen. Het heet NOPEC. Het doel van het wetsvoorstel is om de VS controle te geven over de OPEC, omdat ze buiten de invloedssfeer van het tirannieke land opereren. OPEC heeft de olieproductie met 2% verlaagd en de Biden-regering heeft de wapens opgenomen!
NEW - Ukraine's Zelensky calls on NATO to launch "preemptive strikes" against Russia to "eliminate the possibility" of a Russian nuclear strike.pic.twitter.com/gj6mSRZfFF
What’s going on with #Zelensky here?
Naast de OPEC (de organisatie van olie-exporterende landen) bestaat er
ook nog een OPEC+. Dit is een groep van olieproducerende landen, waar
naast alle OPEC-leden ook een tiental niet-OPEC-leden zijn opgenomen.
Rusland behoort tot deze groep en produceert ongeveer net zoveel olie
als Saoedi-Arabië. De Verenigde Staten en Canada horen niet bij deze
selecte groep. Sinds 2017 betrekt de OPEC deze landen bij de discussie
over de productie en probeert men samen tot overeenstemming te komen.
Die OPEC+ olieproducenten kwamen overeen om de productie met maximaal
twee miljoen vaten per dag te verminderen, meldde Reuters, daarbij
verwijzend naar bronnen in de organisatie. De potentiële reductie zal
naar verwachting het aanbod in een toch al krappe markt aanzienlijk
beperken. De beslissing zal leiden tot een opleving van de wereldwijde
prijs van ruwe olie, die drie maanden geleden daalde van $ 120 naar $
90.
Eerder deze week meldden verschillende media dat het kartel een
verlaging van twee miljoen vaten per dag zal doorvoeren, wat de
grootste productieverlaging tot nu toe betekent. Dit komt overeen met
ongeveer 2% van de wereldwijde vraag naar olie. Ondertussen probeerde
Washington een productieverlaging van de OPEC+ in de aanloop naar de
tussentijdse verkiezingen in de VS te voorkóomen.
Het Witte Huis mobiliseert alle beschikbare middelen, vertelde een
niet nader genoemde hoge functionaris aan CNN en beschreef deze
laatste inspanningen als "de handschoenen uittrekken". De Amerikaanse
regering beschouwt de verlaging als een "vijandige daad" en een "totale
ramp".
Tijdens de bijeenkomst zei de minister van Energie van de Verenigde
Arabische Emiraten (VAE), Suhail Al Mazruei, dat OPEC+ een "technische
organisatie" was toen hem werd gevraagd of de betrekkingen tussen de
VS en de VAE door het voorstel zouden verslechteren. De meeste OPEC+-functionarissen
zeiden dat elke productievermindering een "technische beslissing zou
zijn, geen politieke beslissing" en noemden een "recessierisico" voor
de bezuinigingen toen ze het OPEC-hoofdkwartier in Wenen binnenliepen.
Ondertussen gaat de hysterie in het Witte Huis door na het besluit van
OPEC+ om de productie te verlagen. De Amerikaanse minister van
Financiën, Janet Yellen, zei dat de stap van OPEC+ om de olieproductie
te verminderen "niet nuttig en onverstandig" was voor de
wereldeconomie. Gevolg is eigenlijk dat de VS de strategische
oliereserves moet blijven leegzuigen...
Hoewel het ‘verklaarde doel’ van het Amerikaanse wetsvoorstel is om te
voorkómen dat de OPEC de olieprijs manipuleert, is de realiteit heel
anders. Persbureau Reuters is van mening dat de oliemarkt 'krap' is.
Het zou natuurlijk niet krap zijn als de VS de boorverboden zouden
opheffen en de VS zouden toestaan weer olie-onafhankelijk te worden.
Maar die redenering lijkt aan dovemansoren gericht, omdat het NOPEC
niet rechtvaardigt (dat is ontworpen als een uitbreiding van de Great
Reset van het World Economic Forum).
NOPEC is zó gestructureerd dat de VS de soevereiniteit van een land
kan omzeilen en het Amerikaanse rechtssysteem andere landen en hun
relatieve bedrijven kan aanklagen op basis van de Amerikaanse
wetgeving. Als de Amerikaanse regering bijvoorbeeld van mening is dat
de OPEC prijsafspraken maakt, kunnen de VS de OPEC aanklagen en
restitutie eisen. Het is een belachelijk concept geboren uit
‘globalisering’ en een door de VN geïnstalleerde wereldregering.
Het feit dat de VS hun eigen olievoorziening hebben stopgezet, Rusland
heeft gesanctioneerd om de voormalige olie-invoer van hen te schrappen,
Venezuela heeft gesanctioneerd zodat Amerikaanse bedrijven niet van
hen kunnen importeren, is het controleren van het Midden-Oosten het
volgende op de agenda. Het is in wezen in lijn met het Europese
concept van een 'prijsplafond' voor olie.
Het olieprijsplafond wordt beschouwd als een sanctie tegen Rusland en
als middel waarmee de EU zal controleren wat zij als een eerlijke
prijs voor Russisch gas beschouwt. Als Rusland zich aan de
overeenkomst zou houden, zou dit de OPEC kunnen ondermijnen. Zo'n
sanctie betekent waarschijnlijk dat Rusland alle export naar de EU
stopzet. Terwijl hij probeerde het hele verhaal over een niet-EU land,
Oekraïne, te vertellen, werd het ware punt gisteren benadrukt door
Bolton toen hij een verandering van het regime in Rusland eiste.
NOPEC kan leiden tot meerdere precedenten. Mocht de VS proberen de
OPEC te controleren, dan zouden andere landen soortgelijke limieten en
juridische stappen kunnen nemen tegen Amerikaanse industrieën zoals
landbouw, staal, machines en uitrusting, enz. Advocaten zouden de
grootste begunstigde zijn en burgers zouden opdraaien voor de grootste
chaos. Voedsel zou als wapen kunnen worden gebruikt.
Het is waarschijnlijker dat OPEC-landen de EU en de VS gewoon in alles
van hun lijst van handelspartners schrappen! Gevolg daarvan zou zijn
dat onze economieën al snel ineen zouden schrompelen.
We lezen op de
site van Politico: "Voor de
Europese leiders was het de taak om nieuwe manieren te vinden om de
energie-inkomsten van Moskou aan te pakken en tegelijkertijd het
risico van tekorten, stijgende prijzen en mogelijke stroomuitval thuis
deze winter te vermijden."
Men vergeet de zin af te maken met "... en de volgende winter, en die
daarna, etc."
Hoewel het huidige Price Cap-plan een vrijstelling biedt voor
Hongarije, zijn Malta, Griekenland en Cyprus bezorgd dat hun ladingen
Russische kolen en olie negatief zou kunnen worden beïnvloed. Wat
betekent dat Rusland gewoon EU-landen zou annuleren. Daarnaast omvat
het EU-voorstel het beperken van de levering van staal, wapens,
wapenonderdelen, personeel en reizen.
Rusland is met 15% de grootste leverancier van ijzer en staal aan de
EU, terwijl de invoer van onafgewerkt staal uit Rusland 42% bedroeg.
China is 's werelds grootste importeur van staal, en net als Russisch
gas zal China waarschijnlijk meer dan blij zijn om zijn staal- en
ijzerimport uit Rusland te vergroten. De EU graaft voor zichzelf een
groter en groter gat waarin de burgers hun geld mogen gooien,
aangezien tekorten leiden tot hogere inflatie.
De handelsbalans van de EU met China is vergelijkbaar met de VS met
een aanzienlijk negatief saldo. Vóór de oorlog tussen Rusland en
Oekraïne stond de economie van Oekraïne op de laatste plaats op de
ranglijst van heel Europa en op de 112e plaats wereldwijd. Het
gemiddelde nettosalaris was $ 426 per maand, de werkloosheid was 43%
en Rusland was de belangrijkste import- en exportpartner! De
belangrijkste exportproducten van Oekraïne waren olie - wat ernstig is
belemmerd, en graan - dat in silo's zit te verouderen. Alleen al dit
jaar zal de economie van dit land naar verwachting met 45% tot 50%
krimpen.
Als de EU denkt dat Oekraïne alles zal leveren wat Rusland deed,
zullen ze de komende decennia miljarden nodig hebben voor reparaties
en het bouwen van de nodige faciliteiten. Maar net als de bijna $ 100
miljard die Amerikaanse belastingbetalers via hun portemonnee aan
Biden's regering hebben geschonken en die in wezen volledig zijn
verdwenen, zo zal dat met die van de EU – omdat de corruptie bij de
overheden groter is dan we ooit hebben gezien – ook gebeuren.
In overeenstemming met de eisen van Polen om de VS kernwapens te laten
leveren, heeft Zelensky geëist Rusland volledig te vernietigen door
middel van een ‘preventieve’ aanval. Dit gaat over controle. Dit gaat
over de dood. Met de installatie van Zelensky als hoofd van Oekraïne
blijken de VS - naarmate de tijd verder schrijdt - opnieuw een monster
van Frankenstein te hebben gecreëerd.
Toen op 30 september Poetin officieel de decreten van het toevoegen van
vier regio's van Oekraïne aan Rusland ondertekende, hield hij een
behoorlijke kritische toespraak over en tegen het Westen. Van zijn
kant waarschuwt Zelensky, op basis van recente vorderingen van het
Oekraïense leger en de steun van de NAVO, van wie hij heeft gevraagd
om een snelle opname van Oekraïne, de Russen: "Jullie zullen één
voor één als zondebokken worden gedood zolang Poetin aan de macht is".
Bij het Westen bestaan totaal geen sympathie voor: het Russische
autocratische regime, dat de agressie van Oekraïne veroordeelt; de Russische kritiek op de Amerikaanse manoeuvres in Oekraïne sinds
Maidan; op de niet-naleving van de akkoorden van Minsk. Maar wat doet
het Westen met de veroordeling van deze megalomane hardliner, deze
Zelensky, die de onvoorwaardelijke steun heeft van de einzelgänger
Ursula von der Leyen?
Oorlog voeren tegen een indringer, een agressor, een nationalistische
autocraat, ja, maar in het openbaar zeggen dat "Russische elites van
alle niveaus één voor één als zondebok zullen worden gedood" en dat de
betrokkenheid van de hele wereld bij deze broederoorlog wordt geëist,
getuigt van een bijzondere morbiditeit en een narcistische
grootheidswaanzin, van iemand die als acteur de rol van zijn leven
heeft gekregen, aangemoedigd door een geopolitieke marionettenspeler
van internationale rivaliteit en een tijdgeest die bevorderlijk is
voor collectieve waanzin. Waarom kunnen we niet praten over de mentale
toestand van een man met de macht om de wereld in een nucleaire oorlog
te slepen? Iedereen in zijn situatie, met een land dat wordt verwoest
door oorlog, zou onder ongelooflijke druk komen te staan, reden te
meer om te beoordelen of hij nog in staat is om logische en
verantwoorde beslissingen te nemen.
Zelensky plaatste in april zelf een vreemde video die 's ochtends snel
werd verwijderd. Nogmaals, de stress van oorlog is begrijpelijk en
werd gebruikt om deze video te bagatelliseren, maar niemand wil dat de
stress van oorlog leidt tot verkeerde, onomkeerbare, catastrofale
beslissingen.
Is he high on drugs? Is that a couple of lines of charlie racked up on the desk?
This video was later deleted, but the internet remembers EVERYTHING.#Ukraine #RussiaUkraineWar #Russia pic.twitter.com/K9DJs9TpIY
De wereld heeft (nu nog) meer te vrezen van Zelensky dan van Poetin en
alle 'extreemrechtse' mensen bij elkaar, zonder deze twee karakters
natuurlijk op alle niveaus te willen vergelijken. Met onder andere
Poetin en Orban weten we met wie we te maken hebben en kan iedereen
volgens zijn eigen visie op de wereld beslissen wat hij van zijn daden
en bedoelingen vindt, maar hoe kan het bestaan dat "normaal denkende"
mensen niet zien wie een persoon als Zelensky in werkelijkheid is?
Ondanks de kwaliteiten die hen in staat stellen om toegang te krijgen
tot de macht en deze te behouden, worden politici niet altijd gespaard
van een of andere vorm van neurose of zelfs geestesziekte. Het is dan
zaak als "vrije" wereld tijdig in te grijpen voor zaken uit de hand
gaan lopen.
Is het mogelijk om terechte twijfels te hebben over deze hele affaire,
terwijl er zoveel doden en gewonden te betreuren zijn bij een conflict
dat ze niet wilden? Is het mogelijk om een verschil te zien tussen
oorlogen die, in een of andere vorm, alle grote mogendheden voeren, in
overeenstemming met hun belangen (of liever: die van hun heersende
elites) en de hardnekkige weigering om onderhandelingen te bereiken,
compromissen te sluiten om een eervolle vrede, ten koste van een
mogelijke wereldwijde catastrofe, te bewerkstelligen?
Over bijna alle belangrijke onderwerpen (gezondheidsbeleid, oorlog in
Oekraïne, enz.) is debat onmogelijk geworden: stigmatisering,
essentialisering, demonisering. Je moet je kant kiezen en het risico
lopen je vrienden, je persoonlijke en professionele relaties, leden
van je eigen familie te verliezen... Twijfel moet worden afgewezen,
gelijkgesteld met samenzwering of vervangen door een andere
samenzwering. Niet alleen is een beschaafde discussie onmogelijk, maar
de normale agressiviteit in een echt debat wordt vervangen door haat.
Wij denken met weemoed terug aan de tijd van de verschillen, een bron
van rijkdom en toegevoegde waarde, waarbij het verschil van mening
werd gerespecteerd. We horen te discussiëren en debatteren, maar geen
ruzie te maken. Maar nu is het alsof iedereen de waarheid zou moeten
bezitten. De feiten zelf worden bekeken door de vaak troebele bril van
concurrerende ideologieën.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[9 oktober 2022]
Afdrukken
Doorsturen