Pas op voor het Frankenstein-voedsel kartel

Terwijl de regering doet vóórkomen dat het "ruimen" van 3.000 "meest vervuilende" agrarische bedrijven het klimaat moet verbeteren en de goedkoop verkregen landbouwgrond (tegen dure vekoopprijzen) bestemd is voor woningbouw, spelen er feitelijk heel andere zaken waar bijna niemand het over heeft. Henry Kissinger wist al snel dat wie de voedselvoorziening controleert, de mensen controleert. Heeft deze transformatie, weg van particuliere landbouw en - daar komt de aap uit de mouw - naar gecentraliseerde industriële voeding, een heel andere, veel minder voor de hand liggende reden? Een netwerk van financiële oligarchen en grote bedrijven wil de controle over de voedselsystemen (wereldwijd) overnemen om voor de bedrijven vooral grotere winsten te genereren - en voor politici de burgers onder controle te krijgen, zoals de Club van Rome al decennialang bepleit.




Er woedt een oorlog, een oorlog die op andere fronten woedt dan u denkt.

Onze voedselzekerheid wordt bedreigd door de krachten van de Grote Reset onder leiding van het World Economic Forum in Davos en onder het mom van de Agenda 2030 voor "duurzame ontwikkeling" van de Verenigde Naties.

Een voedselcrisis is slechts het ticket voor nog meer chaos die het WEF kan uitbuiten voor hun Reset-agenda. Volgens een rapport van Politico uit 2021 heeft China "het afgelopen decennium" landbouwgrond veroverd en grote agribusinesses opgekocht. "Tegen het begin van 2020 hadden Chinese eigenaren volgens het ministerie van Landbouw ongeveer 192.000 hectare landbouwgrond in handen in de VS, ter waarde van $ 1,9 miljard, inclusief land dat wordt gebruikt voor landbouw, veeteelt en bosbouw."

Maar China heeft ondermeer concurrentie voor het opslokken van Amerikaanse landbouwgrond. De zoektocht naar een Chinees landmonopolie wordt uitgedaagd door het World Economic Forum en Bill Gates! De nepvleesagenda van Gates zou de Amerikaanse landbouw kunnen transformeren. "Alle rijke landen zouden moeten overstappen op 100% synthetisch rundvlees", dringt Gates aan.

"Boeren in de VS worden omgevormd tot pachters", aangezien Gates de "grootste eigenaar van landbouwgrond" van het land wordt door gebruik te maken van "een web van ten minste 22 lege vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid", meldde NBC News in 2021. "Jonge boeren" gaan "het afleggen tegen deze miljardair-investeerders…. "Steeds vaker zien we dat boeren pachters worden", legt technisch verslaggever April Glaser uit, erop wijzend dat er meer landbouwgrond zou kunnen worden 'opgegeten door een investeerdersklasse'. 'Bill Gates is niet degene in overall,' merkte Glaser op. “Hij is niet degene op de tractor die het landbouwwerk doet. Hij is hier de huisbaas.”

Maar de kwade genius zit niet alleen in de VS. Het World Economic Forum wil zo graag synthetisch 'vlees' promoten dat ze talloze manieren aanprijzen om tot 6 kilo nepvlees per uur te printen. Als onderdeel van deze nieuwe afgedwongen Great Diet Reset, heeft het WEF gepleit voor het eten van insecten om de planeet te redden. De in Davos gevestigde groep heeft uitgelegd: "Waarom we binnenkort misschien insecten eten", legt Sean Fleming, senior schrijver van het World Economic Forum, uit: "De wereldmarkt voor eetbare insecten zou kunnen groeien tot 1,18 miljard dollar in 2023. Dat is bijna het drievoudige van het huidige niveau."

Maar pas op voor de mainstream media. The New York Times, bijvoorbeeld, is helemaal op de hand van een Great Food Reset. De krant prees inflatie als een manier om "welkome verandering voor de planeet te stimuleren" door "aan te passen wat we eten om zowel onze portemonnee als onze planeet te redden", schreef cultuur- en lifestylejournalist Annaliese Griffin in die krant op 2 juni 2022: "Inflatie kan een welkome verandering voor de planeet veroorzaken als Amerikanen anders denken over de manier waarop ze eten."

Klimaatactivisten, ook in de academische wereld, politici en de mainstream media lijken te denken dat hoe meer mensen lijden, hoe meer de planeet ervan zal profiteren. Economische rampen, schulden, inflatie, problemen met de toeleveringsketen en torenhoge vlees- en energiekosten zijn niet de onbedoelde gevolgen zijn van de klimaatagenda, maar de BEDOELDE gevolgen. Chaos conditioneert het publiek om meer gecentraliseerde controle over hun leven te accepteren.


The Great Reset is niets anders dan een oorlog tegen onze manier van leven en die is al begonnen bij wat we op ons bord opgediend krijgen: insecten, laboratoriumvlees, onkruid en rioolwater zijn de smakelijkste lekkernijen die ons op het punt staan te worden opgediend. Onder het voorwendsel van door de mens veroorzaakte klimaatverandering, die binnenkort alle soorten van deze planeet zal wegvagen als we politici en ngo's moeten geloven, worden aanvallen op conventionele landbouw en natuurlijk voedsel steeds heftiger. Als internationale investeerders, grote bedrijven en supranationale organisaties hun zin krijgen, is de afschaffing van voedsel zoals we dat kennen al een uitgemaakte zaak. Alternatieve eiwitten is het "toverwoord" en betekent onder andere eiwitten uit de bioreactor en de consumptie van insecten. En met de circulaire economie die voor ons aan rolt, kan het nog erger worden. Omdat sommige wetenschappers al pleiten voor een heroverweging van het taboe op kannibalisme om de CO2-uitstoot te verminderen.

Denkt u dat het afschaffen van voedsel en kannibalisme slechts grove ideeën zijn van een paar gekken? Helemaal niet, zoals een essay uit de New York Times uit 2022 getiteld "A Taste for Cannibalism?" bewijst. De auteur spreekt over kannibalisme dat "zijn tijd en plaats" heeft en dat recente boeken en media hebben gesuggereerd dat dìt het moment is.

De grond voor dit duistere en weerzinwekkende idee werd aangevoerd door de o.a. Magnus Söderlund, die, zoals Business Insider meldde, al in 2019 suggereerde dat het vlees van de onlangs overledenen ook verwerkt zou kunnen worden tot voedsel om de CO2 -uitstoot te verminderen.

Een ander die hetzelfde idee aanhangt is de evolutiebioloog Richard Dawkins. Hij eiste publiekelijk dat dit taboe werd doorbroken. In een Twitter-bericht vraagt ​​Dawkins: "Wat als we mensenvlees zouden cultiveren? Kunnen we ons taboe op kannibalisme doorbreken?” Als we de groeiende klimaathysterie, die de vernietiging van de conventionele landbouw steeds heftiger aanjaagt, combineren met de totale circulaire economie van de Great Reset, die de recycling van alles en iedereen beoogt, zou de recycling van de overledenen niet meer dan een logische vervolgstap zijn. Want vanuit het perspectief van de circulaire economie zou het begraven van de doden een verspilling van hoogwaardige eiwitten zijn en het cremeren van een lijk een gigantische verspilling van energie.


We kunnen momenteel in tal van landen de effecten bewonderen van experimenten met niet-speciaal voedsel, levend en in kleur: overgewicht, obesitas, diabetes type 2 in de kindertijd, metabool syndroom, hart- en vaatziekten en gewrichtsproblemen zijn slechts enkele van de verwoestende effecten van fastfood-experimenten, typisch kunstmatige kant-en-klare voedingsmiddelen en een stortvloed aan suiker in bijna alles wat tegenwoordig in de schappen van de supermarkten ligt.

En hoewel de fatale gevolgen van dit experiment overduidelijk zijn, staat de volgende veldproef al in de startblokken: goedkoop geproduceerde imitaties van natuurlijk voedsel, gesynthetiseerd door micro-organismen in bioreactoren, ongedierte dat ons wordt verkocht als voedzaam en klimaatvriendelijk, en groenten uit verticale landbouw, die groeit in een kunstmatige voedingsoplossing en in zijn hele leven geen enkel zonnestraaltje ziet. Met alle respect, dit is geen voedsel, dit is ondervoeding en een gevaar voor de gezondheid.

Om in detail te begrijpen wat de voedselontwerpers ons in de toekomst als voedsel willen verkopen, moeten we de fabricageprocessen van dergelijke producten nader bekijken. De technische term voor het produceren van dierlijke producten buiten de natuur om is "cellulaire landbouw". De producten van cellulaire landbouw kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: cellulaire en acellulaire producten. Terwijl cellulaire producten - zoals de naam al aangeeft - worden verkregen uit de cellen van levende wezens, ontstaan ​​acellulaire producten zoals melk, kaas of honing doordat hun belangrijkste ingrediënten worden geproduceerd in micro-organismen door middel van zogenaamde precisiefermentatie.

In het geval van vlees worden de door biopsie uit spierweefsel verkregen stamcellen in een gespecialiseerd celkweekmedium in de bioreactor gedifferentieerd tot spiercellen, vermenigvuldigd en vervolgens verwerkt tot iets vergelijkbaars met vlees, bijvoorbeeld met behulp van 3D-printers. De resulterende producten, zo beloven de reclameslogans ons, moeten identiek zijn aan het vlees van het dier.

Iedereen die dit gelooft is of onwetend of gewoon dom. Want vlees bestaat niet alleen uit spiercellen, het heeft een complexe structuur van spiervezels, bind- en vetweefsel, bevat essentiële B-vitamines (vitamine B1, B6, B12) en tal van belangrijke mineralen zoals ijzer, zink en selenium. Wie vleesvrij eet moet heel bewust zijn voeding kiezen om geen tekort te krijgen aan bijvoorbeeld (en vooral) vitamine B12.

Als gekweekt vlees de voedingswaarde van echt vlees moet bereiken, moeten alle voedingsstoffen die in vlees worden aangetroffen en die niet door spiercellen worden gesynthetiseerd, met het kweekmedium worden geleverd. Helaas geven de voedselontwerpers geen antwoord op de vraag hoe deze stoffen worden geproduceerd, hoe energie-intensief hun productie en isolatie is en in welke hoeveelheden ze daadwerkelijk in kweekvlees voorkomen.

Een typisch medium voor spiercellen bestaat uit een energiebron zoals glucose, synthetische aminozuren, antibiotica, foetaal runderserum, paardenserum en kippenembryo-extract, welke stoffen uiteindelijk worden gebruikt is een handelsgeheim van het betreffende bedrijf. Bedrijven geven zelden informatie over de precieze samenstelling van de kweekmedia. Maar zoals bovenstaande onderdelen van zo'n medium laten zien, gaat het niet om het dierenwelzijn, waar herhaaldelijk een beroep op wordt gedaan, want het foetale runderserum, het paardenserum en het kippenembryo-extract moeten op de een of andere manier worden verkregen. Het proces om bijvoorbeeld foetaal runderserum te verkrijgen is niet echt diervriendelijk te noemen.

Naast de voedingswaarde van kweekvlees en dierenwelzijn moet ook het duurzaamheidsargument ter discussie worden gesteld. Want zowel het reinigen van het kweekmedium en alle toevoegingen voor gebruik als het afvoeren van het gebruikte medium - na gebruik - zijn energie-intensief en duur. Voordat kweekvlees wordt gepromoot als de oplossing voor alle problemen, moet daarom de exacte voedingssamenstelling van dergelijke producten worden onderzocht, de oorsprong van de mediacomponenten en het totale energieverbruik van de productie worden bepaald.

Daarnaast blijft de vraag onbeantwoord waar de enorme hoeveelheden energie voor de werking van grote vleesveredelingsfabrieken vandaan moeten komen. Want om daadwerkelijk reclame te maken voor duurzaamheid, zouden deze fabrieken moeten worden geëxploiteerd met hernieuwbare energiebronnen, die momenteel niet eens voldoende zijn voor de dagelijkse behoeften en waarschijnlijk nooit in staat zullen zijn om zulke hoeveelheden energie te leveren. Niemand heeft echt onderzocht hoe onze stofwisseling, die al duizenden jaren is aangepast aan natuurlijk voedsel, op de lange termijn zal reageren op deze kunstmatige en steriele producten.

Maar niet alleen is dit zogenaamde "schone vlees" ver verwijderd van de natuur, ook de acellulaire producten, waaronder melk, kaas en honing, zijn slechts goedkope imitaties van de natuurlijke originelen. Om in de bioreactor acellulaire producten te produceren, worden alleen de genen van hun hoofdingrediënten in micro-organismen zoals bacteriën, gisten of schimmels ingebouwd en deze worden massaal vermenigvuldigd. De ingrediënten vermenigvuldigd met de micro-organismen worden vervolgens geïsoleerd, gereinigd en verrijkt met enkele andere stoffen. De complexiteit van melk, kaas en honing wordt niet bereikt. En dit is precies waar de crux ligt, want natuurlijk voedsel voorziet het lichaam niet alleen van een paar macro-nutriënten,

Hoewel deze kunstmatige producten geen nutritionele voordelen hebben en ook niet bewezen zijn dat ze milieuvriendelijker zijn en de verwijzing naar dierenwelzijn niets meer is dan een grove verkeerde voorstelling van zaken, vloeien er grote sommen investeringen naar start-ups zoals Upside Foods, Perfect Day, Remilk, Impossible Foods, Beyond Meat, Change Foods en MeliBio. En omdat durfkapitalisten geen liefdadigheidsinstellingen zijn, maar rendement willen zien, moeten de jaren van investeringen op een gegeven moment hun vruchten afwerpen. Dit is waarschijnlijk een van de redenen waarom deze producten nu zo snel mogelijk op de markt worden gebracht onder het mom van klimaatbescherming, dierenwelzijn en het uitbannen van honger in de wereld.

Om in eigen land te blijven: FoodValleyNL is gefinancierd door de provincie Gelderland, staat onder voorzitterschap van oud-(en wellicht toekomstig)minister Edith Schippers (volgens ons de enige minister die drie moties van wantrouwen overleefde) - zij is tevens president van de voedingsmiddelenmultinational DSM Europe - en heeft bedrijven zoals Jumbo, Aldi, HAK, Rabobank en DSM als lid. Ieder met zijn eigen belang, natuurlijk.

Er gaat bij al deze plannen om veel geld. Upside Foods , een producent van kweekvlees, vanaf 2020 meer dan $ 700 miljoen aan risicokapitaal opgehaald. In 2015 had het bedrijf ongeveer $ 180 miljoen opgehaald. Volgens CNN kwam er in januari 2020 nog eens $ 161 miljoen bij. En slechts drie maanden later, in april 2020, was er nog een indrukwekkende $ 400 miljoen in een Series C-financieringsronde. Beleggers waren onder meer de Japanse SoftBank Group, het in Californië gevestigde investeringsbedrijf Northwest, het Singalese investeringsbedrijf Temasek, de agribusinessreuzen Tyson Foods en Cargill, het Abu Dhabi Growth Fund (ADG), de miljardairs Bill Gates en Richard Branson, en Kimbal en Christiana Musk.

Ook vloeien er al jaren grote sommen geld naar bedrijven die uit plantaardige eiwitten zogenaamd nepvlees produceren. Onder de profiteurs van deze investeringen zijn de Amerikaanse bedrijven Impossible Foods en Beyond Meat, die bekend staan ​​om hun plantaardige hamburgers en waarin ook Bill Gates investeerde. Door voedseltechnische trucjes lijkt de vleesvervanger op vlees, maar smaakt het helemaal niet naar vlees, naar onze mening. De kunstmatige smaak is niet eens het ergste, veel erger is de technologische verwerking die nodig is om plantaardige eiwitten een vleesachtige textuur te geven. Door welke buisjes het eiwit geperst moet worden en welke temperaturen nodig zijn om plantaardig eiwit een vleesachtige consistentie te geven, is "natuurlijk" een bedrijfsgeheim. Daarnaast zijn er de talrijke toevoegingen die nodig zijn om de gehaktbal op zijn minst een rudimentaire vleesachtige smaak te geven.

Deze sterk bewerkte kunstmatige voeding moet straks op ons bord belanden, zonder dat we ons daartegen kunnen verweren. Omdat de grote spelers uit de industrie en de financiële wereld zoals altijd de handen ineen slaan en hun handlangers in de politiek, de wetenschap en niet-gouvernementele organisaties (ngo's) ervoor zorgen dat de landbouw, de enige garantie voor natuurlijk voedsel, voor altijd wordt vernietigd met flauwe argumenten.
Tyler Clifford, CEO van Impossible Foods, zei in een CNBC-artikel uit 2020 dat de vleesindustrie binnen 15 jaar achterhaald zal zijn. Een prognose die gezien de huidige ontwikkelingen steeds realistischer lijkt te worden.

Maar we moeten het natuurlijk niet laten bij kunstmatig vlees en vleesvervangers, ook melk, kaas en honing wil men helemaal uit ons voedingspakket weren en moet het in de nabije toekomst uitsluitend uit de bioreactor komen.

Het Amerikaanse bedrijf Perfect Day brengt al tal van producten op de markt die gemaakt zijn van melkeiwitten geproduceerd in micro-organismen. Het bedrijf werd in 2016 opgericht door bio-ingenieurs Ryan Pandya en Perumal Gandhi samen met hun grootste geldschieter, investeringsmaatschappij Horizon Ventures. Om de melkeiwitten te verkrijgen die nodig zijn voor hun producten, worden de genen van bepaalde eiwitten ingebouwd in genetisch gemodificeerde gisten, die worden gekweekt in een speciale voedingsoplossing en de eiwitten die door de micro-organismen worden gesynthetiseerd, worden vervolgens geïsoleerd. Aan de melkeiwitten worden water, mineralen, suiker en gemodificeerde plantaardige vetten toegevoegd. Het typische melkaroma zou afkomstig zijn van een mengsel van speciale vetzuren.

Van een paar melkeiwitten en wat toevoegingen maak je echter geen melk en zeker geen kaas. Naast belangrijke mineralen als calcium, kalium en fosfor bevat melk ook vitamine B2 en B12. Daarbij komen nog de bijzondere eigenschappen van het complexe melkvet, dat tal van specifieke vetzuren kan opleveren en een reservoir aan vluchtige geuren en smaken die typisch zijn voor melk. En in het geval van kaas ontstaan ​​de eigenlijke geuren en smaken die kaas zo uniek maken pas tijdens de vaak lange rijpingsfase.

En de vraag naar duurzaamheid moet ook worden gesteld in het geval van acellulaire producten. Waar komen bijvoorbeeld alle benodigde toevoegingen vandaan? Waar komen de toegevoegde mineralen vandaan, de suikers, en hoe worden de “gemodificeerde” plantaardige vetten en smaken gemaakt en geïsoleerd? Wat is de totale energiebalans van deze producten?

Het in San Francisco gevestigde bedrijf MeliBio , dat in oktober 2021 aankondigde dat het binnenkort de eerste op fermentatie gebaseerde bijenvrije honing zou lanceren, ontving in maart 2021 $ 850.000 aan pre-seed-financiering. Investeerders waren onder meer Big Idea Ventures, Joyance Partners, 18.ventures, Sparklabs Cultiv8, Sustainable Food Ventures, Capital V, angel investor Courtney Reum en twee GlassWall Syndicate family offices die enthousiast waren over deze missie.

Wie de belofte van MeliBio gelooft dat zijn honingvervanger door precisiefermentatie identiek is aan echte honing, heeft nog nooit naar de samenstelling van honing gekeken. Hoewel honing grotendeels uit koolhydraten bestaat, meer bepaald een samenstelling van verschillende soorten suiker die de micro-organismen in de bioreactor produceren, komen de waardevolle ingrediënten niet uit de nectar maar uit de bijen. Honing is veel meer dan een suikersmeersel, het bevat enzymen zoals fosfatase, diastase en amylase, die antibacteriële en spijsverteringseigenschappen hebben. De remmers in honing werken ontstekingsremmend en verlichten verkoudheid. Er zijn ook antioxidanten die fungeren als vrije radicalenvangers in het lichaam. Daarnaast essentiële vitamines zoals vitamine C, vitamine B1, vitamine B2-complex, vitamine B6, biotine, pantotheenzuur en foliumzuur, evenals belangrijke mineralen zoals magnesium, calcium, natrium, kalium en fosfor. En niet te vergeten de talloze geur- en smaakstoffen. Een natuurlijk product als honing laten produceren door micro-organismen in een vergister is helaas niet meer dan een mooie illusie.

En voor wie niet zo van kunstvlees en plantaardige vleesvervangers houdt, is er een alternatief voor "schadelijk" vlees: insecten. We hebben een position paper (pdf hier) van de lobbygroep IPIFF (International Platform of Insects for Food and Feed) om te bedanken voor het feit dat insecten nu al als voedsel op de markt kunnen worden gebracht, ondanks mogelijke gezondheidsrisico's. Dankzij deze paper worden insecten sinds 1 januari 2018 beschouwd als levensmiddelen in de zin van de Novel Food-verordening. En sindsdien is ook de insectenpropaganda in volle gang, waarbij de mogelijke gevaren voor de menselijke gezondheid volledig worden genegeerd.

Hoewel er al tal van wetenschappelijke artikelen zijn die wijzen op mogelijke gevaren, willen ook supranationale organisaties als de Food and Agriculture Organization (FAO) en de Verenigde Naties (VN) de consumptie van insecten, onder verwijzing naar hun gunstigere CO2-balans, bevorderen door het in westerse landen naties sociaal aanvaardbaar te maken.

Maar is de ecologische voetafdruk van insecten echt zoveel gunstiger dan die van conventionele vleesproducten? Dat klopt, want insecten zijn koudbloedige dieren, ze hebben minder energie nodig dan klassiek vee en hebben een hogere voerconversie. Desalniettemin is het duurzaamheidsargument, net als de gedetailleerde uitleg (pdf hier) van de IPIFF, sterk overdreven bij de industriële productie van insecten: voor de industriële productie moeten grote hoeveelheden water, onder druk en op de juiste temperatuur, beschikbaar worden gehouden. Afhankelijk van het insect moeten ook tijdens de kweek temperatuur en vochtigheid worden gecontroleerd en het doden vereist ook energie-intensieve processen (vriezen, heet water, kokende stoom). Daarnaast zijn er de grote, energie-intensieve apparaten voor de verwerking nodig. Om daadwerkelijk te getuigen van meer duurzaamheid van insectenconsumptie, zou eerst al het water- en energieverbruik bij de massaproductie van insecten moeten worden vergeleken met dat van vee.

We staan vooral kritisch tegenover het argument dat insecten qua voedingswaarde waardevol zijn en beter voor de gezondheid dan vlees. Helaas wordt er voorbijgegaan aan het feit dat insecten een relatief hoog vet- en cholesterolgehalte hebben. Afhankelijk van het insect ligt het vetgehalte tussen de 13 en 33 procent. Zo bevat 100g krekels ongeveer 24% vet en 228 mg cholesterol (dagelijkse behoefte max. 300 mg). Het spiervlees van rund-, kalfs- en varkensvlees verlaagt zowel het vet- als het cholesterolgehalteaanzienlijk goedkoper (100 g rundvlees: ca. 2% vet en ca. 60 mg cholesterol; 100 g varkensvlees: ca. 3,0% vet en ca. 65 mg cholesterol; 100 g kalfsvlees: ca. 0,8% vet en ca. 70 mg cholesterol). Insecten, zelfs als ze onschadelijk zijn voor de gezondheid, zijn nogal contraproductief in onze samenleving die geplaagd wordt door overgewicht en obesitas.

Maar zelfs de Belgische website Gezondheid.be waarschuwde in 2019 op zijn website voor de mogelijke gevaren van het eten van insecten, vanwege ziekmakende micro-organismen (schimmels, bacteriën, parasieten, enzovoorts) en giftige stoffen die bij consumptie een gevaar voor de gezondheid kunnen betekenen.
Bepaalde insectensoorten bevatten van nature ook giftige stoffen zoals metabolische steroïden die een risico kunnen vormen.

Bovendien vormt het hoge chitinegehalte van veel insecten een gezondheidsrisico dat niet kan worden genegeerd. Volgens de studie "Go fly a chitin: the mystery of chitin and chitinases in vertebrate tissues" hoopt het zeer stabiele en onoplosbare polysaccharide zich op in veel weefsels, maar kan het voornamelijk worden gebruikt voor neuronen die bijzonder toxisch kunnen zijn. Volgens de auteurs kan de ophoping van chitine ook een rol spelen bij cognitieve achteruitgang bij de ziekte van Alzheimer.

Onze natuurlijke afkeer van insecten is dus niet ongegrond. Maar dat zijn niet de enige gevaren van het eten van insecten: insecten kunnen ook bacteriën, virussen of parasieten overbrengen en kunnen net als schaal- en schelpdieren ernstige allergieën veroorzaken.

Een studie uit 2019 bevestigt dat insecten besmet kunnen zijn met tal van parasieten, waaronder menselijke ziekteverwekkers, en daardoor een aanzienlijk gezondheidsrisico vormen. In het abstract staat: “Eetbare insecten zijn een onderschat reservoir voor menselijke en dierlijke parasieten. Ons onderzoek toont de belangrijke rol aan van deze insecten in de epidemiologie van parasieten die pathogeen zijn voor gewervelde dieren."

Daarnaast zouden bij een industriële massaproductie van insecten ook medicijnen en bestrijdingsmiddelen gebruikt moeten worden, waarvan de reststoffen dan ook in het product terecht zouden kunnen komen. Massaproductie blijft massaproductie, of het nu gaat om insecten of conventioneel vee.

Een Zweedse studie is het daarmee eens, en waarschuwt voor het massaal kweken van insecten voor menselijke consumptie. Zo'n omschakeling zou enorme ecologische gevolgen kunnen hebben, aangezien er momenteel een enorm gebrek aan kennis is over de juiste soorten, hoe ze te houden en hun juiste voedselbehoefte. Daarbij komt nog de verwijdering van de uitwerpselen die door de insecten worden geproduceerd en de verwoestende effecten op het ecosysteem als insecten, vooral niet-inheemse, uit de fabrieken ontsnappen. De Zweden hekelen ook de behoefte aan energie en het risico van overdracht van ziekten op de mens, en concluderen dat het risico bestaat dat we het ene milieuprobleem vervangen door het andere.

Ondanks deze waarschuwingen worden er steeds meer fabrieken gebouwd om "eetbare" insecten te kweken. Voedingsbedrijven Archer Daniels Midland (ADM) en InnovaFeed zijn van plan om zwarte vliegen te kweken in een fabriek in Illinois en hun larven om te zetten in eiwitten. In Frankrijk wil het bedrijf Ÿnsect volgens een artikel in Euronews de grootste insectenkwekerij ter wereld bouwen en in Ontario, Canada, wordt een gigantische fabriek gebouwd voor het kweken van eetbare krekels.

Waarom worden dit soort fabrieken gebouwd terwijl de bevolking, althans in het Westen, insecten niet zo goed accepteert, zoals uit een studie is gebleken? De studie van Lukas Kornher e.a.. komt tot een vergelijkbare conclusie over de acceptatie van insecten, maar de conclusie van de auteurs klinkt meer als een reclamefolder dan als een wetenschappelijk onderzoek: reclame zou meer aandacht moeten besteden aan de negatieve gevolgen van vleesconsumptie, zoals het klimaat, om de acceptatie te vergroten van insectenproducten te verhogen.

Natuurlijk heeft de insectenagenda ook op het World Economic Forum (WEF) de hoogste prioriteit. De psycholoog en supporter van het WEF Nathan S. Consedine wil ons daarom zo snel mogelijk van onze natuurlijke afkeer afwennen. De hoogleraar Gezondheidspsychologie aan de Universiteit van Auckland legt ons op de WEF-website uit hoe hij dit wil doen: omdat walging ons ervan zou weerhouden een duurzamere levensstijl aan te nemen – van het eten van alternatieve eiwitbronnen – zoals insecten – tot het drinken van gerecycled afvalwater (wat overigens nu al plaatsvindt) pleit hij, net als de auteurs van bovenstaand onderzoek, voor herhaalde exposure door middel van intelligente reclame.


De analyse van de discussie op het World Economic Forum over de transformatie van de landbouwsector behoeft aanvullende informatie. De zogenaamde “Nieuwe visie op de landbouw” die in Davos wordt gepresenteerd, is helemaal niet nieuw. Sinds 2009 wordt de "Nieuwe Visie" gepromoot en aangestuurd door grote chemische bedrijven zoals Monsanto en Syngenta (zoals we eerder schreven met als doel de volledige voedselvoorzieningsketen te veroveren) samen met giganten van consumentenproducten zoals Unilever en Walmart, ondersteund door USAID, evenals de Bill & Melinda Gates Foundation. Deze bedrijven en organisaties blinken uit in business-as-usual en spreken dubbel over hun winstgedreven activiteiten om te voorzien in dringende voedselzekerheidsbehoeften. Volgens de oprichter van het WEF, Klaus Schwab, heeft het kapitalisme in zijn huidige vorm geen plaats in de wereld om ons heen. U moet zijn uitlatingen niet serieus nemen: we hebben al tijden geleden gezegd dat Schwab eigenlijk hoort rond te lopen in een op de rug sluitend jack met lange mouwen.

De verklaringen van enkele voorstanders van de geprogrammeerde vernietigingsagenda, die allemaal hopen voordeel te halen uit deze transformatie, laten zien dat er veel redenen zijn voor de vernietiging van de landbouw, alleen niet de redenen die ons elke dag worden voorgehouden. Al in 2021 riep Bill Gates, die zijn geld in veel van deze innovaties heeft gestoken en dus sterk belanghebbend is, in de MIT Technology Review de rijkere landen op om volledig over te stappen op synthetisch rundvlees – natuurlijk om de wereld te redden.

En al in 2020 sprak de voormalige Israëlische premier Benjamin Netanyahu erover dat hij van Israël een "krachtpatser" voor alternatieve eiwitten wilde maken. The Good Food Institute (GFI) , opgericht in 2016, een ngo met meer dan 100 werknemers en kantoren in de VS, India, Israël, Brazilië, Azië en Europa, gefinancierd door belangrijke investeerders en andere belanghebbenden die de missie ondersteunen, riep de EU op om zich met China, de VS en andere regeringen bij Israël aan te sluiten, want niets is belangrijker voor het klimaat dan een verandering in de eiwitproductie.

De VS hebben pas onlangs op dit verzoek van de GFI gereageerd. President Joe Biden ondertekende op 12 september 2022 een Biotech Executive Order dat ook een belangrijke rol zal spelen bij het vervangen van landbouwproducten door genetisch gemodificeerd voedsel en precisiefermentatie.

De prognoses van het marktonderzoeksinstituut Meticulous Research laten zien dat de transformatie van de landbouw waarschijnlijk vooral een lucratief nieuw businessmodel wordt. In 2023 gaat het instituut uit van een wereldwijd marktvolume voor eetbare insecten van 1,2 miljard dollar. Meer recente gegevens spreken volgens investeringsbank Barclay's, daarbij verwijzend naar Meticulous Research, over een wereldwijd verkoopvolume van 6,7 miljard euro in 2030.

De verwachte groeipercentages in de alternatieve eiwitbusiness als geheel zijn ook niet te verwaarlozen: volgens GFI-analyse van PitchBook-gegevens zijn particuliere investeringen in alternatieve eiwitten de afgelopen jaren toegenomen met een samengesteld vijfjaarlijks groeipercentage van 91 procent in 2021. Geschat wordt dat de verkoop tegen 2040 met maar liefst 1,1 biljoen dollar zal toenemen.

Het is dus niet verwonderlijk dat een belangrijk brein achter deze voedselreset een investeringsmaatschappij is. Coller Capital, dat zichzelf omschrijft als een toonaangevende investeerder in de aftermarket particuliere vermogensmarkt, richtte in 2016 het FAIRR-initiatief op, waarvan de ledenlijst leest als een who's who van de investeringsindustrie. Het netwerk bestaat vrijwel uitsluitend uit participatiemaatschappijen, banken, grote pensioenfondsen en vele bekende grote bedrijven. De meest bekende fondsen die daar worden vermeld, zijn die van BlackRock, Edmond de Rothschild en Rockefeller. Ook het corporate universum is indrukwekkend: 114 bedrijven, waaronder vleesproducenten, voedselproducenten en retailers, zijn al betrokken bij de transformatie van het wereldwijde voedselsysteem.

In juni 2022 schreef het initiatief, dat naar verluidt 68 biljoen (!) dollar onder beheer heeft, een investeerdersbrief aan de FAO, die u hier kunt lezen. In deze brief roepen zij onder meer Qu Dongyu, directeur-generaal van de FAO, op om een ​​"Global Roadmap" op te stellen om zowel de 1,5 graad klimaatdoelstelling als de natuur- en voedselzekerheidsdoelen te halen.

In de brief staat het volgende:
Tijdens de COP26 (26e VN-conferentie over klimaatverandering, gehouden in Glasgow van 31 oktober tot 13 november 2021) riepen investeerders met een collectief vermogen van meer dan 12 biljoen dollar de G20-landen op om doelstellingen te halen om de uitstoot van broeikasgassen in de landbouw binnen of naast hun nationaal bepaalde bijdragen in het kader van het Klimaatakkoord van Parijs te verminderen. Het toonde aan dat de hoeveelheid broeikasgassen die worden uitgestoten door de wereldwijde toeleveringsketen van landbouwproducten dringend moet worden verminderd. Ook werd duidelijk dat er geen duidelijke wereldwijde routekaart is om de 1,5 graaddoelstelling in de landbouw- en landgebruikssector te halen, waardoor het moeilijk is om nationale en subnationale doelen te stellen.”

Zou deze brief mogelijk een reden kunnen zijn om steeds meer landbouwgrond van de boeren af te pakken onder het mom van nitraatverontreiniging, met desastreuze gevolgen voor de boeren en de voedselvoorziening. Het feit dat FAIRR gaat over klimaatdoelen en het redden van de planeet wordt ad absurdum genomen door de daadwerkelijke doelen van het initiatief. Volgens de website werkt FAIRR nauw samen met investeerders om gegevens over 's werelds grootste eiwitproducenten te verzamelen en te analyseren.

Doelen: minimaliseer risico's, maximaliseer winst en geef vorm aan de toekomst van financiën en het wereldwijde voedselsysteem.
In september 2022 creëerden het FAIRR-initiatief en de GFI zelfs hun eigen raamwerk voor de productie van alternatieve eiwitten. Alle producenten van alternatieve vlees-, zee-, schaal- en schelpdieren, eieren en zuivelproducten worden aangemoedigd om zich te houden aan het door investeerders gecreëerde raamwerk om de klimaat-, biodiversiteits-, voedings-, milieu-, sociale en governance-impact (ESG) van hun bedrijven bloot te leggen.

De rol van onze eigen premier Rutte - gehersenspoeld marionet van het World Economic Forum - geeft in ieder geval aan hoe de regering denkt over de plaats van Nederland in dit verhaal. Ons land gaat het centrum vormen voor wereldwijde voedselinnovatie met het Global Coordinating Secretariat (GCS) in Wageningen. Dat vertelde Rutte tijdens een digitale bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF).



Het GCS maakt onderdeel uit van het voedselsysteem initiatief van het WEF om innovaties en nieuwe technologieën in de voedselketen aan te jagen die bijdragen aan de mondiale voedselzekerheid. Het GCS stuurt vanuit Nederland de verdere ontwikkeling van de wereldwijde regionale voedselinnovatie hubs aan waaronder de Europese hub in Food Valley Wageningen. Overigens zijn al deze plannen buiten ons parlement om geregeld - maar dat schijnt vandaag de dag zo te horen in Nederland.

Samenvattend bevestigt dit ons aanvankelijke vermoeden dat de effecten van de landbouwtransformatie tot nu toe grotendeels in het ongewisse zijn gebleven en, zoals in het geval van frankensteinvoedsel of gentherapieën vermomd als vaccinaties, alleen kunnen worden geëvalueerd door gegevens te verzamelen in wereldwijde veldproeven.

Henry Kissinger wist dat wie de voedselvoorziening controleert, de mensen controleert. Heeft deze transformatie, weg van particuliere landbouw en naar gecentraliseerde industriële voeding, een heel andere, veel minder voor de hand liggende reden? Wil een netwerk van financiële oligarchen en grote bedrijven de controle over de mondiale voedselsystemen overnemen om de wereldbevolking onder controle te krijgen, zoals de Club van Rome al decennialang bepleit? Zonder particuliere landbouw zou het immers gemakkelijk zijn om, indien nodig, het idee van een volgeling van Klaus Schwab, Yuval Noah Harari, over te nemen:
"Bij een crisis - zoals een klimaatcatastrofe - zou het best verleidelijk en niet bijzonder moeilijk zijn om de overbodige mensen gewoon overboord te gooien."







[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[27 november 2022]

 

Afdrukken Doorsturen