Hoewel de voorzitster van de Europese Commissie geen gelegenheid
onbenut laat de EU op te hemelen zwijgt ze vooral over de
grootschalige corruptie die, als een systemisch probleem, de kern
vormt van alles wat er in Brussel plaatsvindt.
Normen en waarden volgens de Europese Commissie
In een toespraak op 9 januari jl. (zie video hieronder) zei Ursula von
der Leyen, voorzitster van de Europese Commissie (onder verwijzing
naar David Sassoli, voormalig voorzitter van het Europees Parlement):
“Heeft u zich ooit afgevraagd waarom autoritaire regimes – allemaal
– zo bang zijn voor Europa? Wij voeren geen oorlog. We leggen ons
model niet op. Dus waarom maken ze zich zo'n zorgen om ons? Er is maar
één reden: onze waarden maken ze bang. Omdat vrijheid leidt tot
gelijkheid, rechtvaardigheid, transparantie, kansen en vrede. En als
het in Europa is gebeurd, kan het overal gebeuren. Laten we niet
vergeten wie we zijn en hoeveel dorst naar Europa er in de wereld is.”
Vervolgens voegde ze wat van haar eigen commentaar toe, dat natuurlijk
een verwijzing naar Oekraïne moest bevatten:
"Dit was maanden voordat Rusland zijn aanvalsoorlog tegen Oekraïne
lanceerde - een land en een volk dat had besloten de Europese waarden
te omarmen."
Het is echt opmerkelijk hoeveel pompeus onzinnige en hypocriete
uitspraken ze in zo weinig zinnen wist te proppen. Er zit weinig of
geen waarheid in wat ze zei. Laten we elke zin eens nader bekijken!
“Heeft u zich ooit afgevraagd waarom autoritaire regimes – allemaal
– zo bang zijn voor Europa?”
Het gebruik van het woord 'autoritair' is een beetje ironisch, gezien
de steeds meer gecentraliseerde aard van de EU-instellingen en de
neiging van hun leiders om alle perspectieven die zij afkeuren als 'populistisch'
te bestempelen. Afgezien van dit probleem is de bewering dat alle
autoritaire regimes ter wereld bang zijn voor de EU bizar. Qatar was
bijvoorbeeld zeker niet bang om verschillende vooraanstaande
EU-ambtenaren om te kopen. Saoedi-Arabië, een van de grootste
begunstigden van de oliesancties tegen Rusland, hoeft ook niet bang te
zijn.
" Wij voeren geen oorlog."
De geldigheid van deze verklaring is twijfelachtig. EU-landen zijn op
vrijwel alle manieren bij de oorlog in Oekraïne betrokken, behalve dat
ze (nu nog) rechtstreeks soldaten sturen om te vechten. Ze verzorgen
trainingen voor Oekraïense militairen; ze sturen zoveel wapens en
andere uitrusting dat hun eigen voorraden opraken; en natuurlijk geven
ze tientallen miljarden euro's aan hulp (voornamelijk wapentuig) – om
nog maar te zwijgen van negen (en steeds meer) sanctiepakketten tegen
Rusland. De meeste EU-landen hebben partij gekozen in de oorlog en
zijn er nauw bij betrokken, ook al sterven hun eigen burgers niet op
het slagveld.
“We leggen ons model niet op.”
Dit is misschien wel de meest absurde en karikaturale uitspraak in Von
der Leyens hele toespraak. Zoals de gerechtelijke procedures tegen
Hongarije en Polen hebben aangetoond, is het EU-establishment van plan
zijn kunstmatige en dubbelzinnige "waarden" op te leggen aan
soevereine naties. Grotere lidstaten, zoals Duitsland, hebben de
neiging hun belangen af te stemmen op die van de EU. Als gevolg
hiervan beweren hun regeringen te weten wat het beste is voor het blok,
waarbij ze uiteenlopende opvattingen vaak bestempelen als onwettig en
zelfs illegaal. Zo zijn debatten rond de zogenaamde "rechtsstaat" een
dekmantel geworden voor een waardenconflict: Von der Leyen heeft zelfs
verwezen naar de "tools" die ze heeft, voor het geval een land weigert
in de rij te staan.
"Dus waarom maken ze zich zo zorgen om ons?"
Nogmaals, er is geen enkel bewijs dat een "autoritair regime" zich "bezorgd"
zou maken over de EU.
"Er is maar één reden: onze waarden maken ze bang."
Wat zijn deze waarden precies? Zoals we vaker hebben aangetoond hebben
de EU-waarden geen objectieve definities en staan ze open voor
interpretatie door individuele ambtenaren. De vraag rijst of deze
interpretaties ooit onafhankelijk kunnen zijn van de politieke
belangen en ideologieën die de besluitvormers van de EU aandrijven. De
resulterende bewapening van waarden en juridische concepten is een
verontrustende ontwikkeling. "Autoritaire regimes" kijken eerder naar
de EU voor inspiratie dan er bang voor te zijn.
“Want vrijheid leidt tot gelijkheid, rechtvaardigheid,
transparantie, kansen en vrede.”
Net als de andere waarden van de EU staan de hier vermelde concepten
allemaal open voor subjectieve interpretaties. Het zijn slechts
stopwoorden die gemakkelijk op een deugd-signalerende manier
rondgegooid kunnen worden zonder ooit ter verantwoording te worden
geroepen. Misschien had Von der Leyen op zijn minst de vermelding van
vrede kunnen vermijden, die gezien de omstandigheden nogal sardonisch
overkomt.
"En als het in Europa is gebeurd, kan het overal gebeuren."
Nogmaals, we betwijfelen of een autoritaire leider iets bedreigends
zou vinden aan de EU in haar huidige vorm. Ze vinden misschien veel
aspecten van de nieuwe seculiere westerse religie behoorlijk
verontrustend (genderideologie bijvoorbeeld), maar ze zullen er
waarschijnlijk gewoon om lachen en het bespotten zoals Qatarese tv-experts
het protestgebaar van het Duitse voetbalteam hebben bespot.
Nee, Frau von der Leyen: ze zijn niet alleen niet bang voor u, maar ze
hebben ook geen enkel respect voor uw instelling.
"Laten we niet vergeten wie we zijn en wat voor dorst naar Europa
er in de wereld is."
In de meeste delen van de wereld is er niet veel honger naar de
progressieve waarden van de EU. De moslimwereld omarmt duidelijk
religie en traditie (twee waarden die - althans oorspronkelijk -
onverenigbaar zijn met de kernprincipes van de EU), terwijl China
individualisme van harte afwijst. Het liberalisme zelf is nergens
buiten het Westen echt aangeslagen. Veel Europeanen en Amerikanen
vinden dit misschien een raadsel, maar de waarheid is dat onze
afnemende beschaving misschien niet zo aantrekkelijk is voor externe
waarnemers als velen van ons denken dat het zou moeten zijn.
"Dit was maanden voordat Rusland zijn aanvalsoorlog tegen Oekraïne
lanceerde - een land en een volk dat had besloten de Europese waarden
te omarmen."
Oekraïne's veronderstelde omarming van "Europese waarden" is een
bepalende waanvoorstelling van kranten als The Guardian en de
Washington Post. In de hoofden van deze media verschijnt het door
oorlog verscheurde land als een oase van liberalisme en democratie.
Dit is ver van de waarheid. Desalniettemin zwijgen de westerse
mainstream mediakanalen die ernaar streven om aan de goede kant te
staan, over de manier waarop de Oekraïense regering etnische
minderheden behandelt en hun het fundamentele recht ontzegt om hun
eigen taal te spreken wanneer ze dat willen. De regering van Zelensky
heeft ook oppositiepartijen en mediakanalen verboden. Zelfs kerken
werden en worden gesloten.
Het Oekraïense nationalisme is sterker dan ooit tevoren. Op zich geen
probleem, maar het vestigt wel de aandacht op de hypocrisie van de EU-elite
als het gaat om goede en slechte waarden. Terwijl ze denken dat
nationalisme in Hongarije en Polen het ultieme kwaad is, is het in
Oekraïne reden tot feestvieren.
Von der Leyen en de rest van het Brusselse establishment (en politici
in de meeste EU-lidstaten) leven duidelijk in hun eigen bubbel en
vertellen elkaar fantasievolle verhalen over vrijheid, democratie en
rechtvaardigheid. Ze beschouwen zichzelf misschien als gezaghebbende
figuren, maar hun zwakke autoriteit komt voort uit een nagebootste
bureaucratie. Hun macht is niet gebaseerd op democratie of, inderdaad,
realiteit. De belangrijkste reden waarom ze zelden ter verantwoording
worden geroepen, is dat de meeste EU-burgers veel meer gefocust zijn
op wat hun nationale regeringen van plan zijn, dan op wat verre,
niet-gekozen bestuurders doen in abstracte instellingen. Hun corruptie
komt af en toe aan het licht, maar het is zelden voorpaginanieuws in
de nationale media.
Corruptie in Brussel
Wat corruptie betreft: er is momenteel een politiek schandaal aan de
gang waarin politici, politieke medewerkers, lobbyisten, ambtenaren en
hun families worden verdacht van betrokkenheid bij corruptie,
witwassen van geld en georganiseerde misdaad met Marokko en Qatar in
ruil voor invloed in het Europees Parlement. Als onderdeel van het
onderzoek hebben wetshandhavingsinstanties in België, Italië en
Griekenland € 1,5 miljoen in contanten in beslag genomen, computers en
telefoons in beslag genomen en vier personen aangeklaagd voor de
vermeende misdrijven.
In december 2022 voerde het Centraal Bureau voor de Bestrijding van
Corruptie (OCRC) van de Belgische Federale Politie 20 invallen uit op
19 adressen in Brussel als onderdeel van een onderzoek naar een
vermeende criminele organisatie. Acht personen werden toen
gearresteerd in België en Italië, waaronder:
- Eva Kaili, lid van het Europees Parlement en vicevoorzitter van het
Europees Parlement;
- Antonio Panzeri, een voormalig Italiaans EP-lid, en Francesco Giorgi,
Kaili's echtgenoot en adviseur van het Italiaanse EP-lid Andrea
Cozzolino. Panzeri krijgt een celstraf van maximaal een jaar na een
deal met het Belgische parket. Dit meldde “Le
Soir”. In ruil daarvoor stemde Panzeri ermee in om het
systeem uit te leggen, wat waarschijnlijk inhioudt dat de EU-politiek
tegen betaling wordt beïnvloed. Hij zal ook namen noemen van andere
mogelijke handlangers.
- Alexandros Kailis, Kaili's vader en voormalig Grieks politicus;
- Luca Visentini, algemeen secretaris van het Internationaal Verbond
van Vakverenigingen;
- Niccolò Figa-Talamanca, secretaris-generaal van de ngo Geen vrede
zonder gerechtigheid;
en een naamloze assistent van het Italiaanse Europarlementslid
Alessandra Moretti.
De invallen waren ook gericht op de kantoren en woningen van vier
parlementaire medewerkers en een ambtenaar van het Europees Parlement,
maar zij werden niet gearresteerd. Bovendien arresteerden de
Italiaanse autoriteiten Maria Colleoni, de vrouw van Panzeri, en
Silvia Panzeri, zijn dochter, in Italië. Bij de invallen werd ruim €
1,5 miljoen aan contant geld gevonden.
De gearresteerden worden beschuldigd van corruptie, het witwassen van
geld en georganiseerde misdaad waarbij Marokko en Qatar betrokken zijn,
in ruil voor invloed in het Europees Parlement. Op 15 december gaf
Giorgi toe steekpenningen aan te nemen van Qatarese functionarissen in
ruil voor het beïnvloeden van de besluiten van het Europees Parlement.
Na de arrestaties in het politieke corruptieschandaal waarbij Marokko
en Qatar betrokken waren, kwamen er vanuit de hele Europese Unie
heftige reacties op waarin Eva Kaili, de vicevoorzitter van het
Europees Parlement, werd veroordeeld. Over Kalli zometeen meer.
Roberta Metsola
De voorzitter van het Europees Parlement, Roberta Metsola, heeft
Kaili's verantwoordelijkheden en bevoegdheden als vice-president
opgeschort, en het Europees Parlement heeft haar door middel van een
stemming officieel uit haar functie ontheven.
Metsola beloofde dan wel volledige transparantie na de “Qatargate”,
maar nu is uitgelekt dat zij óók uitstapjes en cadeautjes is "vergeten".
Dat melden verschillende media. Volgens “Le Soir” is de conservatieve
politica uit Malta vijf reizen “vergeten” en heeft ze ze – zoals
gepland – niet gemeld in het transparantieregister. Daaronder was een
“officiële” reis naar Israël, maar ook een naar het World Economic
Forum in Davos. Metsola zou ook een wijnproeverij in Beaune hebben
bezocht, o ja, ook een reis naar Kiev werd niet opgegeven. Bovendien
nam de voorzitter van het parlement blijkbaar veel geschenken aan
zonder ze te verklaren, meldt "Politico" . Ze 'vergat' de giften 125
keer, bijvoorbeeld champagne en chocolade.
Dit alles past slecht bij het 'schone vrouw'-imago dat Metsola graag
uitdraagt. Na de openbaarmaking van Qatargate probeerde ze de
transparantiebeweging te leiden. Nu zit ze zelf in de schemerzone. Ook
de vraag wat zij wist over de corruptieaffaire blijft volledig in het
duister. De Belgische justitie had er blijkbaar in de zomer al een
onderzoek naar ingesteld. Er gebeurde niets - totdat de Belgische
rechercheurs beet kregen...
In het grootste corruptieschandaal in de geschiedenis van de EU
probeert Metsola haar heil met een vlucht naar voren en heeft een plan
opgesteld om de corruptie in haar instelling uit te roeien. De
voorstellen zijn bedoeld om een ander schandaal zoals Qatargate te
helpen voorkómen.
Maar structureel zit er het een en ander fout in Brussel. Het
parlement kwam bijvoorbeeld nooit op het idee om het aantal
afgevaardigden van Metsola te verminderen en ze niet te vervangen.
Waarom hebben we in de EU 14 vice-presidenten nodig? Wat doen ze, wie
houdt toezicht? Tot nu toe zijn er geen antwoorden. De vraag alleen al
wordt door veel parlementsleden als een belediging ervaren.
Het 14-puntenplan van Metsola omvat een lobbyverbod voor voormalige
wetgevers gedurende twee jaar na het verlaten van hun ambt, evenals
een verplichting voor zittende EP-leden om al hun ontmoetingen met
lobbyisten openbaar te maken. De voorgestelde hervormingen zouden ook
steekproefsgewijze controles van de financiële verklaringen van
vertegenwoordigers en koppelingen met landen buiten de EU introduceren.
De namen van degenen die de regels overtreden, zouden ook openbaar
worden gemaakt.
In een poging om de transparantie te verbeteren en de kans op omkoping
te verminderen, zouden ook zogenaamde 'vriendschapsgroepen' bestaande
uit leden van het Europees Parlement en leden van buitenlandse
regeringen verboden worden. Momenteel zijn er honderden informele
beleidswerkgroepen in het Europees Parlement, vaak gefinancierd door
lobbyisten en met een achterdeurtje voor buitenlandse regimes.
Volgens Manfred Weber, voorzitter van de Europese Volkspartij, zet het
plan van Metsola "stappen in de goede richting", maar "is er meer
nodig voor het Parlement om adequaat om te gaan met de gevolgen van
Qatargate". Terwijl Weber de S&D (socislisten en democraten)
beschuldigde van het niet uitvoeren van een " zerotolerancebeleid
tegen corruptie”, zijn ook leden van zijn eigen partij bij het
schandaal betrokken.
Als reactie op het schandaal heeft het Europees Parlement alle
werkzaamheden met Qatar opgeschort en verzocht om de oprichting van
een onderzoekscommissie. De stemming over visumvrij reizen naar
Ecuador, Koeweit en Oman werd ook geannuleerd, en een belangrijke
luchtvervoersovereenkomst met Qatar werd opgeschort vanwege
bezorgdheid over inmenging in de interne beraadslagingen van het
Parlement.
De voorzitter van de parlementaire vriendschapsgroep EU-Qatar schorste
de groep en de Europese Volkspartij schortte alle werkzaamheden op het
gebied van buitenlands beleid met betrekking tot externe
aangelegenheden op totdat de integriteit van de procedure kon worden
gegarandeerd.
Inmiddels werd ook een onderzoek gestart tegen een senior
socialistisch EP-lid en voorzitter van de mensenrechtencommissie,
Marie Arena. Tegen meer EP-leden loopt een onderzoek, voornamelijk van
de zojuist genoemde Fractie van Socialisten en Democraten (S&D). De
beschuldiging is dat de functionarissen contant geld en dure
geschenken uit Qatar en Marokko hebben aangenomen in ruil voor het
bevorderen van de belangen van de landen, zoals het opheffen van
visumvereisten voor Qatari-burgers.
Lobbywerk en corruptie
Qatargate houdt niet op bij het Europees Parlement: ook voormalig
Grieks commissaris Dimitris Avramopoulos blijkt erbij betrokken te
zijn. De onderzoeken zijn aan de gang, dus de komende weken zullen
waarschijnlijk meer personen worden genoemd. Naarmate er meer details
bekend worden, zullen er waarschijnlijk meer suggesties worden
toegevoegd aan de lijst met maatregelen van Metsola.
Corruptie treft waarschijnlijk alle EU-instellingen, en de huidige
voorstellen zijn slechts oppervlakkig. Dit schandaal is een klassiek
geval van lobbyisten die politieke invloed kopen, gefaciliteerd door
ngo's. Deze praktijk is een integraal onderdeel van het politieke
systeem van de EU, dat niet gemakkelijk uit te roeien zal zijn.
Het netwerk van politici en ngo's dat betrokken is bij Qatargate is al
jaren actief. Er zullen waarschijnlijk andere soortgelijke netwerken
bestaan, maar deze zijn moeilijk te identificeren vanwege een gebrek
aan toezicht. Er werken tienduizenden lobbyisten in Brussel, waarmee
het na Washington DC de tweede lobbyhoofdstad ter wereld is. Pas sinds
2021 zijn ze wettelijk verplicht hun activiteiten formeel aan te geven.
Er is bijna geen controle op.
Er is een dunne lijn tussen omkoping en lobbyen, en degenen die bij
het eerste betrokken zijn, hebben de neiging hun best te doen om hun
activiteiten uit het laatste te verhullen. Het blootleggen van deze
netwerken en het vervolgen van de deelnemende netwerken is echter niet
genoeg: het hele systeem moet op grote schaal worden herzien want het
is tot op het bot verrot.
De verkiezingen voor het Europees Parlement van 2024 bieden kiezers de
kans om hun vertegenwoordigers te vervangen, maar kiezers moeten niet
de illusie hebben dat zij invloed kunnen uitoefenen op de Brusselse
ambtenarij. Volgens de Fractie van Europese Conservatieven en
Hervormers (ECR) raakt de EU als geheel echter te gecentraliseerd en
heeft ze geen voeling met de zorgen van het publiek, waarbij
bureaucratische beperkingen de nationale democratieën steeds meer
ondermijnen. Uiteindelijk zou het naïef zijn om te verwachten dat
juist de mensen die het systeem hebben gemaakt en er baat bij hebben,
oprecht zullen proberen het te ontmantelen en te repareren.
Eva Kalli
Het enorme corruptieschandaal dat Brussel op zijn kop heeft gezet,
neemt steeds meer onverwachte wendingen. Nu blijkt dat Eva Kaili, het
socialistische EP-lid in het middelpunt van het schandaal, niet alleen
steekpenningen heeft aangenomen uit Qatar en Marokko, maar ook van
Amerikaanse organisaties.
Volgens berichten in de Griekse en Belgische media zijn de
autoriteiten een onderzoek gestart naar de Brusselse activiteiten van
het technologiebedrijf Thorn. Het bedrijf, opgericht door de
Amerikaanse acteurs Ashton Kutcher en Demi Moore, gebruikt
technologische oplossingen om mensenhandel te bestrijden. Dit is een
nobel doel, maar mogelijk hebben ze illegale middelen gebruikt om
politieke invloed te verwerven en overheidsopdrachten in Europa binnen
te halen.
In mei 2021 heeft de Europese Commissie een nieuwe wet voorgesteld
“tot vaststelling van regels ter voorkoming en bestrijding van
seksueel misbruik van kinderen”. Het ontwerpplan roept op tot
voortdurende monitoring van de privécommunicatie van EU-burgers. Thorn
probeerde al jaren Safer, een tool die tot dergelijke monitoring in
staat is, aan de EU te verkopen. De aankoop van de software werd
opgeschort vanwege zorgen over compatibiliteit en beveiliging. Er was
een groot risico dat de tool zich op onschuldige mensen zou richten,
naast enige bezorgdheid over een Amerikaans bedrijf dat toegang zou
krijgen tot de persoonlijke communicatie van Europeanen en andere
gevoelige informatie.
Kutcher lobbyt namens Thorn al jaren bij Europese instellingen om de
software van het bedrijf te kopen. Daarbij werkte hij nauw samen met
Kaili. De Belgische politie onderzoekt nu de financiële transacties
tussen Thorn en Kaili's misdaadnetwerk , waartoe enkele ngo's behoren.
Kaili onderhandelde verschillende keren persoonlijk met Kutcher. In
november 2022 organiseerde ze een conferentie voor de acteur om andere
hoge EU-vertegenwoordigers te ontmoeten. Ze bleek een hartstochtelijk
voorstander van de zaak van Kutcher te zijn en prees zijn werk "tot op
het punt van schaamte".
“Technologie kan worden gebruikt zoals we willen. En het bedrijf Thorn
doet geweldig werk”, zei Kaili. Haar gedrag kwam bij sommige
verslaggevers verdacht over, zelfs vóórdat het Qatargate-schandaal in
december losbarstte.
De Belgische autoriteiten onderzoeken nu ook de rol van Kaili bij het
voorstellen van de ontwerpwetgeving voor 2021. Andere EU-ambtenaren
zullen waarschijnlijk bij het onderzoek worden betrokken, en
waarschijnlijk zullen binnenkort meer details naar buiten komen.
Tot slot
Vanaf het begin hebben we benadrukt dat de werkelijke beslissingsmacht
in Brussel bij de Europese Commissie berust. Wie van buitenaf de
besluiten van de Europese Unie naar believen wil sturen, moet dus
eerder naar de door Ursula von der Leyen voorgezeten instelling kijken
dan naar het Parlement. Het is dus meer dan waarschijnlijk dat de
Qatargate-zaak zich tot de Commissie zal uitbreiden, zoals ook
parlementslid Silvia Sardone verklaarde. Nu lijken zelfs de advocaten
van Eva Kaili, de voormalige ondervoorzitter van het Parlement, dit
spoor te bevestigen.
Volgens haar verdediging volgde de Griekse politica in feite gewoon
bevelen van haar superieuren op, met name de richtlijnen van de
voorzitter van het Parlement, Roberta Metsola, maar ook van de hoge
vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken van de Unie, Josep Borrell,
en de commissaris voor binnenlandse zaken, Ylva Johansson. “Ik zal u
vertellen wat mevrouw Kaili zei: zij voerde een plan uit dat in 2019
was gestart. Hoge Vertegenwoordiger Josep Borrell en Ylva Johansson
hadden op het niveau van de Commissie besloten om samen te werken met
Qatar, Koeweit en Oman,” aldus de woorden van de advocaat van Eva
Kaili.
En inderdaad, de agenda van Josep Borrell van de maanden voor het
bekend worden van Qatargate lijkt de grote belangstelling van de hoge
vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken voor het emiraat te
bevestigen. Vorig jaar maart bezocht Borell bijvoorbeeld Qatar om het
Doha Forum 2022 bij te wonen, een internationaal evenement dat de
wereld van de politiek en het bedrijfsleven samenbrengt. Kortom, een
soort World Economic Forum van de woestijn. En bij die gelegenheid had
Borrell het belang van Qatar voor de Europese Unie benadrukt, met name
wat betreft de energievoorziening: “Met het recente besluit van de
Europese Unie om haar afhankelijkheid van Russisch gas te verminderen,
bevestigt Brussel opnieuw haar bereidheid om haar strategisch
partnerschap voor energievoorziening met Qatar uit te breiden,” had
Borrell enthousiast verklaard ten overstaan van Emir Al Thani.
De onderliggende hypothese is dus dat de omkoopronde van Doha het
sluiten van overeenkomsten over de levering van vloeibaar aardgas
heeft vergemakkelijkt. Maar daar houdt Borrell’s gekonkel over Qatar
niet op. Commissaris Stella Kyriakides had immers op 21 november nog
een toespraak gehouden voor het Parlement in haar hoedanigheid van
Hoge Vertegenwoordiger. “Qatar heeft de afgelopen jaren aanzienlijke
vooruitgang geboekt op het gebied van arbeidsrechten. Het was het
eerste Golfland dat het discriminerende “kefala-systeem” ontmantelde
en Qatar nam een nieuwe wet aan tot vaststelling van een
niet-discriminerend minimumloon. Bovendien heeft zij gezorgd voor een
strenger toezicht op de infrastructuurprojecten van het WK”. Maar
evengoed werden de meer dan 6.000 arbeiders die stierven bij de bouw
van de stadions, in de toespraak van Borrell er slechts 50.
De andere commissaris die door de advocaten naar voren is gebracht,
Ylva Johansson, speelde daarentegen een leidende rol bij het promoten
van de overeenkomst om de visumplicht voor Qatarese burgers die de EU
binnenkomen af te schaffen. Een overeenkomst die zonder het uitbreken
van het schandaal tegen het einde van 2022 in werking zou zijn
getreden. En ook de agenda van Ylva Johansson bevestigt de toenadering
tot het emiraat. Zoals blijkt uit de ontmoeting vorig jaar februari
tussen de commissaris zelf en de Qatarese ambassadeur bij de Europese
Unie, Abdulaziz Al-Malki. Dezelfde ambassade die is beschreven als een
bron van voortdurende uitnodigingen voor diners en informele
bijeenkomsten voor leden van het Europees Parlement.
Tegenover dit alles blijft het hoofd van de Commissie, Ursula von der
Leyen, zwijgen, alsof er niets is gebeurd. Een steeds genantere stilte.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]