De AIVD waarschuwt u
De AIVD, onderdeel van het ministerie van Waarheid, bestrijdt niet
alleen de bewering dat er een kwaadaardige elite aan de macht is, maar
ook de mensen die dat van mening zijn.
NU.nl meldt vandaag het volgende:
"De Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) waarschuwt voor
de complottheorie dat er in Nederland een kwaadaardige elite aan de
macht is. Daar gaat een langetermijndreiging vanuit, staat in het
jaarverslag over 2022."
en ook:
"Volgens de AIVD dragen deze extremisten de boodschap uit dat in
Nederland een kwaadaardige elite aan de macht is, die de vijand is van
de Nederlandse bevolking. De elite zou gebeurtenissen verzinnen die
bedoeld zijn voor steeds verdergaande controle, zoals de
coronapandemie, de stikstofcrisis en de oorlog in Oekraïne."
Ten aanzien van de eerste alinea zouden we kunnen opmerken dat vandaag
de dag - gezien de recente verkiezingsuitslag en de stemming onder de
burgers - èrg veel Nederlanders ervan overtuigd zijn dat er een elite
aan de macht is, een die niet het beste met het Nederlandse volk voor
heeft, en dus min of meer kwaadaardig genoemd kan worden. De AIVD ziet
daarin een langetermijndreiging, in tegenstelling tot de regering die
daarin een kortetermijndreiging ziet.
We lazen afgelopen vrijdag namelijk
op de site van het ministerie van justitie en
veiligheid al het volgende:
"Het moet makkelijker worden om organisaties aan te pakken die de
democratische rechtsstaat of het openbaar gezag ondermijnen. Daarom
worden er nieuwe handhavingsinstrumenten toegevoegd aan de Wet
transparantie maatschappelijke organisaties (Wtmo). De ministerraad
heeft ingestemd met het voorstel van minister van Justitie en
Veiligheid Yeşilgöz-Zegerius. Het voorstel om de Wtmo te wijzigen
wordt daarna naar de Tweede Kamer gestuurd."
Dat schijnt de minister van plan te zijn omdat er naar verluidt een
brede oproep vanuit de Tweede Kamer is gekomen om extra
handhavingsinstrumenten te gebruiken wanneer sprake is van (dreigende)
ondermijning van democratische waarden, fundamentele vrijheden of
mensenrechten.
Verder verklaart minister Yeşilgöz-Zegerius ook nog het volgende: “Het is belangrijk dat er een stevigere aanpak komt van
organisaties die via hun activiteiten onze rechtsstaat ondermijnen. Er
is in ons land geen plek voor activiteiten van organisaties,
zoals lezingen of activistische toespraken, die als doel
hebben leden op te hitsen om de democratie af te schaffen, voor
evenementen waarbij discriminatie van bepaalde groepen wordt
uitgedragen of voor het uitbrengen van tijdschriften of pamfletten
waarin minderheidsgroepen worden verketterd of weggezet. Met nieuwe
handhavingsinstrumenten kunnen we de maatschappij hier beter tegen
beschermen.”
Deze nota van wijziging zorgt ervoor dat het Openbaar Ministerie de
mogelijkheid krijgt om met tussenkomst van de rechter maatregelen te
treffen ten aanzien van organisaties die de Nederlandse democratische
rechtsstaat of het openbaar gezag ondermijnen. Het gaat dan om een
bevoegdheid voor de rechter tot het opleggen van een bevel tot het
onthouden, staken en gestaakt houden van bepaalde gedragingen.
Wij zien in dit voornemen een nieuwe, vergaande stap tot het inperken
van de vrijheid van meningsuiting. Nu gaat het nog om "organisaties",
de overheid kennende gaat het straks over personen (individueel of in
clubverband - hoewel met enig woordengegoochel dat laatste ook als een
organisatie kan worden gekwalificeerd).
Het lijkt wel of de regering hetzelfde pad gaat volgen als die van de
VS, waar inmiddels de beruchte "Espionage Act" een nieuwe variant
krijgt waarbij de overheid geen verschil meer maakt tussen spionnen en
klokkenluiders. Jack Teixeira, een 21-jarig lid van de Massachusetts
Air National Guard, is zoals bekend beschuldigd met twee aanklachten
op grond van §793 van genoemde spionagewet wegens het onrechtmatig
verkrijgen en doorgeven van nationale defensie-informatie. Bovendien
werd Teixeira aangeklaagd op grond van een afzonderlijk statuut dat
het ongeoorloofd bewaren en communiceren van geheime documenten of
materiaal verbiedt. Teixeira zou de bron zijn geweest van een reeks
lekken over de Russisch-Oekraïense oorlog en de Amerikaanse spionage
van zijn bondgenoten (wat natuurlijk al sinds het afluisteren van de
voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel pas goed is opgevallen
- en door de EU is genegeerd).
Naar verluidt werden deze lekken aanvankelijk gepost op obscure delen
van het internet, maar werden ze opgepikt door The New York Times en
andere nieuwsuitzendingen voor een reeks primeurs die (naar wij
vermoeden aanvankelijk) in het algemeen belang waren. In eerse
instantie vertelden onbekende regeringsfunctionarissen anoniem aan
mediabronnen dat de documenten waarschijnlijk het product waren van
Russische inlichtingendiensten.
Een reeks artikelen gebaseerd op mensen die beweerden de "dader" te
kennen, begonnen echter het tegendeel te beweren. Kort nadat Teixeira
door de New York Times en het door de CIA financieel gesteunde
Bellingcat was geïdentificeerd als de waarschijnlijke bron van de
lekken, werd hij gearresteerd. Teixeira heeft, net als alle criminele
beklaagden, een grondwettelijk vermoeden van onschuld. Het is de taak
van de overheid om te bewijzen dat hij achter deze lekken zat.
Defending Rights & Dissent vermijdt een haastig oordeel over
Teixeira's schuld of onschuld en zijn mogelijke motivaties, maar
vroege berichtgeving door de mainstream media heeft een bepaald beeld
van Teixeira geschetst. In plaats van te hopen journalistieke output
te produceren, deelde Teixeira volgens meerdere verslagen de
informatie met een gesloten Discord-server die zich toelegt op het
bespreken van videogames.
Teixeira probeerde naar verluidt de andere leden van het platform te
informeren of indruk op hen te maken met het feit dat hij op de hoogte
was van geheimen. Veel leden van deze Discord waren tieners die
Teixeira leken te bewonderen. Een lid van de Discord plaatste de
informatie opnieuw op weer een andere plaats op Discord, waarna het
zijn weg vond naar Telegram-kanalen. Op dat moment werden The New York
Times en andere journalisten zich bewust van het bestaan ervan. Als
Teixeira inderdaad de bron van de lekken is en de vroege verslaggeving
darover juist, dan lijkt het erop dat hij noch een spion, noch een
klokkenluider is.
Sectie 793 van de spionagewet maakt geen onderscheid tussen degenen
die informatie aan de media geven om wangedrag aan de kaak te stellen
of een openbaar debat op gang te brengen, iemand die informatie deelt
om indruk te maken op vrienden en kennissen, of spionnen. Volgens de
spionagewet zijn de bedoeling van de beschuldigde, hun motivaties of
de vraag of de openbaarmaking schade heeft veroorzaakt, niet relevant.
Als gevolg hiervan is deze overdreven brede wet gebruikt om
journalisten, hun bronnen en klokkenluiders het zwijgen op te leggen.
Waar het hier niet over gaat maar wat we toch even willen noemen is
dat Teixeira vanwege zijn leeftijd nauwelijks als officier kan zijn
afgestudeerd aan een militaire academie, voor zover dat mogelijk zou
zijn voor een vrijwillige nationale garde. Aan de andere kant kan hij
- alweer vanwege zijn leeftijd - geen hogere rang hebben gehad. Er
wordt gezegd dat hij in 2019, toen hij nog maar 18 jaar oud was,
toetrad tot de Nationale Garde en een opleiding volgde tot "specialist
in cybertransportsystemen" en als zodanig toezicht hield op de
communicatie van de troepen. En we moeten geloven dat hij toegangzou
hebben gehad tot zeer geheime documenten van het Pentagon en geheime
diensten? Heel moeilijk te geloven. In een komend artikel gaan we hier
op door.
Maar we hadden het over de Wet transparantie maatschappelijke
organisaties (Wtmo) en het voornemen van de Nederlandse regering de
vrijheid van meningsuiting verder in te perken (onder het mom van...).
Het heeft er alle schijn van dat staatshoofden over de hele wereld,
van de VS en Canada tot Groot-Brittannië, Nieuw-Zeeland en ook ons
eigen kikkerland, samenwerken om hun politieke tegenstanders te kunnen
censureren, dat ze tegen het publiek liegen en de vrijheid van meningsuiting
verder aan banden wilen leggen - allemaal in de naam van de strijd
tegen "desinformatie”, “extremisme”, “haat” en "ondermijning van de
democratie", om maar een paar schijnargumenten te noemen.
Een paar voorbeelden:
- In de VS stelde de regering van president Joe Biden een
“Disinformation Governance Board” voor en werd hij vervolgens betrapt
op het onder druk zetten van Facebook om nauwkeurige
covid-vaccininformatie te censureren.
- Ook in de VS, vrpeg tijdens een telefonische vergadering over de
reddingsoperatie van Silicon Valley Bank, senator Mark Kelly (D-AZ)
vertegenwoordigers van de Federal Reserve, het ministerie van
Financiën en de Federal Deposit and Insurance Corporation (FDIC) of ze
een manier hadden om informatie op sociale netwerken te censureren, om
een run op de banken te voorkomen, aldus Republikeinse leden van het
Huis van Afgevaardigden die bekend waren met de oproep.
- In Canada financiert premier Justin Trudeau overheidscontractanten
om censuur van sociale mediaplatforms te eisen en staat hij op het
punt een nieuwe wet aan te nemen die het censureren door de overheid
van online meningen zou uitbreiden.
- In Nieuw-Zeeland heeft de vertrekkende premier Jacinda Arden
aangekondigd dat ze zich nu zal concentreren op het online bestrijden
van 'extremisme'.
- In ons land wil minister van Justitie en
Veiligheid Yeşilgöz-Zegerius de bevoegdheid hebben om (nu nog)
organisaties die een afwijkende mening uitdragen, aan te kunnen pakken.
We zien hier een patroon. Degenen die aandringen op censuur van "verkeerde
informatie" verspreiden het. Degenen die 'extremisme' veroordelen,
eisen extreem beleid. En degenen die "haat" aan de kaak stellen, zijn
vol van afkeer van hun politieke vijanden (waarvan de partijen natuurlijk ook
organisaties zijn). Overheden financieren externe contractanten,
bijvoorbeeld 'denktanks' of ngo's, om hun vijanden in een kwaad
daglicht te stellen als 'samenzweringstheoretici' die 'extreme
denkbeelden
verspreiden' en 'de democratie schade toebrengen', zodat ze hen kunnen
censureren en uit de weg kunnen ruimen.
Wat er gebeurt, is duidelijk gecoördineerd (we zien hier connecties
met het World Economic Forum). Het begint al aardig te lijken op het
bestrijden van "pre-crime"-activiteiten zoals de film Minority Report
laat zien. Is het ver gezocht te zeggen dat deze beïnvloedingsoperaties tot doel
hebben te bepalen
welke informatie wij, de burgers, mogen ontvangen en hoe we deze
moeten waarnemen?
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[17 april 2023]
Afdrukken
Doorsturen
