De Europese Commissie is nieuwe onderhandelingen met Pfizer begonnen – natuurlijk niet zonder de vaste bedoeling om elk van zijn eerdere wandaden in slow motion te herhalen: opnieuw, in het geniep, door geheime onderhandelingen achter gesloten deuren, voorbijgaand aan hun (eigen) verantwoordelijkheid voor gebruik van EU-fondsen om producten te kopen van één enkele Amerikaanse fabrikant voor de hele EU. Een artikel dat aantoont dat de Europese Commissie zijn beruchte onvermogen om zichzelf te corrigeren volledig kwijt is.
Contracten worden hardnekkig geheim gehouden
Al twee jaar weigeren de Europese Commissie en Von der Leyen, die hun
streven naar transparantie altijd hadden gesimuleerd met oorverdovend
smakeloze verbale cascades, de gesloten contracte te publiceren -
zelfs het Europees nepparlement en de onderzoekscommissie hebben niets
anders gezien dan kopieën die onherkenbaar (zwart) zijn gemaakt.
Ze weigeren ook categorisch de precontractuele sms-berichten tussen
Von der Leyen en Bourla te overhandigen - en verzetten zich daarmee
niet alleen tegen de (legitieme) verzoeken om informatie van
journalisten en EU-parlementariërs, maar ook tegen de verzoeken van de
Europese Ombudsman Emily O'Reilly en zelfs het (redelijk) indringende
verzoek van de Europese Rekenkamer.
Het is dus niet mogelijk om bijvoorbeeld te bevestigen (of ontkennen)
of aan Pfizer provisies zijn betaald voor het tekenen van het
contract, voor welk bedrag en vooral aan wie. Vorig jaar gingen we in
ons eerdere artikel over dit onderwerp op de complottheorie-toer en
maakten toen de volgende berekening: tegen een tarief van 20 euro per
dosis heeft Pfizer 36 miljard euro uit de Europese Unie gehaald. Voor
een contract van die omvang betaalt Brussel een commissie van 2
procent, wat betekent dat iemand 720 miljoen euro aan commissies heeft
opgestreken. Logisch dat Vom der Leyen heeft gepleit voor het
verplicht vaccineren van alle Europeanen, en hoe vaker hoe beter. Met
civiele of militaire middelen.
Foto rechts:
De meerdere struisvogelstandbeelden met koppen in het zand, die in
het wild een "menigte" zouden vormen, op het terrein achter het gebouw
van het Europees nepparlement zijn een interessante keuze. Omdat je zou
kunnen stellen dat parlementsleden zich gedragen als een menigte en
momenteel hun rol moeten erkennen in de laatste ontrafeling van het
maatschappelijk middenveld in Europa.
Tweeëntwintig maanden nadat Ursula von der Leyen aan The New York
Times toegaf dat ze via sms had onderhandeld over een
COVID-19-vaccinovereenkomst met Albert Bourla heeft de Amerikaanse
krant de Europese Commissie aangeklaagd wegens haar weigering om de
teksten openbaar te maken. Hoewel de rechtszaak op 25 januari werd
ingediend en maandag 13 februari
op de openbare website van het
Europese Hof van Justitie staat, zijn geen van de documenten met
betrekking tot de zaak beschikbaar voor het publiek.
Meer dan twee jaar na de verdragen in kwestie begint het voortdurende
in stand houden van deze institutionele ondoorzichtigheid neer te
komen op een daad van kwaadwillende politieke dwarsliggerij, een "obstructie",
aldus de Europese Ombudsman Emily O'Reilly, die het hoogst "verwarrend"
vindt dat Von der Leyen nog steeds weigert te reageren op de talloze
klachten en rechtszaken (o.a. van de New York Times). (...)
En terwijl het sinds oktober vorig jaar bekende strafrechtelijk
onderzoek naar de oorspronkelijke contracten door het Europees
Openbaar Ministerie EOM nog in volle gang is, heeft de Europse
Commissie het wéér voor gedaan.
Heronderhandelingen in het geheim
Het is nieuwe onderhandelingen met Pfizer begonnen – natuurlijk niet
zonder de vaste bedoeling om elk van zijn eerdere wandaden in slow
motion te herhalen: opnieuw, in het geniep, door geheime
onderhandelingen achter gesloten deuren, voorbijgaand aan hun (eigen)
verantwoordelijkheid voor gebruik van EU-fondsen om producten te kopen
van één enkele Amerikaanse fabrikant voor de hele EU. Een systeem dat
zich verschanst heeft achter institutioneel kreupelhout kon zijn
beruchte onvermogen om zichzelf te corrigeren niet duidelijker tonen.
De (toegankelijke) informatie is (ook weer) schaars en niet vrij van
onduidelijkheden. Toch durven we de actualiteit als volgt samen te
vatten.
Het gaat om de "aanpassing" van het gigantische (derde) Von der Leyen-Pfizer-contract,
waarmee de Europese Commissie een bindende toezegging had gedaan om
tegen eind 2023 900 miljoen doses af te nemen. Ongeveer 400 miljoen
van deze eenheden zijn al geleverd en de resterende 500 miljoen moeten
dit jaar nog door de EU-lidstaten worden geaccepteerd. Onnodig te
zeggen dat de vraag naar vaccins vrijwel tot stilstand is gekomen,
terwijl de vaccinmagazijnen uit hun voegen barsten en alle eerder
geadverteerde houdbaarheidsdata (zelfs in braille) verrassend een voor
een zijn verstreken. (...)
De Europese Commissie heeft zich er lang tegen verzet om deze
bombastische Moeder van Alle Mislukte Contracten opnieuw aan te pakken
- ondanks een overaanbod (van vaccins in de EU) dat niet langer over
het hoofd kan worden gezien. Pas na massale druk van Bulgarije, Polen,
Hongarije, Litouwen, Italië, Oostenrijk, Roemenië en andere lidstaten
stemde de Europese Commissie ermee in om opnieuw te onderhandelen, zij
het met bloedstollend tandengeknars op niveau 8 (van de schaal van
Richter).
Uitgangspunt voor de heronderhandelingen zijn de nog aan te schaffen
500 miljoen doses. Bij de catalogusprijs van 20 euro/dosis resulteert
dit in een aansprakelijkheid (uit het in 2021 gesloten contract) van
10 miljard euro.
Volgens
de Financial Times voorziet
het heronderhandelde contract nu in een vermindering van de
hoeveelheid te kopen vaccin van 500 miljoen doses tot een totaal van
280 miljoen. In de toekomst zullen 70 miljoen doses per jaar worden
gekocht, waarbij de leveringsperiode wordt verlengd tot 2026. Pfizer
is bereid om de oorspronkelijk bestelde maar door de EU niet gekochte
eenheden te annuleren in ruil voor een "annuleringsvergoeding" van EUR
10 /dosis. Maar alleen als de EU in ruil daarvoor een hogere prijs
voor de tegen 2026 te leveren doses accepteert. In de duistere
achterafjes van het schoolplein (en de farmaceutische industrie) wordt
dit een "flexibiliteitsvergoeding" genoemd.
Als we goed gerekend hebben, dan komt dat met 220 miljoen vaccindoses
die in afwijking van het oorspronkelijke contract moeten worden
geannuleerd neer op 2,2 miljard euro. 2,2 miljard euro opzegvergoeding
voor een dienst die niet geleverd kan worden - dat klinkt als een deal
die wij ook graag zouden willen sluiten. In een schriftelijke
verklaring van EU-gezondheidscommissaris Stella Kyriakides staat dat
naast deze "aanzienlijke verlaging van de doses" (opzegvergoeding: 2,2
miljard), ook de "verlenging van ons contract tot ver na 2023" is
gerealiseerd.
Verlenging... u heeft het goed gelezen. Volgens het laatste ontwerp
wil de Europese Commissie zich ertoe verbinden om tegen 2026 jaarlijks
70 miljoen doses in te slaan om hun "overgang naar nieuwere vaccins"
te organiseren. Deze zijn echter niet meer te betalen volgens de oude
prijs (20 euro/prik), maar volgens een nieuwe, nog onbekende
prijslijst, die voorziet in een even "aangepaste" hogere prijs voor
elk toekomstig "aangepast" vaccin.
Als we ons niet hebben misrekend, zal er nog minstens 5,6 miljard euro
van bindende EU-contracten naar de spaar- en buitenlandse rekeningen
van Pfizer gaan, als ze tegen die tijd niet geëxplodeerd zijn. En
gezien de verkoopprijs van 110 - 130 dollar/dosis die momenteel door
Pfizer in de VS wordt genoteerd, zijn we zo duizelig dat we het
resultaat hier niet meer betrouwbaar kunnen berekenen.
Samenvatting
Laten we het kort samenvatten: de Europese Commissie stelt voor om af
te zien van de oorspronkelijk bestelde 220 miljoen Pfizer-doses in
ruil voor een annuleringsvergoeding van 2,2 miljard euro, en geeft in
ruil daarvoor een nieuwe bestelling op voor 280 miljoen eenheden
vermomd als opnieuw toegewezen heronderhandeling, die met een bedrag
tussen 5,6 miljard en een bedrag dat we niet meer betrouwbaar kunnen
berekenen. Daarmee vervangt de Europese Commissie een bestaande
betalingsverplichting aan Pfizer van (vrijwel precies) EUR 10 miljard
door een bestaande betalingsverplichting aan Pfizer van (ten minste)
EUR 10 miljard. Onnodig te zeggen dat Pfizer – kernwoord:
belastingontwijking – natuurlijk zijn in de EU gegenereerde winsten
via de (nog) legale EU-belastingparadijzen Ierland, Nederland en
Luxemburg verwerkt voordat ze uiteindelijk uitstromen – tegen een
belastingtarief waar je de tranen van in de ogen krijgt (12,5%).
En natuurlijk geeft de Europese Commissie het bedrijf voor de tweede
keer de onbetwiste monopolie-positie in de Europese
Covid-vaccinatiebusiness. "Als BioNTech/Pfizer de komende jaren
ongeveer 70 miljoen doses per jaar verzendt, is dat vrijwel de hele
markt", citeerde de Financial Times "een persoon die bekend is met de
onderhandelingen." Dit is niet alleen een hernieuwde schending van het
EU-brede, heilige beginsel van concurrentie, maar staat ook in schril
contrast met het beginsel van diversificatie, dat niet minder van
toepassing is op het EU-aanbestedingsbeleid dan op haar
gezondheidszorgportfolio: "Portfoliodiversificatie is cruciaal", zegt
het hoofd van het Europees Geneesmiddelenbureau, Emer Cooke.
Hetzelfde principe geldt overigens ook voor de steeds ongeremderde
wapen- en munitie-aankopen in uw Europese Unie. De Europese Commissie
heeft de goedkeuring van projecten uit het Europees Defensiefonds van
8 miljard euro toevertrouwd aan een ondoorzichtig netwerk van "externe
deskundigen", zonder er ook maar in de verste verte voor te zorgen dat
belangenconflicten worden vermeden en dat de EU-gedragscode wordt
nageleefd. Ombudsman Emily O'Reilly "wees erop dat de namen van deze
experts nergens te vinden zijn - wat ongebruikelijk is volgens
EU-normen en volgens haar het publieke toezicht ondermijnt."
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]