De grondoorlog in Oekraïne is bijna voorbij, een nieuwe fase breekt aan.
Zelfs diehard-aanhangers van Oekraïne in de westerse mainstream media
en denktanks geven toe dat een militaire overwinning op Rusland
onmogelijk is en dat het teruggeven van het gebied onder Russische
controle de mogelijkheden van Kiev ver te boven gaat.
Vandaar de vindingrijkheid van de regering-Biden om Plan B te
onderzoeken en Kiev te adviseren realistisch te zijn over het verlies
van grondgebied en pragmatisch de dialoog met Moskou te zoeken. Dit
was de bittere boodschap die de Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken Antony Blinken onlangs persoonlijk aan Kiev overbracht.
Maar de bijtende reactie van president Zelensky in een volgend
interview met het tijdschrift
The Economist is onthullend. Hij
antwoordde dat de westerse leiders hem nog steeds naar de mond praten
en beloofden dat zij Oekraïne zullen steunen "zolang het nodig is" (de
mantra van Biden), maar hij, Zelensky, heeft een verandering in de
stemming onder sommige van zijn partners bespeurd: "Ik heb deze
intuïtie, lees, hoor en zie hun ogen [als ze zeggen] ‘we zullen altijd
bij je zijn.’ Maar ik zie dat hij of zij niet hier is, niet bij ons.”
Zeker, Zelensky interpreteert de lichaamstaal goed, want bij gebrek
aan binnenkort een overweldigend militair succes is de westerse steun
voor Oekraïne (die al dateert
vanaf 2014 toen het Westen
begon Oekraïne op oorlog tegen Rusland voor te bereiden) beperkt in de tijd.
Zelensky weet dat het moeilijk zal zijn de westerse steun in stand te
houden. Toch hoopt hij dat, als het niet de Amerikanen zijn, de
Europese Unie in ieder geval hulp zal blijven verstrekken, en mogelijk
zelfs tijdens de top in december van de onderhandelingen over het
toetredingsproces voor Oekraïne zal kunnen bevestigen. Maar hij uitte
ook een verhulde dreiging van een terroristische dreiging tegen Europa
– waarbij hij waarschuwde dat het geen “goed verhaal” voor Europa zou
zijn als het “deze mensen [van Oekraïne] in een hoek zou drijven”. Tot
nu toe werden dergelijke onheilspellende dreigementen gedempt,
afkomstig van laaggeplaatste activisten uit de fascistische Bandera-groeperingen.
We hebben eerder al gezegd dat de Amerikanen inmiddels in de gaten
hebben gekregen dat zij met de installatie van Zelensky in feite een
monster van Frankenstein hebben geschapen, dat zich uiteindelijk tegen
zijn "schepper" keert......
Van Europa hoeft Zelensky - behalve geld, veel geld - weinig te
verwachten, het oude continent heeft ook zijn grenzen. De westerse
wapenvoorraden zijn uitgeput en Oekraïne is een bodemloze put.
Belangrijk is dat er geen overtuiging bestaat of voortgezette
bevoorrading enig verschil zou maken in de proxy-oorlog die niet te
winnen is. Bovendien bevinden de Europese economieën zich in een
dip,en zou de recessie in Duitsland kunnen afglijden naar een
depressie, met diepgaande gevolgen van de-industrialisatie.
Het volstaat te zeggen dat
Zelensky’s bezoek aan het Witte Huis de
komende dagen een beslissend moment wordt. De regering-Biden is in een
sombere stemming omdat de proxy-oorlog een vol gas Indo-Pacifische
strategie tegen China belemmert. Toch verklaarde Blinken tijdens een
optreden op ABC's This Week voor het eerst expliciet dat de VS
zich er niet tegen zouden verzetten dat Oekraïne gebruik zou maken van
door de VS geleverde langereafstandsraketten om diep binnen Russisch
grondgebied aan te vallen, een stap die Moskou eerder een 'rode lijn'
noemde - een actie van de zijde van de Amerikanen waardoor Washington
een directe partij bij het conflict wordt.
Het meest provocerende is namelijk dat NAVO-verkenningsplatforms,
zowel bemand als onbemand, bij dergelijke operaties zullen worden
gebruikt, waardoor de VS zoals gezegd feitelijk een medestrijder is
geworden.
De bekende Amerikaanse militair historicus, strategisch denker en
gevechtsveteraan kolonel (bd.) Douglas MacGregor (die tijdens de
regering-Trump als adviseur van het Pentagon diende) is vooruitziend
als hij zegt dat er een nieuwe “Biden’s fase van de oorlog” op het
punt staat om te beginnen. Dat wil zeggen dat, nu de grondtroepen op
zijn, de focus nu zal verschuiven naar langeafstandswapens zoals de
Storm Shadow, Taurus, ATACMS langeafstandsraketten, enz.
Rusland heeft terughoudendheid betracht bij het aanvallen van de bron
van dergelijke vijandelijke capaciteiten, maar hoe lang deze
terughoudendheid zal voortduren is voor iedereen een raadsel. In
antwoord op een scherpe vraag over hoe Washington de aanvallen op
Russisch grondgebied met Amerikaanse wapens en technologie zou zien,
betoogde Blinken dat het toenemende aantal aanvallen op Russisch
grondgebied door Oekraïense drones "gaat over hoe zij [Oekraïners] hun
land gaan verdedigen" en hoe ze eraan werken om terug te nemen wat van
hen in beslag is genomen. Onze [Amerikaanse] rol, de rol van
tientallen andere landen over de hele wereld die hen steunen, is hen
daarbij te helpen.”
Rusland zal een dergelijke brute escalatie niet accepteren, vooral
omdat deze geavanceerde wapensystemen die worden gebruikt om Rusland
aan te vallen feitelijk worden bemand door NAVO-personeel:
contractanten, getrainde ex-militairen of zelfs dienende officieren.
President Poetin vertelde de media afgelopen vrijdag dat “we
buitenlandse huurlingen en instructeurs hebben gedetecteerd, zowel op
het slagveld als in de eenheden waar training wordt gegeven. Ik geloof
dat er gisteren of eergisteren weer iemand is opgepakt.”
De berekening van de VS is dat Rusland op een gegeven moment gedwongen
zal worden om te onderhandelen en dat er een bevroren conflict zal
ontstaan waarbij de NAVO-bondgenoten de optie zouden behouden om door
te gaan met de militaire opbouw van Oekraïne en het proces dat leidt
tot zijn lidmaatschap van de Atlantische alliantie, waarbij de
regering-Biden zich kan concentreren op de Indo-Pacific. Maar een
klein kind kan zien dat Rusland geen genoegen zal nemen met een "bevroren
conflict" dat ver achterblijft bij de doelstellingen van
demilitarisering en denazificatie van Oekraïne, wat de belangrijkste
doelstellingen zijn van zijn speciale militaire operatie.
Geconfronteerd met deze nieuwe fase van de proxy-oorlog valt nog te
bezien welke vorm de Russische vergelding dan zal aannemen. Er kunnen
meerdere manieren zijn zonder dat Rusland NAVO-gebieden rechtstreeks
aanvalt of kernwapens gebruikt (tenzij de VS een nucleaire aanval
organiseren – waarvan de kans op dit moment nul is).
Het is nu al mogelijk om de potentiële hervatting van de
militair-technische samenwerking tussen Rusland en Noord-Korea (waaronder
mogelijk ICBM-technologie) te zien als een natuurlijk gevolg van het
agressieve Amerikaanse beleid ten aanzien van Rusland en zijn steun
aan Oekraïne – evenzeer als van de huidige internationale samenwerking.
Het punt is: vandaag is het met Noord-Korea; morgen zou het met Iran,
Cuba of Venezuela kunnen zijn – wat kolonel MacGregor "horizontale
escalatie" door Moskou noemt. De situatie in Oekraïne is verweven
geraakt met de problemen op het Koreaanse schiereiland en Taiwan.
Minister van Defensie Sergej Sjoigu zei woensdag op de staatstelevisie
dat Rusland “geen andere opties” heeft dan een overwinning te behalen
in zijn speciale militaire operatie en vooruitgang zal blijven boeken
met zijn belangrijkste missie, namelijk het neermaaien van de
uitrusting en het personeel van de vijand. Dit suggereert dat de
uitputtingsoorlog verder zal worden geïntensiveerd, terwijl de
algemene strategie kan verschuiven naar het behalen van een totale
militaire overwinning.
Het Oekraïense leger is wanhopig op zoek naar mankracht. Alleen al in
het 15 weken durende “tegenoffensief” zijn ruim 71.000 Oekraïense
soldaten gedood. Er wordt gesproken over Kiev die streeft naar
repatriëring van zijn onderdanen in militaire leeftijd uit de
vluchtelingen in Europa. Aan de andere kant gaat de mobilisatie in
Rusland, in afwachting van een langdurig conflict, door. Poetin maakte
vrijdag bekend dat 300.000 mensen zich vrijwillig hebben aangemeld en
contracten hebben ondertekend om zich bij de strijdkrachten aan te
sluiten en dat er nieuwe eenheden worden gevormd, uitgerust met
geavanceerde soorten wapens en uitrusting, “en sommigen van hen zijn
al voor 85 tot 90 procent uitgerust.”
De kans is groot dat, zodra het Oekraïense ‘tegenoffensief’ over een
paar weken uitmondt in een enorme mislukking, de Russische
strijdkrachten een grootschalig offensief kunnen lanceren. Het is
denkbaar dat Russische strijdkrachten zelfs de rivier de Dnjepr
oversteken en de controle over Odessa overnemen en de kustlijn die
naar de Roemeense grens leidt, vanwaar de NAVO aanvallen op de Krim
heeft uitgevoerd. Vergis u niet: voor de Anglo-Amerikaanse as is het
omsingelen van Rusland in de Zwarte Zee altijd een topprioriteit
gebleven.
Bekijk het uitstekende interview (hieronder) van kolonel Douglas
MacGregor door de Noorse professor Glenn Diesen:
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]