De Federal Reserve van New York heeft nu in een periode van 63 dagen meer dan $ 3.000 miljard doorgesluisd naar niet nader genoemde handelshuizen op Wall Street, om een liquiditeitscrisis te vergemakkelijken die nog niet op geloofwaardige wijze door de Fed is verklaard. Bovendien heeft de Fed een nieuw programma voor de aankoop van activa gelanceerd, waarbij elke maand $ 60 miljard aan Amerikaanse schatkistpapier wordt gekocht. Gebaseerd op de voortdurende escalatie van zijn plannen, lijkt het de grenzen te testen van wat het publiek zal tolereren. We dachten dat het tijd was om de vraag te beantwoorden: wie is precies de eigenaar van de New York Fed en zijn magische geldtap die met een druk op de knop miljarden dollars in banken van Wall Street kan pompen.
De grootste aandeelhouders van de New York Fed zijn de volgende vijf
Wall Street-banken: JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs, Morgan
Stanley en Bank of New York Mellon. Die vijf banken vertegenwoordigen
tweederde van de acht Global Systemically Important Banks (G-SIB's) in
de Verenigde Staten, zeg maar de wereldwijd belangrijke systeembanken.
De andere drie G-SIB's zijn Bank of America, een aandeelhouder in de
Richmond Fed; Wells Fargo, een aandeelhouder van de Fed in San
Francisco; en State Street, een aandeelhouder in de Fed van Boston.
G-SIB's hebben de mogelijkheid om systemische besmetting toe te
brengen aan het gehele wereldwijde bancaire systeem (zoals gebeurde in
2008) en moeten daarom nauwlettend worden gevolgd voor financiële
stabiliteit. JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs en Morgan
Stanley zijn ook vier van de vijf grootste houders van risicovolle
derivaten (Bank of America is de vijfde.)
De vijf megabanken die de grootste aandeelhouders van de New York Fed
zijn, staan óók onder toezicht van de New York Fed, ondanks hun
deelname aan de verkiezing van tweederde van de raad van bestuur.
James Gorman, voorzitter en CEO van Morgan Stanley, zit momenteel in
de Board van de New York Fed. Jamie Dimon, de criminele voorzitter en
CEO van de even criminele JPMorgan Chase, had eerder twee
ambtstermijnen van drie jaar in de raad van bestuur.
Dezelfde Wall Street-banken nemen ook deel aan verschillende
adviesgroepen met de New York Fed, waar ze "best practices" voor hun
branche kunnen doorvoeren. Die "best practices" waren niet voldoende
om te voorkómen dat JPMorgan Chase een misdadige organisatie is met
drie aanklachten aan haar broek, Citigroup een misdadige organisatie
met één veroordeling en vier van de banken (alle behalve Bank of New
York Mellon) om actief deel te nemen aan het creëren en verkopen van
subprime-investeringen die het Amerikaanse financiële systeem, de
economie van het land en een flinke hap van Wall Street in 2008
opbliezen.
Er zijn 12 regionale Federal Reserve-banken, waarvan de Fed in New
York er slechts één is. Maar tijdens de financiële crisis kreeg de New
York Fed ongekende bevoegdheden door de Federal Reserve Board of
Governors in Washington DC, om meer dan $ 29.000 miljard aan
elektronisch gemanipuleerd geld te creëren om de zombiebanken van Wall
Street te redden. Een aanzienlijk deel van die $ 29 biljoen ging naar
leningen die werden gedekt door aandelen en junk bonds - een ongekende
actie voor de Federal Reserve. In sommige gevallen gooide de Fed zijn
eigen reglementen bij het grofvuil en verstrekte zij helemaal geen
leningen - in plaats daarvan koos de Fed ervoor om toxische activa
rechtstreeks op te kopen via het Special Purpose Vehicles-programma
dat zij hiervoorj creëerde. En ondanks haar mandaat om correct
onderpandleningen te verstrekken aan puur solvabele banken, verstrekte
het meer dan $ 2500 miljard aan leningen aan Citigroup, veel daarvan
nadat de bank duidelijk insolvent was.
De $ 29 biljoen die elektronisch is gecreëerd door de New York Fed van
2007 tot midden 2010 is astronomisch vergeleken met de leningen die de
Federal Reserve heeft verstrekt na de financiële crash van 1929 en de
eerste jaren van de Grote Depressie. Die Fed-leningen bedroegen samen
tot slechts $ 1,5 miljoen of omgerekend ongeveer $ 25,5 miljoen in
dollars van vandaag.
Vergelijk de $ 25,5 miljoen in dollars van nu die door de Fed van 1932
tot 1936 werden verdeeld eens met slechts één dag in 2008. Op 24
september 2008 sloeg de New York Fed op haar geldknop om $ 110 miljard
door te sluizen naar de onverlaten van Wall Street . (Zie onderstaande
grafiek: waar Bank of New York Mellon en JPMorgan Chase in
hoofdletters worden vermeld, traden zij op als tussenpersonen voor de
New York Fed om geld aan de Primary Dealer Credit Facility (PDCF) te
betalen, aan de effectenbedrijven die direct onder elke invoer worden
vermeld.)
De $ 25,3 miljard die Morgan Stanley op die ene dag ontving, is 1000
keer al het geld dat de Fed in de jaren dertig heeft uitgegeven.
Onderstaande lijst kwam rechtstreeks van de Federal Reserve toen deze
op 31 maart 2011 werd gedwongen zijn Discount Window-documenten te
overhandigen, na het verliezen van een meerjarige rechtszaak met de
media om haar geldstromen geheim te houden.
Een
steekproef van leningen op slechts één dag, 24 september 2008, door de
New York Fed (bron: Federal Reserve Board of Governors)
De banken van New York en hun tegenpartijen van buitenlandse derivaten
waren de grootste begunstigden van de bailout van $ 29 biljoen en toch
heeft het Congres de Fed in staat gesteld om toezicht te blijven
houden op deze bank-kolossen in Wall Street, alsof de ineenstorting in
2008 nooit heeft plaatsgevonden.
Anders dan de Federal Reserve Board of Governors in Washington D.C.,
die wordt beschouwd als een onafhankelijk federaal agentschap, zijn de
regionale Federal Reserve-banken eigendom van hun aangesloten banken.
Het zijn particuliere instellingen.
Volgens de financiële verklaring van 31 december 2018 voor de New York
Fed hadden de banken in de regio 205.202.792 aandelen in de Federal
Reserve in New York, wat neerkwam op $ 10,26 miljard aan gestort
kapitaal.
Zo legt de New York Fed uit wie haar grootste aandeelhouders zijn:
The Federal Reserve Act requires that each member bank subscribe to
the capital stock of the Reserve Bank in an amount equal to 6 percent
of the capital and surplus of the member bank. These shares are
nonvoting, with a par value of $100, and may not be transferred or
hypothecated. As a member bank’s capital and surplus changes, its
holdings of Reserve Bank stock must be adjusted. Currently, only
one-half of the subscription is paid in, and the remainder is subject
to call. A member bank is liable for Reserve Bank liabilities up to
twice the par value of stock subscribed by it.
De Federal Reserve Act vereist dat elke aangesloten bank inschrijft op
het kapitaal van de Reserve Bank voor een bedrag gelijk aan 6 procent
van het kapitaal en het overschot van de aangesloten bank. Deze
aandelen hebben geen stemrecht, een nominale waarde van $ 100 en mogen
niet worden overgedragen of gehypothekeerd. Omdat het kapitaal en het
overschot van een aangesloten bank verandert, moet het bezit van de
aandelen in de Reserve Bank worden aangepast. Momenteel is slechts de
helft van het inschrijving betaald en de rest is afhankelijk van de
oproep. Een aangesloten bank is aansprakelijk voor de verplichtingen
van de Reserve Bank tot tweemaal de nominale waarde van de aandelen
waarop zij heeft ingeschreven.
Hoewel de aandelen geen stemrecht hebben wat betreft het aantal
aandelen dat wordt aangehouden, krijgen de banken wel degelijk een
stem bij de verkiezing van de raad van bestuur van hun regionale
Fed-bank. Elk regionaal Fed-bestuur heeft negen leden. Zes van de
directeuren worden gekozen door aangesloten banken. Drie van de
directeuren worden benoemd door de Federal Reserve Board of Governors
in Washington, D.C. Uit deze drie kiest de Board of Governors een
voorzitter en een plaatsvervangend voorzitter van het bestuur van de
Bank.
Dat verklaart ook waarom Timothy Geithner, toen hij president van de
New York Fed was, gezellig aan het dineren was met Sandy Weill, de
voorzitter en CEO van Citigroup, die in zijn (Gethner's) bestuur zat,
in plaats van de wilde weddenschappen van Citigroup te controleren
voordat die bank zichzelf opblies. (Geithner slaagde er niet in om US
Treasury Secretary te worden, waar hij de Wall Street-banken bleef
verkloten.)
Of het verklaart ook waarom Jamie Dimon, de voorzitter en CEO van JP
Morgan Chase, niet uit de Bank is gegooid ondanks het feit dat tijdens
zijn voorzitterschap JP Morgan Chase meer dan drie aanklachten van de
Amerikaanse justitie aan haar broek kreeg, misdaden waaraan de bank
overigens schuld bekende, en niet te vergeten de huidige, lopende
vervolgingen van haar handelaren voor het omzetten van de handelsdesk
voor edelmetalen van JPMorgan Chase in een racketeering-onderneming -
volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie.
Trouwens, terwijl Dimon zijn bank overeind probeerde te houden vanwege
verliezen ter grootte van $ 6,2 miljard (dat was het geld van zijn
spaarders) door derivaten-weddenschappen in Londen in 2012, zat hij
ook als lid in de raad van bestuur van de New York Fed,de
toezichthouder van zijn bank.
Het moment om de geldknop bij de New York weg te halen, samen met de
politie-bevoegdheden van Wall Street, is allang gepasseerd. Zoals de
New York Fed momenteel is gestructureerd is het gevaarlijker dan de
banken in haar district.