Er dreigt een wereldwijde nucleaire crisis.
Waarom zwijgt iedereen daarover?
Meer escalaties, maar geen echte
discussie, alleen ontkenning van
gevaar.
Machiavelli zei ooit: "Laat een goede crisis nooit verloren gaan". Wat
hij bedoelde is dat bevolkingen in tijden van crisis kneedbaarder zijn
en dat het een goed moment is om autoritair beleid te implementeren
zonder veel tegenstand.
Na 9/11 bijvoorbeeld, voerden de VS de Patriot Act in, die
inbreuk maakte op de rechten van haar eigen burgers. Destijds werd de
Amerikanen verteld dat het voor hun eigen bestwil en bescherming was.
Amerikanen, tot in hun kern geschokt door de aanval op de Twin Towers,
protesteerden niet op een significante manier. De overheid hing het
idee op dat het een tijdelijke maatregel zou zijn, maar hier zijn we
in 2024, met de wet nog steeds overeind. De wet is niet alleen nog
steeds van kracht, hij is ook talloze keren verlengd. Het
tegenovergestelde is eerder gebeurd, de surveillance is alleen maar
toegenomen van regering tot regering, waardoor de burgerrechten verder
worden ondermijnd. Niet alleen in de VS maar in de meeste landen in
het 'democratische' Westen.
Het uitbuiten van de kwetsbaren is een beproefde strategie voor
degenen die aan de macht zijn.
De Verenigde Staten zijn dol op hun militantie en voeren hun oorlogen
vaak onder het voorwendsel van het exporteren van democratie en
vrijheid. Het is een cliché dat is gebruikt voor talloze oorlogen,
waarbij het altijd de instemming van zijn burgers heeft gekregen. Het
is verbazingwekkend hoe elke oorlog de publieke instemming krijgt,
gezien de rampzalige uitkomsten. We zien dat dagelijks ten aanzien van
de oorlog in Oekraïne.
De geschiedenis laat zien dat de VS democratisch gekozen buitenlandse
regeringen met geweld heeft afgezet en dictators heeft geïmplementeerd
en aan hun zijde heeft gestaan in de loop van de geschiedenis. Het
is fair om te zeggen dat de VS de voorkeur geeft aan dictators boven
democratisch gekozen leiders, aangezien dictators eenzijdig beleid
kunnen implementeren en ze zich geen zorgen hoeven te maken dat
verkiezingen een leider wegstemmen.
Het mag geen verrassing zijn dat het nieuwste democratische project
van de Verenigde Staten helemaal niet democratisch is. Ondanks de
mainstream media-uitbeelding van Oekraïne als een vruchtbare
democratie, begonnen de problemen van Oekraïne al lang voor de huidige
oorlog van 2022. Oekraïne stond al onderaan de lijst van landen in
termen van vrijheid en mensenrechten, volgens twee
mensenrechten-groepen (Freedom House en Human Rights Watch).
Een rapport van Human Rights Watch uit 2021 over Oekraïne was
bijvoorbeeld verre van positief en verwees naar misstanden door
regeringstroepen, "waaronder willekeurige detenties, martelingen en
mishandeling." Journalisten en mediamedewerkers "werden geconfronteerd
met intimidatie en bedreigingen in verband met hun verslaggeving." In
februari 2021 sloot de Oekraïense regering verschillende
oppositiemedia op basis van beschuldigingen dat ze Russische
propagandamiddelen waren.
Volgens het World Justice Project stond Oekraïne in 2022 op de 76e
plaats van de 142 landen op het gebied van mensenrechten. In 2023
zakten ze verder naar plek 93. Rusland was toen iets slechter met een
113e plaats. Nauwelijks een haak om de hoed van morele superioriteit
aan op te hangen.
De Verenigde Staten en de NAVO hebben een duidelijke intentie
gepromoot om Oekraïne toe te voegen aan de NAVO. Dit was wat Rusland
ertoe aanzette om het land binnen te vallen. Echter, na de laatste
NAVO-conferentie verklaarde Biden, in zijn eigen bekentenis, dat het
gebrek aan democratie in Oekraïne hen buiten de NAVO zou houden. De
New York Times citeerde Biden als volgt:
"Als de oorlog gaande is, dan zijn we allemaal in oorlog," zei Biden,
verwijzend naar de toewijding van de alliantie aan wederzijdse
verdediging. "We zijn in oorlog met Rusland, als dat het geval was."
Hij voegde toe dat er "andere kwalificaties zijn waaraan moet worden
voldaan, waaronder democratisering" om Oekraïne in aanmerking te laten
komen voor NAVO-lidmaatschap.
Dat is nogal een bekentenis voor een president die deze oorlog aan
Amerikanen heeft verkocht (en gefinancierd) op grond van "vechten voor
democratie". Maar dat is de waarheid achter de laatste strijd van de
Verenigde Staten om zijn verheven, volgens hen door God gegeven, werk
van het verspreiden van democratie over de wereld te (blijven) doen.
Oekraïne is verre van een democratie, om nog maar te zwijgen van het
feit dat het één van de meest corrupte landen in Europa is.
De afglijding van Oekraïne naar autocratie versnelde na de invasie van
2022, toen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky Machiavelli's
advies ter harte nam. Hij gebruikte de oorlog om drastische
maatregelen te nemen die alleen als autoritair kunnen worden
gecategoriseerd.
Om te beginnen kondigde hij de staat van beleg af en als onderdeel van
de verklaring
verbood hij 11 politieke partijen op grond van het feit
dat ze naar verluidt verbonden waren met Rusland. Daar zat een kern
van waarheid in, maar deze partijen spraken al over betere
samenwerking met Rusland vóórdat de oorlog begon (dat wil zeggen, ze
drongen aan op vrede). Al snel werd de term "verbonden met Rusland"
misbruikt en toegepast op elke afwijkende mening over het Oekraïense
beleid. Oppositieplatform Voor het
Leven is Zelensky's grootste oppositiepartij, met meer dan veertig
zetels in het parlement. Ze zijn natuurlijk voorspelbaar genoeg
verboden.
Op een moment dat discussie nodig is, heeft Zelensky iedereen die het
niet eens was met zijn harde standpunt verwijderd. Dit omvat partijen
die willen onderhandelen over vrede of partijen die zich richten op
humanitarisme. Zelensky consolideert duidelijk de macht.
Partijen verbieden is hard, maar ook als onderdeel van Zelensky's
krijgswetdictum riep hij verkiezingen af "tot de oorlog voorbij is".
Dat is een vage bewering, aangezien "tot de oorlog voorbij is"
verschillende dingen kan betekenen. Het einde van de vijandelijkheden?
Tot er een vredesakkoord is bereikt? Afgaande op de geschiedenis van
de eeuwige oorlogen van de VS, kan het decennia duren voordat
Oekraïners weer een stemhokje zien, als dat ooit gebeurt.
Om een echte autoritair te zijn, moet je een extra stap zetten om
afwijkende meningen verder te blokkeren. Zelensky annuleerde alle
televisiekanalen en voegde ze samen in één door de overheid gerund
nieuwsstation genaamd Verenigd Nieuws. Zelensky zei dat dit nodig was
zodat mensen "de waarheid over de oorlog konden horen". Helaas is de
waarheid over de oorlog Zelensky al een tijdje ontgaan. De waarheid is
dat Rusland 25% van Oekraïne heeft ingenomen en dat ze Rusland, dat
een sterker, groter en machtiger land is, niet kunnen vermurwen.
Oekraïne zal deze oorlog niet winnen, hoeveel hulp het Westen hen ook
geeft. Zelfs het veelgeroemde Lenteoffensief, waarvan de mainstream
media ons vertelden dat het het landschap zou veranderen, was een
ramp.
Zelensky heeft verklaard dat zijn redenatie voor deze acties is dat
hij een "uniform informatiebeleid" voor Oekraïne wil. Met andere
woorden, zijn westerse meesters willen niet dat iemand gehoord wordt
die vredesonderhandelingen zou kunnen oproepen of promoten. Een
artikel in
Time Magazine meldde dat een naaste medewerker Zelensky's
geloof dat hij de oorlog kan winnen "waanvoorstellingen" en "bijna
messiaans" noemde. De onwinbare oorlog zal doorgaan, ongeacht de dood
en vernietiging die het met zich meebrengt, totdat de VS en zijn
bondgenoten besluiten dat het voorbij is. Zelensky is misschien niet
waanvoorstellingen aan het koesteren, hij kent echter wel zeker de
geschiedenis van wat er gebeurt met buitenlandse leiders die bevelen
van het Westen negéren.
Het is het vermelden waard dat een Amerikaanse burger die in Oekraïne
woont, Gonzalo Lira, werd gearresteerd en gemarteld door de Oekraïense
regering omdat hij zich uitsprak tegen de Oekraïense oorlog. Het is
duidelijk dat onze "democratische" bondgenoot geen vrijheid van
meningsuiting toestaat. Lira stierf op 12 januari in de gevangenis. De
officiële doodsoorzaak was longontsteking, hoogstwaarschijnlijk door
verwaarlozing. In één van zijn laatste brieven aan zijn vader schreef
hij: “Ik heb een dubbele longontsteking gehad (beide longen) en ook een
pneumothorax en een zeer ernstig geval van oedeem (zwelling van het
lichaam). Dit begon allemaal medio oktober, maar het werd door de
gevangenis genegeerd”.
Zijn vader probeerde tevergeefs hulp te krijgen van de Amerikaanse
ambassade. Op een gegeven moment probeerde Lira naar Hongarije te gaan
voor politiek asiel, maar werd bij de grens tegengehouden.
Jarenlang heeft de westerse mainstream media gesproken over het
naziprobleem in Oekraïne, maar de berichtgeving daarover is sinds het
begin van de oorlog gedempt. Toen de nazi's Oekraïne binnenvielen
tijdens de Tweede Wereldoorlog, sloot Stepan Bandara, een leider van
een ultranationalistische, blanke suprematistische groep, zich aan bij
de nazi's en vermoordde hij mensen in Oekraïne. Tot op de dag van
vandaag staan er ongeveer 30 standbeelden van hem in heel Oekraïne.
Door velen wordt Bandera gezien als een nationale held. Maar de
Oekraïense steun voor het nazisme houdt daar niet op. De Azov Brigade
is een ultranationalistische, blanke suprematistische neonazistische
groep die vecht voor het Oekraïense leger.
De
New York Times publiceerde een verbazingwekkend propagandistisch
artikel over de Azov Brigade. De bijregel luidt: 'Het gebruik van
patches met nazi-emblemen door troepen kan de Russische propaganda
aanwakkeren en beelden verspreiden die het Westen al een halve eeuw
probeert te elimineren'.
Ze doelden op de Azov Brigade, die allerlei nazi- en blanke
suprematistische symbolen dragen. Maar dit is geen Russische
propaganda. Dit is wat het Westen eigenlijk doet, door juist die
groepen te gebruiken die ze naar eigen zeggen hebben geprobeerd uit te
schakelen.
Zelensky past precies in het plaatje van de VS. Hij heeft zijn bevolking hard aangepakt om afwijkende meningen te
voorkómen. Hij is een loyale ondergeschikte van de VS en volgt hun
instructies op, zelfs als ze leiden tot ruïneuze uitkomsten voor zijn
eigen land. De VS hoeft zich geen zorgen te maken dat de democratie
hun vertrouwde dienaar vertrapt, of dat afwijkende meningen enige grip
krijgen. Het is onwaarschijnlijk dat Oekraïne de koers van de
oorlogsacties die Zelensky heeft uitgevoerd, zal terugdraaien.
Maar wat zal de uitkomst hiervan zijn? Censuur kan tot
verschrikkelijke gevolgen leiden. Hoe kunnen mensen een regering
vertrouwen die hun media, hun politieke partijen en hun stemrecht
heeft afgenomen? Dit zal ongetwijfeld de argwaan wekken en hen dwingen
om andere manieren van communiceren te vinden. Propaganda kan niet
eeuwig blijven werken, vooral niet bij een bevolking die de waarheid
met eigen ogen kan zien. Censuur zal de mensen in Oekraïne alleen maar
wanhopiger maken.
De westerse mainstream media en politici spelen steeds maar weer de
kaart van "vechten voor democratie", of vooral de laatste tijd "vechten
voor de vrijheid", "onze
waarden" en "onze
veiligheid" (zelfs
voor het hele Europese continent) en het publiek heeft het
opnieuw geslikt. Onze defensie draagt graag het beeld uit dat de
Amerikaanse proxy-oorlog ook "onze
oorlog" is, wat klinisch bekeken dus eigenlijk zegt dat wij
in staat van oorlog zijn met Moskou. Nu ook onze F-16's ingezet worden
in hun strijd en mochten die succesvol zijn op Russisch grondgebied
kunnen wij dus nu alvast rekeninghouden met
gelijksoortige reacties op òns
grondgebied. Zeker nu ons land een haantje-de-voorste rol inneemt.
Maar in plaats van
waarschuwende woorden ter harte te nemen lacht onze
nieuwe regering die gewoon weg. Hierover zometeen meer.
Hoe de toekomst van Oekraïne (en dus ook van ons) er uit zal zien
hangt ook af van welke Amerikaanse presidentskandidaat die gerontocratie
nog eens vier jaar zal leiden. Terwijl vrijwel iedereen moet lachen om
de vele video's van de aftakelende Joe Biden, doen westerse politici
het stilzwijgen over de fysieke en mentale toestand van hun
instructeur uit Washington, zijn ze stil over de video's van Biden die praat over het verslaan
van Medicare, het winnen van de presidentsrace in het jaar 2020 of de
televisie beelden waarin Jill Biden hem behandelt als een kleuter. Hoe
dan ook, een autoritaire neoliberaal wint. Rationalisatie is de
machtigste kracht op aarde.
Als het aan ons zou liggen dan zouden we in het veelbesproken
televisiedebat de sleutelvraag hebben gesteld: "Als u president
wordt, wat gaat u dan doen om de spanningen tussen de VS, hun 'bondgenoten' en Rusland
terug te dringen, want op dit moment staan we op het punt van een
nucleaire oorlog die een einde aan de planeet kan maken?"
Dit soort vragen werden niet gesteld aangezien CNN het debat presenteerde. Er
werden alleen no-brainers gesteld. Bijvoorbeeld een vraag of Poetins
vredesvoorwaarden die vereisen dat de neutraliteit van de NAVO wordt
gewaarborgd, acceptabel waren. In dit geval ontweken beide
presidentskandidaten het probleem.
Trump gaf op vreemde wijze de schuld van de oorlog in Oekraïne aan de
terugtrekking uit Afghanistan, terwijl Biden de standaardleugen gaf
dat "Poetin door Europa zal blijven marcheren".
Deze bewering deugt van geen kanten, net zomin als de bewering dat Poetin de Sovjet-Unie wil
herstellen. We hebben het hier over NAVO-landen. Val één NAVO-land aan
en de anderen moeten meedoen. Bovendien vecht Poetin om de NAVO juist uit de
buurt van Rusland te houden. Hij wil geen confrontatie met de NAVO. Europa
gedraagt zich zeker niet als een land dat bang is dat Rusland hen
binnenvalt. Waarom? Omdat het geen echt verhaal is. Het zijn
beweringen zonder bewijs, net als het debacle met de
massavernietigingswapens in Irak. Het werkt echter wel, aangezien het
momenteel de enige ‘rechtvaardiging’ is die wordt gegeven om het
publiek de oorlog te laten steunen.
Natuurlijk, zelfs als de voorgestelde vraag gesteld zou worden, zou
Biden gezegd hebben dat hij zijn koers zou houden en zijn antwoord een
paar keer zou doorspekken met "Poetin", alleen om de
westerse
obsessie met Poetin aan te wakkeren. De essentie van Trumps antwoord
zou zijn dat hij met zijn vingers zou knippen, en dat het
militair-industriële complex voor hem zou buigen en de
vijandelijkheden zou beëindigen.
De laatste keer dat we een nucleaire crisis hadden was de Cubaanse
rakettencrisis. Behalve dat de wereld bijna ten onder ging, waren
mensen doodsbang. Het werd
uitgebreid in de media gemeld. Het was een constante dialoog tussen de
mensen in de VS. Waarom hebben mensen nu niet die angst en bidden ze niet voor
vrede of praten ze niet eens over de dreiging? De Verenigde Staten en
Rusland zijn tenslotte de twee grootste landen met kernwapens. Eén verkeerde interpretatie van de
bedoelingen door de andere partij, één fout, één driftbui van een
leider, en weg zijn we, in een onzichtbare wereld van vernietiging.
Maar de meeste mensen kijken niet verder dan de mainstream media. In grote mate
interesseert de Amerikaanse proxy-oorlog zich niet serieus bij burgers
in het Westen. Dit komt volgens ons omdat ze
steeds ongevoeliger en ongeïnteresseerder zijn geworden. Een gestage stroom van
oorlogspropaganda is onderdeel van het westerse leven geworden. Veel
mensen schrikken er niet eens van op als de Verenigde Staten weer eens een
nieuw land bombarderen. Het is kennelijk gewoon wat er gebeurt. Het is
een onderdeel
van de dag geworden, net als tandenpoetsen of heen en weer reizen naar het werk.
Ergens in hun psyche geloven veel mensen dat Amerika en de EU gewoon vechten
voor democratie en vrijheid.
De eeuwige oorlogen hebben ernstige gevolgen voor de families van
degenen die erin vechten, maar over het algemeen zijn de oorlogen voor
veel Amerikanen onbelangrijk geweest; oorlog is een abstract concept.
Dit is de reden waarom veel Amerikanen niet reageren op de ernst van
de situatie.
Een belangrijke tactiek van de mainstream media is om elke oorlog af
te beelden als een plotseling, spontaan conflict, waarbij de nieuwste
Hitler, zonder aanleiding, plotseling probeert de wereld over te nemen.
Elke grotere geschiedenis of context wordt genegeerd. Zonder het
grotere plaatje van het conflict te begrijpen, zijn mensen machteloos
en missen ze de tools om rationele processen te maken. Als meer mensen
de agressieve rol van het Westen en de NAVO in het veroorzaken van
deze oorlog zouden begrijpen, zouden ze deze oorlog misschien anders
bekijken. Ze zouden kunnen begrijpen dat hun eigen land een roekeloos,
agressief, imperialistisch land is in plaats van de goede jongens. Ze
zouden de oorlogen met een grotere mate van scepsis kunnen benaderen
en bereid zijn om deze conflicten anders te bekijken.
Biden heeft de afgelopen weken een aantal adembenemend gevaarlijke
beslissingen genomen. We schreven een paar weken geleden hoe de VS
smeekt om een Derde Wereldoorlog. Dat artikel was gebaseerd op het opheffen
door de regering-Biden van de regel die het gebruik van Amerikaanse
raketten in Rusland verbood. Sindsdien is het geëscaleerd. Oekraïne
heeft al raketten afgevuurd op de Krim, waarbij meerdere doden en 150
gewonden op een strand zijn gevallen. Poetin reageerde hier niet
vriendelijk op en dreigde met "gevolgen". Hij beweerde op
basis van steekhoudende argumenten dat de aanval
door de Verenigde Staten moest zijn gecoördineerd. Een minister van
Buitenlandse Zaken versterkte de bewering door te zeggen dat de
raketten "niet kunnen worden gebruikt zonder de directe deelname van
het Amerikaanse leger, inclusief satellietcapaciteiten".
Poetin zei hierover:
"Als iemand denkt dat het mogelijk is om dergelijke wapens te leveren
aan een oorlogsgebied om ons grondgebied aan te vallen en problemen
voor ons te creëren, waarom hebben wij dan niet het recht om wapens
van dezelfde klasse te leveren aan regio's in de wereld waar aanvallen
zullen plaatsvinden op gevoelige faciliteiten van die (westerse)
landen?
Dit voorspelt niet veel goeds.
Toch blijft de mainstream media het gevaar bagatelliseren, en
verzekeren politici ons dat
Poetin geen kernwapens zal gebruiken, dat we gewoon koers moeten
houden en dat we uiteindelijk zullen winnen. Maar de harde realiteit
is dat Oekraïne geen
enkele kans heeft om deze oorlog te winnen. Ze hebben een pak slaag gekregen.
De mainstream media, die klinken als Bagdad Bob, doen vóórkomen dat de
Russen worden afgeslacht in deze oorlog, maar de realiteit is anders.
Poetin zal deze oorlog niet afblazen, hoe ver de VS hem ook pushen.
Hij ziet het idee van NAVO-troepen aan zijn grens als een absolute
existentiële bedreiging. Dat heeft hij al sinds 2007 duidelijk gemaakt.
Let op de inconsistentie van het verhaal: 'Poetin is verschrikkelijk,
misschien wel erger dan Hitler. Hij is een gek, een koelbloedige gek
die niet zal stoppen totdat hij de Sovjet-Unie heeft teruggebracht.
Hij is grillig en kan niet worden vertrouwd om vrede te onderhandelen.
Maar maak je geen zorgen, hij zal geen kernwapens gebruiken. Dat
beloven we.'
Misschien heeft Bidens "cognitieve achteruitgang" (we zijn beleefd) de
rol van de VS in deze voortdurend uitbreidende oorlog beïnvloed. Biden
heeft laten zien dat hij grillig en verward is. Wie weet hoe hij
achter de schermen is. Gehandicapt of niet, hij is nog steeds de
opperbevelhebber en mag de uiteindelijke beslissing nemen. Misschien
zou een jongere Biden er niet mee hebben ingestemd dat Oekraïne
raketten richtinng Rusland zou afvuren. Misschien is hij wel één van de redenen
dat de VS een beleid van niet-onderhandelen heeft.
Biden is altijd een oorlogsaanmoediger geweest. Hij was de grootste
stem van de Democraten ten gunste van de tweede oorlog in Irak. Zijn
invloed was wat zijn partij aan boord kreeg. Hij heeft er misschien
wel voor gekozen om te pushen voor de oorlog vanwege zijn achtergrond,
maar iedereen op zijn plaats zou dit
hebben teruggeschroefd voordat het zover kwam. Of eigenlijk bijna
iedereen.
Een ander probleem dat nooit genoemd wordt: gebrek aan communicatie.
Wat de wereld redde in de Cubacrisis was dat Kennedy en Chroesjtsjov
een constante dialoog hadden. De VS en Iran hadden onlangs een dialoog
die de situatie de-escaleerde nadat Israël een Iraanse ambassade had
gebombardeerd. Nixon opende relaties met China. Er is momenteel bijna
geen dialoog met Rusland. De strategie was om Rusland te isoleren. Er
was onlangs een geval van communicatie, maar niemand weet het doel
van het gesprek of wat er tijdens het gesprek is gebeurd. Zonder enige
dialoog kan dit conflict maar één kant opgaan, en dat is naar verdere
escalatie.
Ja, er zijn legitieme redenen om bang te zijn. Er is geen garantie dat
Poetin of de VS niet in een nucleair conflict terechtkomen. Met een
gebrek aan diplomatieke betrekkingen, een land dat zich bedreigd voelt,
een meedogenloze Amerikaanse oorlogsmachine met een mentaal
gecompromitteerde leider, kunnen de gebeurtenissen snel de verkeerde
kant opgaan. Poetin probeert al lange tijd te onderhandelen met het
Westen. Hij wil dat nog steeds, maar niemand wil met hèm onderhandelen.
Als het Westen Rusland in het nauw probeert te drijven, zal Poetin
denken dat zijn enige redmiddel is om nucleair te gaan. Laten we hopen
dat iemand in de VS of ergens anders in de wereld opstaat en probeert
dit terug te draaien.
Hoewel de steun voor de oorlog in de VS afneemt, is het te weinig en
te laat. De grote socioloog Eric Hoffer zei ooit: "Propaganda misleidt
mensen niet. Het helpt ze alleen zichzelf te misleiden."
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[6 julii 2024]
Afdrukken
Doorsturen
