Mike Lynch, vaak omschreven als het Britse antwoord op Bill Gates, was een prominente figuur in de wereld van technologie en zaken. Zijn carrière werd echter getekend door controverse en zijn dood heeft een groot aantal samenzweringen aangewakkerd.
Op 12 mei 2023
maakte het Amerikaanse ministerie van
Justitie bekend dat het Michael Lynch, de voormalige
CEO van Autonomy Corporation, had uitgeleverd vanuit het
Verenigd Koninkrijk. Hij zal terechtstaan bij de rechtbank in het
noordelijke district van Californië, samen met de voormalige
vicevoorzitter van Financiën bij Autonomy, Stephen Chamberlain.
Onder de vele aanklachten die het ministerie van Justitie indiende,
waren de volgende:
“…tussen 2009 en 2011 hebben Lynch en Chamberlain, en andere
medeplichtigen, de inkomsten van Autonomy kunstmatig opgeblazen door
schriftelijke overeenkomsten terug te dateren om inkomsten in eerdere
perioden te registreren; inkomsten te registreren op contracten die
onderhevig waren aan side-letters of andere onvoorziene omstandigheden
die de erkenning van inkomsten beïnvloedden; en inkomsten onjuist te
registreren voor wederkerige of retourtransacties…”
Als onderdeel van dit vermeende plan om te frauderen, aldus het
Amerikaanse ministerie van Justitie, “… zorgden Lynch en Chamberlain
ervoor dat Autonomy materieel onjuiste en misleidende verklaringen
rechtstreeks aan HP [Hewlett-Packard] aflegde met betrekking tot de
financiële toestand, prestaties en bedrijfsvoering van Autonomy
tijdens de onderhandelingen tussen HP en Autonomy die leidden tot de
aankondiging van HP op 18 augustus 2011 om Autonomy over te nemen voor
ongeveer 11 miljard dollar.”
Wat leek op een bekroning, werd al snel een langdurige juridische
strijd. Slechts een jaar na de overname kondigde HP een afschrijving
van $ 8,8 miljard aan, waarbij Lynch en zijn team ervan werden
beschuldigd de waarde van het bedrijf te hebben opgeblazen door middel
van
frauduleuze boekhoudpraktijken.
Er wordt gezegd dat Lynch ongeveer 800 miljoen dollar verdiende met de
verkoop van Autonomy aan HP.
Zowel Lynch als Chamberlain werden op 7 juni vrijgesproken van alle
aanklachten, na een juryproces dat drie maanden duurde.
Minder dan twee maanden na de rechtszaak, op zaterdag 17 augustus,
werd Chamberlain tijdens het hardlopen in Cambridgeshire, Engeland,
aangereden door een auto. Chamberlain overleed aan zijn verwondingen
nadat hij in het ziekenhuis was opgenomen.
Twee dagen later, op maandag 19 augustus, stierf Mike Lynch,
Chamberlains medeverdachte in het proces van het Amerikaanse
ministerie van Justitie, toen zijn ‘onzinkbare’ 184 voet lange
zeiljacht naar de bodem van de Middellandse Zee zonk voor de kust van
Sicilië tijdens een storm die geen schade toebracht aan andere jachten
in de buurt.
Geruchtten doen de ronde dat Lynch' dood niet per ongeluk was. Ze
wijzen op zijn diepe connecties in de techwereld en
overheidsinstanties, wat suggereert dat hem mogelijk het zwijgen is
opgelegd om te voorkómen dat gevoelige informatie tijdens zijn proces
zou worden vrijgegeven. Anderen speculeren dat Lynch zijn eigen dood
in scène heeft gezet om aan de juridische consequenties te ontsnappen
en zijn leven anoniem te slijten.
Wat deze sterfgevallen nog verdachter maakt, is dat er nòg twee andere
personen die bij het strafproces betrokken waren, omkwamen bij het
zinken van het jacht: de voorzitter van Morgan Stanley
International, Jonathan Bloomer, die als getuige voor de
verdediging had getuigd, en de advocaat van Mike Lynch tijdens het
proces, Chris Morvillo, van advocatenkantoor Clifford Chance.
De statistische onwaarschijnlijkheid dat vier personen die betrokken
zijn bij één strafzaak binnen 72 uur overlijden door twee
afzonderlijke, ongewone gebeurtenissen, roept vragen op.
Eveneens verdacht: er waren 22 mensen aan boord van het jacht, waarvan
15 mensen overleefden, waaronder 9 van de 10 bemanningsleden, die van
een reddingsboot gebruik maakten. Andere overlevenden in de
reddingsboot waren Lynch' vrouw, Angela Bacares; de Managing Partner
van Lynch's durfkapitaalbedrijf, Invoke Capital, Charlotte
Golunshi en haar éénjarige dochter; èn Clifford Chance advocaat Ayla
Ronald en haar partner, Matthew Fletcher.
De zeven slachtoffers van het zinken van het jacht waren Lynch, zijn
18-jarige dochter Hannah, Bloomer en zijn vrouw Judy, Morvillo en zijn
vrouw Neda en de kok van het jacht, Recaldo Thomas.
Om het nog duidelijker te stellen: de bemanning had een
overlevingskans van 90%, terwijl de andere passagiers een
overlevingskans van 58% hadden.
Reuters meldde vanmorgen dat
Italiaanse aanklagers een onderzoek zijn gestart en meerdere
interviews hebben gehouden met de kapitein van het jacht, James
Cutfield. De maritieme wetgeving legt de veiligheid van het schip, de
bemanning en alle passagiers bij de verantwoordelijkheid van de
kapitein.
Om onbekende redenen kon de kapitein de reddingsboot bereiken, terwijl
zes van de zeven doden onderdeks in hutten of gangen vastzaten, waar
hun lichamen uiteindelijk door duikers werden gevonden. De chef-kok
werd naar verluidt drijvend in het water gevonden.
Lynch's 184-voet flybridge zeilschip, Bayesian, werd naar verluidt
geraakt door een waterhoos, een soort tornado, en zonk snel in 160
voet diep water, terwijl het voor anker lag voor de kust van Sicilië.
Opvallend is dat het de hoogste mast heeft van alle schepen in zijn
klasse, wat kan hebben bijgedragen aan het kapseizen. Italiaanse
autoriteiten onderzoeken ook of er sprake was van nalatigheid.
Nog steeds is er geen duidelijkheid over de dynamiek van de
gebeurtenis. Sommige experts zeggen: "In de nautische wereld heersen
verbijstering en stilte in het aangezicht van een affaire die op dit
moment niet kan worden verklaard." Zeker het 'nepnieuws' dat al sinds
de eerste uren van de ramp circuleert, zoals dat over de 'gebroken
mast', die nog intact is, of dat over het 'gat in de romp', dat op dit
moment niet te zien is, of de 'anomale golf' die 'door de ramen heen
is gebroken' – terwijl de duikers een glasplaat met een krik moesten
breken om binnen te komen.
Iedereen zegt nu dat het schip 'onzinkbaar' was. Ook Giovanni
Costantino, de beschermheer van The Italian Sea Group, het
beursgenoteerde bedrijf dat eigenaar is van de Perini Shipyards
in Viareggio die de Bayesian in 2008 bouwde, sprak er de laatste dagen
zo over. Geen enkel zeilboot is ontworpen om te zinken. Dat geldt nog
minder voor een hightechjacht als de “Bayesian”, die is ontworpen om
te kunnen omgaan met uitgesproken ongunstige situaties, zelfs midden
op de oceaan en zelfs meerdere dagen achter elkaar. “Perini
Navi-jachten zijn gebouwd om extreme spanningen te weerstaan en in
regatta’s kunnen ze zelfs rond de 35 graden buigen”, zei een ingenieur
van de scheepswerf in het openbaar. “De balans van zulke grote schepen
wordt gewaarborgd door de kiel die, in de meeste gevallen, volledig
uitgeschoven een contragewicht van 50 ton biedt, wat een oprichtend
moment ontwikkelt dat het schip weer op zijn as zet met de kiel
uitgeschoven tot 88 graden en met de kiel ingeschoven tot 73 graden.”
Natuurlijk zinkt elke romp als er water in komt, maar om een boot
van die omvang in 16 minuten te laten zinken heb je heel veel water
nodig, dat door een grote opening naar binnen komt, en zeker niet door
een klein gat. “Honderdduizenden liters”, vat een ingenieur samen voor
wie “dit in twee omstandigheden gebeurt: als het schip lekt, zie het
geval van de beroemde “Concordia”, of als de luiken van de romp en
andere openingen niet gesloten zijn in noodsituaties.”
Het probleem is niet triviaal: Met alle deuren en luiken gesloten is
het schip in principe waterdicht, zelfs en vooral het
garagecompartiment, dat zich in de "Bayesian" aan de boeg bevindt en
met een luik is afgesloten. Als het schip in beweging is, volgen de
experts bepaalde sensoren die het alarm geven als er iets open is. Als
het stilstaat, zorgt de bemanning ervoor. Als er verder niets gebeurt
...
Costantino sprak met de Italiaanse krant Corriere della Sera en deed
verslag van de tragedie. “De gebeurtenis in Palermo zou nul risico
hebben opgeleverd als de juiste manoeuvres [door de kapitein en de
bemanning - red.] waren uitgevoerd en als er zich geen situaties
hadden voorgedaan die de stabiliteit van het schip in gevaar brachten.”
Zijn eerste punt van discussie was het weer, of beter gezegd de
interpretatie van de weersvoorspelling. "De passagiers hadden niet in
de hutten mogen zitten, de boot had niet voor anker mogen liggen. En
waarom wist de bemanning niet van de naderende storm? De bemanning,"
zegt hij, "meldde iets absurds, namelijk dat de storm onverwachts,
plotseling, was gekomen. Ik heb de weerberichten hier voor me liggen.
Opeens? Vraag jezelf af: waarom was er die nacht geen visser uit
Porticello uitgevaren? De weersomstandigheden, toch? De verstoring was
duidelijk te zien in alle weerberichten.”
Costantino bekritiseert de keuzes van de bemanning die Lynch en zijn
gasten vergezelde: “Om te beginnen was het in een weeralarmsituatie
ongepast om – zoals ik heb gelezen – een feestje te houden. Niet die
avond. De romp en het dek moesten worden dichtgemaakt door alle deuren
en luiken te sluiten, nadat de gasten volgens de noodprocedure op het
verzamelpunt van het schip waren geplaatst. Vervolgens moesten de
motoren worden aangezet en het anker worden opgehaald, de boeg in de
wind worden gezet en de kiel worden neergelaten. De volgende ochtend
zouden ze weer zijn vertrokken zonder enige schade. Tussen de komst
van de storm en het oplopen van water, was er een reeks procedures die
moesten worden uitgevoerd om te voorkomen dat ze in die situatie
terechtkwamen.”
Een ander punt is dat van de deuren. Waren ze open of dicht? “Het is
belangrijk om te weten of de havendeur open was, waar de tender
aangemeerd ligt en waar gasten in- en uitstappen, wat veel
gevaarlijker is. En wees oplettend: als je hem gesloten aantreft, op
de zeebodem, betekent dat niet dat hij gesloten was. Want als de
Bayesian, zoals wij denken, verticaal zonk, had de waterdruk hem
kunnen sluiten: alles is verifieerbaar.” Kortom, een vermijdbare
tragedie voor Costantino.
“Een Perini-schip heeft orkaan Katrina doorstaan, een categorie 5.
Denk je dat het hier geen tornado zou kunnen doorstaan? Het is een
goede gewoonte om, wanneer het schip voor anker ligt, een wachter op
de brug te hebben. Als er één was geweest, had hij de storm niet
kunnen missen. In plaats daarvan maakte het schip water met de gasten
nog in de hut. Het enige dat nodig was, was een kanteling van 40
graden. Kun je je voorstellen dat een 60-70-jarige man klimt om eruit
te komen? Ze belandden in een val, die arme mensen eindigden als een
rat in de val."
Een artikel in Palermo Today meldde het volgende:
"Het Openbaar Ministerie van Termini Imerese, onder leiding van
Ambrogio Cartosio, onderzoekt de misdrijven schipbreuk en meervoudige
doodslag door onbekende personen. ..…Kustwachtmedewerkers
hebben alle huizen en openbare plaatsen bezocht met bewakingscamera's
gericht op de zee in het gebied. Het Openbaar Ministerie onderzoekt
ook de acties en beslissingen van kapitein James Cutfield, 51, en
Matthew Griffith, 22, die vermoedelijk de copiloot is."
Het leven van Lynch was een hel geweest in de vijf jaar vóór de
tragedie op het jacht. Voor zijn vrijspraak in juni, leefde hij een
jaar lang onder huisarrest in een herenhuis in San Francisco, met
bewakers die al zijn bewegingen in de gaten hielden.
Op 30 april 2018 werd de voormalige CFO van Autonomy, Sushovan Hussain,
afzonderlijk berecht en veroordeeld
door het Amerikaanse ministerie van Justitie in dezelfde Amerikaanse
districtsrechtbank die de zaak tegen Lynch en Chamberlain behandelde.
Hussain werd veroordeeld voor één aanklacht van samenzwering, veertien
aanklachten van telefraude en één aanklacht van effectenfraude met
betrekking tot de verkoop van Autonomy aan Hewlett-Packard. Hussain
zat vijf jaar in de gevangenis.
Een ander bedrijf waarin Lynch' durfkapitaalfirma geld investeerde na
de verkoop van Autonomy aan Hewlett-Packard was Darktrace, een
cybersecurityfirma die vol zat met mensen van de Britse
inlichtingendienst MI5 en de Amerikaanse National Security Agency (NSA).
In 2023 publiceerde een short-seller, Quintessential Capital
Management, een lang rapport waarin beweringen tegen Darktrace
werden gedaan die bekend leken op enkele van de aanklachten die het
Amerikaanse ministerie van Justitie had ingediend tegen
leidinggevenden van Autonomy.
Onderzoekers van Quintessential Capital schreven het volgende over
Darktrace:
“Onze mening is voornamelijk gebaseerd op talrijke transacties die we
ontdekten in de periode voorafgaand aan de IPO van DT [Darktrace], die
ogenschijnlijk gesimuleerde of verwachte verkopen aan
fantoomeindgebruikers via een netwerk van bereidwillige wederverkopers
inhielden. Darktrace lijkt herhaaldelijk marketingactiviteiten te
hebben gebruikt om fondsen terug te sluizen naar zijn partners als
betaling voor ogenschijnlijk fictieve aankopen. Deze vermeende
channel stuffing- en round-tripping-activiteiten lijken
zelfs lege vennootschappen in offshore-rechtsgebieden te hebben
betrokken….”
Hewlett-Packard is trouwens ook geen onbeschreven blad. Het bedrijf
reageerde in 2006 geschokt toen
Newsweek het verhaal bracht
dat het zijn eigen raad van bestuur en journalisten had bespioneerd,
waarbij het in sommige gevallen illegaal hun telefoongegevens had
verkregen om te achterhalen met wie ze contact hadden gehad.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[26 augustus 2024]
Afdrukken
Doorsturen