Europa kan zichzelf niet verdedigen

Een verontrustende studie maakt duidelijk dat Europa vandaag de dag niet verdedigd kan worden.

Het Duitse Kiel Instituut (Kiel Institut für Weltwirtschaft) heeft een verontrustend, maar accuraat rapport gepubliceerd over de Duitse en Europese defensie. Het rapport suggereert dat het algemene beeld voor Duitsland, Europa en de Verenigde Staten somber is. De kern van de zaak is dat ondanks alle NAVO-oorlogspraatjes, de NAVO (inclusief de Verenigde Staten) niet klaar is voor enig conflict met Rusland. Het suggereert ook dat de prijs van defensiematerieel dan wel defensiebedrijven erg rijk maakt, maar niet bijdraagt ​​aan de algehele zaak van veiligheid.

Het Kiel Instituut werd opgericht in 1914 en wordt gezien als Duitslands meest invloedrijke denktank. In september publiceerde het instituut een studie genaamd "Fit for war in decades: Europe's and Germany's slow rearmament vis a vis Russia." De studie is erg belangrijk: het laat zien hoe onvoorbereid Duitsland en andere Europese landen zijn als Rusland hen zou aanvallen. Het vertelt een triest verhaal over hoe duur en ontoereikend de Europese, met name Duitse, defensieproductie is. In combinatie met een omslachtig nationaal inkoopsysteem en afhankelijkheid van wapensystemen zou het Duitsland wel een eeuw kosten om zijn militaire inventaris op het niveau van 20 jaar geleden te brengen.

Een goed voorbeeld is een Duits luchtaanvalvoertuig genaamd Caracal. Een Caracal is een soort wilde kat die voorkomt in Afrika, Pakistan, het Midden-Oosten en delen van India. Het Duitse voertuig, een ongepantserde opgepoetste jeep op basis van een Mercedes G-klasse chassis, werd samengesteld door Rheinmetall, Mercedes-Benz AG en ACS Armored Car Systems GmbH.

De Caracal heeft geen pantser aan de zijkanten (die open zijn). Iets meer dan 3.000 van deze voertuigen werden geleverd aan Oekraïne voor een bedrag van € 1,9 miljard, wat neerkomt op een eenheidsprijs van € 620.000. Je zou een antitankkanon of machinegeweer op een 4-wielaangedreven commerciële jeep kunnen monteren voor minder dan $ 35.000 per exemplaar. (En aangezien Oekraïne geen luchtbrugcapaciteit heeft, is een luchtaanvalsvoertuig dat op het slagveld wordt gedropt, een non-starter.) De euro is momenteel gewaardeerd ten opzichte van de dollar op $ 1,05.

Een even afschuwelijk voorbeeld is 30mm munitie voor de Duitse Puma. De Puma is een infanteriegevechtsvoertuig. De Puma kost maar liefst $ 5,3 miljoen per stuk! Maar de 30mm munitie voor de Puma kost ongeveer € 1.000...... per schot! Puma kan tot 600 kogels per minuut afvuren. Dat is te vergelijken met een Amerikaanse 30mm High Explosive Dual Purpose kogel (gespecialiseerder dan een doorsnee kogel) van $ 100. Dus Duitse 30mm munitie is tien keer duurder dan die uit de VS.

Het Duitse leger koopt ook tactische militaire headsets voor soldaten. Commercieel verkrijgbare tactische headsets zijn verkrijgbaar in de winkel voor $299. Als je functies toevoegt zoals ruisonderdrukking, kan de prijs oplopen tot $400, niet meer. Maar de Duitse headsets kosten maar liefst €2700!

Het komt erop neer dat mensen veel geld verdienen door Europese legers te bevoorraden of spullen naar Oekraïne te sturen. Het heeft veel weg van regelrechte corruptie, aangezien regeringen niet bereid zijn, of misschien wel medeplichtig, aan deze deals. Bedenk dat het Kiel Institute alleen zo ver gaat om te zeggen dat deze aankopen superduur zijn, niet meer.

Het Kiel-rapport heeft veel te zeggen over de defensie-industriële productie in Rusland (en dat is veel), door het feit dat de Russen niet snel door hun wapens heen zullen raken en dat de voorraden nu worden aangevuld door Noord-Korea in de vorm van artilleriegranaten en raketten. Noord-Korea lijkt wapens te hebben geproduceerd die veel groter zijn dan wat het kan gebruiken en tot nu toe heeft het niet geëxporteerd. De Russische deal met Noord-Korea houdt de Kim-dictatuur in stand, natuurlijk, door geld (of het equivalent) te verstrekken en banen te financieren.

Dankzij de steun van Noord-Korea kan Rusland momenteel ongeveer 10.000 patronen munitie (granaten en raketten) per dag verbruiken zonder angst om zijn voorraden uit te putten. Bij een vergelijkbare vuursnelheid zou Duitsland een jaar aan munitieproductie binnen 70 dagen opmaken. De auteurs merken ook op dat Rusland grote stappen heeft gemaakt in moderne gevechtssystemen. De capaciteit om onbemande drones te produceren is meer dan zes keer zo groot geworden, en de expertise in en het arsenaal van supersonische en hypersonische raketten, die zeer destructief en moeilijk te onderscheppen zijn, vormen een groot risico voor de NAVO.

Dit alles helpt deels verklaren dat de Duitse investeringen in defensie worden gecorrumpeerd door buitensporig dure hardware. Zelfs als Duitsland daadwerkelijk de NAVO-doelstelling van 2,1% van het bbp voor defensie haalt, is wat het Duitse leger uiteindelijk krijgt extreem duur, om nog maar te zwijgen van het feit dat veel ervan in Oekraïne belandt en slechts langzaam, als het al wordt vervangen, op het thuisfront.

Zelfs met voldoende uitgaven is het onbegrijpelijk waar geld aan wordt uitgegeven. Er gaat bijvoorbeeld heel weinig naar luchtverdediging, iets dat van vitaal belang is voor toekomstige defensiebehoeften.
Over het geheel genomen hebben de door de NAVO geleverde luchtafweersystemen matig tot zeer slecht werk geleverd in Oekraïne, wat een voorbode is van een dodelijke toekomst voor Europa als het probleem niet wordt opgelost.

Op pagina 25 van het rapport staat een intrigerende voetnoot, in ultrakleine letters en gemakkelijk te negéen. De voetnoot bespreekt het vermogen van Oekraïne om Russische raketten en drones neer te schieten. "Voorbeeldinterceptiepercentages voor veelgebruikte Russische raketten in 2024: 50% voor de oudere Kalibr subsonische kruisraketten, 22% voor moderne subsonische kruisraketten (bijv. Kh-69), 4% voor moderne ballistische raketten (bijv. Iskander-M), 0,6% voor S-300/400 supersonische langeafstands-SAM en 0,55% voor de Kh-22 supersonische anti-scheepsraket. Gegevens over interceptiepercentages van hypersonische raketten zijn schaars: Oekraïne claimt een interceptiepercentage van 25% voor hypersonische Kinzhal- en Zircon-raketten, maar Oekraïense bronnen geven ook aan dat voor dergelijke intercepties salvo-afvuren van alle 32 lanceerinrichtingen in een Patriot-batterij in Amerikaanse stijl nodig zijn om een ​​enkele hypersonische raket neer te schieten. Ter vergelijking: Duitse Patriot-batterijen hebben 16 lanceerinrichtingen en Duitsland heeft er in totaal 72.

Houd er rekening mee dat interceptorraketten voor Patriot extreem schaars zijn. Deze raketten kosten veel tijd om te produceren en het is een uitdaging gebleken om ze te maken. Er is een tekort aan kritieke onderdelen, wat ook de productielijnen platlegt. Hoewel Lockheed Martin de belangrijkste producent is, levert Boeing belangrijke onderdelen voor de zoeker die de raket gebruikt om zijn doel te raken (als het werkt). Boeing zal bestaande problemen pas in 2027 oplossen. Ondertussen kampt Boeing met een enorm industriëel personeelsprobleem en een interne crisis die nog steeds niet is opgelost.

Maar er zijn grote vragen over luchtverdediging. De VS heeft Patriot en andere systemen aan Oekraïne verkocht. De Russen steken veel moeite in het vernietigen ervan, maar zelfs als ze werken, is hun onderscheppingspercentage ondermaats. Europa heeft IRIS-T, NSAMS en andere systemen geleverd die, voor zover kan worden vastgesteld, ongeveer gelijkwaardig zijn aan Patriot. Over het geheel genomen zijn Israëlische systemen beter, maar ze zijn niet in Oekraïne ingezet. Wat wordt beschouwd als het beste Amerikaanse systeem voor luchtverdediging, AEGIS (in de vorm van AEGIS Ashore), staat niet in Oekraïne. De systemen staan ​​in Polen en Roemenië.

Europa heeft heel weinig in eigen land ingezette luchtverdediging (Groot-Brittannië heeft er in feite geen). De VS is er niet veel beter aan toe. Sommige systemen, met name de Ground Based Mid-Course Interceptor (gestationeerd in Alaska), zijn een mengelmoes en het Pentagon is nu op zoek naar nieuwe interceptorraketten die beter werken dan wat ze hebben. Ondanks een hoop tests die geoptimaliseerd zijn om succes te verzekeren, werken de veertig raketten in de inventaris slechts ongeveer de helft van de tijd.

En de toekomst is ook zorgwekkend, aangezien hypersonische wapens op het slagveld arriveren, zoals ze al in Oekraïne hebben gedaan in de vorm van Kinzhal en Zircon. Systemen als Patriot of Iris-T of één van de andere NAVO-luchtverdedigingssystemen maken nauwelijks een kans tegen hypersonische aanvalsraketten.

Het plaatje is ook niet mooi als het gaat om drones, die met duizenden tegelijk worden afgevuurd door de Oekraïners en Russen. Ze zijn moeilijk uit te schakelen en systemen als de Russische Lancet-drone kunnen moderne gevechtstanks en infanteriegevechtsvoertuigen vernietigen. Niemand, inclusief Israël, heeft tot nu toe een efficiënte manier bedacht om zwermen drones te vernietigen, of zelfs wat kleinere aanvallen die erdoorheen komen.

Bovenal biedt het Kiel-rapport een nieuw en belangrijk perspectief op de veiligheidssituatie in Europa en, bij uitbreiding, de VS, aangezien het verdrag zich ertoe heeft verbonden om Europa te helpen verdedigen. In plaats van de NAVO voortdurend uit te breiden en angst te creëren in Europa en Rusland, is het tijd om een ​​stap terug te doen en te kijken of een geloofwaardige verdediging van Europa mogelijk is. Op dit moment is het antwoord dat dat niet kan.

Maar de Brusselse politici hebben collectief een plaat voor de kop, en de führerin van de Europese Commissie wil de EU klaarstomen voor een oorlog met Rusland. "Een topprioriteit voor de volgende Europese Commissie zal zijn om de EU zelfredzaam en klaar voor oorlog te maken, aangezien de VS zich de komende decennia waarschijnlijk op China zal richten," meldde Andrius Kubilius, de genomineerde voor de nieuwe hoogste defensiepost van de EU.

Kubilius deed de uitspraak tijdens zijn bevestigingshoorzitting in Brussel, nadat hij was genomineerd om de allereerste EU-commissaris voor defensie en ruimtevaart te worden. Von der Leyen wees de voormalige Litouwse premier in september aan voor de functie. “De missiebrief van Von der Leyen geeft mij de opdracht om Europa te helpen zich voor te bereiden op de meest extreme militaire noodsituaties, wat betekent dat ik mij moet voorbereiden op de mogelijkheid van Russische agressie.”

"Ondertussen zou de beste verdedigingsstrategie voor de EU zijn om Oekraïne te blijven financieren," stelde hij.

Sinds 2022 heeft de Europese Unie bijna € 120 miljard ($ 128,8 miljard) uitgegeven aan steun aan Oekraïne (waarvan het meeste in rook is opgegaan, exclusief het verrijken van de oligarchen in Oekraïne en het vanwege grootschalige corruptie 'verdwenen' geld), waarbij er volgens het Kiel Instituut nog eens € 74 miljard is toegezegd maar nog niet toegewezen.

Over de oorlogszuchtige politici een volgende keer meer.





[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[29 november 2024]

 

Afdrukken Doorsturen