Het masker valt af

Het begint erop te lijken dat de retoriek opzettelijk misleidend is geweest en dat het buitenlands beleid van Trump 2.0 geen breuk zal betekenen met het verleden van de Koude Oorlog.

Of, meer specifiek, met het pad dat de Clintons en hun anglo-zionistische vriendjes kozen aan het einde van de Koude Oorlog. Dat is zeker het Russische standpunt, zoals onlangs verwoord in een grote Russische krant (die door de Europese Commissie voor de EU is weggecensureerd en waarvan de burgers geen kennis mogen nemen) met een grote oplage (alleen fragmenten):

"Trumps tweede akte: wat het betekent voor Rusland en de wereldorde
Het idee om Rusland “strategische nederlagen” toe te brengen is al lange tijd een hoeksteen van het Amerikaanse beleid. Het overstijgt partijgrenzen en wordt uitgevoerd ongeacht welke regering het Witte Huis bezet. De enige echte verschillen liggen in de methoden die worden gebruikt om dit doel te bereiken. …
Dit is geen nieuw spel. In 2014 publiceerde Foreign Affairs een artikel van John Mearsheimer, de beroemde Amerikaanse politicoloog achter de theorie van offensief realisme. In zijn stuk, Why the Ukraine Crisis is the West's Fault, betoogde Mearsheimer dat de strategische ambities van de NAVO in Oost-Europa de Russische acties op de Krim en in Oekraïne uitlokten. Zijn inzichten, die destijds werden verworpen, zijn inmiddels door de gebeurtenissen bevestigd."

De meest interessante ontwikkeling ten opzichte van Oekraïne was echter het horen van Trumps eerste woorden als president over de situatie. U zult zich herinneren dat we maandenlang moesten luisteren naar beweringen van verschillende woordvoerders die leken te spreken namens Trump, hoewel we er nooit zeker van konden zijn. Maar nu heeft president Trump zijn eerste schoten afgevuurd om ons een idee te geven van de richting die de zaken op zouden kunnen gaan, en ze zijn interessant.

Weinig is overgebleven van Trumps bravoure over Poetin te dwingen de oorlog in één dag te beëindigen. In plaats daarvan merkte Trump op dat onderhandelingen volledig zouden afhangen van de vraag of Poetin geïnteresseerd is of niet.  Helaas laat Trump zijn complete onwetendheid en gebrek aan geloofwaardigheid zien als het gaat om het Oekraïense conflict door vervolgens te klagen dat Rusland een schandalige miljoen gesneuvelde soldaten heeft verloren in de oorlog. Hoe kan iemand er nu op rekenen dat de man die zó slecht geïnformeerd is de redder is die de oorlog op wonderbaarlijke wijze beëindigt?
We kunnen begrijpen dat de mainstream media er een beetje over opscheppen om het wat op te fleuren, om de zaken er nog grimmiger uit te laten zien voor het effect, maar het citeren van zulke aantallen laat Trump er alleen maar triest onverbonden uitzien, wat al zijn inspanningen voor de oorlog nog meer als halfslachtig kleurt; en dan hebben we het nog niet eens over zijn bewering dat Spanje lid is van de BRICS.

Hij vervolgde met te zeggen dat Poetin Rusland vernietigt door geen deal te sluiten, en de manier waarop hij dat zegt voelt bijna alsof Trump ervan overtuigd is dat Poetin al besloten heeft om geen "deal te sluiten". Hij beweert verder dat de Russische economie in puin ligt, en zegt vooral dat hij zou overwegen om Rusland sancties op te leggen of tarieven op te leggen.

Het Algemeen Dagblad meldde 24 januari dat "de Amerikaanse president Donald Trump zegt dat Rusland te maken zal krijgen met ‘hoge belastingen, tarieven en sancties’ als president Vladimir Poetin de oorlog in Oekraïne niet snel beëindigt."  "Als we niet snel een deal sluiten, heb ik geen andere keus dan hoge belastingen, tarieven en sancties op te leggen aan alles wat Rusland verkoopt aan de Verenigde Staten en verschillende andere deelnemende landen. Het is tijd om een deal te sluiten. Er mogen geen levens meer verloren gaan", voegde hij eraan toe.

Tijdens zijn verkiezingscampagne verklaarde Trump ‘maar 24 uur nodig te hebben’ om de oorlog in Oekraïne te beëindigen. Begin januari beweerde hij echter dat vrede niet binnen 24 uur, maar binnen 24 weken (zes maanden) bereikt kon worden. Keith Kellogg, de man die hij als vredesgezant wil inzetten, werkt aan een vredesplan dat ‘binnen de eerste honderd dagen van Trumps regering’ gepresenteerd zou moeten worden.

Dit is de eerste keer dat we rechtstreeks van Trump zelf de bevestiging krijgen, in plaats van Kellogg en dergelijke, dat hij daadwerkelijk de 'nucleaire optie' overweegt om 'hardball' te spelen met Rusland, mocht Poetin weigeren om toe te geven. Trump heeft zijn masker af gedaan. De zogenaamde 'vredemaker' heeft zijn kaarten laten zien en verduidelijkt de mogelijke richtingen die hij van plan is te bewandelen. Dat betekent dat sommige eerdere beweringen van Keith Kellogg lijken te kloppen met betrekking tot Trumps poging om Poetin in de tang te nemen als de vredesovereenkomst mislukt. Er is een kleine kans dat Trump slechts blijft pronken met de gebruikelijke bravoure voor verslaggevers, maar in werkelijkheid nog steeds op zoek is naar een manier om Kiev volledig te dumpen.

In zijn toespraak maakte Trump een zeer interessante opmerking die onder het oppervlak van de rest van zijn verklaring glipt. Wanneer hij de mislukte oorlogsinspanning van Rusland beschrijft zegt hij: "Ik bedoel... het is een grote machine, dus uiteindelijk zullen er dingen gebeuren...". Wat hij lijkt te bedoelen is dat hij, ondanks zijn kleine 'verdoezeling' van de vermeende 'mislukte' oorlogsinspanning, erkent dat de oorlog eigenlijk helemaal niet zo mislukt is, omdat de Russische oorlogsmachine op dit moment zó groot en machtig is dat Oekraïne er uiteindelijk helemaal geen weerstand meer aan zal kunnen bieden. Het lijkt erop dat Trump zich dit subtiele punt toch wel realiseert.

Interessant genoeg komt dit overeen met een nieuw Duits commandorapport van generaal-majoor Christian Freuding, die een schokkende bom laat vallen die wederom volledig in strijd is met het heersende westerse narratief over Rusland. Freuding zegt in essentie dat Rusland nu reservelegers bouwt door meer mankracht en pantser te genereren dan het verliest. Denk aan Shoigu's reservelegers waar veel van Ruslands gegenereerde mankracht naartoe ging in plaats van alleen maar verliezen te lijden aan het front. Freuding stelt overigens ook dat Rusland nu 3.000 UMPK-glijbommen per maand bouwt en 3,7 miljoen artilleriegranaten per jaar 'aanschaft':

Nu hij de valkuil waar Trump in slaapwandelt voelt aankomen, heeft top-Trumper Steve Bannon gewaarschuwd dat Trump het gevaar loopt zijn eigen ‘Vietnam’ te creëren: "Donald Trump loopt het risico er niet in te slagen een duidelijke breuk met Oekraïne te bewerkstelligen en zou nog dieper in de oorlog van Vladimir Poetin kunnen worden meegezogen, net zoals Richard Nixon werd gekweld door zijn pogingen om zich terug te trekken uit Vietnam," waarschuwde de voormalige hoofdstrateeg in een uitgebreid interview met POLITICO. Hij merkt terecht op: "Als we niet oppassen, wordt het Trumps Vietnam. Dat is wat er met Richard Nixon gebeurde. Hij werd uiteindelijk de eigenaar van de oorlog en het ging de geschiedenis in als zijn oorlog, niet die van Lyndon Johnson". En het is waar: Trump weet dat China de VS op economisch gebied opeet en zoals anderen zoals Rubio hebben aangegeven, heeft de VS een zeer beperkt tijdsbestek om de berekening op een manier te veranderen die het in de race met China houdt. Als Trumps ijdelheid hem ervan weerhoudt zich los te maken van Oekraïne, loopt hij het risico om de dans met Rusland te doen tot het punt van uitputting van de VS, terwijl een ongehinderd China ze allemaal inhaalt.

Rusland is misschien niet China, maar op het Russische thuisland, wat Oekraïne in feite is, heeft de 'supermacht' VS geen voordeel en zal het in een uitputtingsslag worden meegezogen die het niet kan winnen. En dan hebben we het nog niet eens over de geruchten dat Zelensky een soort valse vlag voorbereidt om Trump zoveel mogelijk in de oorlog mee te slepen.

Wat dit alles nog erger maakt, is Trumps eerdere opschepperij over de Russische economie die op het punt staat te imploderen, wat totale onzin is. In bijgaande grafiek staan de nieuwste tegenstrijdige gegevens. Let op, het zijn niet eens de inkomsten uit olie en gas die de lucht in schieten.

Bloomberg meldde dat de Russische begrotingsinkomsten in december stegen naar een recordniveau, ondanks nieuwe "strengste" sancties. De inkomsten van Rusland stegen vorige maand naar een recordhoogte, zelfs nadat de Verenigde Staten een nieuw pakket krachtige sancties aan de bankensector hadden opgelegd. Deze sancties waren bedoeld om de betalingen met het buitenland te verstoren en de exportinkomsten te beperken.
Volgens het Russische ministerie van Financiën bedroeg de totale omzet in december meer dan 4 biljoen roebel (40 miljard dollar), een stijging van 28% ten opzichte van dezelfde maand vorig jaar. Dit is het hoogste niveau dat in de gegevens van het ministerie is geregistreerd sinds januari 2011.
De VS en hun bondgenoten proberen de oorlogsmachine van het Kremlin te stoppen door exportinkomsten te beperken, en eind 2024 legden ze extra sancties op aan de Russische energiesector en de banken die deze bedienen. Toch stegen de inkomsten uit olie en gas in december met een derde ten opzichte van een jaar eerder en zijn ze in 2024 met 26% gestegen. Andere inkomstenbronnen lieten vergelijkbare winsten zien voor het hele jaar, gedreven door belastingen en dividenden te midden van een robuuste economische groei.
""Het volume van de niet-olie- en gasinkomsten in 2024 overtrof de ramingen die in de begrotingswet voor 2025-2027 waren vastgelegd, aanzienlijk, ook uit de grootste belastingbronnen", aldus het genoemde ministerie van Financiën in een verklaring.

Voor nu is het duidelijk dat Trumps regering waarschijnlijk geen echt plan heeft om met Rusland te onderhandelen. Zoals we vele maanden geleden al schreven is de enige echte vraag niet of de onderhandelingen zullen werken, maar wat Trump zal doen als Poetin al zijn onderhandelingsaanbiedingen negeert.

We schreven eerder in ons weekend magazine dat Trump 1.0 zich kenmerkte door een grote toename van vijandige acties tegen Rusland, waar Trump graag over opschept. De Trump-jaren waren een voorbereiding op een hernieuwde Oekraïense aanval op de Donbas-Russen met als doel Rusland een strategische nederlaag toe te brengen. De Russen zijn het niet vergeten.

Trumps eerste termijn liet deze paradox duidelijk zien. Ondanks zijn campagnebeloften om “met Rusland overweg te kunnen” en zelfs te overwegen de Krim te erkennen, veranderde er weinig. Terwijl Trump en president Vladimir Poetin elkaar zes keer ontmoetten en een dialoog aangingen die constructief leek, bleef het Amerikaanse beleid er op gericht Rusland uit de wereldwijde energiemarkten te duwen, sancties op te leggen en Oekraïne te bewapenen. Tijdens een bijeenkomst in 2023 wees Trump zelf beschuldigingen van “soft zijn tegenover Rusland” van de hand en pochte hij dat hij “honderden Javelins” naar Oekraïne had gestuurd, terwijl de regering-Obama “kussens” had gezonden.

Verwachten dat Trumps tweede termijn een multipolaire en eerlijke wereldorde zou inluiden, zou naïef zijn. De echte macht achter Trumps regering – belangengroepen, (grote) bedrijven en (rijke) donoren – heeft weinig reden om vrede na te streven. Zijn campagne van 2023-2024 kreeg aanzienlijke steun van militair-industriële giganten als Lockheed Martin en Raytheon, evenals de durfkapitaalelite van Silicon Valley. Deze krachten gedijen bij voortdurende conflicten, waarbij oorlog wordt verpakt als “vrede door kracht.”

Trumps geopolitieke prioriteiten zijn duidelijk: de opkomst van China als economische en technologische grootmacht ondermijnen en tegelijkertijd de druk op Rusland handhaven.

Trumps retoriek lijkt misschien brutaal en onconventioneel, maar de acties van zijn regering zijn voorspelbaar. De MAGA-doctrine van 2024 gaat minder over echte transformatie en meer over het herbevestigen van de Amerikaanse dominantie tegen elke prijs. Of het nu via economische dwang, militaire interventie of ideologische houding is, het doel blijft hetzelfde: een wereldorde afdwingen die door Washington wordt gedicteerd.

In lijn met zijn eerdere aanpak is Trump begonnen met het uiten van bedreigingen aan het adres van Rusland, nadat hij voorafgaand aan zijn inauguratie een paar verstandige geluiden had laten horen:



Trump heeft nu al meerdere malen gezegd dat hij meer sancties tegen Rusland zal opleggen als ze weigeren te onderhandelen (het waren overigens de VS die de dialoog opschortten). Trump heeft ook vreemde beweringen gedaan, zoals dat het aantal Russische slachtoffers hoger zou zijn dan het aantal Oekraïense slachtoffers.

Trump dreigt Rusland dus met nieuwe sancties. Washington zal ook de mogelijkheid onderzoeken om extra wapens naar Kiev te sturen, heeft de Amerikaanse president gezegd. Tijdens zijn persconferentie op dinsdag, gisteren dus, werd aan Trump gevraagd of de terughoudendheid van de Russische president Vladimir Poetin om te onderhandelen zal leiden tot extra beperkingen tegen Moskou - bovenop de duizenden beperkingen die al zijn ingevoerd onder Joe Biden. “Dat lijkt me waarschijnlijk,” antwoordde hij.

Trump, die zeer kritisch was over Biden vanwege het leveren van militaire hulp aan Oekraïne, sloot de mogelijkheid niet uit dat Washington tijdens zijn ambtstermijn meer wapens naar Kiev zou sturen. Hij zei: "Nou, we zullen dat onderzoeken."

Is dit op de één of andere manier een truc om Poetin te laten weigeren om Trump te ontmoeten, hem te behandelen als een weerspannig kind dat gepest kan worden om te onderhandelen en concessies te doen? We denken niet dat Poetin in dit soort kinderachtige trucs zal trappen, maar de Russen zullen bevestigd worden in hun mening dat Trump geen nieuwe agenda kan brengen in welke onderhandelingen dan ook. Hij kan misschien kleine concessies doen, maar niets dat de Russen zal verleiden om in de anglo-zionistische agenda te trappen.

Persoonlijk geloven we niet het verhaal dat Trump het slachtoffer wordt van valse informatie die de inlichtingendiensten hem voeren. Als hij tijd heeft om op sociale media te posten, dan heeft hij ook tijd om tot het besef te komen dat het Deep State-verhaal over Rusland niet betrouwbaar is en om zaken voorzichtiger te stellen dan hij nu doet. Dit is trouwens al tientallen jaren zo.

Terwijl Poetin Trump feliciteerde met zijn inauguratie en hij Trumps wens om de dialoog te herstellen en een Derde Wereldoorlog te voorkomen, bevestigde, betoogde hij (Poetin) dat relaties gebaseerd moeten zijn op wederzijds respect. De afgelopen 30 jaar heeft Rusland kritiek geuit op de VS/NAVO omdat ze diplomatie hebben vervangen door ultimatums en dreigementen.

Van wederzijds respect is echter geen sprake. Poetin is degene die respectvolle dialoog biedt, maar geen afnemers vindt. Dit is het verhaal sinds het einde van de Koude Oorlog.

Het plan van Trump 1.0 was om Poetin te overtuigen zijn banden met China te verbreken en Rusland buitenspel te zetten voor de grote aanval op een geïsoleerd China. Dat werkte niet: Poetin had ervaring met westerse toezeggingen. Trump 2.0 lijkt zich op een vergelijkbare manier te ontwikkelen. Trump hoopt Poetin te dwingen tot een "vrede" in Oekraïne die China zal isoleren en Oekraïne verder open zal gooien voor plundering door Blackrock en de andere westerse bedrijven die al Oekraïens landbouwgrond en andere activa hebben opgekocht. De hoop is om 'Amerikaanse' hulpbronnen vrij te maken die momenteel vastzitten in de oorlog tegen Rusland. We zien niet in hoe dit zou kunnen werken.

De deal die Trump aanbiedt is oude meuk: bevries het conflict op de contactlijn en voeg honderdduizenden NAVO-"vredeshandhavers" toe. Het is een non-starter voor de Russen, het is precies waar ze tegen vechten. Trump hoopt het aanbod te zoeten door de militaire hulp aan Oekraïne te stoppen, terwijl hij Rusland tegelijkertijd bedreigt met nieuwe sancties en verhoogde militaire hulp aan Oekraïne als Poetin niet aan de eisen van The Donald voldoet. In plaats daarvan zal Rusland waarschijnlijk grote concessies eisen, waaronder het terugtrekken van NAVO-militaire middelen die de Russische scheepvaart in de Baltische Zee en Moermansk in het Noordpoolgebied bedreigen.

Dit zal niet genoeg zijn: de schade is al aangericht, Russen zijn gestorven door toedoen van de VS en hun vazalstaten. Alleen grote concessies kunnen de Russen doen bewegen, en niets zal hen ertoe brengen China in de steek te laten.

We verwijzen daarvoor ook naar het 95 minuten durende telefoongesprek tussen dat Poetin en Xi die hun aanpak van het nieuwe Trump-regime coördineren. Het Kremlin heeft signalen afgegeven om Beijing gerust te stellen dat Rusland geen afzonderlijke vrede zal sluiten met het Westen dat China alleen zou laten. Rusland heeft Xi ook garanties gevraagd dat China geen voorstellen voor Oekraïne door te voeren die niet in overeenstemming zijn met de Russische doelen. Tijdens het telefoongesprek werd weinig tijd besteed aan beleefdheden: er werden zaken van enorm geopolitiek belang besproken. Xi gaf Poetin op zijn beurt details over zijn recente gesprek met Trump, dat plaatsvond op 17 januari en niets te maken had met de inauguratie van de nieuwe president.

Moskou en Peking bespraken ook de gestage groei van de economische en handelssamenwerking tussen de twee landen, ondanks de ongekende westerse sancties. Poetin en Xi spraken ook over gezamenlijke energieprojecten, waaronder de pijpleidingroute in het Verre Oosten, waarvan ze zeiden dat die volgens plan verloopt. Moskou en Beijing tekenden in februari 2023 een overeenkomst voor extra Russische pijpleidinggasleveringen van het plat bij het eiland Sachalin naar China. De energieleveringen via de pijpleiding moeten in 2027 beginnen.

Ook aan andere gezamenlijke initiatieven, zoals de megapijpleiding Power of Siberia 2 en de bouw van energiecentrales bij twee Chinese kerncentrales, wordt momenteel gewerkt. Poetin vertelde Xi dat hij klaar is om te onderhandelen met "Washington". Dat is wat aners dan onderhandelen met "Kiev". Ruslands standpunt is altijd geweest dat de enige manier om een ​​alomvattende vredesovereenkomst te bereiken is als Rusland en Amerika het zelf regelen.

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov heeft onlangs expliciet alle andere Europese landen uitgesloten, zoals "Londen" en "Parijs", als potentiële onderhandelingspartners. Aan de andere kant zijn de Chinezen altijd gretig geweest om een ​​einde te maken aan elke wereldoorlog. Het Chinese ideaal is om zaken te doen, geen oorlog. Tegelijkertijd begrijpen ze volledig welke bedreiging Amerika vormt voor China. Verder is het Trump-"vredes"-voorstel er één is dat expliciet is afgewezen door de Russen op meerdere gelegenheden.

De stand van zaken is dat de Verenigde Staten alle aanvragen voor de doorvoer van goederen in het belang van Oekraïne via Rzeszow [Polen], Constanta [Roemenië] en Varna [Bulgarije] hebben ingetrokken.Alle wapen- en militaire uitrustingsleveringen aan Oekraïne zijn tegengehouden op NAVO-bases in Europa. Volgens voorlopige schattingen gaat het om enkele duizenden tonnen aan wapens en militair materieel. Verder zijn alle Pentagon-medewerkers die betrokken waren bij de wapenleveringen aan Kiev zijn ontslagen of geschorst. Ook start er een grootschalig onderzoek naar het misbruik van financiële middelen voor hulp aan Oekraïne




[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[24 januari 2025]

 

Afdrukken Doorsturen