Wat zit er in voor Elon Musk?
De rijkste man ter wereld trollt niet alleen de Amerikaanse 'democratie'.
Hij is uit op zichzelf, en de mainstream media laat hem ermee weg komen.
Musk heeft dan eindelijk de macht om te doen wat hij altijd al wilde —
via het “Department Of Government Efficiency” of DOGE. Dit
“Department” is volledig verzonnen door Musk en heeft geen macht of
officiële status — behalve via het Truth Social-account van de gekozen
president. Niettemin is het volkomen slappe GOP-geleide Huis van
Afgevaardigden meer dan blij om mee te gaan met deze farce, omdat ze
geen andere keus hebben. De politiek in de VS is niet democratisch,
het is een sekte.
DOGE wil $2 biljoen (!) van het jaarlijkse overheidsbudget schrappen, een
bedrag dat letterlijk onmogelijk te bereiken is zonder het hele
sociale vangnet en het welzijnssysteem te laten instorten — en dat is
precies wat ze willen.
Elon Musks nieuwste hersenspinsel is het worden van de redder van de
mensheid, LOL!
Afgaande op één van Musks kenmerkende uitspraken die hij steeds weer
herhaalt: dat Musks primaire doel in het leven is om van mensen een "multiplanetaire
soort" te maken.
Mus, de gepassioneerdenerd die SpaceX oprichtte, wil dus van mensen
een multiplanetaire soort maken. Het moet in het jaar 2001 geweest
zijn, tijdens de oprichting van SpaceX, dat hij gunsten begon te
verwerven onder zijn invloedrijke ruimtenerds zoals ingenieur Jim
Cantrell, wiens geloofwaardigheid Musk moest lenen om SpaceX van de
grond te krijgen. Musk schreef zelfs een lang stuk commentaar voor de
publicatie New Space in 2017 genaamd "Making Humans a Multi-Planetary
Species" (waarover later meer). Hij haalde de uitspraak ook maar weer
eens voor de dag in een gesprek met ondernemer Peter Diamandis.
Dankzij Musk heeft de term "multiplanetaire soort" de afgelopen
decennia een onwelvoeglijke evolutie ondergaan. Het kon ooit worden
gebruikt om een Star Trek-achtige visie op te roepen van de mensheid
als een coöperatieve soort, in tegenstelling tot een verzameling
facties die met elkaar concurreren. Bijvoorbeeld, in 2005, toen een
professor internationale betrekkingen genaamd Jonathan Fuller Galloway
de "win-lose en lose-lose" dynamiek bekritiseerde in een rapport voor
The International Academy of Astronautics en The European
Space Agency, speculeerde hij dat "niet-nul-somheid zal arriveren
wanneer de mensheid een multiplanetaire soort wordt en wanneer we
onszelf herkennen als één volk in plaats van conflicterende subgroepen
van onze soort."
In plaats daarvan is de waargenomen noodzaak om een andere planeet
te koloniseren nu weinig meer dan een excuus dat Elon Musk gebruikt
wanneer iemand hem bekritiseert. Hij ziet zichzelf blijkbaar als de
protagonist van de Marsmissie van de mensheid, dus iedereen, zo lijkt
hij te denken, moet hem niet in de weg staan.
Hij speelt de Mars-kaart, als u dat zo wilt noemen.
In maart vorig jaar bekritiseerde de Amerikaanse politicus Bernie
Sanders enkele miljardairs omdat ze rijk waren (geval open duertje),
en tweette dat de gezamenlijke rijkdom van Jeff Bezos en Elon Musk
groter was dan die van de onderste 40 procent van de Amerikanen. "Dat
niveau van hebzucht en ongelijkheid is niet alleen immoreel. Het is
onhoudbaar," meende Sanders. Maar Musk had de Mars-kaart klaarliggen:
"Ik verzamel middelen om het leven multiplanetair te maken en het
licht van bewustzijn naar de sterren te brengen," tweette hij.
Musk trekt ook de Mars-kaart om een criticus van Tesla's verhouding
tussen werknemers en CEO's in 2018 te ondermijnen. Hij gebruikte het
om de zorgen van EU-ministers van Economische Zaken over de dominantie
van SpaceX-raketten op de markt voor satellietlanceringen aan te
pakken. In januari 2021, toen toezichthouders van de FAA kwaad spraken
nadat een SpaceX-testlanceringsoperatie naar verluidt acties omvatte
die de federale overheid niet had goedgekeurd, tweette hij dat de
ruimtevaartafdeling van de FAA een "fundamenteel kapotte regelgevende
structuur" heeft en beweerde dat "hun regels bedoeld zijn voor een
handvol wegwerplanceringen per jaar vanaf een paar
overheidsfaciliteiten. Onder die regels zal de mensheid nooit naar
Mars gaan."
In een sprekend voorbeeld uit 2020 leek Musk te impliceren dat zijn
Marsmissie hem niet alleen universeel getolereerd, maar ook universeel
geliefd zou moeten maken. Iemand op Twitter-X (de tweet is nu
verwijderd) suggereerde dat Musk banden zou kunnen hebben met
miljardair-pedofiel Jeffrey Epstein, en een fan tweette dat zulke
aanvallen afkomstig zijn van mensen die "niets geven om dit probleem,
ze haten Elon gewoon." Musk zelf antwoordde: "Ja, maar waarom? Ik werk
aan duurzame energieauto's en zonne-energie die de aarde helpen en het
leven multiplanetair maken, om de continuïteit ervan te waarborgen,
met SpaceX."
Voor zover ik kan nagaan, muteerde "multiplanetair" eerst van een
handig modewoord naar een uitgebreide zelfrechtvaardiging in een
keynote die Musk gaf in 2016 op het International Astronautical
Congress in Guadalajara. "Ik heb echt geen andere motivatie om
persoonlijk activa te verzamelen, behalve om de grootste bijdrage te
kunnen leveren die ik kan leveren aan het multiplanetair maken van het
leven," vertelde Musk aan een aanbiddend publiek.
Maar Musk is niet "serieus" - de hele wereld is Elons pretpark. Elon
Musk geniet ervan om een beroemdheid te zijn. Hij beweert een
fervent gamer te zijn . Hij houdt van memes. Hij waagt zich aan wiet.
Hij is dol op anime. Elon Musk etaleert liefde voor plezier,
lekkernijen en omgaan met mensen die hem belangrijk en cool laten
voelen. Extreem rijke mannen zijn veelal belachelijk door te doen
alsof ze het niet leuk vinden om rijk te zijn, en het is leuk dat Elon
Musk dit meestal niet doet, wat het des te belachelijker maakt dat hij
denkt dat zijn critici bezeten zijn omdat hij eens al zijn huizen
heeft verkocht.
Nogal wat mensen houden rekening met menselijke uitsterving of totale
vergetelheid, maar er zit wel iets inde opmerking van Stephen Hawking
die vond dat het vinden van een levensvatbare niet-aardse optie voor
het in stand houden van leven het langetermijnplan van de mensheid zou
moeten zijn. En als Elon Musk hierover praat, maakt hij een aantal
goede punten, bijvoorbeeld dat onze planeet in gevaar is door
botsingen met grote asteroïden, en dat daarna “de zon uiteindelijk zal
uitdijen en de aarde zal opslokken” (hoewel we voor dat laatste nog
wat miljarden jaren de tijd hebben).
Die pakweg, 5 miljard jaar die daar voor staat is ongeveer de tijd
tussen de vorming van de aarde en het heden. Nogmaals: geen noodgeval.
Interessant genoeg zal Mars rond deze tijd vrijwel zeker onbewoonbaar
worden gemaakt (ervan uitgaande dat het ooit bewoonbaar wordt gemaakt),
maar het zal misschien niet zo snel worden opgeslokt zoals de aarde.
Elon Musk weet dit waarschijnlijk (hij heeft dezelfde Google als
iedereen en hij weet hoe hij het moet gebruiken ), en hij zou
ongetwijfeld zeggen dat tegen die tijd onze nakomelingen hopelijk
allang dit zonnestelsel hebben verlaten en ze ruimtepopcorn eten
terwijl ze de vernietiging van hun voorouderlijke thuisplaneet ergens
anders in de Melkweg aanschouwen. Maar dat zegt hij niet in
interviews. Hij gebruikt de uiteindelijke vernietiging van de aarde
als een verdwaald ingrediënt in een soort we-zijn-allemaal-verdoemd-tenzij-ik-ons-red-angstboodschap.
In zijn commentaar uit 2017 voor de publicatie New Space erkende Musk
zijn vage greep op de toekomst. Hij gebruikt niet de term "seculiere
eschatologi ", een redelijk nieuw en enigszins wankel wetenschappelijk
concept dat betrekking heeft op de wetenschappelijke studie van de dag
des oordeels, maar dat is in wezen waar hij het hier over heeft, en
hij schildert in de breedst mogelijke penseelstreken. "Ik denk dat er
echt twee fundamentele paden zijn", schreef hij. "De geschiedenis zal
zich in twee richtingen splitsen. Eén pad is dat we voor altijd op
aarde blijven, en dan zal er uiteindelijk een uitstervingsgebeurtenis
zijn. Ik heb geen directe voorspelling van de dag des oordeels, maar
uiteindelijk, zo suggereert de geschiedenis, zal er een
doemgebeurtenis zijn."
En dat is zo'n beetje zijn hele uitleg. De rest van zijn commentaar is
in feite een advertentie voor SpaceX. Het komt erop neer: we moeten
ergens in de komende paar honderdduizend tot 5 miljard jaar van de
aarde af, dus ik moet persoonlijk onze soort nu meteen van de aarde
afhalen.
Om eerlijk te zijn, Musk heeft ook wat specifiekere,
kortetermijn-preoccupaties geuit, maar die zijn niet meer logisch als
rechtvaardiging voor de verhuizing naar Mars. Hij vertelde
bijvoorbeeld dat de mensheid een "gek klimaatexperiment uitvoerde dat
extreem slecht zou kunnen uitpakken, en het bewijs is op dit moment
overweldigend dat het slecht zal zijn." Hij vertelde ook dat hij zich
zorgen maakt over de neergang of ineenstorting van de maatschappij in
het algemeen, en specifieker, hij denkt dat als een AI "besluit dat
het een bepaalde richting op moet en wij in de weg zitten, het dan,
zonder wrok, gewoon over ons heen zou rollen." Gezien de
ontwikkeling van AI misschien een oprechte zorg, hoewel een AI die de
mensheid op aarde kan uitroeien die missie zeker kan uitbreiden naar
onze Marsbasis....
De waarheid over het koloniseren van Mars op korte termijn is: het is
alsof je haast hebt om de binnenkant van een actieve vulkaan te
koloniseren. Het bouwen (zo beweert hij) van 1.000 ruimteschepen om (zo
beweert hij) een miljoen mensen naar een basis op Mars te sturen met
21e-eeuwse technologie lost geen enkel probleem van de mensheid op.
Hij heeft erkend dat kolonisten een gemeen bestaan zouden leiden,
zich wanhopig vastklampend aan het leven in een afschrikwekkende,
levenloze hel, afhankelijk van bijna constante leveringen van
hulpbronnen, en dat "een hoop mensen waarschijnlijk zal sterven."
Dus met dat in gedachten, laten we even doorgaan naar Musks
veronderstelde bezorgdheid over klimaatverandering. Musks
belangrijkste bijdrage is dat hij helpt de overgang naar elektrische
auto's te versnellen. Dankzij zijn vroege investering in Tesla en het
feit dat het bedrijf hem 'heeft aangenomen' als CEO, profiteert hij
meer van deze overgang dan wie dan ook en krijgt hij meer aandacht in
de pers dan welke andere autobestuurder dan ook, dus het is niet zo
dat hij dit doet uit pure liefde voor de mensheid.
Maar wat nog belangrijker is, met de huidige stand van zaken is het
niet echt een grote hulp om de mensheid zomaar van het ene type
automotor naar het andere te laten overstappen als het gaat om het
klimaat. Het vervangen van verbrandingsmotoren door batterijen die
worden aangestuurd door netstroom is een berucht onvolledig plan om
klimaatverandering te bestrijden, en het zal niet werken (volgens het
klimaatveranderingsrapport van het IPCC uit 2019) zonder een
bijbehorende massale afstoting van auto's als ons primaire
vervoermiddel, iets waar Elon Musk vijandig tegenover staat, en in
2017 zei hij: "Ik vind openbaar vervoer pijnlijk. Het is waardeloos."
Ondanks dat Tesla het bedrijf is dat hem tot de rijkste persoon op
aarde heeft gemaakt, is hij minder uitgesproken over
klimaatverandering dan over ruimtereizen, en veroedelijk komt dat
omdat hij weet dat hij eigenlijk niet veel doet, als hij al iets doet,
om dat probleem op te lossen.
Het idee dat Mars ons plan B zou moeten zijn voor het geval de Aarde
uiteindelijk onbewoonbaar wordt, klinkt misschien logisch, maar alleen
voor de mensen die zich er niet al te veel in verdiepen.
Als er een Mars-buitenpost zou zijn met — laten we Musk extreem
genereus behandelen — een miljoen mensen, zou dat betekenen dat de
0,01 procent van de mensen die worstelen om in leven te blijven in
Musk City, voor onbepaalde tijd afhankelijk zou zijn van de aarde voor
hulpbronnen, die geleverd zouden moeten worden via Elon Musks vloot
van raketten, die trouwens grote buizen vol exploderende fossiele
brandstof zijn, wat niet goed is voor klimaatverandering. Het zou
meerdere lanceringen per dag kosten om een miljoen mensen aan de
beademing te houden, aangezien Mars zowel levenloos is als
ongelooflijk vijandig voor leven.
Musk is zich bewust van dit probleem. We weten dat omdat hij in 2018
in een Twitter-ruzie verwikkeld raakte met Discover Magazine, nadat er
een rapport uitkwam waarin werd aangetoond dat Mars niet kan worden
geterraformeerd — wat in feite betekent "leefbaar maken" — omdat het
daar te koud is om buiten te boeren en er niet genoeg broeikasgassen
op Mars zijn die mensen met de huidige technologie gemakkelijk in de
atmosfeer kunnen vrijgeven om het op te warmen. Musk beweerde dat dit
geen probleem zou zijn omdat de benodigde verbindingen aanwezig zijn
in de mineralen van Mars. Musk wil Mars beroemd maken met kernwapens
om al die broeikasgassen vrij te geven, en hoewel dat een idee is dat
is geworteld in een werkende theorie over hoe men uiteindelijk Mars
zou kunnen koloniseren (de andere is om een spiegel ter grootte van
een planeet te gebruiken om extra zonlicht naar één kant te richten),
zegt Discover Magazine dat de technologie die Musk nodig heeft "eeuwen
verwijderd is van zelfs maar enigszins mogelijk."
Om het nog erger te maken, is de grond op Mars waardeloos voor het
kweken van planten. Eén van de eerste SpaceX-ideeën was om een onbemande
raket naar Mars te sturen en wat aardse grond en zaden te combineren
met Marsgrond, en de resulterende "Martiaanse oase" via een webcam uit
te zenden. Helaas weten we nu dat de Marsgrond vrijwel zeker vol zit
met perchloraten — om een lang verhaal kort te maken, de grond is
gezouten, zou je kunnen zeggen, dus Musks kolonisten kunnen er niets
in verbouwen, zelfs niet als er aardse grond bij is gemengd.
Perchloraten zijn zo giftig voor planten dat wanneer ze in de grond op
aarde voorkomen, het oplossen van het probleem niet alleen inhoudt dat
de vervuilde grond wordt behandeld, maar ook dat deze wordt afgegraven.
Kortom, landbouw op Mars vereist waarschijnlijk het verschepen van
grond van de aarde, vermoedelijk door het stukje bij beetje in de loop
van de tijd af te leveren door een lange stoet raketten van het merk
SpaceX, en die grond ergens op Mars op te slaan waar giftige Marsgrond
niet bij kan komen, en als er één ding is waar Mars veel van heeft,
dan is het wel Marsgrond.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de dunne atmosfeer van
Mars, of de 0,1% zuurstofconcentratie vergeleken met de aangename 21%t
hier op aarde, en ook niet over de constante blootstelling aan
straling die wordt veroorzaakt door het ontbreken van een magnetisch
veld op Mars. Mars is, vanuit het standpunt van puur biologisch
instinct, de laatste plek waar iets levends wil zijn.
Dus als de bedrijven van Elon Musk de FAA-regels negeren, of een
gemeenschap dwingen om uiteen te vallen, of de baan om de aarde
verstikken met ongekende hoeveelheden ruimteschroot - als Elon Musk
zichzelf tot de rijkste man in de geschiedenis uitroept ten koste van
uitgebuite werknemers die gedwongen worden om door te werken terwijl
ze gewond zijn, en als hij mensen ontslaat omdat ze thuisblijven
tijdens een pandemie om vervolgens de Mars-kaart te trekken om dit te
rechtvaardigen, dan is de terechte vraag: waarvoor?
Als uitstervingsgevaren voor de aarde waarschijnlijk nog duizenden
jaren op zich laten wachten, en de huidige bedreigingen voor de aarde
op geen enkele manier verholpen worden door het bestaan van een
kolonie op Mars, bestaande uit een paar luchtdichte joerten en een
raketlanceringsplatform, waarom moet de mensheid(laten we het houden
op de Amerikaanse burgers) hem daarvoor dankbaar zijn?
Het antwoord is dat de gemiddelde persoon Elon Musk helemaal geen dank
verschuldigd is. Toegegeven, andere miljardairs doen veel ergere
dingen met hun geld dan ruimteschepen bouwen, maar dat zegt niet
zoveel. Als Musk de Mars-kaart uit speelt, zou hij net zo goed kunnen
zeggen: "Pardon Bernie Sanders, maar uw kritiek houdt geen rekening
met het feit dat ik mijn golfswing probeer te perfectioneren." Het is
misschien niet per se slecht, maar het is wel zo'n beetje het moreel
neutrale dat miljardairs kunnen krijgen.
Een betere vraag zou kunnen zijn: waarom is Elon Musk hier zo mee
bezig?
Als hij de Mars-kaart niet trekt, is zijn andere verklaring voor zijn
acties erg onthullend. Het is niet echt bedoeld als oplossing voor een
probleem. Hij heeft zelf gezegd dat "het leven niet alleen maar om het
oplossen van problemen kan draaien." Het aspect van ruimteverkenning
dat hij naar eigen zeggen het meest "motiverend" vindt, is dat het "een
gevoel van avontuur creëert en mensen enthousiast maakt over de
toekomst."
We zeggen niet dat Elon Musk, alleen omdat hij van spannende
sciencefictionfantasieën houdt, totaal geen voeling meer heeft met de
realiteit. "Ik zal waarschijnlijk allang dood zijn voordat Mars
zelfvoorzienend wordt, maar ik zou er graag nog bij zijn als er een
stel schepen op Mars landt", vertelde hij eens aan Ars Technica. Musk
heeft ook gezegd dat hij "100 goede [jaren]" wil leven. Opmerkelijke
citaten, niet alleen omdat Musk de trage tijdlijnen erkent die gepaard
gaan met het koloniseren van Mars, maar ook omdat hij zijn eigen
sterfelijkheid erkent (wanneer hij niet aan het kletsen is over het
uploaden van de inhoud van de hersenen van mensen naar computers - wat
ongetwijfeld een verkooppraatje is voor zijn bedrijf Neuralink. Een
groot deel van de techmiljardairs, waaronder Sergey Brin, Mark
Zuckerberg, Larry Ellison en vooral Elon Musks voormalige collega bij
PayPal, Peter Thiel, proberen voor altijd te leven.
Het lijkt vrij duidelijk dat plezier maken terwijl hij leeft de kern
is van Elon Musks Mars-missie. Zijn interesse in de Grote Vragen van
het leven gaat tenslotte niet erg diep. Hij lijkt helemaal geen begrip
te hebben van de filosofie die, om maar een voorbeeld te noemen, zijn
diep onwetende tirades over de menselijke geest zou kunnen informeren,
en hij gaf in een reeks tweets uit 2018 grif toe dat hij een
oppervlakkig begrip van filosofie had. "Moet waarschijnlijk de
filosofie verwoorden die ten grondslag ligt aan mijn acties. Het is
vrij eenvoudig en grotendeels beïnvloed door Douglas Adams en Isaac
Asimov," zei hij (later in die thread zou hij de Mars-kaart trekken
met betrekking tot het loon van Tesla-werknemers). Musk beweerdet dat
hij "alle filosofen heeft gelezen die hij te pakken kon krijgen. En
uiteindelijk las ik Douglas Adams en ik denk dat hij de beste aanpak
had."
Het is een raadsel hoeveel boeken Musk heeft gelezen voordat hij
humorist Douglas Adams koos als de persoon met alle antwoorden. Hij
heeft misschien wel een hele plank vol filosofieboeken in handen
gekregen, of slechts een handvol. Hoe dan ook, we geloven hem op zijn
woord dat geen enkele andere "filosofen" dan Adams en Asimov hem
aanspraken, omdat dat in zijn daden tot uiting komt. Hij zou zijn
werknemers waarschijnlijk anders behandelen als hij meer interesse had
getoond in hoe een maatschappij hoort te functioneren, dan zou hij
misschien geen raketten bouwen maar veel van zijn enorme vermogen ten
goede laten komen aan de mensheid.
Als een machtige entiteit die werknemers niet goed behandelt en van
plan is Mars te koloniseren, is Elon Musk verre van de enige. Ook de
Verenigde Arabische Emiraten lijken uitgebreide plannen te hebben voor
hun uiteindelijke kolonie. China heeft zijn eigen Mars-plannen. Jeff
Bezos is niet echt geïnteresseerd in het hele Mars-gedoe, maar zijn
algehele plan voor ruimteverkenning slaat grotendeels dezelfde toon
aan als die van Elon Musk.
Recentelijk koos hij ervoor om zijn zoon "lil X" mee te nemen naar
zijn eerste officiële DOGE-bijeenkomst met het Amerikaanse Congres.
Dit is een klassieke machtsgreep van een oplichter. Het is het
equivalent van opzettelijk te laat op een bijeenkomst verschijnen om
te bewijzen dat je belangrijker bent dan je tegenhanger. Hij gebruikt
zijn zoon als rekwisiet. Toch is Musks zelfgecreëerde socialemediacult
er dol op, omdat ze nu geen weet meer hebben van hun daden en niet
meer kunnen zien dat er op klaarlichte dag hun zakken worden gerold.
Dat is de keerzijde van de medaille.
Alleen al de naam, "Department Of Government Efficiency", die
klinkt als een parodie op een Orwelliaanse dystopie, is ontworpen om
angst te creëren bij arbeiders en vreugde bij de heersende klasse, is
een belediging. Het is een naam die zich voordoet als "het bezitten
van de libs", terwijl het in werkelijkheid een project is dat is
ontworpen om iedereen behalve plutocraten niets te laten "bezitten" ,
een flagrante greep naar een eeuwige oligarchie die wordt uitgevoerd
door mensen ertoe te verleiden enthousiast te juichen omdat ze
zichzelf in lijfeigenen hebben veranderd.
Om de poging tot grootschalige nationale diefstal nog erger te maken,
is “DOGE” vernoemd naar een pump-and-dump “memecoin” die Musk al jaren
manipuleert, Dogecoin. De Shibu Inu waarmee Musk vorig jaar het
Twitter-logo verving, is de mascotte voor een cryptofraude — een penny
stock, een letterlijke grap die Musk manipuleerde om zichzelf nòg
rijker te maken. Bij Donald Trump (en zijn Melania) moet er toen een
lampje zijn gaan branden.....
Hoe dan ook, in de echte wereld heeft Musk, met de zegen van Donald
Trump, “soberheid” en “ontberingen” beloofd, terwijl hij dreigt het
aantal federale agentschappen met 75% te verminderen, van 428 naar 99,
alleen maar omdat het beter klinkt om het aantal onder de 100 te
houden. Vanuit de Republikeinse partij klinkt het dat het “goed zou
zijn voor overheidsmedewerkers” om ontslagen te worden, de ultieme
gaslighting. Hoewel dit allemaal oppervlakkig gezien kinderachtig
lijkt, is de kern ervan heel duister en heel diepgaand. Musk en zijn
medeplichtigen willen de overheid — en het financiële systeem — laten
instorten, zodat de PayPal-maffia het naar hun eigen evenbeeld kan
herbouwen.
Onlangs passeerde Bitcoin, een crypto-Ponzi-oplichting dat bedoeld was
om de dollar te laten crashen en te vervangen, de grens van $ 100.000,
een waarde die zo belachelijk is dat je moet denken aan de tulpenmanie
- de klassieke
marktzeepbel die tulpenbollen waardeerde
op meer dan 100 keer hun gewicht in goud in het 17e-eeuwse Nederland.
Maar het is niet alleen de PayPal-maffia van buiten de Amerikaanse
overheid die druk uitoefent op de basis van de democratie door te
proberen deze blind te beroven. Russell Vought, mede-architect van
Project 2025 die de federale beroepsbevolking "trauma" beloofde, is
genomineerd om leiding
te geven aan OMB — het Office of Management and Budget.
Dit is voor velen in de VS een absoluut angstaanjagend vooruitzicht.
Vought, een trouwe bondgenoot van Heritage-voorzitter en Opus Dei-volgeling
Kevin Roberts, wil graag een door DOGE goedgekeurde begroting
opstellen die erop gericht is Amerikanen zoveel mogelijk pijn te doen
en de liberale democratie zoveel mogelijk te vernietigen.
Neem bijvoorbeeld Medicaid - het is politiek minder populair dan
Social Security of Medicare omdat het vooral arme kinderen en gezinnen
ondersteunt die weinig of geen politieke inspraak hebben. Maar
Medicaid dekt veel meer Amerikanen. Medicaid verzekert bijna de helft
van alle kinderen in de Verenigde Staten. Het dekt 1 op de 5 vrouwen
in de vruchtbare leeftijd. Het betaalt ook een groot deel van de
verpleeghuiszorg en geestelijke gezondheidszorg in het land. Staten en
de federale overheid delen de kosten, die vorig jaar in totaal een
slordige $ 880 miljard bedroegen.
Hoe gaan de DOGE-miljardairs het plan uitroeien?
Ten eerste door Medicaid om te zetten in “block grants”, waarbij
staten eenmalig een bedrag krijgen, ongeacht hoeveel mensen zich voor
het programma aanmelden. Republikeins senator en oprichter van de
DOGE-fractie John Cornyn heeft al publiekelijk verklaard dat hij deze
aanpak steunt. Naarmate meer arme kinderen en behoeftige gezinnen zich
aanmelden, zullen staten worden gedwongen hun eigen uitgaven aan Medicaid te verhogen of te beperken wie
het krijgt. Gezien de druk op de staatsbegrotingen en de
verwaarloosbare politieke stem van Medicaid-ontvangers zal het vrijwel
zeker het laatste zijn.
Een tweede methode om Medicaid te ontmantelen die Musk en andere DOGE-caucusleden
voorstaan, is om werkvereisten op te leggen aan Medicaid-ontvangers.
Ze beweren dat dit de federale overheid de komende tien jaar minstens
$ 100 miljard zou kunnen besparen. Maar de reden voor de besparing is
dat de werkvereisten ertoe zouden leiden dat naar schatting 600.000
mensen – van wie de meesten niet kùnnen werken – hun dekking zouden
verliezen (volgens schattingen van het Congressional Budget Office).
Het derde idee dat DOGE overweegt, is om de uitbreiding van Medicaid
die met de Affordable Care Act kwam, terug te dringen. Die uitbreiding
stelde volwassenen in gezinnen die tot $ 43.000 per jaar verdienden in
staat om een ziektekostenverzekering te krijgen. (Daaronder betaalt
de federale overheid 90 procent van de kosten.)
Even kijken naar de gevolgen van wat er wordt voorgesteld.
Als de uitgebreide Medicaid-regeling van de Affordable Care Act wordt
teruggedraaid, verliezen honderdduizenden Amerikanen met gezinnen die
maximaal $ 43.000 per jaar verdienen hun gezondheidszorg.
Als Medicaid wordt omgezet in algemene subsidies of als mensen die
niet kunnen werken, verplicht worden om te gaan werken, zullen
honderdduizenden mensen hun enige toegang tot gezondheidszorg
verliezen. Dit geldt ook voor grote aantallen kinderen.
Het veronderstelde doel van de DOGE-oefening is het terugdringen van
het federale begrotingstekort.
Toch zijn Trump en zijn miljardairs van plan om de
belastingverlagingen van 2017 te verlengen. Deze verlagingen zijn
vooral in het voordeel van grote bedrijven en rijke mensen zoals
zijzelf, en daarnaast zijn er nog meer belastingverlagingen en mazen
in de wet voor de rijken. De geschatte kosten voor het verlengen van
de belastingverlagingen van Trump bedragen ten minste 5 biljoen
dollar, meer dan twee keer het bedrag dat Musk heeft verklaard dat
DOGE zal bezuinigen op ‘verspillende’ overheidsuitgaven.
De rijkste man ter wereld en zijn miljardaircollega's proberen geld te
besparen op de gezondheidszorg voor de armste en meest kwetsbare
Amerikanen. Tegelijkertijd proberen ze de belastingen voor henzelf en
de rijkste en meest bevoorrechte mensen te verlagen.
Veel Amerikanen die hierdoor de dupe worden, hebben in 2024 op Trump
gestemd. Ze komen er misschien nooit achter dat Trump hierachter zit,
omdat Trump zijn vingerafdrukken niet op de Medicaid-bezuinigingen zal
hebben. Hij zal zich verschuilen achter Musk en DOGE en de nieuw
gevormde DOGE-fractie in het Congres.Zelfs hùn vingerafdrukken zullen
niet zichtbaar zijn, want algemene subsidies aan de staten,
werkvereisten en de afschaffing van de Medicaid-uitbreiding van de
Affordable Care Act zullen het vuile werk allemaal in stilte doen.
Ook zullen werkende Amerikanen niet ontdekken dat grote bedrijven en
de rijken het grootste deel van de besparingen van de uitholling van
Medicaid in de vorm van lagere belastingen binnenhalen. De meeste
werkende Amerikanen hebben nog niet ontdekt hoe scheef de
belastingverlaging van Trump in 2017 was voor de rijken en grote
bedrijven, dus waarom zouden ze dat in de toekomst moeten ontdekken?
Zoals we net schreven kost Medicaid ongeveer $ 880 miljard per jaar.
De belastingvrijstelling van door werkgevers verstrekte
ziektekostenverzekeringen kost de federale overheid een heel groot
deel daarvan - de Joint Committee on Taxation schatte $ 299 miljard in
2022; het Congressional Budget Office voorspelt $ 641 miljard in 2032.
Het is nog een goed vermomd voordeel voor de bevoorrechten dat wordt
ondersteund door de niet-bevoorrechten. Toch zouden we verbaasd zijn
als DOGE er wat mee zou doen. Waarom de kosten van Medicaid en niet de
kosten van door werkgevers verstrekte ziektekostenverzekeringen? Om
dezelfde reden dat Trumps miljardairs maar al te graag de belastingen
voor zichzelf verlagen, terwijl ze tegelijkertijd de gezondheidszorg
voor miljoenen arme kinderen en gezinnen uit de arbeidersklasse
uithollen.
Wat als "verspilling en fraude" wordt beschouwd, hangt vaak af van of
men naar beneden of naar boven kijkt, en de miljardair DOGE's kijken
alleen naar beneden. Maar de grootste verspilling en fraude vindt men
op de hoogste treden van de maatschappelijke ladder — in
belastingmazen en belastinguitgaven die worden gebruikt door rijke
individuen en grote bedrijven.
Elon Musk spendeerde $277 miljoen van zijn fortuin om Trump te laten
kiezen. Hij kocht de macht om de sociale zekerheid te ontmantelen en
zichzelf meer belastingverlagingen en tientallen miljarden aan
overheidscontracten te geven. Even ter herinnering: Musk is niet
verkozen voor zijn functie. Dat betekent dat hij totaal niet
verantwoordelijk is. Hij is een multimiljardair die geen bal om Social
Security geeft.
We willen nog even een ander voorbeeld aanhalen van de macht van Musk.
In december vorig jaar brak er drama uit toen Musk een hard bevochten
continuing resolution (CR) torpedeerde, waar maandenlang over
was onderhandeld tussen de twee partijen, om de overheid te
financieren. Hij wist het te laten ontploffen precies op het moment
dat erover gestemd zou worden door een spervuur van tweets te
lanceren waarin hij de CR veroordeelde en elk lid van de Republikeinse
partij dat erop stemde bedreigde met een voorverkiezing.
Na een dag van hoog inzetten over de Amerikaanse economie werd een
aanzienlijk afgeslankte versie van de CR, die nog steeds enorme
bedragen aan uitgaven voor rampenbestrijding en landbouwhulp bevatte,
door beide kamers van het Congres aangenomen, waarmee een shutdown
werd afgewend. De media en deskundigen zagen dit terecht als een klap
voor Donald Trump, en ook voor de politieke toekomst van voorzitter
Johnson. Geen van beide bewees dat ze de onhandelbare extreemrechtse
vleugel van de partij konden controleren.
Maar de grote winnaar van deze puinhoop was Musk, die zag dat er
minstens twee grote dingen uit de CR werden geschrapt: een beperking
op "uitgaande investeringen" in China en voortdurende financiering van
het Amerikaanse ministerie dat belast is met het opsporen van
buitenlandse desinformatie. Beide bepalingen, als ze in de wet waren
gebleven, zouden een serieuze impact hebben gehad op zijn bedrijven -
Tesla aan de kant van de investeringen in China en het X-platform aan
de kant van desinformatie - dus hij is ongetwijfeld blij dat hij beide
in de uiteindelijke CR heeft kunnen laten mislukken.
Nu het Trump-regime begonnen is, is het enige wat tussen de
Amerikaanse burgers en een DOGE-depressie staat een paar Republikeinse
Huis-leden en/of senatoren die weigeren deze zelfmoordbezuinigingen in
het Congres door te voeren — als ze de woede van de druk en
invloedcampagnes van MAGA en de oligarchie kunnen overleven. Musk
heeft al beloofd om onbeperkt geld te besteden aan Republikeinen die
niet in de rij staan. Maar het Amerikaanse Congres is een instituut
vol met boeven die campagnedonoren veel geld schuldig zijn. Dat
betekent overheids-$$ contracten. In de federale begroting.
Van alle dingen die Trump en zijn regime van plan zijn te doen, is dit
misschien wel degene die MAGA echt wakker schudt, omdat de
basisstructuur van de samenleving, de belangrijkste pijlers van
veiligheid, weggenomen zullen worden. Zelfs de meest geradicaliseerde
MAGA-gelovige zal het op dat moment merken — wanneer het
waarschijnlijk te laat is om er iets aan te doen.
Natuurlijk heeft Trump al een hele reeks beloftes gedaan voordat hij
zijn tweede termijn aanvaardde. In zijn boek, Art of the Deal,
bekende hij zijn gigantische, allesoverheersende motivatie: “De
laatste sleutel tot de manier waarop ik promoot is bravoure. Ik speel
in op de fantasieën van mensen. Mensen denken misschien niet altijd
groot, maar ze kunnen nog steeds erg opgewonden raken van mensen die
dat wel doen. Daarom kan een beetje overdrijving nooit kwaad. Mensen
willen geloven dat iets het grootste, het beste en het meest
spectaculaire is. Ik noem het waarheidsgetrouwe overdrijving. Het is
een onschuldige vorm van overdrijving, en een zeer effectieve vorm van
promotie.”
Dat is een belofte die hij WEL is nagekomen.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[27 januari 2025]
Afdrukken
Doorsturen