De Poolse minister van Buitenlandse Zaken pochte over de wijziging van de procedure, waarmee hij conservatieve lidstaten buitenspel zette die wellicht prioriteit willen geven aan het beschermen van hun burgers boven het straffen van Rusland.
De EU bereidt zich - in haar vervolmakingsplan voor het Derde Rijk - voor om voor het eerst het nationale vetorecht van de
lidstaten te omzeilen bij de stemming over het komende 16e pakket sancties tegen
Rusland. De publicatie van dit pakket is gepland op de derde verjaardag van de
oorlog in Oekraïne, kennelijk met de gedachte dat er dan iets te vieren valt.
Het is een verdere afbraak van de soevereiniteit van ons land, een streven waar
partijen als de VVD en de Brusselknuffelaars van Volt erg vóór zijn.
Terwijl voor beslissingen over buitenlands beleid doorgaans unanieme instemming
van alle lidstaten vereist is, is de Raad van de EU van plan om de procedure te
wijzigen door de stemming te verlagen tot ministerieel niveau – door gebruik te
maken van een truc, zo u wilt een geitenpaadje: het aan te
duiden als ‘handel’ in plaats van buitenlands beleid – waar een gekwalificeerde
meerderheid (de helft van de lidstaten die twee derde van de
EU-bevolking vertegenwoordigt) voldoende is om besluiten er door te drukken.
De Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radosław Sikorski pochte dat hij deze
truc had voorgesteld op het sociale netwerk X, en erkende dat het doel was om
landen als Hongarije en Slowakije te beletten hun wettelijk vetorecht uit te
oefenen als ze van mening waren dat bepaalde elementen van het pakket
contraproductief zouden zijn of de Europese economie meer schade zal toebrengen
dan de Russische.
De formulering van de minister van Buitenlandse Zaken suggereert ook dat het
afschaffen van het veto als een belangrijk besluitvormingsproces misschien geen
op zichzelf staand incident is, maar het begin van een nieuwe standaard waarvoor
veel conservatieve stemmen in Europa waarschuwen als een geleidelijke erosie van
de soevereiniteit van de lidstaten... en zoals gezegd de verdere opbouw van een EU-"superstaat",
waar een heersende elite de dakens uitdeelt en de burgers uiteindelijk geduld
worden als werkslaven..
“God gebruikt allerlei soorten mensen voor Zijn doeleinden. Dankzij PiS zijn
Europese fondsen afhankelijk van respect voor de rechtsstaat. Dankzij [premier
Viktor] Orban stappen we af van het liberumveto op het gebied van sancties",
schreef Sikorski - die zijn afkeer van landen die er andere denkbeelden op na
houden niet onder stoelen of banken steekt.
In beide door de minister genoemde gevallen – het koppelen van alle EU-fondsen
aan ideologisch gemotiveerde normen voor de rechtsstaat en het ontnemen van
vetorecht aan lidstaten – lijkt de liberale Poolse regering van de tiran Donald Tusk
(waarover wij onlangs in ons weekendmagazine een uitvoerig artikel - niet
gunstig voor zijn cv - schreven) een
sleutelrol te spelen. Warschau heeft onlangs het zes maanden durende roulerende
voorzitterschap van de Raad van de EU overgenomen en lijkt vastbesloten om deze
periode te gebruiken om de voortdurende machtsoverdracht tussen nazinatiestaten en
Brussel te versnellen.
Sikorski reageerde met zijn opmerking op een artikel van het Poolse RMF24,
waarin stond dat de kwestie ter sprake was gekomen tijdens de eerste ronde van
consultaties tussen EU-ambassadeurs en de Europese Commissie.
Volgens het medium zal “voor het eerst in het geval van sancties de beslissing
niet unaniem genomen hoeven te worden, maar met een gekwalificeerde meerderheid,
aangezien het handel [en niet buitenlands beleid] betreft. Ook Hongarije en
Slowakije hebben dan geen vetorecht."
Maar als het zo voor de hand liggend was dat economische sancties tegen een
derde land als Rusland onder de categorie ‘handel’ vielen, rijst de vraag waarom
de vijftien voorgaande sanctiepakketten werden aangenomen als
‘buitenlands-politieke’ beslissingen. Het is duidelijk dat Brussel nu de rechten
van de lidstaten moet en wil schenden om zijn dubieuze sanctiebeleid te kunnen
voortzetten.
Het belangrijkste element in het pakket dat waarschijnlijk tot deze
ongebruikelijke aanpak heeft geleid, is het plan om de tarieven op Russische
meststoffen die al zijn gesanctioneerd, enorm te verhogen, zodat de export ervan
naar de EU voor Moskou onrendabel wordt. Wat niet wil zeggen dat Rusland die
producten niet aan de straatstenen kwijt kan, ze gaan gewoon naar andere landen
(die lid zijn van of aanleunen tegen de BRICS).
De oorlog en de daaropvolgende sancties tegen Russische meststoffen – stikstof
en fosfaat – leidden niet alleen tot een scherpe prijsstijging in de EU en de
rest van de wereld, maar leidden er zelfs toe dat de VN scherpe waarschuwingen
uitvaardigde over de bedreiging van de wereldwijde voedselzekerheid. Dat zal ze
daar in Brussel een zorg zijn.
Terwijl de door de VN bemiddelde deal het mogelijk heeft gemaakt dat Russische
exporten hun weg naar het mondiale Zuiden kunnen blijven vinden, blijft de EU
proberen de toegang van lidstaten daartoe te blokkeren. Net als bij olie en gas
zijn er al alternatieve bronnen voor Europa, maar het enorme prijsverschil zal
betaald moeten worden – eerst door onze boeren en vervolgens door de consumenten
(wij dus).
Brussel vreest dat Hongarije en Slowakije hun veto willen uitspreken, in het
belang van hun landbouwsector en hun burgers - wat hun goed recht is. Uiteraard schept de mogelijkheid
om over te stappen op besluitvorming met gekwalificeerde meerderheid ook een
precedent waarop we in de toekomst soortgelijke beslissingen kunnen baseren en
waarmee we geleidelijk aan 'afstappen' van het vetorecht op alle andere gebieden,
zoals Sikorski suggereert.
Op 8 november 2024 meldde BNR dat onze
huidige oorlogsminister Ruben Brekelmans, dat, als het gaat
om het buitenlandbeleid, zijn partij de VVD pleit voor een vetorecht binnen de
EU. Aanvankelijk heette het dat de partij geen voorstander van zo’n veto was,
maar 'vanwege de vrijheidsdreigingen rondom de EU-landen' (de bekende dooddoener
die elk ander argument onderuit haallt) is die opvatting bijgesteld. "We hebben
nu vaker last van dat vetorecht, bijvoorbeeld als Hongarije allerlei
sanctiepakketten tegen Rusland tegenhoudt." En zoals we weten hebben de meeste
politici in ons land een hekel aan andere meningen dan die van henzelf.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[2 februari
2025]
Afdrukken
Doorsturen
