Gebroken link? Meldt het ons!

Deal or no deal

Pogingen om een einde te maken aan de oorlog in Oekraïne liepen op niets uit na de confronterende ontmoeting tussen president Trump in het Witte Huis en de Oekraïense president Volodymyr Zelensky. Het leidde tot één van de meest opmerkelijke taferelen in het Witte Huis in jaren.


De dramatische scène in het Oval Office op vrijdagavond geeft aan dat president Donald Trump de VS loskoppelt van de 'eeuwige oorlog' in Oekraïne die zijn voorganger Joe Biden achterliet. De oorlog staat op het punt om met een sisser af te lopen, maar het 'vlindereffect' op onze ongelooflijk complexe, diep onderling verbonden wereld zal de Europese en internationale veiligheid voor de komende decennia bepalen.

Volg de volledige persconferentie in het Oval Office tussen Trump en Zelensky. Dit is net zo onthullend over Trumps beperkingen in onderhandelingen als het blootleggen van Zelensky's kwetsbaarheden.



De klappen die Zelensky in het Witte Huis kreeg van Trump en zijn vicepresident zullen de geschiedenisboeken ingaan. Dit is wat er gebeurt met Amerikaanse marionetten als ze niet langer gehoorzamen aan degenen die hen hebben geschapen. Het is weer een geschiedenisles, ook al had Kissinger het destijds luid en duidelijk gezegd: "Een vijand van de VS zijn kan gevaarlijk zijn, maar een vriend zijn is fataal".

Het was duidelijk dat het zo zou aflopen, waarbij Zelensky een naderend einde zijn politieke einde zou bekrachtigen. We zijn geen grote fan van Trump (noch van Zelensky), maar hier heeft hij toch een belangrijke boodschap overgebracht: de eerste persoon die zich verzet tegen een staakt-het-vuren en het einde van de oorlog is niemand minder dan Zelensky, gesteund door de oorlogshitsers van de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk.

Want als het waar is dat de door de VS voorgestelde overeenkomst een inbraak is in Oekraïense zeldzame aardmetalen, dan is het evenzeer waar dat Zelensky als onderhandelaar en qua politieke diepgang niet veel voorstelt. Helaas is hij daaraan gewend geraakt: aan alles hebben, aan lofbetuigingen op alle tv-zenders en in alle mainstream kranten. Hij gelooft nog steeds dat hij er iets over te zeggen heeft, ook al heeft hij de oorlog duidelijk verloren.

Maar zoals we vaker hebben geschreven: de marionet van Washington is niet langer bruikbaar en vormt zelfs vandaag de dag nog steeds een gevaar voor het Amerikaanse bedrijfsleven in Europa en daarbuiten. En zoals Kissinger zei: dit is fataal. Wie weet hoeveel spijt Zelensky nu heeft van de afgewezen akkoorden en hoe hij zichzelf ervan verwenst dat hij ze heeft geruïneerd.

De westerse mainstream media die vijandig staan ​​tegenover Trump, hebben meteen de kans aangegrepen om hem te karikaturiseren als een impulsieve figuur in een rolomkering met Zelensky. Terug kijkend is Trump in werkelijkheid echter letterlijk tot dit punt gedreven door de regering-Biden.

Dat is nog steeds ook de situatie met politici en de mainstream media in de EU: ze zijn nog steeds gebonden aan het propagandaverhaal van de vorige regering-Biden over “het verdedigen van democratie en soevereiniteit in Oekraïne tegen Russische agressie.” Trump wil uit de extravagante puinhoop in Oekraïne. Hij erkent dat het conflict altijd een proxy-oorlog was met een verborgen agenda om Rusland te verslaan. Honderden miljarden dollars en euro's zijn verspild aan het voeden van een zinloze proxy-oorlog die, zoals blijkt, door Rusland beslissend wordt gewonnen.

Marco Rubio, de Amerikaanse topdiplomaat, onthulde in een interview met CNN na de ruzie in het Oval Office dat een Europese minister van Buitenlandse Zaken hem had verteld dat “hun plan” was om de oorlog in Oekraïne nog een jaar te laten voortduren in de hoop dat het uiteindelijk “Rusland zou verzwakken” en Moskou ertoe zou brengen om “om vrede te smeken.”

Er worden demonstraties ter ondersteuning van deze kleine man georganiseerd, ze verheffen hem tot de status van een "arme stakker" wiens onmisbare recht is geworden om zonder mitsen en maren te worden beklaagd. Iedereen die vandaag de dag niet aan de kant van Zelensky staat is een verrader geworden die bijna strafrechtelijk aansprakelijk is. We zijn nu precies drie jaar verder, toen het enige dat overwogen werd, was om oorlog te voeren tegen Rusland en mogelijk ook, zoals de oorlogszuchtige Kaja Kallas zegt, tegen China, totdat de uiteindelijke overwinning behaald zou zijn.

Trump vertelde verslaggevers op het gazon van het Witte Huis na de afstraffing van Zelensky: "We willen vrede. We zijn niet op zoek naar iemand die een 'sterke macht' wil en vervolgens geen vredesakkoord sluit omdat ze zich gesterkt voelen. Dat is wat ik zag gebeuren. Hij wil vechten, vechten, vechten. Ik wil niet in iets langdurigs terechtkomen."

De grote onthulling hier is het directe telefoontje van Zelensky naar de Franse president Emmanuel Macron en NAVO-chef Mark Rutte na het fiasco in het Witte Huis.

Vandaag bevinden we ons misschien wel op het gevaarlijkste punt sinds februari 2022, omdat de VS haar marionetten heeft laten varen en de Europese Unie vastbesloten lijkt om de controle over de oorlogssituatie over te nemen. Waanzin, allereerst omdat de Europese Unie zich hiermee volledig isoleert van niet alleen de VS, ook van Rusland, van China en buiten het eigen continent feitelijk de rest van de wereld. Dan komt het omdat we, om het bot te zeggen, niet over de economische, militaire of zelfs sociale capaciteit beschikken (aangezien de meerderheid van de bevolking volledig tegen het EU-beleid is, ook al wordt de minderheid vandaag de dag als de meerderheid beschouwd) om een ​​oorlog tegen Rusland te voeren. Hier zijn we in totale waanzin beland. We kunnen niet begrijpen hoe ver ze kunnen gaan en het "minst erge" dat ons kan overkomen is, laten we eerlijk zijn, een herbewapening van pak 'm beet duizend miljard.

Denken Zelensky en zijn eurofiele achterban (onze 'leiders') nu echt dat ze Trump en Poetin gewoon kunnen negéren en gewoon door kunnen gaan met hun (onze?) oorlog? Hier gaat het om: 300.000 nieuwe soldaten rekruteren, 1.400 tanks kopen, 50 nieuwe brigades oprichten, 2.000 infanteriegevechtsvoertuigen en 700 artilleriestukken kopen. Er wordt besproken hoe de militaire uitgaven binnen de komende vijf jaar kunnen worden verdubbeld, met minimaal 250 miljard euro.... per jaar. Waanzin! Dit is de Europese Unie anno 2025!

Lees wat Ursula Von der Leyen te vertellen had tijdens haar reis naar Londen voor de top die is bijeengeroepen door de Britse russofobische premier Keir Starmer. "De weg naar vrede is kracht. Zwakte leidt tot meer oorlog. Wij zullen Oekraïne steunen, terwijl we ons inzetten voor een versterking van de Europese defensie. De voortdurende steun van Europa aan Oekraïne kan leiden tot een rechtvaardige en blijvende vrede in het land."
Zelfs George Orwell was nog niet zover gekomen! Beseffen ze wel wat ze doen zijn? En het is mogelijk dat ze met een beetje propaganda, hoe slecht ook, de publieke opinie ervan overtuigen dat dit allemaal normaal is?

En dat allemaal omdat ze zich voor de gek hielden met Zelensky, een arme 'heerser' die van alles heeft gedaan in zijn land, een figuur die tot een paar maanden geleden nog met een glimlach op zijn gezicht bommen signeerde en die niet de capaciteiten en de wil heeft om aan tafel te gaan zitten om een ​​einde te maken aan de oorlog in het hart van Europa dat mede zijn land heeft verwoest. Want als het waar is dat Trump de verkeerde methoden hanteert, dan is het net zo goed waar dat je, als je de touwtjes niet in handen hebt, met nederigheid moet luisteren en met diplomatie moet proberen de beste overeenkomst te bereiken.

De zeer emotionele reactie van de voorzitster van de Europese Commissie Ursula von der Leyen op haar medeleven met president Zelensky spreekt voor zich: "Uw waardigheid eert de moed van het Oekraïense volk. Wees sterk, wees dapper, wees onbevreesd. U bent nooit alleen, beste president."

Het historische optreden in het Witte Huis maakte Trump niet alleen woedend – tot het punt dat hij Zelensky daadwerkelijk vroeg het Oval Office te verlaten – maar het bracht ook de steun van EU-leiders voor hem nog meer samen – het gebaar dat Trump in een nog agressievere positie zal duwen. Hij zal Zelensky en de EU op hun plaats zetten en nu de hele wereld laten zien hoe ineffectief Europa is als het een supermacht wil spelen, maar niet de rekening wil betalen. Kan Europa het alleen in Oekraïne redden, is niet de vraag. De vraag is of Trump het zal laten gebeuren.

Dit was misschien een scenario dat had kunnen worden geopperd en misschien wat zuurstof had kunnen krijgen, maar nu moet de EU-positie rechtstreeks worden aangepakt. Trump zal ongetwijfeld de EU een lesje leren. In zijn ogen runt Amerika de show en hij bepaalt de beslissingen. Het is nu nauwelijks een grote daad van vooruitziendheid om te voorspellen dat Zelensky nu op zijn minst alle Amerikaanse steun die hij eerder had, zal hebben verloren; en in het beste geval een nieuwe politieke dynamiek die de komende weken zal ontstaan ​​en die een ondersteunende infrastructuur zal hebben die waarschijnlijk groter is dan de schamele 5 miljard dollar die Victoria Nuland verkwistte aan de verkiezingen van 2014 die Poroshenko installeerden.

Trumps weigering om Von der Leyen een plaats te geven, kan deels haar woede als versmade vrouw verklaren. Het 'Collectieve Westen' bevindt zich werkelijk op een kruispunt en weet niet welke weg ze moet inslaan. Zonder Amerikaanse luchtsteun en satellietinput zal de inzet van westerse troepen in Oekraïne onmogelijk zijn. Zelfs de Franse president Emmanuel Macron (die in tegenstelling tot de Russofobische premier Starmer wel nuttige input gaf aan Trump) zou het ermee eens zijn dat zijn troepen in dat land door een vleesmolen worden gehaald.


Overigens is Starmer (net als Trump) niet iemand die zich netjes aan de feiten houdt. Zo zei hij laatst tijdens een persconferentie: "We moeten de vrede winnen. De geschiedenis moet aan de kant van het slachtoffer staan, niet aan de kant van de agressor."  De vraag kan gesteld worden wat hij vindt van de situatie toen Groot-Brittannië Irak of Libië aanviel.

Toen de Franse president op de tweede persconferentie na afloop van zijn gesprek met Trump werd ondervraagd, zinspeelde Macron op een verdeling en combinatie van militaire “afschrikkingscapaciteit” tussen Europese en Amerikaanse troepen, wat volgens hem “een keerpunt is in mijn ogen, en één van de grote gebieden van vooruitgang die we tijdens deze reis hebben geboekt.” Naar verluidt zou hij hebben voorgesteld de meest (voor de Russen) bedreigende nucleaire installaties en gelegerde troepen uit het oosten van Europa terug te trekken. Het voorstel zou door het Kremlin onderzocht worden. Macron is de man van de realiteit (op zoek naar een oplossing), terwijl de sterk  russofobe Starmer (net als Boris Johnson enkele jaren geleden) de oorlog wil laten voortduren.

Waarom is de EU schijnbaar krankzinnig om een ​​oorlog te voeren die duidelijk verloren is, een lot dat ze niet kan veranderen nu de  aanstichter van het conflict, de VS, ermee stopt, aangezien het voortzetten van de oorlog zou betekenen dat de EU Rusland rechtstreeks moet confronteren met troepen en wapens die niet in staat zijn gebleken de klus te klaren?

We weten dat de EU vlak voor de staatsgreep door Nuland werd verteld om te "Fuck Off!", maar Europese actoren hadden nog steeds een rol te spelen, en dat deden ze door te weigeren de deal te honoreren die ze 24 uur daarvoor hadden ondertekend. Vervolgens waren er  weer grote EU-actoren die weigerden het internationale recht te respecteren met de Minsk-akkoorden, de verdragen te schenden (wat pas later bekend werd, wat duizenden levens kostte. We kennen de rol van sw VS maar al te goed, maar wat met de EU? Had het zijn eigen plan terwijl het het doel van de Amerikanen deelde om Rusland een strategische nederlaag toe te brengen?

Zowel Von der Leyen als de meeste EU-'leiders' hadden een geweldige tijd als cheerleaders van Bidens oorlog, maar verdere avonturen in Oekraïne zullen, om het zachtjes uit te drukken, zelfmoord zijn. Het Oekraïense leger zal instorten als Trump de steun bevriest. Geen van de Europese mogendheden zal een confrontatie met Rusland riskeren.

Trump weet inmiddels dat het westerse verhaal over Bidens oorlog een hoop onzin is, doorspekt met leugens en regelrecht bedrog, en dat de oorlog alleen voortkwam uit een duivels westers complot om de beer te prikken, wat uiteindelijk tot uitbarsting kwam en hard aankwam.

Doo schade en schande wijs geworden heeft Trumps grote minachting over wat sommigen de "Anglo-Zionistische klasse" noemen en de favoriete ‘leiders’ van haar leraren, zoals Macron en Starmer. In dit verband moeten we ook nog even de gevaarlijkste vrouw van Europa noemen: Kaja Kallas van Estland, die momenteel zoiets is als minister van Buitenlandse Zaken van de EU. Of zoiets. Over haar familieachtergrond zullen we het dit keer niet hebben. Alhoewel....


Zij is iemand - net als de meeste politici in de EU - die niets van diplomatie begrijpt. Haar ontmoeting met de Trump-regering werd geannuleerd nadat ze in Washington was aangekomen (naar verluidt omdat ze haar geduld had verloren met de Amerikaanse minister van Defensie in een vergadering achter gesloten deuren, haar middelvinger naar hem had opgestoken en hem een ​​'appeaser' had genoemd), maar in plaats van geruisloos het toneel te verlaten, of te proberen de relaties te herstellen, verdubbelt ze nu haar inzet op X. Europa verdient alles wat het krijgt als het carrièregerichte, wrokkige plucheplakkers als Kallas op machtsposities zet.

Esten zijn "Europeanen", maar Russen niet? En deze dwergen denken dat ze de wereld zullen overheersen en de leiders zullen worden, nadat ze Rusland hebben verpletterd? Dit is het type mensen dat het World Economic Forum selecteert voor "leiderschaps"posities. Kallas dringt er op aan dat de VS door moet gaan met de oorlog tegen Rusland en dan "over schakelen" naar China, zoals gepland. "Als we samen niet genoeg druk op Moskou kunnen uitoefenen, hoe kunnen we dan beweren dat we China kunnen verslaan?"

Het punt is natuurlijk dat we dat niet kunnen en daarom moeten stoppen met ons hoofd tegen de muur van de realiteit te slaan. Geopolitiek is, net als binnenlandse politiek, de kunst van het mogelijke. Eerlijkheidshalve is dat ook Trumps plan. Het Amerikaanse ministerie van Defensie onder Trump 2.0 zit nog steeds vol met anti-China haviken. Maar Amerika heeft geen legitiem belang bij het controleren van Oost-Azië, duizenden kilometers verderop. MAGA heeft daar niets mee te maken: het begint thuis, in de VS. Daarover een andere keer.

Trouwens, latem we onze eigen Pinokkio niet vergeten: NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte liet zich door Vance's toespraak niet misleiden door de vele onbekende zaken. Hij deed alsof alles duidelijk was en bood een kant-en-klare oplossing aan. Hij drong er bij de Europeanen op aan niet te klagen over het feit dat ze buiten de vredesonderhandelingstafel werden gelaten, maar zich in te spannen om meer inspraak te krijgen om daar te komen. De remedie tegen de onbeduidendheid van Europa is uiteraard om meer geld uit te geven aan wapens, ook om de levering ervan aan Kiev te verzekeren. Vance zou het ‘historische keerpunt’ hebben gebracht, maar Rutte zegt dezelfde dingen als voorheen en zou ze in ieder geval herhalen.

Vanuit het oogpunt van de werkelijke militaire capaciteit zijn de uitspraken van Rutte pure onzin. Amerikaanse wapens hebben tot nu toe in de praktijk nauwelijks bewijs geleverd en voor productie in Europa is eerst een strategische heroverweging nodig om te begrijpen wat er nodig is. Pas daarna kan het benodigde budget worden vastgesteld. Onze ijverige Rutte is daarentegen een vastgelopen plaat: hij herhaalt voortdurend en kritiekloos het mantra van het verhogen van de militaire uitgaven door lukraak percentages van het bbp te noemen.

We dwalen af.

De staatsgreep van de CIA in Kiev in februari 2014 was een keerpunt dat de weg vrijmaakte voor een NAVO-aanwezigheid op Oekraïense bodem. Er gebeurden inderdaad vreselijke dingen, die onder het tapijt zijn geschoven - bijvoorbeeld de dubieuze banden van de toenmalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken (huidige president) Frank-Walter Steinmeier met de neonazistische Oekraïense groeperingen die als stormtroepen optraden bij de staatsgreep van 2014. Denk eens aan de groteskheid ervan: een Duitse sociaaldemocraat die neonazistische groeperingen betuttelt!


Trump weet ongetwijfeld dat de Amerikaanse Deep State een agenda in gang heeft gezet om de Russische Federatie te destabiliseren en te ontmantelen als onafgemaakte zaak, nog voordat de Sovjet-Unie was ontbonden. De Tsjetsjeense oorlog heeft geen andere verklaring. Poetin heeft zelfs Amerikaanse 'agenten' ervan beschuldigd de opstandelingen rechtstreeks te hebben geholpen.

Maar eerder opperde de toenmalige regering van Bill Clinton het idee van NAVO-uitbreiding al in 1994. Het kwam uit het niets, maar was duidelijk een work in progress sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie. Halverwege de jaren negentig begreep zelfs Boris Jeltsin dat hij aardig in de maling werd genomen. De terugkeer van Jevgeni Primakov naar het Kremlin en Jeltsins toenadering tot Beijing waren de zekerste tekenen van een koerswijziging.

Degenen die bekend waren met de Sovjetgeschiedenis wisten al die tijd dat Oekraïne het toneel zou zijn waar de VS het lot van Rusland zou proberen te bezegelen. Als er nog meer bevestiging nodig was, kwam die met de kleurenrevolutie van de CIA in Oekraïne in 2003, waarbij de verkiezingen werden gemanipuleerd (zoals nu in Roemenië gebeurt) en doorgingen naar een derde ronde totdat de proxy als winnaar uit de bus kwam en Viktor Joesjtsjenko ongetwijfeld de kwestie van het NAVO-lidmaatschap ter sprake bracht. Op de NAVO-top van 2008 in Boekarest stond George W. Bush erop dat de alliantie Oekraïne formeel het lidmaatschap zou aanbieden!

Vandaag de dag is het de Britse MI6 die de dienst uitmaakt in Kiev. Zelensky gaf onlangs toe dat een groot deel van het geld dat Biden gaf simpelweg 'verdwenen' was. Er zijn talloze smerige verhalen over enorme steekpenningen en corruptie. Biden negeerde ze. De betrokkenheid van de familie Biden bij de beerputten van Oekraïne is algemeen bekend. In tegenstelling tot zijn eerdere belofte om dat niet te doen, voelde Biden zich gedwongen om uiteindelijk een presidentieel pardon te verlenen aan zijn zoon Hunter Biden, zodat die niet in de gevangenis zou belanden.

Het spreekt voor zich dat Zelensky's 'strategische verzet' voortkomt uit zijn stille vertrouwen dat westerse leiders - te beginnen met Boris Johnson en Biden - die de afgelopen drie jaar van de oorlog met hem hebben meegereisd, tot in de eeuwigheid aan hem verplicht zijn.

Nadat hij live op tv door president Trump was afgeranseld en vervolgens uit het Witte Huis was gezet, belde de Oekraïense president Zelensky zoals gezegd onmiddellijk de Europese leiders. Die reactie laat zien dat de Oekraïense acteur die president is geworden, niet alleen vanuit Kiev naar Washington was gevlogen om een ​​vermeende mineralendeal met de VS te ondertekenen, maar ook om Trump in de val te lokken (door slecht te spreken over Poetin) en zo de proxy-oorlog in Oekraïne tegen Rusland te laten escaleren.

Het samenwerkingsverband tussen Zelensky en zijn aanhangers van de Europese Unie probeert Trump te paaien, hem onder druk te zetten en te vleien om hem op hun kar te krijgen, zodat de oorlog nog eens vier jaar doorgaat. Alleen al vorige week kwamen de presidenten van Frankrijk en Polen en de Britse premier het Witte Huis binnen om te vragen of de oorlog in Oekraïne doorgaat. Maar Trump heeft geweigerd om daaraan mee te werken.

Zelensky was niet alleen in Washington om een lucratieve mineralendeal te tekenen  Hij wasop een missie om Trump te verleiden tot een veiligheidsgarantie - waar Trump niet in mee wilde gaan. Er werd gemeld dat het Witte Huis van Trump de bijeenkomst voor vrijdag wilde annuleren voordat Zelensky donderdag uit Oekraïne vertrok. Maar Macron greep in en smeekte Trump om door te gaan met de bijeenkomst.

Zelensky, die gewend was geraakt aan eindeloze blanco cheques, dacht dat hij meer uit Trump kon slepen dan alleen een mijnbouwdeal. Er werd van hem verwacht dat hij de directe Amerikaanse militaire betrokkenheid zou verkrijgen die de Europese Russofobische leiders willen. Op die manier zou de proxy-oorlog escaleren en zouden degenen die meeliften op de oorlog de grootste veiligheidscrisis ter wereld blijven afpersen. Maar Trump gaf Zelensky een duwtje in de rug en maakte een einde aan de Europese truc. De ironie is dat Trump eerder in de week Macron en Starmer had geprezen, waarbij hij Frankrijk had geprezen als Amerika's "oudste bondgenoot" en Groot-Brittannië vanwege zijn "speciale relatie". Trump kennende zal hij die clichématige ideeën radicaal willen herzien.

Zelensky en zijn Europese financiers willen ons inziens een 'eeuwige oorlog' in de westelijke grensgebieden van Eurazië, de traditionele invasieroute naar Rusland. En vorige week sloot hij opnieuw NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne uit. Hij wees ook op de lopende gesprekken over "belangrijke economische ontwikkelingstransacties die zullen plaatsvinden tussen de Verenigde Staten en Rusland."

Trump herhaalde vorige week dat de oorlog “binnen enkele weken” beëindigd zou kunnen worden en waarschuwde voor het risico van escalatie naar een “derde wereldoorlog.” In feite realiseert hij zich dat dit een onwinbare oorlog is en is hij bang dat een langdurige oorlog kan uitmonden in een moeras dat zijn presidentschap doet zinken en de grote deal die hij hoopt te sluiten met de twee andere supermachten, Rusland en China, om synergie te creëren voor zijn ambitieuze MAGA-project, in de war schopt.

Trump heeft 2026, het 'Quarter Millennial' van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, 250 jaar na het tekenen van dat verdrag, op zijn conto geschreven omdat hij de leiders van Rusland en China op Amerikaanse bodem wil ontvangen om het hoogtepunt van zijn streven naar wereldvrede te vieren. De Europese politieke elites die zijn opgegroeid met de liberaal-globalistische 'op regels gebaseerde orde' kunnen Trumps diepgewortelde overtuigingen en zijn afkeer van oorlog niet begrijpen.

De grote vraag is nu of de ongekende rel in het Witte Huis gisteren averechts zal uitpakken voor Zelensky, aangezien Washington aanzienlijke invloed heeft op Kiev en het land voor een aantal cruciale onderdelen van zijn defensie sterk afhankelijk is van de VS.

Na het betoog in het Oval Office heeft Zelensky een lange verklaring uitgegeven waarin hij toegeeft dat het "cruciaal" is voor Oekraïne om Trumps steun te hebben. Een pleister op de wonde kan niet worden uitgesloten, maar het transatlantische systeem heeft een grote schok gekregen, aangezien de overgrote meerderheid van de Europese landen hun steun heeft uitgesproken voor Zelensky. In feite is er geen enkele stem geweest die Zelensky heeft bekritiseerd. Groot-Brittannië hield zijn mond. Keir Starmer, de premier van het Verenigd Koninkrijk, organiseert zondag een bijeenkomst van Europese leiders waar Zelensky aanwezig zal zijn. Het is onwaarschijnlijk dat Europeanen de grenzen verder zullen verleggen.

In dit sombere scenario is de beste hoop dat Zelensky's afzetting, die waarschijnlijk lijkt, geen gewelddadige bloederige gebeurtenis zal zijn, gezien de machtsrivaliteit binnen het regime in Kiev. Hoe dan ook, zijn vervanging is misschien niet zo'n vreselijke gebeurtenis, aangezien het zou vereisen dat de langverwachte verkiezingen worden gehouden en dat er een legitiem leiderschap in Kiev ontstaat, wat nu een dringende noodzaak is geworden voor wat Trump 'gezond verstand' zou noemen om te zegevieren.

Zolang mensen westerse propaganda blijven geloven, zullen ze zich verzetten tegen pogingen om de oorlog in Oekraïne te beëindigen. De volgende stap is dat de Trump-regering, idealiter de vicepresident, een nauwkeurigere uitleg geeft over hoe we in deze ellende zijn beland. De Amerikaanse journalist/schrijver Glenn Greenwald deed dat onlangs in de X-thread hieronder (bron: Zerohedge).













[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]


[2 maart 2025]

 

Afdrukken Doorsturen

Naar boven