Zelensky zegt vrede te willen - EU vindt dat
hij niets te willen heeft
In plaats van tot inkeer te komen, lijkt de progressieve Europese en
Britse politieke klasse Oekraïne te willen blijven financieren,
terwijl ze de realiteit ter plaatse volledig negéren. Zoals alle grote
progressieve politieke projecten zoals open grenzen, stikstof-reductie
en cultureel marxisme zal het besluit om een proxy-oorlog met
Rusland te beginnen waarschijnlijk enorme schade toebrengen aan wat er
nog over is van westerse samenlevingen.
De situatie in Oekraïne lijkt veel erger te zijn dan doorgaans wordt
gemeld. President Trumps recente besluit om militaire hulp op te
schorten heeft de situatie natuurlijk alleen maar erger gemaakt. Op
basis van de bevindingen van diverse rapporten lijkt het erop dat
Oekraïne zo snel mogelijk een vredesregeling nodig heeft. De Russische
kant lijkt bereid om op Russische voorwaarden tot een akkoord te komen,
waaronder de neutraliteit van Oekraïne en de acceptatie van de
referendumresultaten in de vier voormalige oostelijke Oekraïense
regio's.
In plaats van tot inkeer te komen, lijkt de progressieve Europese en
Britse politieke klasse Oekraïne te willen blijven financieren,
terwijl ze de realiteit ter plaatse volledig negéren. Zoals alle grote
progressieve politieke projecten zoals open grenzen, stikstof-reductie
en cultureel marxisme zal het besluit om een proxy-oorlog met
Rusland te beginnen waarschijnlijk enorme schade toebrengen aan wat er
nog over is van westerse samenlevingen.
Vanaf het begin was het gebruik van Oekraïne als wapen om Rusland mee
te slaan altijd slecht voor Oekraïne. Het leek erop dat velen in de
Washington Deep State dit begrepen, maar het kon hen niets schelen
zolang Rusland maar gedegradeerd werd. De wetten van het oorlogvoeren
suggereren dat een aanzienlijk grotere troepenmacht uiteindelijk een
kleinere troepenmacht zal verslaan. Deze koude, harde logica stelde de
grote professor Mearsheimer in staat om in 2015 correct te voorspellen
dat Oekraïne's besluit om een harde lijn te volgen met Rusland
betekende dat "het eindresultaat is dat hun land verwoest zal worden."
Natuurlijk hebben de Oekraïners zeer moedig gevochten, vooral gezien
de enorme militaire ongelijkheid, met name in lucht- en zeemacht. Maar
er komen nu harde realiteiten naar boven en dat ondanks de voorziening
van veel meer dan 100 miljard euro aan militaire hulp (allocatiebasis)
van het Westen, Rusland zich nog steeds westwaarts beweegt en terrein
wint. Volgens bikgaande grafiek groeit de snelheid waarmee Oekraïens
grondgebied wordt verworven gestaag.
Het rapport van de inspecteur-generaal bevat een aantal verbluffende
uitspraken, waaronder deze: "Bovendien kan het aantal Oekraïense
deserteurs meer dan 100.000 bedragen. Oekraïense commandanten
vertelden verslaggevers dat in sommige gevallen hele eenheden hun
posten verlieten, waardoor de verdedigingslinies kwetsbaar werden en
de territoriale verliezen toenamen."
Om dat aantal in perspectief te plaatsen: de totale strijdkrachten van
het Verenigd Koninkrijk telden in 2020 ongeveer 153.000 man, terwijl
de totale strijdkrachten van Oekraïne vóór de oorlog uit ongeveer
298.000 man bestonden. Het is mogelijk om een schatting te maken van
de totale Oekraïense verliezen uit het rapport dat doden, ernstig
gewonden, vermisten plus de 100.000 deserteurs omvat waarnaar
hierboven wordt verwezen. Dit geeft een totaal geschat verlies van
363.000 Oekraïners die dood of arbeidsongeschikt zijn.
Het rapport erkent dat de Koersk-operatie, waarbij Oekraïense troepen
de zuidwestelijke hoek van Rusland binnenvielen om de Russische opmars
te vertragen en een onderhandelingsmunt te creëren om te ruilen voor
delen van het bezette Oekraïne, mislukt is. "De Koersk-inval van
Oekraïne heeft zijn doel niet bereikt om de geleidelijke opmars van
Rusland langs het Donetsk-front in Oekraïne te stoppen."
Misschien wel de meest significante verklaring is dat het beste waarop
de Oekraïners kunnen hopen is om de Russische opmars te vertragen. "De
Oekraïense manoeuvretroepen voerden een theaterbrede
gebiedsverdediging uit, waarbij ze terrein en obstakels gebruikten om
Russische formaties af te stompen en tegen te gaan terwijl ze terrein
afstonden. De UAF is echter nog steeds niet in staat om Russische
troepen op grote schaal tegen te gaan of een theaterbrede offensieve
houding te hervatten." Deze sombere inschatting is vooral verrassend
omdat de Amerikaanse overheid er belang bij heeft een rooskleurig
beeld te schetsen.
Maar nu komt de EU - volgens eigen zeggen - in actie! EU-politici zien
Oekraïne versus Rusland als een soort kosmische strijd tussen de
Heilige Zelensky en de Duistere Prins Poetin. Als zodanig zijn zij
bereid om alle basisfeiten of logica te negéren in hun verlangen om
een deugdsignaal te geven. Europa zou mogelijk het financiële gat
kunnen vullen dat de VS heeft achtergelaten en misschien een Oekraïens
verlies kunnen uitstellen tot bijvoorbeeld de zomer van 2025. Maar als
het komt op aanvallen dan zal de aftocht worden geblazen.....
Een week geleden hielden de Amerikaanse president Donald J. Trump en
de Oekraïense president Vladimir Zelensky de meest verbazingwekkende
persconferentie aller tijden. Trump bleef 30 minuten lang hameren op
het belang van een vredesakkoord in Oekraïne en Zelensky weigerde om
concrete punten toe te geven die een vredesakkoord mogelijk zouden
maken. De gemoederen liepen hoog op en Trump beëindigde de bijeenkomst
door tegen Zelensky te zeggen dat "het probleem is dat ik je de macht
heb gegeven om een stoere vent te zijn" en dat "ik niet denk dat je
een stoere vent zou zijn zonder de Verenigde Staten." Hij zei tegen
Zelensky dat "je de kaarten niet hebt" en dat "je ofwel een deal gaat
sluiten of we zijn eruit", in welk geval de Oekraïners het "uit moeten
vechten" zonder Amerikaanse steun, wat "ik denk niet dat mooi zal zijn."
Daarna stuurden ambtenaren van de regering de Oekraïense delegatie weg,
hun mineralendeal ongetekend, hun lunch onaangeroerd.
De uitwisseling bracht het hele Europese establishment in een
psychiatrische crisis. De Duitse president Frank-Walter Steinmeier zei
dat het “zijn adem benam”, en voegde er absurd genoeg aan toe dat hij
“nooit had geloofd dat we Oekraïne ooit zouden moeten verdedigen tegen
de Verenigde Staten.”
De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock betreurde
ondertussen dit “nieuwe tijdperk van wetteloosheid” en benadrukte dat
“het voor ons duidelijk is dat we stevig aan de zijde staan van het
soevereine en vrije Oekraïne.” De “vijand”, zei ze, “zit alleen
in het Kremlin, niet in Kiev of Brussel. We kunnen nooit accepteren
dat de rollen van dader en slachtoffer worden omgedraaid.”
U zult opmerken dat Duitse politieke leiders de Verenigde Staten – de
belangrijkste garant van hun veiligheid – niet meer als hun
belangrijkste bondgenoot beschouwen. Hun primaire loyaliteit is
verschoven naar Oekraïne. Meer daarover hieronder.
Op zondag riep Caren Miosga, de meest vervelende talkshowhost van
Duitsland, een spoedoverleg van zeer domme mensen om hun ongenoegen te
uiten over de breuk in de betrekkingen tussen Oekraïne en de VS. De
Duitse minister van Buitenlandse Zaken van de Mickey Mouse Club,
Baerbock, was er ook en ze sprak in ernstige bewoordingen over de
immoraliteit van het geheel, en drong erop aan dat "wij Europeanen" "vastberadenheid"
moeten tonen in deze donkere tijd. Claudia Major, een krankzinnige
politicologe die lijdt aan een overschot aan oestrogeen en een tekort
aan zenuwweefsel, betreurde Trumps "voorkeur voor Rusland" en zijn "voorkeur
voor autocratie". Ze zei dat het schandalig was dat grootmachten als
de Verenigde Staten en Rusland zomaar aan tafel konden zitten en "de
belangrijke kwesties konden verduidelijken" terwijl alle anderen
helemaal geen rol te spelen hebben en gereduceerd zijn tot de status
van louter "onderhandelingsfiches".
Tja, als Duitsland misschien meer dan 150 operationele gevechtstanks
en munitievoorraden had om langer dan een paar dagen te laten vechten,
zouden de Duitsers geen loutere onderhandelingsfiches zijn. In plaats
daarvan hebben ze wel één van 's werelds duurste
socialezekerheidsstelsels, maar daarentegen ook een tumorachtige
bureaucratie zoals de menselijke beschaving nog nooit eerder heeft
gezien. En vergeet niet dat onze huidige führerin van de EU, Von der
Leyen, toen zij in Duitsland de baas was van Defensie zij er een spoor
van vernieling heeft achtergelaten bij haar - door Merkel geritselde -
'promotie' naar Brussel. Kwestie van prioriteiten!
Major zei ook nog veel meer gekke dingen. Ze zei bijvoorbeeld dat
Duitsland heel duidelijk moet zijn over het belang van vechten voor
Oekraïne en tegen Rusland. Dat betekent, denken we, dat ze Rusland
helemaal alleen zullen bevechten als dat nodig is. Waarmee, is
onduidelijk. Toen zei een afwezige Baerbock dat Duitsland partners
over de hele wereld moet vinden, inclusief de Golfstaten, om ervoor te
zorgen dat Rusland, China en de Verenigde Staten de wereld niet zomaar
onderling verdelen. Blijkbaar heeft Baerbock geen idee dat deze landen,
als grootmachten, dat allang hebben gedaan. Ze legde verder uit dat de
Verenigde Staten niet langer de Duitsee partner is, en toen zei ze ook
dat ze er alles aan moeten doen om ervoor te zorgen dat de Verenigde
Staten de Duitsee partner blijven, onder andere door de Amerikanen uit
te leggen dat er "gevolgen" zullen zijn als ze ophouden hun partner te
zijn.
Dit is de stand van zaken in het politieke debat in het
krankzinnigengesticht van de Bondsrepubliek Duitsland, mocht u zich
dat afvragen.
Ook op zondag riep de Britse premier Keir Starmer zijn kluchtige
Oekraïnetop bijeen in Londen. Het evenement was al lang gepland vóór
Zelensky's afstraffing in het Oval Office, maar het was een kans om
sterk te staan
tegenover de cokesnuiver uit Oekraïne
achter Zelensky, die blijkbaar zo getraumatiseerd was door zijn
internationale vernedering op vrijdag dat hij zijn kleren nog niet had
verwisseld.
Aan het eind van dit alles stonden de Eurofiele elite en Zelensky,
samen met een politiek in ongenade gevallen 'gouverneur' Justin
Trudeau en de Turkse minister van Buitenlandse Zaken, machteloos op
een trap voor een groepsfoto, geflankeerd door diep snel in elkaar
geflanste “SECURING OUR FUTURE”-borden. Het gaat erom een
statement te maken, de juiste woorden te zeggen en de juiste
mediaboodschap te sturen, hier in het nu nog onafhankelijke Europa.
De scherpzinnigen onder u zullen de Duitse bondskanselier Olaf Scholz,
onze premier Schoof met naast zich de "Dutch Pinokkio", opmerken die
op de derde rij poseren – nog een aanwijzing dat we voor ons een zeer
irrelevant moment zien. Deze mensen gaan niemands toekomst
veiligstellen. Ze gaan gewoon een hoop geld in brand steken. Op een
persconferentie daarna kondigden ze hun baanbrekende prestaties aan,
die voornamelijk in de vorm van toezeggingen kwamen. De deelnemers aan
de top zetten zich in voor militaire hulp aan Oekraïne, ze zetten zich
in voor de Oekraïense soevereiniteit, ze zetten zich in voor de
verdediging van Oekraïne en ze zetten zich in voor het vormen van een
krimpende “coalitie van bereidwilligen” om elke toekomstige
vredesovereenkomst af te dwingen die Trump zou kunnen smeden zonder
hen te raadplegen of ook maar een moer te geven om wat zij ervan
denken.
Helaas verschilt de mate van betrokkenheid enorm tussen de betrokken
partijen. Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en zelfs ons eigen
Nederland, zijn bereid om hun soldaten naar de contactlijn te sturen.
Duitsland en Italië niet zozeer. De Amerikanen waren dan ook niet
onder de indruk, hoewel lichtelijk verbijsterd. Na afloop gaf JD Vance
deze verklaring in een interview met Sean Hannity:
"Als je echte veiligheidsgaranties wilt, als je er echt voor wilt
zorgen dat Vladimir Poetin Oekraïne niet opnieuw binnenvalt, is de
allerbeste veiligheidsgarantie om Amerikanen economische voordelen te
bieden in de toekomst van Oekraïne. Dat is een veel betere
veiligheidsgarantie dan 20.000 troepen van een willekeurig land dat al
30 of 40 jaar geen oorlog heeft gevoerd."
Na de top in Londen zei Zelensky dat hij geloofde dat de Verenigde
Staten militaire hulp aan zijn land zouden blijven leveren, omdat de
twee landen een "sterk genoeg partnerschap" hebben. Hij zei ook dat
een vredesakkoord "nog heel, heel ver weg is." De man moet van de
Eurofielen in Londen de onzekere hoop hebben overgenomen dat Trump een
voorbijgaande anomalie vertegenwoordigt in plaats van een permanente
politieke verschuiving, en dat als we allemaal tot 2029 volhouden, een
nieuwe president à la Biden de teugels in handen zal nemen en we terug
kunnen naar onze kostbare spelletjes van brinkmanship aan het
oostfront. De Europese linkse beweging zal de oorlog waarschijnlijk zo
lang mogelijk willen voortzetten, maar volgens het rapport van de
inspecteurs-generaal zullen ze binnenkort geen Oekraïners meer hebben
die hun strijd moeten voeren.
Het probleem met deze these is dat niemand er ook maar enigszins zeker
van is dat het waar is en dat 2029 nog ver weg is. Trump reageerde
door te zeggen dat "Dit de slechtste uitspraak is die Zelensky had
kunnen doen," en vervolgens schortte hij alle militaire hulp aan
Oekraïne op. We denken dat Oekraïne en de Verenigde Staten toch geen "sterk
genoeg partnerschap" hebben. De opschorting zal misschien wel enkele
weken/ maanden duren voordat het de vooruitzichten van Oekraïne op het
slagveld beïnvloedt, maar de gevolgen voor Zelensky's houding zijn
vrij direct merkbaar. De man heeft nu besloten dat hij klaar is om "zo
snel mogelijk aan de onderhandelingstafel te komen" en dat hij ook
klaar is om "snel te werken om de oorlog te beëindigen" en dat hij
bovendien klaar is om "heel snel door alle volgende fasen te gaan en
met de VS samen te werken om tot een sterke definitieve deal te komen."
Bij Zelensky draait het nu helemaal om snelheid.
Maar Zelensky kan dan wel vrede willen (zegt hij), de EU-politici
vinden dat hij niets te willen heeft en kiezen voor de confrontatie
met Rusland (en de VS). Eurofiel-in-Chief Ursula von der Leyen
reageerde op de Amerikaanse opschorting van de hulp door een
vijfpuntenplan te onthullen om "Europa te herbewapenen". In de
politiek zijn ze dol op vijfpuntenplannen. De Eurofielen willen de
schuldenregels versoepelen en lidstaten stimuleren om meer aan
defensie uit te geven en ze gaan zelfs een fonds van 150 miljard euro
voor dit doel opzetten. Omdat we het over de EU hebben, zal dit
allemaal extreem omslachtig, dom en verspillend verlopen en het
directe archetypische tegenovergestelde van snel zijn. Ook blijkt dat
sommige lidstaten helemaal niet willen dat Brussel dit doet: nationale
hoofdsteden vrezen dat füherin van de Europese Commissie Ursula von
der Leyen deze crisis zal misbruiken om de bevoegdheden van Brussel
uit te breiden naar nieuwe gebieden en om haar invloed op nationale
regeringen te versterken. Maar goed: "Never waste a good war", zullen
we maar zeggen - het leidt de aandacht
af van alle mislukkingen die in de
thuislanden verricht zijn en worden.
Tijdens de Covid-19-pandemie zette Von der Leyen landen aan de kant om namens hen
vaccins te kopen in schimmige deals met Pfizer waarbij naar verluidt
haar man een financiële spekkoper is geweest, en aan het begin van de
oorlog in Oekraïne nam ze het voortouw bij de sancties tegen Rusland
en de wapenleveringen aan Kiev.… We weten wat er allemaal
met dat geld wat richting Kiev gegaan is, is gebeurd. Not.
EU-leiders zeggen in vertrouwen niet te willen dat zoiets nog eens
gebeurt bij een gevoelig onderwerp als defensie-uitgaven. “Defensie is
nog steeds een nationale verantwoordelijkheid”, zei een hoge
EU-diplomaat vorige week, toen die de weerstand van zijn land tegen
een defensiepot die door de Europese Commissie (gevalletje kat-spek)
wordt beheerd, uitlegde …
Vooral landen als Polen en Finland willen hun defensie beschermen
tegen de pogingen van de Europese Commissie om te ver te gaan.
“Polen heeft een duidelijk idee over het feit dat ze dit buiten de
Europese Commissie om willen doen,” zei een tweede EU-diplomaat uit
een ander land. Ze voegden er echter aan toe dat deze verheven
argumenten in werkelijkheid een ‘vijgenblad’ zijn om gevoeligere
kwesties te verbergen, zoals dat lidstaten niet willen dat een
buitenstaander zegt wat je moet doen.
De EU is een economische unie, geen wederzijdse verdedigingsbond, en
bestaat in zijn huidige vorm alleen omdat de Verenigde Staten Europa
hebben gepacificeerd. Mocht deze pacificerende kracht verdwijnen, dan
zullen de Brusselse pennelikkers deze niet kunnen vervangen met alle
800 miljarden euro's ter wereld, want naarmate Europese landen zich
herbewapenen en voor hun eigen verdediging zorgen, zullen ze ontdekken
dat ze uiteenlopende belangen hebben. Ze zullen hun enthousiasme
verliezen om bureaucraten in België te betalen om de herbewapening van
rivalen te financieren en Europa zal terugkeren naar hoe het altijd
was voordat de Amerikanen arriveerden - een continent van rivaliteiten
en wisselende allianties, een continent van naties in plaats van
valutazones en douanegebieden, maar misschien ook een continent dat er
de voorkeur aan geeft om weer geregeerd te worden door volwassenen in
plaats van door de in eigen land uitgerangeerde moraliserende
zaalwachters die zich nu inbeelden de leiding te hebben.
We hebben in dit artikel niet veel over Vladimir Zelensky geschreven
en ons pessimisme over de vooruitzichten van Oekraïne geuit. Sommige
lezers zijn het daar misschien niet mee eens, en dat is prima.
Geopolitieke conflicten vertegenwoordigen een botsing van belangen en
we leven niet allemaal in hetzelfde land, in dezelfde omstandigheden.
We hebben niet allemaal dezelfde belangen en we zien onze belangen
niet allemaal op dezelfde manier; er is geen objectief correcte kijk
op hoe de zaken zouden moeten zijn als het gaat om wereldzaken. We
willen echter afsluiten met zes punten die we vrijwel onbetwistbaar
vinden, hoezeer onze leugenachtige mandarijnen en onze mainstream
media ze ook ontkennen of verdoezelen.
1) De Verenigde Staten zijn nog steeds in Europa en nog steeds in de
NAVO. Er zijn momenteel 65.000 actieve Amerikaanse soldaten
gestationeerd op het continent en Europeanen genieten nog steeds van
de defensieve paraplu van onze Amerikaanse bondgenoten. De Europese
mainstream media doen graag alsof Trumps opschorting van de hulp aan
Oekraïne gelijk staat aan het verlaten van Europa door Amerika, ze
doen graag alsof de Amerikanen niet langer onze bondgenoten zijn, maar
dat is niet waar. Omdat de Amerikanen nog steeds in Europa zijn,
hebben ze een enorme invloed op de Europese politiek. Het opschorten
van de hulp aan Oekraïne is slechts de eerste stap in de-escalatie die
Trump ter beschikking staat. Hij kan Europese politici dwingen om elke
vredesovereenkomst die hij toevallig sluit te accepteren door de
dreiging van het intrekken van de Amerikaanse veiligheidsparaplu. De
Europeanen hebben een driftbui, maar uiteindelijk zullen ze meegaan in
Trumps programma als Trump dat echt wil.
2) Het zou op de lange termijn beter zijn voor iedereen als de
Amerikanen Europa zouden verlaten. Hun aanwezigheid hier heeft onder
andere een monsterlijke inflatoire ideologische spiraal op gang
gebracht. Wij Europeanen hoeven ons geen zorgen te maken over onze
eigen veiligheid, dus we kunnen ons geld uitgeven aan krankzinnige
dingen zoals de energietransitie, opgeëist woke-gedrag en extravagante
sociale voorzieningen. We kunnen ons voorstellen dat we deel uitmaken
van een postnationale wereldorde. Het daaruit voortvloeiende gestoorde
ideologische afval wordt vervolgens teruggespeeld naar de Verenigde
Staten, waar ons aanhoudende culturele prestige wordt gebruikt om te
betogen dat ook het centrum van het rijk zich met allerlei politieke
en sociale dwaasheden moet bezighouden. In een ideale wereld zouden de
Amerikanen hun aanwezigheid op het continent geleidelijk afbouwen,
waardoor Europese landen als Duitsland een periode van politieke en
culturele heroriëntatie zouden krijgen. Onze hele politieke klasse zal
wat tijd nodig hebben om volwassen te worden - mocht dat ooit gebeuren.
Of dat in het belang van Amerika is, is een heel andere vraag, en nog
erger, onze idiote heersers tonen zich nauwelijks bewust van hun
positie in de wereld. Als ze hun verontwaardigde morele arrogantie en
hun Amerofobie niet kunnen bedwingen, zullen ze alleen maar de enige
internationale relatie ondermijnen die hun bestaan mogelijk maakt.
3) Vrijgave van activa van de Centrale Bank en andere activa van
Rusland aan Rusland.
4) Oekraïne verliest momenteel een uitputtingsslag aan een sterkere
tegenstander. Tot nu toe hebben ze deze oorlog verloren met Europese
en Amerikaanse steun, en ze zullen het nog sneller verliezen als de
Oekraïners niets anders hebben dan Keir Starmer's "coalitie van de
bereidwilligen" en zijn beschamende paarse "Securing OurFuture"-borden
op hun rug. Hoe meer grondgebied Oekraïne verliest en hoe meer hun
leger wordt vernietigd, hoe minder prikkels de Russen zullen voelen om
vrede te sluiten en hoe slechter de voorwaarden van die vrede zullen
zijn als die er eenmaal is. De Eurofielen pleiten momenteel voor een
handelwijze die een slechter resultaat voor Oekraïne zal opleveren, in
naam van de verdediging van Oekraïne. Zoals ze claimen "meer wapens
leidt tot meer vrede."
Laat dat laatste even tot u doordringen....
5) Het verplaatsen van de aanvalswapens van de NAVO naar een gebied
buiten het bereik van grote Russische steden en
6) Westerse steun voor Oekraïne en de campagne om de NAVO uit te
breiden die eraan voorafging, komen beide voort uit de bureaucratische,
mediale en politieke kolos die het Amerikaanse buitenlandse beleid
voorstelt. Sinds de oorlog in Irak is die kolos zeer
interventionistisch geworden en heeft het diepe steun gekregen van het
Amerikaanse politieke establishment, en heeft het zaken geleid onder
zowel Democratische als Republikeinse presidenten. Trumps tweede
presidentschap heeft dat bestaan ervan onthuld (voor zover men dat nog
niet wist) en van alle macht beroofd, maar Europese politici blijven
desondanks felle loyalisten. Dit heeft geleid tot een zeer bizarre
situatie in Europa, waarin onze militair zwakke landen zich plotseling
distantiëren van alle drie de wereldmachten, inclusief de Verenigde
Staten. De enige entiteit die nu nog hun loyaliteit kan afdwingen, is
Oekraïne, waarvan de verdediging plotseling een heilig principe is
geworden - inderdaad de hoogste prioriteit in de Europese politiek.
Dit is bizar en irrationeel.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[7 maart 2025]
Afdrukken
Doorsturen
