Brussel aast op uw spaargeld
Er circuleren steeds meer geruchten dat de Europese Unie van plan is
om in april kapitaalcontroles in te voeren, waarbij de spaargelden van
burgers worden bevroren en mogelijk in beslag worden genomen om 'onze'
oorlog tegen Rusland te financieren.
De Europese Commissie (EC) heeft een ambitieus en controversieel plan
gemaakt om een geschat bedrag van € 10 biljoen (€ 10.000 miljard !)
aan 'ongebruikte' besparingen aan te boren voor defensiedoeleinden
(lees: voor het voeren van een oorlog tegen Rusland). Het gaat om
spaargelden die EU-burgers aanhouden bij banken en de geldwolven in
Brussel willen ons (niet huj eigen) geld gebruiken om de
defensiecapaciteiten van het blok te versterken.
Het initiatief, eerder deze maand aangekondigd door de Europese
commissaris voor Financiële Diensten en de Unie van Besparingen en
Investeringen, de Portugese
Maria Luís Albuquerque, heeft
als doel om ongebruikte particuliere fondsen 'om te leiden' naar het
Europese militair-industriële complex. Het ondersteunt een bredere
strategie om Europa te militariseren als reactie op door henzelf
veroorzaakte escalerende geopolitieke spanningen.
Volgens een verklaring die door de persdienst van de Europese
Commissie is verspreid en door TASS is gemeld, bevindt een groot deel
van deze spaargelden zich momenteel op laagrentende bankdeposito's/spaarrekenngen
- die jaarlijks weinig rente opleveren - of geld dat voor bedrijven en
zzp'ers wordt het aangehouden als kasreserves. "Het mobiliseren van
zelfs maar een klein deel van deze middelen zal het
investeringslandschap in de EU veranderen", aldus Albuquerque, waarbij
hij de nadruk legde op een waargenomen kloof tussen stagnerende
spaargelden en industrieën die kapitaal nodig hebben.
Het plan sluit aan bij het initiatief “ReArm Europe” (met de nadruk op
'arm') van de führerin van de Europese Commissie, das ist (Achtung!)
Ursula von der Leyen, dat tot doel heeft om tegen 2029 € 800 miljard
aan particuliere investeringen 'aan te trekken' om de defensiesector
van de EU te moderniseren en uit te breiden.
De Europese Unie gebruikt het conflict in Oekraïne om haar economische
en geopolitieke landschap te hervormen, waarbij prioriteit wordt
gegeven aan "strategische onafhankelijkheid" van de Verenigde Staten.
Dit omvat substantiële investeringen in defensie, energie en innovatie,
gedreven door een verlangen om de macht in Brussel te centraliseren.
De EU is van plan om vele honderden miljarden euro's (die ze niet
heeft) in haar economieën te injecteren, voornamelijk via een
defensiepakket gericht op het verbeteren van militaire capaciteiten.
Deze financiering zal worden gefaciliteerd via o.a. gezamenlijke
EU-obligaties (mogen we van onze minister-president geen eurobonds
noemen), waarbij traditionele fiscale regels worden omzeild en
mogelijk tot diepere financiële integratie tussen lidstaten wordt
geleid.
De strategie van de EU weerspiegelt ook historische precedenten van
het gebruiken van conflicten om economische expansie te stimuleren.
Door de oorlog in Oekraïne te verlengen wil de EU banen creëren in de
defensie- en energiesector, maar deze aanpak riskeert de euro te
devalueren, activabubbels op te blazen en kleine bedrijven te
benadelen.
De terughoudendheid van de EU om vrede in Oekraïne na te streven (we
hebben Kaja Kallas, de Russofobische Hoge vertegenwoordiger van de
Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid uit het ministaatje
Estland - het woord diplomatie, toch een kenmerk voor haar functie,
lijkt ons, komt in haar vocabulaire - en trouwens van die van de hele
Europese Commissie - niet voor), die wordt gedreven door politieke en
financiële belangen in plaats van een oprechte zorg voor de Oekraïense
soevereiniteit.
Door het conflict te framen als een existentiële bedreiging
rechtvaardigen EU-'leiders' hun uitgavenplannen en centraliseren ze de
macht, terwijl ze de Amerikaanse inspanningen om voor vrede te
bemiddelen ondermijnen en het risico lopen op verdere regionale
destabilisatie.
De oorlogseconomiestrategie van de EU is een gok met hoge inzetten die
zal leiden tot hoge inflatie, economische vervorming en sociale
ongelijkheid. Het geeft prioriteit aan politieke winst op korte
termijn boven economische stabiliteit en duurzaamheid op lange termijn,
waardoor de toekomst van Europa mogelijk wordt opgeofferd voor de
ambities van haar politieke en financiële elite.
De Europese Unie, die geconfronteerd wordt met een dreigende nederlaag
in Oekraïne, verandert het conflict nu in een kans om haar economische
en geopolitieke toekomst opnieuw vorm te geven, en de door haar
veroorzaakte puinhopen achter zich te laten (niet meer over praten).
Deze strategie, verhuld in de retoriek van "strategische
onafhankelijkheid" van de Verenigde Staten, onthult een cynische
uitbuiting van oorlog om economische groei te stimuleren en de macht
in Brussel te concentreren.
Het confiscatievoorstel komt op een kritiek moment voor de Europese
veiligheid. Op 4 maart meldde Reuters dat de Europese Commissie
voorstelde om tot
€ 150 miljard aan te trekken
om aan EU-regeringen te lenen als onderdeel van een
herbewapeningspoging. Dit werd ingegeven door de aanhoudende oorlog
van Rusland in Oekraïne (door onze politici graag 'onze oorlog'
genoemd) en onzekerheden over de Amerikaanse militaire steun na het
besluit van president Donald Trump om de hulp aan Kiev te staken.
Von der Leyen benadrukte de urgentie en stelde: "“We leven in de meest
gewichtige en gevaarlijke tijden ooit” in haar persverklaring van 3
maart, waarin ze het defensiepakket onthulde. Het bredere plan “ReArm
Europe” omvat maatregelen om particulier kapitaal te mobiliseren, het
mandaat van de Europese Investeringsbank aan te passen en bestaande
EU-fondsen te heroriënteren. Hierdoor kan mogelijk tot € 800 miljard
aan totale defensie-uitgaven worden vrijgemaakt.
Het idee om de spaargelden van burgers te benutten, heeft echter tot
veel debat geleid. Hoewel de Europese Commissie het als een kans ziet
om spaargelden om te zetten in productieve (lees: destructieve)
investeringen, waarschuwen critici voor mogelijke ernstige gevolgen.
De strategie van de EU bestaat uit het vergaren van 10 biljoen dollar
door het bevriezen en in beslag nemen van activa, het vervangen van
spaargeld door schuldbewijzen en het voorkomen van kapitaalvlucht, wat
door analisten wordt gezien als een wanhoopsdaad en zeker als een
zelfmoordmaatregel.
Invoering van de maatregel zal waarschijnlijk leiden tot een
economische ineenstorting, hongersnood en burgerlijke onrust in West-Europa.
We denken niet dat de bevolking van Frankrijk lijdzaam zal toekijken
dat de overheid hun spaargelden blokkeert, of erger: inpikt. Dat
draait dan uit op een Bastillebestorming 2.0 (richting Elysée).
Er zijn analisten die er op aan dringen dat mensen zich voorbereiden
op een mogelijke burgeroorlog, door de staat afgedwongen dienstplicht
en economische onrust . Zij adviseren mensenr op de hoogte te blijven,
zelf onderzoek te doen en onmiddellijk actie te ondernemen om hun
financiën te beschermen (voor zover dat mogelijk is).
Het plan van de EU om een oorlog met Rusland te financieren door de
spaargelden van burgers in beslag te nemen, wordt gezien als een
strategie vol gevaren. "De regeringen zullen failliet gaan,
industrieën zullen worden gedecimeerd en er zal een enorme hongersnood
volgen," liuiden de waarschuwingen. Er is zelfs een scenario dat dit
kan leiden tot een "Mad Max-instorting van West-Europa", waarbij de
burgermaatschappij en economische structuren volledig worden
vernietigd.
Berichten op X weerspiegelen een mix van scepsis en hoon, waarbij
sommige gebruikers de stap interpreteren als een stap in de richting
van confiscatie van privévermogen (waar het op uitdraait), hoewel er (nog)
geen officieel beleid van directe inbeslagname is voorgesteld.
“Haal je geld weg bij Europese banken,” drong een gebruiker er op aan,
waarmee hij een wantrouwend sentiment op het platform vastlegde.
Het mechanisme voor het inpikken van spaargelden zou vallen onder de
voorgestelde
Savings and Investment Union, een programma dat
alleen maar uit Brussel afkomstig kan zijn en is ontworpen om private
fondsen naar strategische sectoren weg te sluizen. Volgens Albuquerque
zou dit kunnen betekenen dat burgers worden 'gestimuleerd' om te
investeren in obligaties met een hoger rendement of andere financiële
instrumenten die zijn gekoppeld aan defensieprojecten.
The Guardian meldde op 4 maart dat het vijfdelige plan van Von der
Leyen ook het versoepelen van de begrotingsbeperkingen voor lidstaten
omvat. Hierdoor kan er in vier jaar tijd mogelijk € 650 miljard
vrijkomen als landen hun defensie-uitgaven jaarlijks met 1,5% van het
BBP verhogen.
De reacties van de lidstaten zijn gemengd. Frankrijk heeft erop
aangedrongen dat de fondsen uitsluitend worden besteed aan in Europa
gemaakte apparatuur, waarbij minister van Financiën Eric Lombard
aandrong op "strategische autonomie", aldus Reuters op 10 maart.
Ondertussen hebben de Duitsers er weer zin in om naar het front te
gaan (veel geld gaat besteed worden aan het verbeteren van de
infrastructuur - u weet wel, die snelle autobahnen die Hitler heeft
laten aanleggen voor hetzelfde doel. Nederland zal als het er op aan
komt wel weer bij het kruisje tekenen.
De onbevestigde geruchten over EU-kapitaalcontroles en de mogelijke
inbeslagname van spaargelden onderstrepen een kritieke en urgente
situatie. Hoewel de officiële aankondiging mogelijk wordt uitgesteld,
voorspellen de experts dat als de geruchten waar zijn, de EU snel en
zonder voorafgaande kennisgeving zal handelen.
De terughoudendheid van de EU om het conflict in Oekraïne te
beëindigen wordt niet ingegeven door bezorgdheid over de
soevereiniteit van Kiev, maar door een verlangen om de oorlog te
misbruiken voor financieel en politiek gewin. Zoals de Deense premier
Mette Frederiksen botweg zei tijdens een bezoek aan Oekraïne: "Ik denk
niet dat [Poetin] vrede in Oekraïne wil. Ik begrijp dat veel mensen
denken dat een vreedzame oplossing of een staakt-het-vuren een goed
idee lijkt, maar we riskeren dat vrede in Oekraïne eigenlijk
gevaarlijker is dan de oorlog die nu gaande is."
Zulke uitspraken onthullen de ware motieven van de EU. Door Rusland te
demoniseren en het conflict af te schilderen als een existentiële
bedreiging, kan de EU-elite hun uitgavenpatroon rechtvaardigen en de
macht in Brussel centraliseren. Deze strategie dient ook om de
Amerikaanse inspanningen om vrede te bemiddelen te ondermijnen. Zoals
de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radoslaw Sikorsky opmerkte
op de Veiligheidsconferentie in München in februari 2025, is de oorlog
een "klassieke koloniale oorlog" die "minder dan 10 jaar kan duren als
we geluk hebben."
De houding van de EU is niet alleen cynisch, maar ook gevaarlijk. Door
het conflict te verlengen, loopt Europa het risico de regio verder te
destabiliseren en zijn bondgenoten te vervreemden. Terwijl de VS
aandringt op een onderhandelde oplossing, dreigt de aandrang van de EU
op voortdurende vijandelijkheden de transatlantische alliantie te
breken en Europa op het wereldtoneel te isoleren. Bovendien onthult de
afhankelijkheid van de EU van oorlog om haar economie aan te drijven
een verontrustend gebrek aan visie. In plaats van de structurele
problemen aan te pakken die Europa teisteren, zoals overmatige
regulering, bureaucratische inefficiëntie, afnemende innovatie - naast
de problemen van burgers (afgebroken gezondheidszorg, idem onderwijs,
idem woningbouw en huur, dure bestaansmiddelen, teveel om op te noemen)
kiest de EU-elite voor een snelle oplossing die politieke controle
boven economische duurzaamheid stelt.
Terwijl de wereld toekijkt hoe Europa afglijdt naar militarisme en
financiële centralisatie, is één ding duidelijk: de oorlogseconomie
van de EU is geen pad naar vrede of welvaart. Het is een gevaarlijke
gok die het risico met zich meebrengt dat de toekomst van Europa wordt
opgeofferd voor de kortetermijnwinsten van haar politieke en
financiële elite.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[17 maart 2025]
Afdrukken
Doorsturen
