Tob-diplomate bepaalt het buitenlands beleid
van de EU
Kaja Kallas is de verkeerde persoon om het buitenlands beleid van de
EU te leiden. Op een
heel fundamenteel niveau is ze geen diplomaat, ze heeft geen
democratisch mandaat en ze heeft geen plan.
Met Kaja Kallas als huidige EU-Hoge Vertegenwoordiger voor
Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid zijn de voortekenen voor de
burgers in de Europese Unie niet veelbelovend.
Het probleem van Kallas - door ons eerder al getypeerd als
de gevaarlijkste vrouw in Brussel
- is drieledig.
Ten eerste is ze niet diplomatiek. Kallas, die een enorme Russofobie
heeft, speelt graag de slachtofferkaart. Als de grootste uitdaging op
het gebied van buitenlands beleid voor Kallas op dit moment de oorlog
in Oekraïne is, dan is ze vanwege haar diepgewortelde haat jegens
Rusland een bijzonder slechte keuze gebleken als belangrijkste
diplomaat van Europa.
Haar wereldbeeld is gebaseerd op haar ervaringen als kind van een
vrouw die in 1949 naar Siberië werd gedeporteerd in de Sovjet-Unie. Ze
bekijkt Rusland door een gebroken lens van het lijden van Estland
tijdens de zogenaamde communistische terreur na het einde van de
Tweede Wereldoorlog. In feite is ze een verwend kind van een
welgestelde Sovjet-familie, die haar haat voor Rusland heeft aangepast
om de tijdsgeest van een modern, post-Sovjet Estland vorm te geven.
Hoe zij de gebeurtenissen in Oekraïne vandaag de dag ziet, is
simpelweg een voortzetting van de gefabriceerde folklore van haar
leven. Rusland is de gehate vijand en op een gegeven moment zal
Rusland (volgens haar) terugkeren om Estland opnieuw te veroveren. In
haar verklaringen voordat de oorlog in Oekraïne begon, bevestigde
Kallas haar mening dat Estland het volgende land zou kunnen zijn dat
Rusland wil veroveren. Er is nooit enig bewijs geleverd dat Rusland
een plan heeft om een NAVO-lidstaat binnen te vallen.
Kallas heeft opgeroepen tot de inzet van NAVO-troepen in Oekraïne, om
de totale nederlaag van Rusland te verzekeren. Ze heeft voorgesteld om
Rusland op te splitsen in een reeks kleinere staten. Ze heeft ooit
gesuggereerd dat Oekraïne meer burgerslachtoffers zou moeten maken
onder Russische burgers, om het aantal slachtoffers in Oekraïne in
evenwicht te brengen. Zelfs terwijl president Trump heeft gezegd dat
NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne onrealistisch is, is ze blijven
aandringen op het op tafel houden hiervan, ondanks dat het negentien
jaar lang een rode lijn voor Rusland is geweest. Ze heeft zelfs
gesproken over de noodzaak voor het collectieve Westen om China als
volgende aan te pakken. En nadat Trump Zelensky verbaal in elkaar had
geslagen in het Oval Office, heeft ze opgeroepen tot een nieuwe leider
van de vrije wereld (om de Amerikaanse president te isoleren).
Bijna alle idiote uitspraken van Kaja Kallas komen voort uit een
enorme persoonlijke ambitie en een rotsvaste overtuiging dat het
verslaan van Rusland essentieel is om de wereld veiliger te maken.
De wereld zit vol extremisten, natuurlijk. Ze beweert echter de
leidende diplomaat van Europa te zijn. Ze is bijzonder ongeschikt
gebleken voor die rol. Maar zal toch de EU Zelensky blijven steunen.
En daarmee komen we op het tweede probleem: het ontbreken van een
democratisch mandaat.
Niemand stemde voor Kallas om haar kantoor in Brussel te bezetten.
Let op hoe sluw de mainstream media gebruik maken van verhullende termen als “getipt”,
aangezien “gekozen” niet van toepassing is. Terwijl Zelensky pas sinds
mei 2024 niet meer is herkozen, zal Kallas altijd alleen maar een
niet-verkozen apparatsjik zijn.
Landen die sceptisch staan tegenover het Europese project, uiten
vaak hun bezorgdheid over het gebrek aan democratische verantwoording
van de EU-instellingen.
Toen de rol van de Europese Unie gericht was op het creëren van een
verenigde economische, sociale en culturele ruimte tussen landen na de
verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog, vond het vrede door grenzen
te openen. Naarmate het groeide, werd de EU echter steeds
bureaucratischer. Na de overeenkomst van het Verdrag van Lissabon
zette de oprichting van een Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse
Zaken en Veiligheid met een nieuw gevormde Europese Dienst voor Extern
Optreden deze centraliserende trend voort.
Zonder enig democratisch mandaat hebben de bezetters van de rol van
Hoge Vertegenwoordiger gestreden voor relevantie. Buiten het
handelsbeleid beheren individuele lidstaten nog steeds hun eigen
bilaterale diplomatie (in theorie althans). En aangezien de oorlog in
Oekraïne een averechts effect heeft gehad op Europa door economische
achteruitgang en politieke onenigheid, hebben Europese landen hun
eigen uiteenlopende paden gezocht. Vandaar de groei van een echte
breuk in Centraal-Europa met landen als Oostenrijk, Slowakije en
Hongarije (vrije politieke meningsuiting lijkt tijdelijk verboden te
zijn in Roemenië) die het buitenlands beleid van de EU als
zelfvernietigend bestempelen en weigeren zich aan de regels te houden.
Daardoor zijn ineffectieve figuren als Ursula von der Leyen en
ideologen als Kallas nu niet in staat de coördinerende rol te spelen
die ze graag zouden willen.
Dus in de praktijk is Kallas' invloed op de acties van lidstaten
beperkt, hoewel ze aanzienlijke macht heeft om schade te veroorzaken
door middel van opruiende publieke uitspraken. Dit is een enorme
uitdaging bij het omgaan met landen als Rusland, waar de leiders daar
de beperkingen van Kallas' rol volledig begrijpen en haar negéren. In
plaats daarvan richt Rusland zijn invloedsinspanningen op belangrijke
EU-lidstaten, met name in Centraal-Europa - zie onze opmerkingen
hierboven. Ook al kan Kallas oproepen tot voortdurende isolatie van
Rusland, aangezien de steun voor Zelensky snel afbrokkelt: ze heeft
geen echte macht om dat af te dwingen. Ze mist een mandaat.
Hierin ligt dus haar derde probleem.
Kaja Kallas heeft geen strategie.
Er is een groot risico dat Kallas wordt gezien als een Hoge
Vertegenwoordiger die zich alleen met één onderwerp bezighoudt,
aangezien haar voornaamste inzet lijkt te liggen bij de oorlog in
Oekraïne.
Ze lijkt alleen maar van plan om het decennialange Europese beleid van
non-engagement met Rusland te handhaven, ongeacht de economische
kosten. Maar in dat opzicht brengt ze niet alleen geen nieuwe ideeën
over buitenlands beleid, haar gebrek aan flexibiliteit zal haar ook
onbereikbaar doen lijken in een tijd waarin Europa te maken heeft met
aanzienlijke economische en politieke uitdagingen die zijn veroorzaakt
door de oorlog. Kallas kwam in december aan haar baan en bracht veel
warmte, maar geen licht.
Donald Trump is inmiddels op het wereldtoneel verschenen en kondigde
een seismische verschuiving in het Amerikaanse beleid aan, maar Kallas
denkt nog steeds dat de aarde plat is. Ze heeft kritiek geuit op de
radicale verschuiving van president Trump naar directe betrokkenheid
met Rusland, zonder een dwingende alternatieve visie te bieden. 'Rusland
komt nu voor Europa' blijft de retorische reddingsboei waaraan ze zich
vastklampt terwijl ze wanhopig probeert de nu gestrande Zelensky tot
de laatste Oekraïner te laten vechten.
Kallas is zeker niet de auteur van het EU-beleid dat expliciet heeft
geprobeerd Rusland te isoleren op het wereldtoneel. Maar ze heeft
onvermoeibaar gewerkt om het in leven te houden, samen met alle andere
oorlogshitsers over hoe om te gaan met Rusland en waarom een einde
aan de oorlog nooit overwogen kan worden.
Natuurlijk was die positie wellicht houdbaar geweest toen Joe Biden
nog aan de macht was en de VS waarschijnlijk enthousiaster waren over
het voeren van een niet te winnen oorlog in Europa. Maar Donald Trumps
verwoestende afstraffing van Zelensky in het Witte Huis zal de
Europese beleidsmakers dwingen tot een afrekening over wat ze moeten
doen voor Oekraïne en voor Zelensky. Kaja Kallas heeft noch de
diplomatie, noch het democratische mandaat, noch het plan om een geloofwaardige
weg vooruit uit te stippelen.
Over
Mark Rutte
Kallas
werkt nauw samen met Mark Rutte, de nieuwe - hoe zullen we het
noemen - secretaris-generaal van de NAVO. Rutte spreekt ook
uitsluitend oorlogstaal. Zijn obsessie? De wapenwedloop! Rutte had in
zijn nieuwe functie het doel al snel geformuleerd: 'we' moeten een
oorlogsmentaliteit opbouwen. Inderdaad, oorlogsmentaliteit. Eigenlijk
willen ze ons een hersenspoeling geven en ons ervan overtuigen dat
oorlog de enige oplossing is.
“
Over 4-5 jaar zal ons afschrikkingsvermogen zo verzwakt zijn dat
de Russen misschien gaan denken aan een aanval op ons. Er zijn veel
dingen nodig. Soldaten in de legers, nieuwe militaire middelen, meer
innovatie ten koste van het opgeven van een klein deel van de sociale
uitgaven - zelfs pensioenen of gezondheidszorg - om onze grenzen te
beveiligen. Maar bovenal hebben we bewustzijn nodig. Daarom moeten we
een oorlogsmentaliteit aannemen”.
Hij zei het op 13 december. Ze vragen ons om offers te brengen (bezuinigingen
op pensioenen en gezondheidszorg) om de grenzen te beschermen tegen de
Russische invasie. Rutte wil in Oekraïne niet onderhandelen, hij denkt
alleen maar aan het verlengen van de oorlog. Het zijn tenslotte niet
zijn kinderen die moeten gaan vechten. Op 9 januari zei hij: "
Wij
zijn hier vandaag om ervoor te zorgen dat Oekraïne beschikt over wat
het nodig heeft qua uitrusting en training om de strijd voort te
zetten en te zegevieren."
Het is nog steeds hetzelfde verhaal: geen vrede, maar de overwinning
van Oekraïne (dat aan het verdwijnen is) op Rusland. Om ons ervan te
overtuigen dat oorlog en de wapenwedloop de enige mogelijke
oplossingen zijn, voert Rutte dagelijks propaganda. Op 13 januari zei
hij: “
Als de uitgaven niet toenemen, dan moeten de
Europarlementariërs óf Russische taalcursussen gaan volgen óf naar
Nieuw-Zeeland verhuizen.” Het lijkt een grap, maar de nummer één
van de NAVO mag geen grappen maken als hij over oorlog praat.
Eigenlijk wil hij ons bang maken. Hij wil ons doen geloven dat als we
Poetin niet tegenhouden, de Russen vroeg of laat ons huis zullen
overnemen en ons zullen dwingen om Cyrillisch te leren. Lijkt dit u
aannemelijk?
En toen (en daar liegt hij tenminste eens een keer niet over) zei hij
op 21 januari, om ons ervan te overtuigen ons belastinggeld aan wapens
uit te geven in plaats van het te investeren in gezondheidszorg: "
Rusland
produceert nu in drie maanden wat de hele NAVO van Los Angeles tot
Ankara in een heel jaar produceert."
Het is waar dat de Russische oorlogsmachine sterk is. Twee jaar lang
hebben ze het Russische leger omschreven als een 'Dad's Army'-leger en
de Russische militaire productie als één van de slechtste in de
geschiedenis. Ze hebben tegen ons gelogen. Ze deden dit om ons ervan
te overtuigen dat vrede gemakkelijk te bereiken zou zijn door wapens
naar Kiev te sturen. Tegenwoordig geven ze ons tegenovergestelde
informatie, maar het doel is nog steeds hetzelfde: de oorlog verlengen
zodat we meer wapens kunnen kopen.
In de tussentijd blijft de corrupte Brusselse carrousel rondjes
draaien, met dezelfde oude, afgezaagde Europese trucjes die de oren
van vermoeide EU-burgers hebben uitgeput: meer defensie-uitgaven, meer
eenheid, meer oorlog, terwijl autochtone burgers in armoede leven,
verhongeren en relatief vaak worden mishandeld door illegale migranten.
De plaat van de afnemende opbrengsten van de propaganda is allang
grijs gedraaid, en de enige reden dat deze idioten aan de macht
blijven, is omdat ze nog steeds controle hebben over het frauduleuze
kiesstelsel, dat onlangs werd gedemonstreerd in Roemenië, waar
Georgescu in de bak is gegooid en in Frankrijk, waar Marine LePen
buitenspel is gezet door een Macrongezinde rechter.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[5 april 2025]
Afdrukken
Doorsturen
