De stille aanval op Irans nucleaire droom
De explosies in de haven van Shahid Rajaee zouden zo maar een speciale operatie
kunnen zijn geweest om de opmars van ballistische raketten in Iran te dwarsbomen.
Op 26 april 2025 deed een catastrofale explosie de Iraanse havenstad
Shahid Rajaee nabij Bandar Abbas schudden, waarbij minstens 40 mensen
omkwamen en meer dan 800 gewond raakten. Hoewel de Iraanse
autoriteiten de ramp toeschreven aan onjuist opgeslagen gevaarlijke
stoffen, suggereert een grondigere analyse een veel strategischere en
geheimere mogelijkheid:
De tol van een enorme explosie in de Iraanse haven Shahid Rajaee is
dramatisch gestegen. Volgens de Iraanse staatstelevisie zijn er vijf
slachtoffers gevallen en raakten meer dan 500 mensen gewond terwijl de
reddingsoperaties voortduren. De verwoestende explosie, die een grote
brand veroorzaakte, deed de havenfaciliteit in Bandar Abbas, meer dan
1000 kilometer ten zuiden van Teheran, schudden.
De haven ligt ongeveer 23 km ten westen van Bandar Abbas en direct ten
noorden van de Straat van Hormuz, een strategische waterweg waar
ongeveer een vijfde van de wereldwijde olieproductie doorheen stroomt.
De faciliteit is de grootste commerciële haven van Iran. Online
circulerende video's suggereren dat de explosie werd voorafgegaan door
een kleinere explosie die brand in de haven veroorzaakte. Ze tonen een
grote rook- en stofwolk die boven de haven uittorent.
Ismail Malekizadeh, een ambtenaar van de Haven- en Maritieme
Administratie van de provincie Hormozgan, bevestigde dat
brandweerlieden moeite hadden om de vlammen onder controle te krijgen
na de explosie in een deel van de havenkade. Hoewel de eerste
berichten het aantal gewonden op ongeveer 50 schatten, meldde een
woordvoerder van de Iraanse Emergency Management Authority later dat
ongeveer 115 mensen in het ziekenhuis waren opgenomen vanwege het
incident.
De enorme intensiteit van de eerste explosie leidde tot de verwoesting van
nabijgelegen gebouwen en voertuigen, hoewel de precieze oorzaak
vooralsnog onbekend is. De Nationale Iraanse Olieraffinaderij en -distributiemaatschappij
(NIR) heeft snel een verklaring uitgegeven waarin duidelijk wordt
gemaakt dat de explosie geen gevolgen heeft gehad voor haar
energiefaciliteiten, raffinaderijen, brandstoftanks,
distributiecomplexen of oliepijpleidingen in het gebied, en dat al
haar activiteiten in Bandar Abbas ononderbroken doorgaan.
De haven van Shahid Rajaee is de grootste en meest geavanceerde
containerhaven van Iran, met 12 containerligplaatsen, 30 kranen en
geavanceerde apparatuur. De haven speelt een cruciale rol in de
maritieme economie van het land.
De autoriteiten zijn een
onderzoek gestart om de oorzaak van de explosies te achterhalen. De
volledige omvang van de schade en het uiteindelijke aantal gewonden
moeten nog worden afgewacht, aangezien de situatie zich verder
ontwikkelt in Irans grootste en meest geavanceerde containerhaven.
Deze explosies waren waarschijnlijk het resultaat van een speciale
operatie onder leiding van Israël, die bedoeld was om de ontwikkeling
van ballistische raketten door Iran ernstig te belemmeren. Dit
gebeurde op een cruciaal moment, nu Iran steeds dichter bij het
verkrijgen van een leverbaar kernwapen komt.
Belangrijk bewijs ter ondersteuning van deze theorie
1. De aard van het betrokken materiaal: natriumperchloraat
-
Het epicentrum van de explosie was natriumperchloraat, een chemische
stof die essentieel is voor de productie van ammoniumperchloraat, wat
zo'n 70% uitmaakt van de vaste brandstof in de ballistische raketten
van Iran.
-Recente ladingen natriumperchloraat uit China waren kort voor de
explosie gelost in de haven van Shahid Rajaee, wat erop wees dat er
zich ter plaatse een hoge concentratie strategisch materiaal bevond.
Waarom het belangrijk is:
-
Zonder ammoniumperchloraat kunnen de belangrijkste Iraanse raketten op
vaste brandstof (Kheibar Shekan, Fattah, Fateh-110, Zolfaghar) niet
worden geproduceerd of vervangen.
-
Vastebrandstofraketten zijn van essentieel belang voor de overbrenging
van kernwapens. Ze kunnen snel worden gelanceerd, hebben een hoge
overlevingskans en zijn strategische afschrikwekkend.
2. Timing en geopolitieke context
-
In oktober 2024 leidde de Israëlische Operatie Dagen van Berouw tot
ernstige schade aan de Iraanse luchtverdediging, raketfabrieken en
nucleaire onderzoekscentra, waardoor hun capaciteiten met minstens een
jaar werden vertraagd.
-
Ondanks deze tegenslagen probeerde Iran snel een heropbouw te
realiseren, door bijvoorbeeld een voorraad aan te leggen van
raketbrandstofprecursoren zoals natriumperchloraat.
-
De explosies in Shahid Rajaee vonden precies tijdens deze heropbouwfase
plaats, wat erop wijst dat Iran op een heel precieze timing moest
wachten om de verloren raketproductiecapaciteit te herstellen.
3. Strategisch belang van de haven van Shahid Rajaee
-
Shahid Rajaee is de grootste handelshaven van Iran en fungeert
daarnaast als een belangrijk knooppunt voor militaire logistiek,
waaronder ook het transport van gevoelige materialen.
-
De nabijheid van de belangrijkste militaire en energie-infrastructuur
van Iran, waaronder de marinebasis Bandar Abbas en de zuidelijke
raketinstallaties, maakt het tot een belangrijk knooppunt in de
strategische toeleveringsketen van Iran.
-
Door natriumperchloraat op deze specifieke locatie te vernietigen,
wordt de nationale raketlogistiek van Iran lamgelegd, zonder dat er
opnieuw diep in het binnenland van Iran hoeft te worden toegeslagen.
Hiermee wordt het risico op directe escalatie geminimaliseerd.
4. De aannemelijkheid van een speciale operatie
De Israëlische inlichtingendiensten, met name de Mossad, hebben een
lange geschiedenis van geheime sabotageoperaties in Iran, waaronder:
- de sabotage van de kerncentrifuge in Natanz (2020).
- de explosie in een magazijn bij het raketproductiecomplex van Khojir
(2020).
- cyberaanvallen op Iraanse havens (2020).
Gezien de strenge bewaking van Iraanse logistiek door westerse en
Israëlische inlichtingendiensten, zou het aanvallen van kwetsbare
chemische voorraden door middel van sabotage, cybermanipulatie of
geheime explosieven in lijn zijn met eerdere methoden.
5.
Strategisch doel van de operatie
Deze explosie bereikt meerdere doelen tegelijkertijd:
- het vertraagt de Iraanse raketproductie met maanden of jaren.
- het vernietigt cruciale voorraden van brandstofprecursoren voor raketten.
- het voorkomt dat Iran raketten op vaste brandstof inzet die kernkoppen
kunnen dragen.
- jet onderbreekt de mogelijkheid van Iran om geavanceerde raketten te
leveren aan regionale bondgenoten (bijv. Hezbollah en de Houthi's).
- het vermijdt een direct militair conflict, maar richt toch grote
strategische schade aan.
Met andere woorden: deze speciale Israëlische operatie koopt tijd - tijd die nodig is om de nucleaire ambities van Iran in te dammen of te
neutraliseren voordat Teheran operationele ballistische raketten met
kerncapaciteit op de been kan brengen.
Hoewel de eerste explosie in de haven van Shahid Rajaee publiekelijk werd
afgedaan als een ongeluk, vertoont ze dus alle kenmerken van een gerichte
speciale operatie. Deze is niet alleen bedoeld om economische
ontwrichting te veroorzaken, maar ook om op strategische wijze de
mogelijkheid van Iran om de laatste en gevaarlijkste fase van zijn
kernwapenprogramma te voltooien, te ontmantelen.
Er werden meerdere explosies waargenomen - ze vonden gelijktijdig
plaats op vier verschillende locaties. Dit wijst op de plaatsing van
explosieven in de containers. Brandbare chemicaliën ontbranden normaal
gesproken op één plek en veroorzaken niet meerdere explosies tegelijk
op verschillende plekken. Het is aannemelijk dat er werd met de
containers werd geknoeid in het land van herkomst, tijdens het
transport of door lokale agenten in Iran.
De explosies werden waarschijnlijk veroorzaakt door satellieten of
timers en zo getimed dat ze plaatsvonden op het moment dat de
containers in de haven aankwamen, om maximale schade aan te richten.
Volgens ingewijden werden de IRGC, inlichtingendiensten en andere
repressieve organen gemobiliseerd, niet om de branden te blussen of de
gewonden te redden, maar om de situatie onder controle te krijgen en
de levering van vaste brandstof voor ballistische raketten en de
omvang van de ramp te verdoezelen.
Als veel van wat we hierboven noemen waar blijkt te zijn, zou dit één van de zwaarste geheime aanvallen op het
Iraanse militair-industriële complex zijn sinds de sabotagecampagnes
van begin jaren 2020 – een stille maar verwoestende klap in de
voortdurende schaduwoorlog om de toekomst van het Midden-Oosten.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[28 april 2025]
Afdrukken
Doorsturen
