Duitse inlichtingendienst blundert met AfD-rapport

Het rapport van de Duitse inlichtingendienst over het vermeende "extremisme" van Alternative für Deutschland blijkt zo dom te zijn dat het alle momentum voor een verbod op de partij tenietdoet. De mainstream media zwijgen over het gelekte rapport.



De campagne om Alternative für Deutschland te verbieden moet zo goed als dood zijn. Dit komt doordat de mensen die zich het meest inzetten voor een verbod op de AfD, toevallig ook tot de domste en meest incompetente juridische en politieke actoren behoren die de wereld ooit heeft gezien. Hun incompetentie is zo enorm dat we ons afvragen waaròm ze hun eigen project hebben ondermijnd. Zo erg is het.

Zo'n twee weken geleden dwong de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser het Bundesamt für Verfassungsschutz (BfV) om de lang geplande 'opwaardering' van de AfD te versnellen en de partij tot een "bevestigde extreemrechtse" organisatie te verklaren. Er verspreidde zich een mysterieuze beoordeling van 1100 pagina's, vol belastende bewijzen die deze herwaardering zouden ondersteunen. Dit document moest geheim blijven, legde Faeser uit in een interview: "... om bronnen te beschermen en aanwijzingen achter te houden over hoe onze bevindingen waren verkregen."

Dus spionage, heel geheim, dat belooft wat!

Het punt was dat het anti-AfD-dossier niet zo geheim kon zijn omdat iemand (vrijwel zeker iemand van het ministerie van Binnenlandse Zaken) het onmiddellijk lekte naar Der Spiegel, waarvan de journalisten verschillende fragmenten publiceerden in een poging te bewijzen hoe slecht, fascistisch, nazistisch en Hitler'like de AfD wel niet is. Op deze manier kon de pers herhaaldelijk culmineren in een golf van democratische orgasmes over de hernieuwde mogelijkheid van een verbod op de AfD, zelfs zonder het supergeheime rapport.

Het mainstream mediacircus verdween echter snel. De publiciteitscampagne, de uitrol – er ging veel mis, soms zelfs op onverklaarbare wijze. Toch dachten we dat er een kans van 40% was dat de Bondsdag ergens dit jaar een verbodsprocedure zou starten. Maar toen gebeurde het volgende: Cicero , NiUS en Junge Freiheit ontvingen allemaal de geheime beoordeling van 1100 pagina's (in werkelijkheid bevat het 1108 pagina's) en deze in zijn geheel publiceerden. Sindsdien hebben heel veel mensen dit document gelezen en zich verschillende dingen gerealiseerd.

Het eerste wat ze zich realiseerden, is dat het nauwelijks iets bevat dat afkomstig is van supergeheime spionagebronnen. Het is weinig meer dan een verzameling openbare verklaringen van AfD-politici. Faesers rechtvaardiging van het geheimhouden van het rapport met bronnen en methoden blijkt een volslagen leugen.

Het tweede wat ze zich realiseerden, is dat het een gruwel is. Het overgrote deel van het materiaal dat de BfV heeft verzameld, is niet eens verdacht. Het bestaat uit een hoop flauwe grappen, memes, maar ook gewoon banale nietszeggende uitspraken – duizenden en duizenden en duizenden, gerangschikt onder verschillende hysterische onderwerptitels. Niets hierin is ook maar enigszins sterk genoeg om de zaak voor een verbod op de AfD te ondersteunen, en veel ervan is ook nog eens zeer bizar qua argumentatie. Niet alleen zijn de vooruitzichten op een verbod op de AfD zo goed als vervlogen, maar we denken zelfs dat de partij hun huidige rechtszaak zal winnen en dat de bestuursrechter in Keulen het etiket "extreemrechts" zal laten vallen.

Alle werken moeten beoordeeld worden op basis van hun doel.

Dit specifieke document heeft twee doelen. Strikt genomen dient het ter ondersteuning en verdediging van de opwaardering van de AfD tot "bevestigd rechts-extremist". Het is moeilijk te beoordelen of het dossier op dit punt succesvol is, omdat "bevestigd rechts-extremisme" een label is dat de BfV zojuist uit hun niets heeft verzonnen. Het is geen juridische kwestie, en uiteindelijk zullen bestuursrechters moeten beslissen of het hier verzamelde dubieuze bewijs de nieuwe classificatie ondersteunt.

Het tweede, bredere doel is politiek van aard. Dit document moest de zaak voor een verbod op de AfD ondersteunen. Het moest met name de betrokkenen ervan overtuigen dat een verbodsprocedure bij het Federale Constitutionele Hof in Karlsruhe een goede kans van slagen heeft. Op dit vlak is het dossier een jammerlijke mislukking. Daarom heeft de nieuwe bondskanselier Friedrich Merz al snel besloten – in de 48 uur sinds het uitlekte – dat hij toch tegen een verbod op de AfD is.

We moeten hier heel duidelijk zijn over de normen. Om een ​​partij in de Bondsrepubliek te verbieden, moet deze zich verzetten tegen de "freiheitliche demokratische Grundordnung", oftewel de "vrije democratische basisorde". Dit is een ideologische drie-eenheid die bestaat uit menselijke waardigheid, democratie en de rechtsstaat. Pure tegenstand is echter niet voldoende; de ​​overtredende partij moet er ook naar streven om ten minste één van deze drie-enige goden op een "agressieve" en "strijdlustige" manier te overwinnen. De antidemocratische agenda moet bovendien verbonden zijn met de partij als geheel. In de praktijk betekent dit dat je de partijleiding agressief moet laten ageren tegen de democratie, en/of de rechtsstaat en/of de menselijke waardigheid.

De beoordeling van de BfV schiet zó ver tekort dat je je afvraagt ​​of er in het geheim saboteurs werken om de AfD te verdedigen binnen de afdelingen Grondwetbescherming. Zeggen dat dit een puinhoop is, is een understatement.

Aanzienlijke delen van dit rapport zijn blijkbaar overgenomen uit willekeurige bronnen, zoals niet-gerelateerde rechterlijke uitspraken. De zeer vreemde inleiding vat niets anders samen dan uitspraken van de bestuursrechter in Keulen en de hoogste bestuursrechter van Noordrijn-Westfalen, die de kwalificatie van de partij door de BfV als een "verdacht geval" van rechts-extremisme bevestigden. We zien hiervoor geen reden, en we vermoeden dat BfV-functionarissen gewoon een inleiding wilden schrijven over hoe slecht de AfD is, maar zelf geen woorden of ideeën konden bedenken.

De kern van het document bestaat uit twee zeer lange delen, het eerste getiteld "Bewijs van pogingen om de vrije democratische basisorde te ondermijnen" en het tweede getiteld "Bewijs van pogingen om de vrije democratische basisorde te ondermijnen in de federale verkiezingscampagne". De BfV had het eerste deel duidelijk eind vorig jaar afgerond, maar toen de regering in november viel ging de verkiezingscampagne van start en begon de AfD met het produceren van meer materiaal. De BfV besloot gewoon een geheel nieuw deel te beginnen in plaats van het campagnemateriaal in hun bestaande rapport op te nemen.

En dan is er nog de inhoud.

Zoals we hierboven al schreven is niets van wat hier staat afkomstig uit geheime bronnen, met twee quasi-uitzonderingen: er zijn wat willekeurige details over de irrelevante financiële relaties van een aantal AfD-politici, en dan is er vage en tamelijk triviale informatie over de coördinatie achter de schermen tussen AfD en het tijdschrift Compact.

De BfV is wettelijk verplicht om spionage in te zetten als laatste redmiddel, maar het hele doel van het opwaarderen van de AfD tot "verdacht rechtsextremist" in 2021 was om de deur te openen voor surveillance en infiltratie. Dit is absoluut noodzakelijk voor degenen die de partij willen verbieden, omdat niets van wat hun politici in het openbaar heeft gedaan hebben voldoet aan de hoge juridische normen voor een verbod. De hele hoop is er al die tijd op gericht geweest dat de BfV de afgelopen drie of vier jaar hard heeft gewerkt aan het afluisteren van telefoons en het betalen van informanten om bewijs te leveren van cryptofascistisch rechtsextremisme binnen de AfD. En toch staat daar absoluut niets van in dit rapport.

Zelfs als het gaat om discussies over de partijstructuur, personeelsbeslissingen en recente historische gebeurtenissen, lijkt de BfV helemaal geen interne bronnen te hebben en volledig te vertrouwen op persberichten. Er is bijvoorbeeld al vroeg een merkwaardig moment wanneer ze deze AfD-suborganisatie beschrijven die zichzelf "Joden in de AfD" (JAfD) noemt. Ze stellen dat de JAfD een heel klein clubje is en dat het bestaan ​​ervan de AfD niet vrijwaart van vermoedens van antisemitisme. Tijdens hun discussie wordt duidelijk dat alles wat de BfV over de JAfD weet rechtstreeks uit de pers komt. De ledenaantallen, de betekenis binnen de partij – over al deze punten kan de toonaangevende Duitse binnenlandse spionagedienst alleen maar speculeren. Ze hadden gewoon JAfD-voorzitter Artur Abramovitsj kunnen bellen en hem kunnen vragen hoeveel leden zijn club heeft, zoals een journalist van T-online in februari deed. Of ze hadden dat artikel kunnen googelen. Maar dat deden ze niet. Zo slordig en volkomen ongeïnformeerd is dit rapport. Trouwens: de JAfD heeft 22 volwaardige leden, maar dit terzijde.

Sinds dit dossier werd gepubliceerd is het een kleine internetsport geworden om krankzinnige passages aan het licht te brengen. Björn Harms en Janina Lionello van NiUS hebben uitstekend werk geleverd door enkele van de meest absurde passages te verzamelen:

In een sarcastische toespeling op de veroordeling van Björn Höcke voor het gebruik van de verboden SA-slogan ‘Alles für Deutschland’ het volgende. De AfD ontwikkelde de campagneslogan "Alice für Deutschland" om hun kanselierkandidaat Alice Weidel te steunen. De BfV is van mening dat deze slogan een "trivialisering" is van de "nationaalsocialistische taal" (!) en besteedt drie hele pagina's aan het verzamelen van alle keren dat AfD-politici de zin "Alice für Deutschland" tijdens de campagne herhaalden.

Te midden van de langverwachte poging om de AfD van antisemitisme te veroordelen, besluit de BfV dat ‘globalist’ een antisemitische ‘code’ is die door de partij wordt gebruikt, en dat het aanvallen van Bill Gates als ‘globalist’ daarom antisemitisch is, omdat Gates ‘als Joods wordt gezien’.

De BfV noemt kritiek op George Soros ook duidelijk bewijs van antisemitisme. Telkens wanneer iemand binnen de AfD over Soros klaagt, komt dat rechtstreeks in hun antisemitismedossier terecht.

Alice Weidel noemde een migrant die iemand met een mes had vermoord "een van die messenmannen", wat de BfV omschrijft als een "xenofobe en anti-minderhedenuiting". Verschillende AfD-politici, die spreken van "mesmigranten" of "mesmigratie", maken zich eveneens schuldig aan schending van de menselijke waardigheid, omdat "de ... term ... een direct verband legt tussen migratie ... en de toename van misdrijven met messen." De BfV bestempelt herhaaldelijk loutere verwijzingen naar migrantencriminaliteit als politiek verdacht.

Björn Höcke, die door de BfV als een bijzonder extreemrechtse extremist wordt beschouwd, noemde het Holocaustmonument in Berlijn in 2017 een "monument van schande". In een recente campagnetoespraak betreurde Alice Weidel de kap van bomen in het Reinhardswald om plaats te maken voor windmolens, en ze noemde deze windmolens "windmolens van schande". Dit is politiek verdacht omdat ze het woord "schande" gebruikte, hetzelfde woord dat Höcke zeven jaar voor haar toespraak gebruikte.

De BfV noemt een geval waarin een AfD-politicus iemand anders retweette over "Biodeutsche" – een hedendaagse en zeer wijdverbreide afkorting voor "etnisch Duits" die op geen enkele manier met rechts geassocieerd wordt. Ze schreeuwen dat deze retweet politiek verdachte "etnische" en "afstammingsgerelateerde" opvattingen weergeeft.

Deze kleine opsomming kan gemakkelijk worden uitgebreid met nog veel meer voorbeelden, maar u snapt het punt. Dit rapport is het werk van honderden mensen die dagelijks niets anders doen dan Facebook en Twitter doorscrollen en duizenden berichten, toespraken en blogreacties op sociale media archiveren. Omdat ze ongelooflijk dom, ongeïnspireerd en ploeterend aan het werk zijn, kunnen ze niet anders dan zichzelf keer op keer voor gek zetten. Op bijna elke pagina is wel een of andere andere blunder te vinden.

De argumentatie van het rapport is vaak zeer excentriek. Net als veel mensen bekritiseerden AfD-politici de covidmaatregelen en de daarmee samenhangende ontwikkelingen veelvuldig door vergelijkingen te trekken met de DDR. Anderen vielen de Europese reactie op de oorlog in Oekraïne aan door te stellen dat lidstaten mogelijk in het belang van de Verenigde Staten handelen. Volgens de BfV zijn deze en soortgelijke argumenten bedoeld om het publieke vertrouwen in de Duitse democratie te ondermijnen en zijn ze daarom antidemocratisch. Dat is op zich al absurd, maar de volslagen idioten die deze citaten verzamelen lijken hun ingewikkelde redenering vaak te vergeten en voeren lange tijd alleen maar citaat na citaat aan waarin AfD-politici klagen over tekortkomingen in de Duitse democratie als bewijs van hun vijandigheid jegens de democratie.

Hetzelfde geldt voor wat als de kern van dit rapport kan worden beschouwd – de lange secties die aantonen dat de AfD begrip heeft voor menselijke verschillen die afhankelijk zijn van "etniciteit" en "afkomst". De strategie van de BfV is er altijd op gericht geweest te beweren dat de AfD van plan is genaturaliseerde Duitsers als lagere burgers te behandelen of hun paspoorten af ​​te nemen en te deporteren. Dit is in strijd met de "menselijke waardigheid" en vormt daarom een ​​overtreding die een verbod rechtvaardigt. Bewijs dat de AfD daadwerkelijk zoiets van plan is, is echter vrijwel nergens te vinden. Daarom verzamelt de BfV duizenden verklaringen waarin AfD-politici verwijzen naar of het bestaan ​​van etnische Duitsers en etnische niet-Duitsers veronderstellen en schreeuwen hoe verschrikkelijk dit is. Net als bij de BfV-aanpak van antidemocratie, verwateren hun argumentatieve constructies in de loop van het rapport zelf, waardoor de BfV in de bizarre positie verkeert dat ze iedereen die verwijst naar menselijke etniciteit of ras als rechtsextremist beschuldigt.

Iedereen die dit monument van incompetentie en misplaatste politieke fanatisme leest, ziet meteen wat hier aan de hand is: Alternative für Deutschland is een populistische oppositiepartij zoals die overal in Europa bestaat. De Duitse politieke elite wil de AfD niet verbieden omdat ze neonazi's zijn en ook niet omdat ze van plan zijn de rechtsstaat, de democratie of de menselijke waardigheid te vernietigen. Nee, ze willen de AfD verbieden omdat hun groeiende macht parlementaire meerderheden tussen de kartelpartijen onmogelijk begint te maken. De grenzen van het politiek acceptabele moeten daarom worden verlegd om de AfD uit te sluiten. Dit project omvat een massale campagne om een ​​wolk van nazistische verdenking en zelfs criminaliteit over allerlei gangbare politieke discours te werpen. Het is nu potentieel nazistisch om de methoden van de Covid-lockdowners en -vaccinatie te vergelijken met de DDR. Het is potentieel nazistisch om op te merken dat migranten verantwoordelijk zijn voor een groot deel van de steekpartijen en groepsverkrachtingen. Het is potentieel nazistisch om te spreken over etnische Duitsers, globalisten te verafschuwen en Bill Gates aan te vallen. Alle discussiepunten, beleidsvoorstellen of terminologie die specifiek zijn voor de AfD, wat die ook mogen zijn, worden geherdefinieerd als extreemrechts.

Duitsland bedrijft echt heel domme politiek. En als het niveau van de inlichtingendienst in dat land maatgevend is voor de rest van de Europese Unie dan wachten ons zware tijden.



Het volledige rapport van het Bundesamt für Verfassungsschutz (Bundesamt für Verfassungsschutz) is in vier delen hier (dit keer ook voor niet-abonnee's) te lezen/downloaden:

deel 1 (PDF)
deel 2 (PDF)
deel 3 (PDF)
deel 4 (PDF)






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[19 mei 2025]

 

Afdrukken Doorsturen